Ruth de Moabietische.

[Marnix]

hehe dat bedoel ik met te ver vergeestelijken. Overigens geldt dat ook voor de gedachte die Refo hier (met vraagteken, ik heb het gezien ) noemt. Wie zegt dat Elimelek het land niet uit mocht.... en wie zegt dat de link naar geestelijk voedsel juist is? Ik ben geneigd om te denken: Er was hongersnood, ze moesten toch eten hebben dus gingen ze tijdelijk naar het buitenland. Net als Abraham bijvoorbeeld. Die ging toch ook niet weg wegens te weinig vertrouwen is God?

Memento, ik ben benieuwd naar je uitwerking van wat de Talmud zegt.

[refo]

hehe dat bedoel ik met te ver vergeestelijken. Overigens geldt dat ook voor de gedachte die Refo hier (met vraagteken, ik heb het gezien ) noemt. Wie zegt dat Elimelek het land niet uit mocht.... en wie zegt dat de link naar geestelijk voedsel juist is? Ik ben geneigd om te denken: Er was hongersnood, ze moesten toch eten hebben dus gingen ze tijdelijk naar het buitenland. Net als Abraham bijvoorbeeld. Die ging toch ook niet weg wegens te weinig vertrouwen is God?

Memento, ik ben benieuwd naar je uitwerking van wat de Talmud zegt.

Nou, er wat wel wat aan de hand met dat land. Als God gediend werd, zouden ze zegen krijgen. Dienden ze de afgoden van de omliggende volkeren (het is de Richterentijd) dan zou er straf komen. De SV schrijft in de voorrede dat het wel eens in de tijd van plunderingen geweest kon zijn. Zo bezien probeerde Elimelech (mijn God is koning) onder de straf uit te komen.

[Ariene]

Nog maar een keer voor de duidelijkheid!

Ds. Kater waarschuwt voor het direct vergeestelijken. „Ruth is geen allegorie. Je mag niet bij alle details een toepassing geven, hoe stichtelijk het ook kan klinken. Vanuit de verklaring van de geschiedenis kun je best geestelijke lessen doorgeven, maar je mag niet gaan vergeestelijken.”

[Marnix]

hehe dat bedoel ik met te ver vergeestelijken. Overigens geldt dat ook voor de gedachte die Refo hier (met vraagteken, ik heb het gezien ) noemt. Wie zegt dat Elimelek het land niet uit mocht.... en wie zegt dat de link naar geestelijk voedsel juist is? Ik ben geneigd om te denken: Er was hongersnood, ze moesten toch eten hebben dus gingen ze tijdelijk naar het buitenland. Net als Abraham bijvoorbeeld. Die ging toch ook niet weg wegens te weinig vertrouwen is God?

Memento, ik ben benieuwd naar je uitwerking van wat de Talmud zegt.

Nou, er wat wel wat aan de hand met dat land. Als God gediend werd, zouden ze zegen krijgen. Dienden ze de afgoden van de omliggende volkeren (het is de Richterentijd) dan zou er straf komen. De SV schrijft in de voorrede dat het wel eens in de tijd van plunderingen geweest kon zijn. Zo bezien probeerde Elimelech (mijn God is koning) onder de straf uit te komen.

Interessant of het daar echt op slaat. Opmerkelijk is wel dat bij die waarschuwing ook het trouwen van vreemde vrouwen (uit andere landen) wordt genoemd.

[Klavier]

Het boekje van Ds. Moerkerken "genadeleven en genadeverbond" geeft wat meer verduidelijking over de zienswijze van de allegorie in Ruth.
Hij maakt onderscheid tussen inplanting en inlijving. In de HC antwoord 20 wordt dit afzonderlijk genoemd. De volgorde daar verklaart hij heilsvolgordelijk en betrekt dat vooral op de openbaring daarvan in de bekeringsweg. Kortweg gezegd, de bevinding.
De inplanting als het moment dat de zondaar Christus als Borg en zaligmaker nodig heeft.
De inlijving als de zondaar daadwerkelijk ervaart dat Christus de zijne is. Dat de genade ook voor hem of haar is.
De zondaar heeft van het allereerste begin wel een Borg nodig, maar ervaart deze niet. Er ligt een weg van levendmaking in de vorm van bewustwording van leven en verkrijgbaarheid van genade.
In het leven van Ruth, maar ook in die van Jozef, wordt een herkenning vastgesteld van deze bevindelijke zaken.
Waarmee de bevinding extra troost vind in Gods Woord.
Het gaat dus niet om de wedergeboorte als punt in de heilsorde maar de ervaring van de bekering die daarop volgt.
Ds. Moerkerken geeft onder andere aan dat Brakel deze 'toeleidende weg tot Christus' ook leert.
Onder andere Philpot en ds. G.H. Kersten gingen Ds. Moerkerken voor in deze exegese van Ruth. Ook de geschiedenis van Jozef en de dicipelen worden zo gezien. Evenals de gang van de Borg Zelf.
Samengevat houdt het in: De geloofsvruchten komen direct al bij de wedergeboorte (dus zonder zicht op Christus te hebben) openbaar.
In schuldbesef, zondekennis, liefde tot God, Liefte tot de naaste, Liefde tot een Borg, hoewel ze Christus niet durven eigenen. De bevinding ziet echter nog niet zo scherp. Deze ware bekommerde is vooral nog niet gewend het hoofd op te richten men kijkt nog naar zichzelf. Het anker wordt nog in het schip geworpen in plaats van buiten eigen ik. Het vergelijk dat wordt aangehouden het is net als bij een baby. Die leert ook pas na enige weken zelf zijn hoofd overeind te houden om zijn vader en moeder te kunnen zien. Niet direct bij geboorte. De Schepper van het leven is ook de schepper van het nieuwe leven! Dezelfde Architect is herkenbaar in Zijn Architectuur, in de schepping en in de herschepping. De prediking moet ontdekkend zijn om de bekommerde te laten zien waar hij of zij staat. Om daarin een pastorale handreiking te kunnen doen.

Al met al is deze allegorie nodig om de standen en kruispunten te kunnen onderbouwen. Dat verklaart tevens waarom het enkel voorkomt daar waar deze standen en kruispunten worden geleerd als een weg in de tijd en niet als een onnaspeurlijk werk dat altijd vroeg of laat bij Christus uitkomt.
Dat er bekommerden zijn, geloof ik zeker. Maar om ze met een allegorie een pastorale handreiking te doen is niet nodig. De Schrift is rijk genoeg om het zonder ook te kunnen. Brakel zie ik dan niet als een bewijs voor het allegoriseren hier. Wel van het feit dat er zuigelingen in de genade zijn die niet direct Christus durven eigenen maar tegelijkertijd weten dat Hij een Volkomen Zaligmaker is en dat buiten Hem geen enkel leven is.
Kortom, bewijs vanuit de Schrift zelf en vanuit de reformatie en nadere reformatie is niet genoemd. Dan houd ik me liever op veilige afstand van de allegorisering hier.

[Kaw]

Ik vind het altijd wel interessant om te lezen hoe men worsteld met de standen in het genadeleven. Maar als ik vervolgens samenvattend zeg: dus je kunt behouden worden met je bekommering? Dan moet ik dat niet zo zien Alleen staat er vaak wel zoiets als dat een bekommerd iemand wedergeboren is, al is Christus voor hem nog onzichtbaar.

Overigens heb ik het hier niet over Klavier ofzo hoor. Meer over die boekjes of (oudere) stukjes in de Saambinder.

[Klavier]

Ik vind het altijd wel interessant om te lezen hoe men worsteld met de standen in het genadeleven. Maar als ik vervolgens samenvattend zeg: dus je kunt behouden worden met je bekommering? Dan moet ik dat niet zo zien Alleen staat er vaak wel zoiets als dat een bekommerd iemand wedergeboren is, al is Christus voor hem nog onzichtbaar.

Overigens heb ik het hier niet over Klavier ofzo hoor. Meer over die boekjes of (oudere) stukjes in de Saambinder.

Er zijn wel standen te herkennen vanuit de Bijbel zonder allegorisering. Paulus maakt melding van zwakke broeders, melk en vaste spijze. Petrus roept ook op om de verkiezing vast te maken.

[Mister]

Ik vind het altijd wel interessant om te lezen hoe men worsteld met de standen in het genadeleven. Maar als ik vervolgens samenvattend zeg: dus je kunt behouden worden met je bekommering? Dan moet ik dat niet zo zien Alleen staat er vaak wel zoiets als dat een bekommerd iemand wedergeboren is, al is Christus voor hem nog onzichtbaar.

Overigens heb ik het hier niet over Klavier ofzo hoor. Meer over die boekjes of (oudere) stukjes in de Saambinder.

Er zijn wel standen te herkennen avnuit de Bijbel zonder allegorisering. Paulus maakt melding van zwakke broeders, melk en vaste spijze. Petrus roept ook op om de verkiezing vast te maken.

Juist, maar dat is wat anders als de bekering van Lydia beschrijven compleet volgens de standenleer...

[geledu]

Het gevaar van afwijken of uitglijden is m.i. erg groot als we Ruth allegorisch uit gaan leggen.
Het is al meer genoemd : als er een systeem "in" gelegd word dan zijn we niet goed bezig.

Zo heb ik eens een verklaring gehoord over de maaltijd die Ruth had op de akker met Boaz , zonder dat dat Boaz al werkelijk haar losser was.Dat zou later pas gebeuren.
En dan dit vergelijken met het Heilig Avondmaal , lijkt me absoluur niet goed.
Dan kunnen we spreken over Christus als de meest verborgen persoon , wat in bepaald opzicht waar is, maar dit mogen we niet uitleggen alszijnde gewettigd om in bepaalde omstandigheden zonder Christrus kennis aan het H.A. te gaan.

Enerzijds dus een gevaar in uitwassen , anderzijds is het waar dat bv Ds v Reenen met zijn verklaring welzeker tot zegen is geweest.

Om standen leer te bewijzen is Ruth dus idd ongeschikt daar zijn zoals eerder genoemd betere Schriftuurlijke bewijzen voor te vinden.

[Klavier]

Juist, maar dat is wat anders als de bekering van Lydia beschrijven compleet volgens de standenleer...

Ik ben van mening dat Brakel heel wat anders bedoelde dan wat zou blijken bij een allegorisering bij Ruth.
Waar heeft Brakel zijn standenleer op moeten baseren? In zijn tijd kwam de allegorisering nog niet voor. Dus daar ligt geen grond voor zijn denkwijze. Evenwel kan niemand die de standenleer verdedigt een directe Bijbelse bron aanwijzen die ook zo door de oudvaders werd gebruikt voor de aanduiding van de standen in het geloof.
Dus de onderbouwing van Brakel was kennelijk ergens anders op gebaseerd: Op Paulus en Petrus. Maar ik zie daarin weer geen overeenkomsten met de allegorische benadering. Eerder een bevestiging dat de allegorische benadering niet klopt.
De allegorische benadering legt mijns inziens dan een inconsistentie in de Schrift die om vragen vraagt. Maar dat wisten we al

[David J]

Onlangs hoorde ik in een preek over de keuze van Ruth hoe je dit bijbelboek moet lezen.

De dominee stelde de vraag waarom nu het boek Ruth is opgenomen in de bijbel. Hij haalde het allerlaatste vers na voren: "En Obed gewon Isai; en Isai gewon David." - En David gewon Christus, voegde hij er aan toe. Het is dus het verhaal van een heidin uit een zondige natie, een afgoden dienares waarop de Heere heeft willen neerzien en die ook een moeder van de Zaligmaker is geworden.

Die preek heb ik denk ik ook gehoord. "De sleutel van het boek Ruth zit in het slot". Mooie woordspeling

[Christiaan]

De Drie-einige God schrijft de geschiedenis ook in het boek Ruth.
En alleen het slot is niet genoeg!
Paulus zegt alle schrift is in gegeven tot vermaning, onderwijzing, wederlegging enzoverder.

Dus het gehele boek Ruth vergeet dat niet!!!

[Kaw]

Er zijn wel standen te herkennen vanuit de Bijbel zonder allegorisering. Paulus maakt melding van zwakke broeders, melk en vaste spijze. Petrus roept ook op om de verkiezing vast te maken.

Andersom is het te zeggen dat er zo spaarzaam over geschreven wordt dat het vast niet zo belangerijk is als dat het nu lijkt te zijn. Ik vind dat de standenleer en gnostiek heel dicht bij elkaar liggen. Er zit een zucht naar mystiek en spannende verborgenheden achter. Een geheime betekenis achter de gewone woorden van de bijbel, die alleen gezien en uitgelegt kan worden door ingewijden. Een voor de gewone mens geheime weg van onderscheidbare bevindingen die elke ware ingeweide moet afleggen. De kunst om er een uur over te (s)preken in een tale kanaans die alleen tastbaar is voor de uitverkorenen. Een sterke drang om de wannabe-insider te testen op zijn kennis van de verborgenheden en te letten of hij de tale wel voldoende spreekt om de mystieke knusheid van de 8000 te beschermen.

[Erasmiaan]

Het gevaar van afwijken of uitglijden is m.i. erg groot als we Ruth allegorisch uit gaan leggen.
Het is al meer genoemd : als er een systeem "in" gelegd word dan zijn we niet goed bezig.

Zo heb ik eens een verklaring gehoord over de maaltijd die Ruth had op de akker met Boaz , zonder dat dat Boaz al werkelijk haar losser was.Dat zou later pas gebeuren.
En dan dit vergelijken met het Heilig Avondmaal , lijkt me absoluur niet goed.
Dan kunnen we spreken over Christus als de meest verborgen persoon , wat in bepaald opzicht waar is, maar dit mogen we niet uitleggen alszijnde gewettigd om in bepaalde omstandigheden zonder Christrus kennis aan het H.A. te gaan.

Enerzijds dus een gevaar in uitwassen , anderzijds is het waar dat bv Ds v Reenen met zijn verklaring welzeker tot zegen is geweest.

Om standen leer te bewijzen is Ruth dus idd ongeschikt daar zijn zoals eerder genoemd betere Schriftuurlijke bewijzen voor te vinden.

Hoho, toen Ruth door Boaz genodigd werd aan de tafel had ze al enige kennis aan Boaz! Ze mocht af en toe met handvollen ontvangen! Dus als je hier geestelijke lessen uit wil halen wordt je zeker niet belemmerd.

Maar nogmaals, tot Klavier lijkt dit nog niet te zijn doorgedrongen, ik denk niet dat er iemand voor is om het boek Ruth allegorisch uit te leggen. Maar wel enige geestelijke lessen mogen er uit gehaald worden. En ik bestrijd dat men in de tijd van Brakel de allegorie nog niet kende, de Statenvertalers hebben het Hooglied immers wel naar allegorie uitgelegd.

Ook de Heere Jezus heeft het over standen in het genadeleven. Lees maar eens Markus 4 vanaf vers 26.

En ik vind eerlijk gezegd dat Kaw een stap te ver gaat. Het zijn tere zaken over de opwas in Christus en zeker mensen die daar uit hun beleving over kunnen spreken worden met deze uitspraak erg schoffeerd, vind ik.

[Klavier]

Onlangs hoorde ik in een preek over de keuze van Ruth hoe je dit bijbelboek moet lezen.

De dominee stelde de vraag waarom nu het boek Ruth is opgenomen in de bijbel. Hij haalde het allerlaatste vers na voren: "En Obed gewon Isai; en Isai gewon David." - En David gewon Christus, voegde hij er aan toe. Het is dus het verhaal van een heidin uit een zondige natie, een afgoden dienares waarop de Heere heeft willen neerzien en die ook een moeder van de Zaligmaker is geworden.

Die preek heb ik denk ik ook gehoord. "De sleutel van het boek Ruth zit in het slot". Mooie woordspeling

Gaat dezelfde dominee heel het land door? Ik heb volgens mij dezelfde predikant gehoord.
Refo, dit moet jij herkennen....