Ruth de Moabietische.

[Democritus]

Mee eens. Wat mij is opgevallen in mijn eigen gemeente dat woorden en begrippen werden gebruikt die door formulering, intonatie of benadrukking en bepaalde gevoelswaarde kregen. De woorden en begrippen waren niet onjuist maar riepen wel een onjuist beeld op. Terwijl het gebruik van een moderner woord of een duidelijke uitleg van het woord veel onjuist gedachten hadden kunnen voorkomen.

Dit is nogal wat hoor. Toen de Heere Jezus preekte was het gevolg dat z'n hoorders Hem zochten te doden. Ze wierpen Hem uit de synagoge. We zullen het erover eens zijn dat dit niet de uitwerking was die wij als juist zouden beoordelen. Dus de preek moet getoetst worden aan het Woord en niet aan de "gevoelswaarde" of "beeldvorming". Als de woorden en begrippen nu niet onjuist zijn maar wel een onjuist beeld oproepen dan ga je toch niet de woorden en begrippen aanpassen maar dan ga toch het beeld corrigeren?. Impliciet wordt hier nu toch gezegd dat de preek maar moet voldoen aan het beeld van de mens?.

Verder kom je natuurlijk met deze manier van redeneren in een cirkelredening terecht, waar je nooit uitkomt, daar de verschillende liggingen evenzoveel beelden zullen opleveren. (ofwel, wat de 1 als onjuiste beeldvorming ziet zal de ander als juist zien indezelfde variatie als de verschillen op dit forum). Vandaar: Toets aan het Woord. Niet aan beeldvorming, gevoelswaarde of de uitwerkingen. God is vrijmachtig in Zijn doen en laten, ook in de uitwerking van het Woord. Jes 55:11 "Alzo zal Mijn woord, dat uit Mijn mond uitgaat, ook zijn, het zal niet ledig tot Mij wederkeren; maar het zal doen, hetgeen Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen, waartoe Ik het zende". Toen de Heere Jezus preekte was enkele keren het gevolg dat z'n hoorders Hem zochten te doden. Ze wierpen Hem uit de synagoge. Ook toen was het Woord voorspoedig in hetgeen waartoe het gezonden was.

Taal is een levend iets. Ieder woord heeft een gevoelswaarde.

Neem het woord gemoed. Dit woord had voor mij altijd m.n. een innerlijke betekenis. Nadat ik het woord opzocht in het boek van Dr. Chr Fahner bleek het grondwoord wel 6 verschillende betekenissen te hebben. Waarvan het woord gemoed er één was maar ook verstand en reden. Vervolgens zocht ik het op in de KJV daar werd het vertaald met 'mind'... oftewel verstand.

Het engelse woord 'mind' heeft een betekenis die verder gaat dan alleen verstand er zit ook een innerlijke component in. Maar ik interpreteerde het woord gemoed als enkel en alleen innerlijk. Nadat ik wist dat ik het woord verstand mocht lezen werd het allemaal een stuk duidelijker.

[Willem]

Mee eens. Wat mij is opgevallen in mijn eigen gemeente dat woorden en begrippen werden gebruikt die door formulering, intonatie of benadrukking en bepaalde gevoelswaarde kregen. De woorden en begrippen waren niet onjuist maar riepen wel een onjuist beeld op. Terwijl het gebruik van een moderner woord of een duidelijke uitleg van het woord veel onjuist gedachten hadden kunnen voorkomen.

Dit is nogal wat hoor. Toen de Heere Jezus preekte was het gevolg dat z'n hoorders Hem zochten te doden. Ze wierpen Hem uit de synagoge. We zullen het erover eens zijn dat dit niet de uitwerking was die wij als juist zouden beoordelen. Dus de preek moet getoetst worden aan het Woord en niet aan de "gevoelswaarde" of "beeldvorming". Als de woorden en begrippen nu niet onjuist zijn maar wel een onjuist beeld oproepen dan ga je toch niet de woorden en begrippen aanpassen maar dan ga toch het beeld corrigeren?. Impliciet wordt hier nu toch gezegd dat de preek maar moet voldoen aan het beeld van de mens?.

Verder kom je natuurlijk met deze manier van redeneren in een cirkelredening terecht, waar je nooit uitkomt, daar de verschillende liggingen evenzoveel beelden zullen opleveren. (ofwel, wat de 1 als onjuiste beeldvorming ziet zal de ander als juist zien indezelfde variatie als de verschillen op dit forum). Vandaar: Toets aan het Woord. Niet aan beeldvorming, gevoelswaarde of de uitwerkingen. God is vrijmachtig in Zijn doen en laten, ook in de uitwerking van het Woord. Jes 55:11 "Alzo zal Mijn woord, dat uit Mijn mond uitgaat, ook zijn, het zal niet ledig tot Mij wederkeren; maar het zal doen, hetgeen Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen, waartoe Ik het zende". Toen de Heere Jezus preekte was enkele keren het gevolg dat z'n hoorders Hem zochten te doden. Ze wierpen Hem uit de synagoge. Ook toen was het Woord voorspoedig in hetgeen waartoe het gezonden was.

Taal is een levend iets. Ieder woord heeft een gevoelswaarde.

Neem het woord gemoed. Dit woord het voor mij altijd m.n. een innerlijke betekenis. Nadat ik het woord opzocht in het boek van Dr. Chr Fahner bleek het grondwoord wel 6 verschillende betekenissen te hebben. Waarvan het woord gemoed er één was maar ook verstand en reden. Vervolgens zocht ik het op in de KJV daar werd het vertaald met 'mind'... oftewel verstand.

Het engelse woord 'mind' heeft een betekenis die verder gaat dan alleen verstand er zit ook een innerlijke component in. Maar ik interpreteerde het woord gemoed als enkel en alleen innerlijk. Nadat ik wist dat ik het woord verstand mocht lezen werd het allemaal een stuk duidelijker.

Maar hieruit blijkt toch dat je je beeld of begrip van het woord "gemoed" hebt veranderd - want dat was onjuist - en niet hebt gesuggereerd om het woord "gemoed" maar niet meer te gebruiken in een preek?. Dat zou ook omgerijmd zijn en symptoombestrijding.

[Willem]

en nog een foutje? want dat is een dubbele post....

toetsen aan het Woord, dat is de meest juiste conclusie.
en dan dus ook geen dingen gaan zeggen die het woord niet zegt.

Ja, t'wordt een cirkelredening. In de door jouw geciteerde preek staan geen dingen die het Woord niet zegt, ik kan het er tenminste niet uithalen nog heb ik reden aan te nemen dat de predikant dingen zegt die niet uit het Woord komen.
Jij interpreteert hier de preek, hebt er een bepaald beeld bij en ageert vervolgens tegen dat beeld. Je kan je dan afvragen of de preek niet klopt of dat de interpretatie onjuist is.

Dat roept overigens wel nog de vraag op waar die felheid vandaan komt om zo - dwingend - telkenmale te suggereren dat de preek iets zegt - nl. dat er leven buiten Christus en rustgeven buiten Christus zou zijn - wat er feitelijk gewoon niet staat. Iedereen op dit forum, ook degenen die niets verkeerds in de die preek zien - zullen volmondig aangeven dat de bekommerden gewezen moet worden op Christus als de enige Rustaanbrenger en geen rust gepreekt mag worden buiten Christus. Je bezwaar komt derhalve wat gezocht over. m.i. zit er meer achter.

[MarthaMartha]

en nog een foutje? want dat is een dubbele post....

toetsen aan het Woord, dat is de meest juiste conclusie.
en dan dus ook geen dingen gaan zeggen die het woord niet zegt.

Ja, t'wordt een cirkelredening. In de door jouw geciteerde preek staan geen dingen die het Woord niet zegt, ik kan het er tenminste niet uithalen nog heb ik reden aan te nemen dat de predikant dingen zegt die niet uit het Woord komen.
Jij interpreteert hier de preek, hebt er een bepaald beeld bij en ageert vervolgens tegen dat beeld. Je kan je dan afvragen of de preek niet klopt of dat de interpretatie onjuist is.

Dat roept overigens wel nog de vraag op waar die felheid vandaan komt om zo - dwingend - telkenmale te suggereren dat de preek iets zegt - nl. dat er leven buiten Christus en rustgeven buiten Christus zou zijn - wat er feitelijk gewoon niet staat. Iedereen op dit forum, ook degenen die niets verkeerds in de die preek zien - zullen volmondig aangeven dat de bekommerden gewezen moet worden op Christus als de enige Rustaanbrenger en geen rust gepreekt mag worden buiten Christus. Je bezwaar komt derhalve wat gezocht over. m.i. zit er meer achter.

ja Willem, er zit ook meer achter.

Namelijk mijn eigen ervaring. In die tijd dat ik zocht naar vrede met God en zulke preken hoorde, was ik het zelf die dan naar huis ging en dacht: ik ben er nog niet, maar het komt wel goed, God zal zijn werk immers voleinden. En dan was de nood niet weg, maar het ergste, het onhoudbare ervan wel, ik zocht nog wel, maar niet op-leven-of-dood...

Het was in een door-de-weekse kerkdienst dat een ds. de preek besloot met: Een ieder dan die Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking.... En dat sloeg in als een bom, want Hem kende ik niet. Ik ben naar huis gegaan met grote nood en kon niet rusten eer ik rusten kon in Hem.

En laat ik nou denken dat ik vast niet de enige zal zijn, (dat weet ik, maar als jij vraagt om verifieerbare bronnen kan ik je alleen maar telefoonnummers geven van mensen in mijn omgeving, en of die daar nou op zitten te wachten....) Je zou een polletje kunnen openen op het forum, of er mensen zijn die dit herkennen....

En daarom zie ik het belang van die scherpe prediking: óf in Christus óf buiten Hem. En dat moet je wéten!

Verder kan ik niet gaan dat je mijn eigen ervaring vertellen, ik kan hooguit de oproep doen of mensen willen bevestigen als ze dit herkennen, maar dat zal jou ws ook niet overtuigen, dus heeft het niet veel zin.

[helma]

het is ook mijn ervaring
en die van mijn echtgenoot

[hervormde]

Liefde heb ik het niet over gehad, ik geloof zeker dat de Heere in het uur van de levendmaking Zijn liefde in het hart uitstort, die noopt tot wederliefde. Dus het is niet netjes om dat er bij te halen en net te doen of ik dat ontken.
Maar Hem kennen is doorgaans in het beginnende leven niet het geval. Je ziet dat ook bij Paulus, de eerste vraag is "Wie bent u?" Je ziet het bij de blindgeborene: "Wie is Hij, opdat ik in Hem moge geloven".
En wat die engel uit de hemel betreft: je kan zelf grote woorden gebruiken, maar ik meen dat juist jij een substantieel deel van de Schrift en belijdenis zo niet verdraait, dan toch in ieder geval veroppervlakkigt.

Tiberius. Eerst Paulus. Waaraan ontleen jij dat hij Jezus Christus niet kent? Leg de tekst neer uit Handelingen (en de andere plaatsen waar hij aan refereert) en schrijf jouw gedachten er eens bij op.

De blindgeborene bewaren we voor later. Niet dat ik het niet wil, maar dan lopen er verschillende dingen door elkaar.

Tot slot: over de DL rep je met geen woord. Je zegt dat er gesproken wordt over 'werking' en niet over 'orde'. Ligt hier niet de sleutel? Iemand die leeft doet verschillende dingen. Doden niet. Zo is het ook geestelijk (vgl. Efeze 2). De wedergeboorte werkt wat uit. En daar gaat het om. Wat bij levenden gevonden wordt, vind je bij doden niet.

[hervormde]

Maar kun je zomaar stellen dat de door jouw geschetste misstand wordt veroorzaakt door o.a. de preek zoals door MM hier aangegeven?. Door te stellen: "In de praktijk zie je wat dit soort prediking uitwerkt?" Paulus zegt dan in 1 Kor. 1 : 21 "Want nademaal, in de wijsheid Gods, de wereld God niet heeft gekend door de wijsheid, zo heeft het Gode behaagd, door de dwaasheid der prediking, zalig te maken, die geloven;" Laten we maar oppassen met te stellen dat het misverstaan van preken door de hoorders te wijten is aan de preek en niet aan de hoorder.
De notie dat een mens zo'n zondig en goddeloos schepsel is dat ook elke rechtzinnige, bijbelse preek verkeerd zal worden uitgelegd zodanig dat iig de enige Weg tot behoudenis door de onbekeerde hoorder verworpen wordt ontbreekt hier m.i. te veel.

Onderschat niet de kracht van het woord, ook niet van het mensenwoord. Als dit soort dingen gepreekt worden, geleerd worden, gaat dat de mensen tussen de oren zitten en heeft dat zeker invloed.

Hoewel ik de pastorale nood niet weg wil strepen, ben ik het met Afgewezen eens. Ik heb het zelf van dichtbij gehoord. Mensen worden niet zalig gesproken. Nee, dat niet. Maar wel heel subtiel zeggen ze dat er 'ritselingen zijn van geestelijk leven'. Daar huiver ik van. En daarom is er maar één toetsbron en dat is het Woord.

Waar de Geest het levende Woord het hart doorsnijdt, daar wordt de levensvraag geboren. Die gaat niet aan de wandel naar de Vrijstad. Hij of zij hijgt maar naar één ding: Vertroost mijn ziel in haar geween, en zeg haar "'k Ben uw heil alleen". Wie vertroost wordt door de gemoedelijke prediking en het uit kan houden daarvan moeten we niet zeggen: het einde zal het begin verklaren, zoals dan in de tale Kanaäns klinkt. Nee, hij of zij staat nog voor eigen rekening. U kunt God nog niet ontmoeten. Buiten Zijn Zoon is Hij een verterend vuur. Alleen wie de Zoon heeft, die heeft het leven. En die verlangt ook naar onderwijs uit het Woord. Die zegt niet: die of die heeft mijn hart verklaard, maar die of die heeft de Zoon verklaard. Daar gaat om. Zijn gewilligheid. Zijn zondaarsliefde.

[Ander]

en nog een foutje? want dat is een dubbele post....

toetsen aan het Woord, dat is de meest juiste conclusie.
en dan dus ook geen dingen gaan zeggen die het woord niet zegt.

Ja, t'wordt een cirkelredening. In de door jouw geciteerde preek staan geen dingen die het Woord niet zegt, ik kan het er tenminste niet uithalen nog heb ik reden aan te nemen dat de predikant dingen zegt die niet uit het Woord komen.
Jij interpreteert hier de preek, hebt er een bepaald beeld bij en ageert vervolgens tegen dat beeld. Je kan je dan afvragen of de preek niet klopt of dat de interpretatie onjuist is.

Dat roept overigens wel nog de vraag op waar die felheid vandaan komt om zo - dwingend - telkenmale te suggereren dat de preek iets zegt - nl. dat er leven buiten Christus en rustgeven buiten Christus zou zijn - wat er feitelijk gewoon niet staat. Iedereen op dit forum, ook degenen die niets verkeerds in de die preek zien - zullen volmondig aangeven dat de bekommerden gewezen moet worden op Christus als de enige Rustaanbrenger en geen rust gepreekt mag worden buiten Christus. Je bezwaar komt derhalve wat gezocht over. m.i. zit er meer achter.

ja Willem, er zit ook meer achter.

Namelijk mijn eigen ervaring. In die tijd dat ik zocht naar vrede met God en zulke preken hoorde, was ik het zelf die dan naar huis ging en dacht: ik ben er nog niet, maar het komt wel goed, God zal zijn werk immers voleinden. En dan was de nood niet weg, maar het ergste, het onhoudbare ervan wel, ik zocht nog wel, maar niet op-leven-of-dood...

Het was in een door-de-weekse kerkdienst dat een ds. de preek besloot met: Een ieder dan die Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking.... En dat sloeg in als een bom, want Hem kende ik niet. Ik ben naar huis gegaan met grote nood en kon niet rusten eer ik rusten kon in Hem.

En laat ik nou denken dat ik vast niet de enige zal zijn, (dat weet ik, maar als jij vraagt om verifieerbare bronnen kan ik je alleen maar telefoonnummers geven van mensen in mijn omgeving, en of die daar nou op zitten te wachten....) Je zou een polletje kunnen openen op het forum, of er mensen zijn die dit herkennen....

En daarom zie ik het belang van die scherpe prediking: óf in Christus óf buiten Hem. En dat moet je wéten!

Verder kan ik niet gaan dat je mijn eigen ervaring vertellen, ik kan hooguit de oproep doen of mensen willen bevestigen als ze dit herkennen, maar dat zal jou ws ook niet overtuigen, dus heeft het niet veel zin.

Ik vind dit wel een wonderlijke gang van zaken. Volgens mij heeft Helma inderdaad ooit iets soortgelijks geschreven, niet lang geleden.
Er wordt gesteld en bevestigd (door o.a. Willem en Tiberius) dat de door jou aangehaalde preek niets onbijbels bevat. Dat wij bij een bepaalde preek een verkeerde toepassing maken is niet de schuld van de prediker maar van ons eigen hoogmoedig hart. Jouw interpretatie is anders en vervolgens ga je je eigen ervaringsverhaal vertellen. Niet dat ik daar wat aan af zou willen doen maar ook de prediking zoals door jou beschreven stelt dat je of in Christus bent of buiten Hem. En dat een ieder die de Heere Jezus niet liefheeft een vervloeking zij. Eigenlijk riekt dit naar de eigen bevinding boven de Schrift stellen. En volgens mij zijn we het er wel over eens dat dit niet moet.

[huisman]

en nog een foutje? want dat is een dubbele post....

toetsen aan het Woord, dat is de meest juiste conclusie.
en dan dus ook geen dingen gaan zeggen die het woord niet zegt.

Ja, t'wordt een cirkelredening. In de door jouw geciteerde preek staan geen dingen die het Woord niet zegt, ik kan het er tenminste niet uithalen nog heb ik reden aan te nemen dat de predikant dingen zegt die niet uit het Woord komen.
Jij interpreteert hier de preek, hebt er een bepaald beeld bij en ageert vervolgens tegen dat beeld. Je kan je dan afvragen of de preek niet klopt of dat de interpretatie onjuist is.

Dat roept overigens wel nog de vraag op waar die felheid vandaan komt om zo - dwingend - telkenmale te suggereren dat de preek iets zegt - nl. dat er leven buiten Christus en rustgeven buiten Christus zou zijn - wat er feitelijk gewoon niet staat. Iedereen op dit forum, ook degenen die niets verkeerds in de die preek zien - zullen volmondig aangeven dat de bekommerden gewezen moet worden op Christus als de enige Rustaanbrenger en geen rust gepreekt mag worden buiten Christus. Je bezwaar komt derhalve wat gezocht over. m.i. zit er meer achter.

ja Willem, er zit ook meer achter.

Namelijk mijn eigen ervaring. In die tijd dat ik zocht naar vrede met God en zulke preken hoorde, was ik het zelf die dan naar huis ging en dacht: ik ben er nog niet, maar het komt wel goed, God zal zijn werk immers voleinden. En dan was de nood niet weg, maar het ergste, het onhoudbare ervan wel, ik zocht nog wel, maar niet op-leven-of-dood...

Het was in een door-de-weekse kerkdienst dat een ds. de preek besloot met: Een ieder dan die Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking.... En dat sloeg in als een bom, want Hem kende ik niet. Ik ben naar huis gegaan met grote nood en kon niet rusten eer ik rusten kon in Hem.

En laat ik nou denken dat ik vast niet de enige zal zijn, (dat weet ik, maar als jij vraagt om verifieerbare bronnen kan ik je alleen maar telefoonnummers geven van mensen in mijn omgeving, en of die daar nou op zitten te wachten....) Je zou een polletje kunnen openen op het forum, of er mensen zijn die dit herkennen....

En daarom zie ik het belang van die scherpe prediking: óf in Christus óf buiten Hem. En dat moet je wéten!

Verder kan ik niet gaan dat je mijn eigen ervaring vertellen, ik kan hooguit de oproep doen of mensen willen bevestigen als ze dit herkennen, maar dat zal jou ws ook niet overtuigen, dus heeft het niet veel zin.

Helemaal mee eens en elke preek die wat bemoedigt, het houdbaar maakt, buiten Christus is ondanks alle goede bedoelingen misleidend. Heden moet het gebeuren...en niet morgen of overmorgen.

[Mister]

en nog een foutje? want dat is een dubbele post....

toetsen aan het Woord, dat is de meest juiste conclusie.
en dan dus ook geen dingen gaan zeggen die het woord niet zegt.

Ja, t'wordt een cirkelredening. In de door jouw geciteerde preek staan geen dingen die het Woord niet zegt, ik kan het er tenminste niet uithalen nog heb ik reden aan te nemen dat de predikant dingen zegt die niet uit het Woord komen.
Jij interpreteert hier de preek, hebt er een bepaald beeld bij en ageert vervolgens tegen dat beeld. Je kan je dan afvragen of de preek niet klopt of dat de interpretatie onjuist is.

Dat roept overigens wel nog de vraag op waar die felheid vandaan komt om zo - dwingend - telkenmale te suggereren dat de preek iets zegt - nl. dat er leven buiten Christus en rustgeven buiten Christus zou zijn - wat er feitelijk gewoon niet staat. Iedereen op dit forum, ook degenen die niets verkeerds in de die preek zien - zullen volmondig aangeven dat de bekommerden gewezen moet worden op Christus als de enige Rustaanbrenger en geen rust gepreekt mag worden buiten Christus. Je bezwaar komt derhalve wat gezocht over. m.i. zit er meer achter.

ja Willem, er zit ook meer achter.

Namelijk mijn eigen ervaring. In die tijd dat ik zocht naar vrede met God en zulke preken hoorde, was ik het zelf die dan naar huis ging en dacht: ik ben er nog niet, maar het komt wel goed, God zal zijn werk immers voleinden. En dan was de nood niet weg, maar het ergste, het onhoudbare ervan wel, ik zocht nog wel, maar niet op-leven-of-dood...

Het was in een door-de-weekse kerkdienst dat een ds. de preek besloot met: Een ieder dan die Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking.... En dat sloeg in als een bom, want Hem kende ik niet. Ik ben naar huis gegaan met grote nood en kon niet rusten eer ik rusten kon in Hem.

En laat ik nou denken dat ik vast niet de enige zal zijn, (dat weet ik, maar als jij vraagt om verifieerbare bronnen kan ik je alleen maar telefoonnummers geven van mensen in mijn omgeving, en of die daar nou op zitten te wachten....) Je zou een polletje kunnen openen op het forum, of er mensen zijn die dit herkennen....

En daarom zie ik het belang van die scherpe prediking: óf in Christus óf buiten Hem. En dat moet je wéten!

Verder kan ik niet gaan dat je mijn eigen ervaring vertellen, ik kan hooguit de oproep doen of mensen willen bevestigen als ze dit herkennen, maar dat zal jou ws ook niet overtuigen, dus heeft het niet veel zin.

Ik vind dit wel een wonderlijke gang van zaken. Volgens mij heeft Helma inderdaad ooit iets soortgelijks geschreven, niet lang geleden.
Er wordt gesteld en bevestigd (door o.a. Willem en Tiberius) dat de door jou aangehaalde preek niets onbijbels bevat. Dat wij bij een bepaalde preek een verkeerde toepassing maken is niet de schuld van de prediker maar van ons eigen hoogmoedig hart. Jouw interpretatie is anders en vervolgens ga je je eigen ervaringsverhaal vertellen. Niet dat ik daar wat aan af zou willen doen maar ook de prediking zoals door jou beschreven stelt dat je of in Christus bent of buiten Hem. En dat een ieder die de Heere Jezus niet liefheeft een vervloeking zij. Eigenlijk riekt dit naar de eigen bevinding boven de Schrift stellen. En volgens mij zijn we het er wel over eens dat dit niet moet.

Ik vind dit een behoorlijk misselijke reactie. Het gaat om een toepassing die een predikant maakt, zoals je duidelijk kunt lezen. Niet om een zelf gemaakte toepassing. Ik vind je reactie dan ook akelig zelfvergenoegd, verdacht makend, veroordelend en bijzonder stuitend. Bah.

[Democritus]

Mee eens. Wat mij is opgevallen in mijn eigen gemeente dat woorden en begrippen werden gebruikt die door formulering, intonatie of benadrukking en bepaalde gevoelswaarde kregen. De woorden en begrippen waren niet onjuist maar riepen wel een onjuist beeld op. Terwijl het gebruik van een moderner woord of een duidelijke uitleg van het woord veel onjuist gedachten hadden kunnen voorkomen.

Dit is nogal wat hoor. Toen de Heere Jezus preekte was het gevolg dat z'n hoorders Hem zochten te doden. Ze wierpen Hem uit de synagoge. We zullen het erover eens zijn dat dit niet de uitwerking was die wij als juist zouden beoordelen. Dus de preek moet getoetst worden aan het Woord en niet aan de "gevoelswaarde" of "beeldvorming". Als de woorden en begrippen nu niet onjuist zijn maar wel een onjuist beeld oproepen dan ga je toch niet de woorden en begrippen aanpassen maar dan ga toch het beeld corrigeren?. Impliciet wordt hier nu toch gezegd dat de preek maar moet voldoen aan het beeld van de mens?.

Verder kom je natuurlijk met deze manier van redeneren in een cirkelredening terecht, waar je nooit uitkomt, daar de verschillende liggingen evenzoveel beelden zullen opleveren. (ofwel, wat de 1 als onjuiste beeldvorming ziet zal de ander als juist zien indezelfde variatie als de verschillen op dit forum). Vandaar: Toets aan het Woord. Niet aan beeldvorming, gevoelswaarde of de uitwerkingen. God is vrijmachtig in Zijn doen en laten, ook in de uitwerking van het Woord. Jes 55:11 "Alzo zal Mijn woord, dat uit Mijn mond uitgaat, ook zijn, het zal niet ledig tot Mij wederkeren; maar het zal doen, hetgeen Mij behaagt, en het zal voorspoedig zijn in hetgeen, waartoe Ik het zende". Toen de Heere Jezus preekte was enkele keren het gevolg dat z'n hoorders Hem zochten te doden. Ze wierpen Hem uit de synagoge. Ook toen was het Woord voorspoedig in hetgeen waartoe het gezonden was.

Taal is een levend iets. Ieder woord heeft een gevoelswaarde.

Neem het woord gemoed. Dit woord het voor mij altijd m.n. een innerlijke betekenis. Nadat ik het woord opzocht in het boek van Dr. Chr Fahner bleek het grondwoord wel 6 verschillende betekenissen te hebben. Waarvan het woord gemoed er één was maar ook verstand en reden. Vervolgens zocht ik het op in de KJV daar werd het vertaald met 'mind'... oftewel verstand.

Het engelse woord 'mind' heeft een betekenis die verder gaat dan alleen verstand er zit ook een innerlijke component in. Maar ik interpreteerde het woord gemoed als enkel en alleen innerlijk. Nadat ik wist dat ik het woord verstand mocht lezen werd het allemaal een stuk duidelijker.

Maar hieruit blijkt toch dat je je beeld of begrip van het woord "gemoed" hebt veranderd - want dat was onjuist - en niet hebt gesuggereerd om het woord "gemoed" maar niet meer te gebruiken in een preek?. Dat zou ook omgerijmd zijn en symptoombestrijding.

Nee hoor mijn beeld van het woord gemoed is nog steeds hetzelfde. Ik heb bij een tiental andere kennissen dezelfde vraag gesteld: wat versta jij onder het woord gemoed. De antwoorden hadden de volgende kenmerken:
a. niemand wist een exacte betekenis te geven
b. voor iedereen had het een sterke innerlijke betekenis.

Dit zijn allemaal mensen die met de SV-taal zijn opgegroeid. De gebruiken en willen blijven gebruiken. Dan trek ik maar een conclusie. Gebruik voortaan het huidige woord verstand want dat ligt dichter bij de betekenis van het oorspronkelijke woord. Dan hoef je van mij de vertaling niet aan te passen maar gebruik in je spreken consequent het woord verstand.

[Ander]

Ik vind dit een behoorlijk misselijke reactie. Het gaat om een toepassing die een predikant maakt, zoals je duidelijk kunt lezen. Niet om een zelf gemaakte toepassing. Ik vind je reactie dan ook akelig zelfvergenoegd, verdacht makend, veroordelend en bijzonder stuitend. Bah.

Ik kan zelf ook behoorlijk stellig en heftig uit de hoek komen wanneer ik het ergens grondig mee oneens ben. In die zin begrijp ik je reactie.

Ik heb echter niet de intentie gehad om zelfvergenoegd te zijn. Daar is geen reden voor wat op een forum slecht te zien is. Ik heb ook gezegd dat ik aan de ervaring niets af wil doen, daarom denk ik ook niet dat ik verdacht makend ben.

[hervormde]

en nog een foutje? want dat is een dubbele post....

toetsen aan het Woord, dat is de meest juiste conclusie.
en dan dus ook geen dingen gaan zeggen die het woord niet zegt.

Ja, t'wordt een cirkelredening. In de door jouw geciteerde preek staan geen dingen die het Woord niet zegt, ik kan het er tenminste niet uithalen nog heb ik reden aan te nemen dat de predikant dingen zegt die niet uit het Woord komen.
Jij interpreteert hier de preek, hebt er een bepaald beeld bij en ageert vervolgens tegen dat beeld. Je kan je dan afvragen of de preek niet klopt of dat de interpretatie onjuist is.

Dat roept overigens wel nog de vraag op waar die felheid vandaan komt om zo - dwingend - telkenmale te suggereren dat de preek iets zegt - nl. dat er leven buiten Christus en rustgeven buiten Christus zou zijn - wat er feitelijk gewoon niet staat. Iedereen op dit forum, ook degenen die niets verkeerds in de die preek zien - zullen volmondig aangeven dat de bekommerden gewezen moet worden op Christus als de enige Rustaanbrenger en geen rust gepreekt mag worden buiten Christus. Je bezwaar komt derhalve wat gezocht over. m.i. zit er meer achter.

ja Willem, er zit ook meer achter.

Namelijk mijn eigen ervaring. In die tijd dat ik zocht naar vrede met God en zulke preken hoorde, was ik het zelf die dan naar huis ging en dacht: ik ben er nog niet, maar het komt wel goed, God zal zijn werk immers voleinden. En dan was de nood niet weg, maar het ergste, het onhoudbare ervan wel, ik zocht nog wel, maar niet op-leven-of-dood...

Het was in een door-de-weekse kerkdienst dat een ds. de preek besloot met: Een ieder dan die Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking.... En dat sloeg in als een bom, want Hem kende ik niet. Ik ben naar huis gegaan met grote nood en kon niet rusten eer ik rusten kon in Hem.

En laat ik nou denken dat ik vast niet de enige zal zijn, (dat weet ik, maar als jij vraagt om verifieerbare bronnen kan ik je alleen maar telefoonnummers geven van mensen in mijn omgeving, en of die daar nou op zitten te wachten....) Je zou een polletje kunnen openen op het forum, of er mensen zijn die dit herkennen....

En daarom zie ik het belang van die scherpe prediking: óf in Christus óf buiten Hem. En dat moet je wéten!

Verder kan ik niet gaan dat je mijn eigen ervaring vertellen, ik kan hooguit de oproep doen of mensen willen bevestigen als ze dit herkennen, maar dat zal jou ws ook niet overtuigen, dus heeft het niet veel zin.

Ik vind dit wel een wonderlijke gang van zaken. Volgens mij heeft Helma inderdaad ooit iets soortgelijks geschreven, niet lang geleden.
Er wordt gesteld en bevestigd (door o.a. Willem en Tiberius) dat de door jou aangehaalde preek niets onbijbels bevat. Dat wij bij een bepaalde preek een verkeerde toepassing maken is niet de schuld van de prediker maar van ons eigen hoogmoedig hart. Jouw interpretatie is anders en vervolgens ga je je eigen ervaringsverhaal vertellen. Niet dat ik daar wat aan af zou willen doen maar ook de prediking zoals door jou beschreven stelt dat je of in Christus bent of buiten Hem. En dat een ieder die de Heere Jezus niet liefheeft een vervloeking zij. Eigenlijk riekt dit naar de eigen bevinding boven de Schrift stellen. En volgens mij zijn we het er wel over eens dat dit niet moet.

Zie hier. Als Willem en Tiberius bevestigen dat de preek niets onbijbels bevat, terwijl de discussie ook andere geluiden laat horen, dan is het goed. Wat MarthaMartha stelt is naar de Schrift. Een ieder die Christus niet heeft die zij een vervloeking. Dat Woord wil zeggen: de eeuwige ban rust op hem of haar. Net als in Jericho.

Gij uitzinnige Galaten wie heeft u betoverd dat gij der waarheid niet zoudt gehoorzaam zijn; denwelken Jezus Christus voor de ogen te voren geschilderd is geweest, onder u gekruist zijnde?

Nee, zo scherp hoeft het niet meer. Natuurlijk het moet wel naar Christus. Zo vroom zijn we nog wel. Dat leerden de Judaisten ook. Christus belijden? Jazeker. Maar..... en dan komen ze. Zo ook hier. Ja, Christus is wel nodig. Maar Christus is de meest verborgen Persoon die er is. Wie Zoon aanschouwt en gelooft, die heeft het eeuwige leven. Niets meer en minder. Wie de Bruidegom omhelst als de bruid, die heeft het leven. Als Christus voor u verborgen is en u Hem nog nooit gezien heeft, dan rust de vloek nog op u. Maar wie Hem ziet, al is het met benevelde ogen, die heeft Hem ten leven gezien.

[hervormde]

Ik vind dit een behoorlijk misselijke reactie. Het gaat om een toepassing die een predikant maakt, zoals je duidelijk kunt lezen. Niet om een zelf gemaakte toepassing. Ik vind je reactie dan ook akelig zelfvergenoegd, verdacht makend, veroordelend en bijzonder stuitend. Bah.

Ik kan zelf ook behoorlijk stellig en heftig uit de hoek komen wanneer ik het ergens grondig mee oneens ben. In die zin begrijp ik je reactie.

Ik heb echter niet de intentie gehad om zelfvergenoegd te zijn. Daar is geen reden voor wat op een forum slecht te zien is. Ik heb ook gezegd dat ik aan de ervaring niets af wil doen, daarom denk ik ook niet dat ik verdacht makend ben.

en inderdaad: zie de preek. Het is de predikant die de toepassing maakt. Hij zet mensen op een dwaalspoor. Het listige vlees heeft weinig woorden nodig om zichzelf te koesteren in deze woorden. Voor wat betreft Ruth: ze hebben Gods volk en Zijn dienst liefgekregen. Hiermee zijn vele bekeringsgeschiedenissen gevuld. De éne Naam wordt daarin (vaak, niet altijd) gemist. Daarmee zegt men maar de helft. Ruth heeft ook God lief. God heb ik lief.

[Mister]

Ik vind dit een behoorlijk misselijke reactie. Het gaat om een toepassing die een predikant maakt, zoals je duidelijk kunt lezen. Niet om een zelf gemaakte toepassing. Ik vind je reactie dan ook akelig zelfvergenoegd, verdacht makend, veroordelend en bijzonder stuitend. Bah.

Ik kan zelf ook behoorlijk stellig en heftig uit de hoek komen wanneer ik het ergens grondig mee oneens ben. In die zin begrijp ik je reactie.

Ik heb echter niet de intentie gehad om zelfvergenoegd te zijn. Daar is geen reden voor wat op een forum slecht te zien is. Ik heb ook gezegd dat ik aan de ervaring niets af wil doen, daarom denk ik ook niet dat ik verdacht makend ben.

In je reactie lees is toch duidelijk:

Eigenlijk riekt dit naar de eigen bevinding boven de Schrift stellen. En volgens mij zijn we het er wel over eens dat dit niet moet.

Dan ga je toch doen wat je zegt niet te doen.
Maar ik ben er blij mee dat het je zelf blijkbaar ook wel veroordelend en stuitend vind, zijn we het toch nog een beetje eens.