@Refojongere, prachtig dat artikel van ds Kieviet. Taal naar mijn hart. Hij heeft deze woordenRefojongere schreef: ↑Vandaag, 17:38Als je consequent bent dan moet je een bond vormen in de PKN en RKK en dan nu het momentum pakken om daar naar over te stappen. Het bestaansrecht van de CGK vervalt dan.MidMid schreef: ↑Vandaag, 14:48Dat er een PKNér meeschrijft, leg ik uit als eens GBer die weet wat het betekent om op je plaast te blijven, weliswaar met bezwaard gemoed, maar wel blijven...
Denk dat Kieviet eenzelfde punt wil maken. Waarom scheuren als je ook - als een soort bond - in de CGK elkaar kan zoeken.
Dus concreet maak van BhP een bredere stroming waarin de bezwaren zich verenigen - binnen de CGK. Dat lijkt mij de strekking.
Dus tegen route Rijnsburg...
Ds. Kieviet staat ook niet meer achter de Afscheiding getuige het citaat uit de Wekker:
"Die volkskerkgedachte sprak mij altijd aan. Dat is ook één van mijn aarzelingen bij de Afscheiding van 1834: de kerken van de Afscheiding hebben het volk, de toen nog gedoopte natie, laten vallen. Ze hebben zich vooral op – en veelal tegen – elkáár gericht. Al na twee, drie jaar kwamen ze in de crisis van de jeugd terecht. Met opnieuw afscheidingen tot gevolg.”
Dat van de aloude Gereformeerde Kerk alleen nog “tot op het bot verdeelde en in veel scherven uiteen gevallen brokstukken” resteren, benoemt Kieviet als “het faillissement van de Afscheiding”: “Op veel plaatsen heeft men ook de ‘gronden der vaderen’ verlaten. Dat vooral is aangrijpend.” De huidige ontwikkelingen in de Christelijke Gereformeerde Kerken zijn er wat hem betreft een voorbeeld van. “Een gezamenlijke terugkeer naar de hervormde wortels – dat is mijn heimwee en mijn gebed.”
Dus logisch dat hij blijft voor niet nog een afscheiding. Onlogisch dat hij CGK blijft.
ook ooit gesproken op een vergadering van de Gereformeere Bond in Putten. Dat hoor je zelden dat een afgescheiden predikant heimwee heeft naar aloude Gereformeerde Kerk, de planting Gods in de Nederlanden.