De kleine lettertjes van het Evangelie

[Bezorgd]

@Ad Anker, we kunnen de belofte zelf niet aannemen . Dat is het hele probleem. We moeten het wel, maar kunnen het niet.

Dit is de theologische uitleg. Maar niet de pastorale. Met deze uitleg kunnen we niet onbekeerd voor Gods rechterstoel verschijnen. Zo eerlijk moeten we zijn. Dan zal er klinken "Gij hebt niet gewild"

Ik heb wijlen ds AM den Boer (GG) eens horen zeggen in een preek, toen hij over mensen sprak die inbrengen, 'we kunnen onszelf toch niet bekeren': " Dat kunt u nu wel zeggen, maar heeft u het dan wel eens geprobeerd? Of zegt u dit om onbekeerd verder te kunnen leven?"

Dat is het punt denk ik.

[Thea]

Ja, dat klopt! Zo sta ik er ook echt in. Maar, net zoals Ad Anker al aangaf, is het een theologische discussie, waar de dingen op scherp worden gesteld. En dan moet je de dingen wel zuiver weergeven. Dat is denk ik wat er steeds gebeurt. De theologische benadering en de pastorale benadering ( of hoe je het ook wilt noemen) lopen steeds door elkaar. En dat geeft m.i een enorme spraakverwarring.

[Zeeuw]

@Ad Anker, we kunnen de belofte zelf niet aannemen . Dat is het hele probleem. We moeten het wel, maar kunnen het niet.

Dit is de theologische uitleg. Maar niet de pastorale. Met deze uitleg kunnen we niet onbekeerd voor Gods rechterstoel verschijnen. Zo eerlijk moeten we zijn. Dan zal er klinken "Gij hebt niet gewild"

Ik heb wijlen ds AM den Boer (GG) eens horen zeggen in een preek, toen hij over mensen sprak die inbrengen, 'we kunnen onszelf toch niet bekeren': " Dat kunt u nu wel zeggen, maar heeft u het dan wel eens geprobeerd? Of zegt u dit om onbekeerd verder te kunnen leven?"

Dat is het punt denk ik.

Ik denk dat, zoals je het hier beschrijft, we het allemaal met elkaar eens kunnen zijn.
En dat, ieder die Hem mag kennen door Zijn genade, na die ontvangen genade alleen maar zal zeggen: 'het lag 100% aan mijn onwil, niet aan Uw gewilligheid, al die jaren lang'.

[huisman]

Laat ik nou dat gevoel ook regelmatig hebben als ik bijdragen van jouw hand lees in andere topics, dat we vast samen prima een bak koffie zouden kunnen drinken en ook nog een goed gesprek zouden kunnen hebben.

Daarom begrijp ik niet dat je telkens lijkt te reageren als de spreekwoordelijke stier op een rode lap. Kun je uitleggen wat voor mechanisme dat is?

Het delen van je 'bevrijdingservaring' en het vervolgens je vroegere kerkelijke omgeving met lieve woorden stevig afkraken in een topic waar behoefte is aan inhoudelijke standpunten is inderdaad de lap voor de stier. Het lukt jou om me steeds weer te doen reageren. Dat is best knap.

Ben ik toch nog ergens goed in

Is het voor jou ook mogelijk om het niet als 'afkraken' te zien? Ik ben inderdaad dankbaar voor de verandering die bij mij heeft mogen plaatsvinden en dat wil ik ook uitdragen. Tegelijkertijd heb ik oprechte zorg voor degenen die mij dierbaar zijn maar achterblijven in een naar mijn ervaring ongezond geestelijk klimaat. Dat is een iets andere opstelling dan wat jij eruit filtert. De 'nestbevuilers'-kaart word nogal snel getrokken (niet alleen door jou).

Zou het met een wat meer open houding naar elkaar toe mogelijk zijn om zonder stierengedrag op elkaar te reageren? Deze vraag stel ik ook aan anderen.

Ik heb oprechte zorg over degenen die zo makkelijk het nest achterlaten en (in mijn visie) heel veel mogelijkheden aangrijpen om het ook nog te bevuilen.
Ik voel me thuis bij de prediking waar jij tegen ageert. Ik ken mijn omgeving ook mensen die daartegen in opstand komen. Daar heb ik veel verdriet over. Ik meen dat zij niet beseffen dat juist in de prediking de noodzaak van de wedergeboorte en de noodzakelijkheid van onze onmacht niet ondergeschikt behoort te zijn aan de onwilligheid en het ongeloof van de mens.

Het grote punt is dat dit beiden in de prediking moet klinken. En wat mijn ervaring is, mede gelet op wat ik in mijn omgeving (soms van heel dicht) meemaak en ervaar, is dat daar waar de onmacht en de onwil van de mens zelden meer wordt benoemd of soms zelfs helemaal niet meer wordt gepredikt, men een gearriveerd geloof krijgt, waarin de mens alles bezit, nooit meer twijfelt en waarin alles pais en vree lijkt.

Maar als ik in Gods Woord leest over Gods volk, ervaren zij juist ook na ontvangen genade nog zoveel zonde en schuld. Denk aan David in Psalm 51. En zo zijn er nog wel een heleboel voorbeelden.

Ik mis dat in de bijdragen van jou, maar bijvoorbeeld ook in die van @Bertiel, @tja en @Psalm. De noodzaak van de kennis van ellende en schuld blijft nodig, ook na ontvangen genade. De noodzaak van wedergeboorte en het stuk der ellendekennis zijn geen stationnetjes die we passeren en daarna nooit meer tegenkomen. Ik krijg de indruk dat dit bij jou wel zo lijkt te zijn.

Ik vind dat je teveel verabsolutiseert in je bijdrages en je niet verplaatst in de bezwaren die anderen hebben tegen de lezing van dr. Van den Brink. Zolang je je daarin niet wilt of kunt verplaatsen en het afschrijft als een juk waaruit je zelf zou zijn uitgehaald, mis ik het respect en de waardigheid om je gesprekpartners serieus te nemen. Dat vind ik erg verdrietig.

Ik ben het eens met veel wat je schrijft. Dat heb je ook aan mijn bijdragen kunnen zien. Toch is er ook een prediking waar ik grote afstand tot voel. Zoals laatst iemand tegen mij zei nadat ik teleurgesteld was in een preek van een GG predikant: Onze predikant preekt nu eenmaal met de handrem erop.
Een predikant is geroepen om te zaaien ‘al de raad Gods’ en mag niet dat zaad genetisch modificeren uit zorg of er ook tijd of wondergeloof kan ontstaan.

[Maanenschijn]

Ja, dat klopt! Zo sta ik er ook echt in. Maar, net zoals Ad Anker al aangaf, is het een theologische discussie, waar de dingen op scherp worden gesteld. En dan moet je de dingen wel zuiver weergeven. Dat is denk ik wat er steeds gebeurt. De theologische benadering en de pastorale benadering ( of hoe je het ook wilt noemen) lopen steeds door elkaar. En dat geeft m.i een enorme spraakverwarring.

Hier snij je een belangrijk punt aan. Heul veul berichten terug heb ik hier ook iets voor geschreven.

Ook in de prediking is het vaak niet duidelijk voor wie een zin/opmerking is bedoeld. Daar waar in de prediking aandacht wordt gevraagd naar de bevindelijke kennis van het één of het ander, gericht aan iemand die al verder op de weg van de heiligmaking is gebracht, kan dat voor een zoekende ziel, of jongeling in de genade erg verwarrend zijn.

Ik denk echt dat een goede adressering van de boodschap veel zal bijdragen en de vermeende kleine lettertjes kunnen verminderen. Al zullen er natuurlijk altijd theologische inzichten verschillend blijven.

[Bezorgd]

Ja, dat klopt! Zo sta ik er ook echt in. Maar, net zoals Ad Anker al aangaf, is het een theologische discussie, waar de dingen op scherp worden gesteld. En dan moet je de dingen wel zuiver weergeven. Dat is denk ik wat er steeds gebeurt. De theologische benadering en de pastorale benadering ( of hoe je het ook wilt noemen) lopen steeds door elkaar. En dat geeft m.i een enorme spraakverwarring.

Ik denk idd dat dit het grote punt is.
Vanaf de kansel moet je voorzichtig zijn met dogmatiek maar Gods Woord prediken.
En het is ten diepste niet de verantwoording van de prediker wat de hoorder er mee doet.
Die moet zaaien, en het zal verschillend opwassen.

Zelfs de discipelen snapten het niet helemaal, ook zij moesten na ontvangen genade nog onderwijs ontvangen dat het Zijn werk was: "Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren"

[Nasrani]

@Ad Anker, we kunnen de belofte zelf niet aannemen . Dat is het hele probleem. We moeten het wel, maar kunnen het niet.

Ik probeer de discussie wat te volgen. Even ter verduidelijking een vraag.
Bedoel je hiermee dat dr vd Brink dit ontkent?

[Bertiel]

En in het kader van deze discussie én de opmerkingen van dr. v.d. Brink over de GG is dit artikel wel lezenswaardig:

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... b3ff716446

Dank voor het delen. Hier gaat het nu precies over. En dan heb ik richting @Bertiel toch een duidelijk antwoord gegeven.

dus in alle prediking waarin, en ik citeer nu jou:
dat God juist door die prediking, waarin de onmacht en de verbrijzeling van de mens en de noodzaak van wedergeboorte in een weg van recht óók wordt gepredikt, het wonder van genade des te groter wordt. Juist in die weg van de onmogelijkheid wordt de deur van Gods genade geopend.
niet zo klinkt zoals in het rechter spectrum van de gereformeerde gezindte, werkt de Heere dus minder of niet?

[Bertiel]

ten eerste heeft dr vd Brink niet de GG specifiek genoemd, maar ook andere, waaronder zijn eigen kerkgenootschap.

Hoe dr vd Brink dat precies doet kan ik niet zo snel formuleren of uit het boek concreet halen, misschien moet je het hem vragen?
Ik denk dat hij dan verwijst naar vraag 84 van de HC.

1. Jawel. De beschrijving van mij is een specifieke weergave van een antwoord op een vraag op RW.
2. Tja, in vraag 84 wordt aan de gelovigen iets verkondigd. Dus dat vind ik wel een lastig 'bewijs' voor mijn vraag. Juist daar zie je mooi het verschil:
Gelovigen: zo vaak als je de belofte van het evangelie aanneemt, wordt openlijk betuigd dat je zonden vergeven zijn.
Ongelovigen: Als je je niet van harte bekeert (niet, als je de belofte niet aanneemt, of, als je niet gelooft), ligt de toorn Gods en de eeuwige verdoemenis op je.
Dus aannemen wordt dan toegeschreven aan gelovigen. Of zijn er theologen onder ons die mij kunnen helpen om dit goed te begrijpen, mocht ik het misverstaan.

dus je kan iets pas aannemen als je het al in handen hebt?
Is het aanreiken niet iets wat in de prediking wordt gedaan?

[Thea]

@Nasrani, ds van de Brink ontkent dat hij vermogens in de mens legt, maar vervolgens doet hij het in de uitwerking m.i wel. Dat vind ik meten met 2 maten. Lees de bijdragen van Arminius. Dat klinkt ook zeer rechtzinnig, geen speld tussen te krijgen. (Maar nu zal ik wel het hele forum over me heen krijgen).

[Thea]

@Bertiel, Woord en Geest horen bij elkaar. Een mens kan niets aan nemen, tenzij het hem door God gegeven wordt.

[Bertiel]

En wat is de prediking?
Het mededelen van God?

[Thea]

In uiterlijke zin wel, maar het moet door het geloof worden aangenomen. En dat geloof krijg je door de werking van de Geest.

[GerefGemeente-lid]

En in het kader van deze discussie én de opmerkingen van dr. v.d. Brink over de GG is dit artikel wel lezenswaardig:

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... b3ff716446

Dank voor het delen. Hier gaat het nu precies over. En dan heb ik richting @Bertiel toch een duidelijk antwoord gegeven.

dus in alle prediking waarin, en ik citeer nu jou:
dat God juist door die prediking, waarin de onmacht en de verbrijzeling van de mens en de noodzaak van wedergeboorte in een weg van recht óók wordt gepredikt, het wonder van genade des te groter wordt. Juist in die weg van de onmogelijkheid wordt de deur van Gods genade geopend.
niet zo klinkt zoals in het rechter spectrum van de gereformeerde gezindte, werkt de Heere dus minder of niet?

Als dit expliciet wordt ontkent, en dat heeft dr. Van den Brink gedaan (zoek maar na op Refoweb), dan vind ik dat heel erg, omdat er dan wezenlijke zaken ontbreken. Daarmee zeg ik vervolgens nadrukkelijk niet dat een prediking waarin dit weinig wordt geleerd, de Heere minder of niet werkt. Wel werkt het, mijns inziens, een bepaalde activisme in de hand waardoor mensen op basis van hun gevoel en verstand gevraagd kan worden om een geloofskeuze te maken. Ik zie dat om me heen. Het gevoel en wat ík vind en ík denk en ík meen worden dan de maatstaf.

De naald van de wet gaat voor de draad van het Evangelie, zei Erskine. Laten we dat nooit uit het oog verliezen.

[refo]

In uiterlijke zin wel, maar het moet door het geloof worden aangenomen. En dat geloof krijg je door de werking van de Geest.

Het klinkt als een groot probleem. Als de Geest het niet wil, dan komt het geloof er niet.

Het is al eerder genoemd: de man met de verdorde hand kreeg het bevel zijn hand uit te strekken. Ongeveer het enige dat hij niet kon. Dat had hij kunnen zeggen: sorry, maar dat kan ik niet! Dan was hij niet genezen. Is dan het 'uitstrekken' iets van hemzelf? Nee.
Geloof krijg je niet. Geloven doe je, want het is een werkwoord.

Ik denk dat dat de geweldigste vondst is om mensen van God en Christus weg te houden: je kunt niet geloven.
Wat betreft de belofte: de belofte gaat altijd aan de vervulling vooraf. Je kunt dus niet stellen dat je eerst de vervulling moet hebben en dat dan de belofte voor jou was/is.
Beloften zijn dus gericht aan nog-ongelovigen. (Ja, aan wie anders?)