KDD schreef:Thomas Boston schrijft over al deze zaken in zijn boek de viervoudige staat. Hier een stukje:

Thomas Boston schreef: Waarom predikt u dan Christus tot ons en roept u ons toe tot Hem te
komen, te geloven, ons te bekeren, en de middelen ter zaligheid te gebruiken?

Antwoord. Omdat het uw plicht is. Het is uw plicht Christus aan te nemen, zoals Hij
in het Evangelie wordt aangeboden. Het is uw plicht berouw te hebben over uw
zonden en heilig te zijn in geheel uw wandel. Deze dingen zijn u van God geboden, en
zijn gebod en niet uw vermogen, is de mate van uw plicht. Bovendien zijn deze
roepingen en vermaningen de middelen, waarvan het Gode behaagt gebruik te maken
om Zijn uitverkorenen tot bekering te brengen en de genade in hun hart te werken.
Voor hen is het geloof uit het gehoor (Rom. 10:17), terwijl zij even onmachtig zijn om
zichzelf te helpen als de overigen van de mensheid. Op zeer goede gronden mogen wij
op bevel van God, Die de doden verwekt, tot hun graven gaan en in Zijn naam
uitroepen: Ontwaak, gij die slaapt, en sta op uit de doden, en Christus zal over u
lichten (Ef. 5:14). En aangezien de uitverkorenen niet te kennen en van anderen niet te
onderscheiden zijn voor hun bekering, zoals de zon schijnt op het gelaat van de blinde
en de regen zowel op de rotsen valt als op de vruchtbare vlakten, zo prediken wij
Christus aan allen, en schieten in eenvoudigheid de pijl, die God Zelf bestuurt, zoals
Hij passend vindt. Deze oproepen en vermaningen zijn bovendien niet helemaal
vruchteloos, zelfs niet voor diegenen die er niet door bekeerd worden. Zulke personen
kunnen overtuigd worden, hoewel zij niet bekeerd worden. Hoewel zij door deze
middelen niet geheiligd worden, kunnen deze middelen hen er misschien van
weerhouden te vervallen in buitensporige goddeloosheid, waartoe zij anders gekomen
zouden zijn. De middelen der genade doen als het ware dienst om vele zielen te
balsemen, die er nooit door levend gemaakt worden. Hoewel zij hen niet in het leven
herstellen, houden zij hen toch af van zo zeer in de zonden te stinken als zij anders
zouden doen.

Maar dit alles is onnodig, aangezien wij totaal onbekwaam zijn om
onszelf uit de staat van zonde en toorn te helpen.

Antwoord. Geef geen plaats aan dit bedrog, dat vaneen scheidt wat God heeft
samengevoegd, namelijk het gebruik van de middelen en een besef van ons eigen
onvermogen. Als ooit Gods Geest uw ziel genadig bewerkt, dan zult u zich door en
door bewust worden van uw volstrekte onvermogen, en zult u toch krachtig de
middelen gaan gebruiken. Gij zult voor uzelf doen alsof u alles moet doen, en toch
alles wat u doet voorbijzien, alsof u niets gedaan hebt. Wilt u niets voor uzelf doen,
omdat u niet alles kunt doen? Stel niet zulke goddeloze conclusies vast tegen uw eigen
ziel. Doe wat u kunt, en het kan zijn, dat, terwijl u voor uzelf doet wat u kunt, dat God
voor u zal doen dat u niet kunt. Verstaat gij ook hetgeen gij leest? zei Filippus tegen
de moorman: Hoe zou ik toch kunnen, zei hij, zo mij niet iemand onderricht? (Hand.
8:30, 31). Hij kon de Schrift die hij las niet verstaan, en toch kon hij haar lezen. Hij
deed wat hij kon: hij las. En terwijl hij las, zond God hem een uitlegger. De Israëlieten
waren in grote moeilijkheid bij de rode zee. Hoe konden zij zichzelf helpen, terwijl
zich aan de ene kant bergen bevonden en aan de andere kant de achtervolgende
vijand; terwijl Farao en zijn leger achter hen waren, en de Rode Zee voor hen was?
Wat konden zij doen? Zeg den kinderen Israëls, zei de Heere tot Mozes, dat zij
voorttrekken (Ex. 14:15). Kunnen zij voor zichzelf een pad maken door de zee? Nee,
maar laten zij voorttrekken, zegt de Heere. Hoewel zij de zee niet in droog land
kunnen veranderen, kunnen zij wel voorttrekken tot aan de oever. Dat deden zij dan
ook, en toen zij deden wat zij konden, deed God voor hen wat zij niet konden.

Wat een mooi citaat van Boston. Bedankt!

Verstuurd vanaf mijn FP5 met Tapatalk

Wim Anker schreef: ↑Gisteren, 22:10

Refojongere schreef: ↑Gisteren, 21:58

Wim Anker schreef: ↑Gisteren, 19:38

GJdeBruijn schreef: ↑Gisteren, 19:19.
Beide is waar: met een gebroken been kun je niet lopen en met een gebroken been moet je naar de dokter. Niemand zou zo onregelijk zijn om die 2 waarheden zo te combineren dat er het tegenovergestelde ontstaat dan wat er bedoeld wordt.

Dit is toch precies wat @Geeske zegt? En wat de Schrift leert? "Zo is het dan niet degene die .... enz "of "Niemand kan....enz" of "Wie zijt gij o mens... enz"

Blijkbaar lijken velen wel te kunnen lopen met een gebroken been. @geeske laat het juist staan. Wel een moeten en tegelijk een niet te kunnen.

Er is een verschil tussen niet kunnen en niet kunnen. Het ene komt voort uit excuses en het andere uit een droefheid over het eigen harde hart. De ene moet bestraft en de andere moet bemoedigd worden.

Nou, volgens mij zijn wij geen hartenkenners.

In zijn algemeenheid kan je me toch wel volgen? Ik oordeel volgens mij niemand persoonlijk.

JanRap schreef: ↑05 nov 2025, 22:01

Mattheus_11_28 schreef: ↑05 nov 2025, 19:27

JanRap schreef: ↑05 nov 2025, 18:49 Ik bedoelde met name de passage over infra- en supralapsarisme.

Dat vind ik dan wel weer merkwaardig, dat u die zichzelf meerdere keren excuseerde met de opmerking dat u laaggeschoold bent, nu begint over supra- en infralapsarisme.

@Mattheus _11_28. Dat is nogal simpel uit te leggen. Dat heeft ermee te maken dat ik heel veel ( te veel?) dogmatiek lees. En in dogmatische werken kom je deze woorden tegen. Maar hier op refoforum kom ik mezelf om de haverklap tegen als een slechte ( = niet analyserend) lezer. Daar komt nog bij dat ik zo mijn stokpaardjes heb die ik soms te pas en te onpas inbreng. Overigens weet ik dat er forummers zijn die me best begrijpen.

@ Mattheus_11_28, Hierbij een stukje over infra- en supra. Had in pc staan want maakte ooit uittreksel van Beknopte Gereformeerrde Dogmatiek van Van Genderen en Velema. Hoop dat u er iets aanInfralapsarisch en supralapsarisch

Infra = beneden of na de val, supra is boven of vóor de val. Bullinger infralapsarisch.
In zelfde eeuw Beza supralapsarisch. Volgens hem besloot God niet alleen de zondeval maar ging Zijn besluit om bepaalde mensen te verkiezen en anderen te verwerpen ook aan alles vooraf.
Zo gaat de predstinatie alles beheersen.Supra theologen: W. Perkins, F. Gomarus, J. Maccovius, G. Voetius, A. Comrie, A. Kuyper, G.H.Kersten, C. Steenblok, H.Hoeksema.
Infralapsarisme leert wel dat Gods raad over alles gaat al kan men beter zeggen dat God de val toegelaten heeft dan dat Hij die gewild heeft. Stelt predestinatie echter niet voorop.
Als God menssen verkiest ziet Hij hen als geschapen en gevallen mensen. Infra bij A.Waleus, S. Maresius, J.a. Marck, H.Bavinck, W .Heyns, J.J. van der Schuit en W.D Jonker.

Waarheidselementen en eenzijdigheden in beide voorstellingen. Bavinck zegt dat noch supra noch infra in staat is om volle waarheid der Schrift in zich op te nemen en ons theologisch nadenken te bevredigen. Bij Calvijn omschrijvingen van predestinatie die een supralapsarische indruk maken maar de grondtoon blijft infralapsarisch.
Belangrijker dan stemmen van theologen zijn de uitspraken van de kerken. Grote meerderheid gereformeerde belijdenisgeschriften infralapsarisch. Ook N.G.B en D.L
Remonstranten probeerden om supra en infra tegen elkaar uit te spelen. Gomarus pleitte om onbeslist te laten. Infra komt naar voren in D.L. al wordt andere standpunt met geen woord veroordeeld. In Westminster Confessie verschil in midden gelaten.
Synode 1905 Gereformeerde Kerken: niet geoorloofd de supralapsarische zienswijze als de leer der Ger. Kerken in Nederland voor te stellen maar evenmin mag men iemand met infralapsarische gevoelen daarom bemoeilijken. In prediking en catechese houden aan de voorstelling die onze belijdenisgeschriften geven.
Als verschil supra-infra alleen betrekking had op de volgorde van de besluiten van God zouden we aan het adres van beiden opmerken dat God niet successievelijk besloot tot het een en het ander. Hij is de eeuwige God. Indien geen chronologische volgorden hoe passen wij dan begrippen die aan ons logische denken ontleend zijn op God toe?
Is de mens in Gods besluit een te scheppen mens of een mens die God voor Zich ziet als geschapen maar van Hem afgevallen. (infra)
In eerste geval schepping -en zondeval middelen om dubbele predestinatie uit te voeren zoals Beza schematisch voorstelde. In tweede geval bij Gods besluit de schepping en de zonde van de mens
verondersteld.

Infra heeft er moeite mee dat bij God alles is ondergeschikt aan het besluit van de predestinatie
waardoor zondeval noodzakelijke schakel in Zijn plan wordt. Infra vreest een verabsolutering van de vrijmacht van God en komt op voor nadrukkelijke beklemtoning van Zijn barmhartigheid en gerechtigheid in Zijn raad en Zijn daden.

Supra zoekt kracht in teksten die getuigen van Gods volstrekte soevereiniteit terwijl infra gesteund wordt door al die plaatsen waar verkiezing en verwerping betrekkking hebben op de gevallen wereld en voorgesteld worden als daden van barmhartigheid en gerechtigheid.
Ef.1:4 van groot belang. Apostel zegt dat God ons in Christus heeft uitverkoren.
Komt bij supra niet tot zijn recht, want kan niet verklaren dat nog niet gevallen mensen het voorwerp van de verkiezing in Christus zijn. Christus is immers in Schrift de Redder der
zondaren?
Supra heeft als consequentie dat verkiezing en verwerping gecoördineerd woren. Bij Beza overduidelijk.
Veel tegen in te brengen. Alsof God Zich de verwerping op dezelfde wijze ten doel stelt als de verkiezing. Terwijl het Woord zegt: Ik heb geen lust in de dood van de goddeloze.
Grote terughoudendheid van infra t.o.v. ontstaan zonde heeft niet slechte betekenis
als waarschuwing tegen tendens om alles aan God toe te schrijven en Hem tot bedenker van de zonde te maken, maar ook deze waarde dat het binnen de grenzen wil blijven die de Bijbel aan ons kennen stelt.
Barth, voorstander van supra, erkent dat met het oog op de kerkelijke bruikbaarheid officieel is gekozen voor infra. Practische zijde een niet te verwaarlozen factor.
In Schrift en verkondiging worden wij aangesproken als gevallen mensen.
Daarmee correspondeert dat wij als zondaren in aanraking komen met wonder van Gods verkiezende liefde in Christus.
Ons kennen is onvolledig en er moeten vragen onbeantwoord blijven. Infra is daarvan het diepst doordrongen en heeft daar door een pré. Sluit zich nauw bij de Schrift aan over de verkiezing in Christus en houdt zich aan de voorstelling van de belijdenis terwijl de eenheid van theologie en praktijk erdoor wordt gediend. heeft .

Wel een hele lap tekst, hoop dat moderatoren het accepteren.

JanRap schreef: ↑Vandaag, 08:16Hierbij een stukje over infra- en supra. Had in pc staan want maakte ooit uittreksel van Beknopte Gereformeerrde Dogmatiek van Van Genderen en Velema. Hoop dat u er iets aanInfralapsarisch en supralapsarisch.

Ik deed ooit belijdenis bij een PKN-predikant die mij toevertrouwde een supralapsariër te zijn. Wat mij betreft hoeft de supralapsarische visie geen verhindering zijn voor een ruime evangelieverkondiging. Een voorbeeld hiervan is Samuel Rutherford, die de bovenstaande visie aanhing, en tegelijkertijd een zeer rijke, appelerende en Christocentrische prediking had.

Ik kan dus prima leven met de supralapsarische visie op de uitverkiezing.

Geeske_1991 schreef: ↑Gisteren, 17:42

R+ck schreef:

Geeske_1991 schreef: ↑Gisteren, 16:06

JanRap schreef:@Geeske_1991, Mag ik u eens vragen hoe u de reacties van uw medeforumummers ervaart? Heeft u er iets aan? Ervaart u ze als vijandig? Of hebben ze u aan het denken gezet? Ik bied u wel mijn oprechte verontschuldigen aan voor een grote pastorale fout; namelijk het over u spreken met anderen hier, in plaats van alleen met u van gedachten te wisselen. Dat is absoluut not-done. Helaas, het is gebeurd. Misschien wilde ik me teveel opwerpen als verdediger van de gereformeerde leer zoals uitgedrukt in de Drie Formulieren van Enigheid. Hoop maar dat ik u niet heb beschadigd, temeer daar uw opmerkingen me vaak soort noodsignalen leken.

Bedankt voor je vraag, fijn dat iemand zich ook afvraagt wat alles met mij doet.
Ik ben er van overtuigd dat ik onder de zaligmakende leer kom elke zondag.
Deze zal ik ook verkondigen, ook al is het een harde leer.
Ik voel meer medelijden met elk die denkt dat het een kwestie is van naar Jezus stappen en dan bekeerd te zijn of dat er een welgemeend aanbod van genade zou liggen.
Ik meende ook toen ik bij de Hersteld Hervormde kerk kerkte, bekeerd te zijn. Tot ik in de Gginbv terug kwam, toen verloor ik mijn hele bekering. Van de vierschaar had ik nooit gehoord.
Ik kwam aan het lezen en merkte langer hoe meer dat ik overtuigd werd van de waarheid.
En een overtuiging is goed, maar niet genoeg.

Ik merk hier vooral dat de forummers hun eigenn interpretatie bij Bijbelteksten hebben. Dat ze geen kanttekeningen lezen, welke juist zo nodig zijn voor een onbekeerd mens.

Laatste 2 dagen lazen wij aan ons meisje uit de Bijbelse geschiedenis door B.J van Wijk. Al een paar keer dacht ik laat ik dit opschrijven want dit is met bewogenheid geschreven. (GGINBV raad aan deze met de kinderen te lezen).

Het ging hier over de geschiedenis van de blinde.


In Jesaja 6 : 9 en 10 staat de verklaring: „Toen zeide Hij: Ga henen en zeg tot dit volk: Horende hoort, maar verstaat niet en ziende ziet, maar bemerkt niet. Maak het hart dezes volks vet en maak hun oren zwaar en sluit hun ogen, opdat het niet zie met zijn ogen, noch met zijn oren hore, noch met zijn hart versta, noch zich bekere en Hij het geneze.”
God heeft verkoren ten leven en ten verderve. Het is niet desgenen die wil, noch desgenen die loopt, maar des ontfermenden Gods. De blinde werd door de zienden voor zondaar gescholden. Maar o eeuwig wonder, Jezus als de Gezondene des Vaders, redt hem uit de oorzaken en de gevolgen beide, omdat God het wilde. Daarom wordt die man zalig. Maar het hart der Farizeeërs wordt dik gemaakt. Het hart van duizenden, die Zondag aan Zondag Gods Woord horen, het wordt vet gemaakt tot hun eeuwige rampzaligheid.
Dát is een harde leer. En toch, God zal doen wat Hem behaagt. Zijn Woord zal zijn een reuke des doods ten dode of een reuke des levens ten leven.
Bij een reuke des doods, God lof, óók de reuke des levens. Roept tot de Heere: Heere, wie zijt Gij? Opdat ik in U geloven moge.
Hij gaf het de blindgeborene zo maar onverwacht. Vraagt Hem dan: Heere, open ook míjn blinde ogen, opdat ik aanschouwe de wonderen van Uw Wet.
Wie zal tot de Pottenbakker zeggen: „Wat maakt ge.” Hij is het, Die het ene vat maakt ter ere en het andere ter onere.
Wie zal God daarin betwisten? Kinderen, het doe jullie vragen of Hij ook jullie genadig wil zijn.
Want indien de rechtvaardigen nauwelijks zalig worden, waar zullen de goddelozen en de zondaren verschijnen? O, die moet voor Gods rechterstoel verloren gaan, die zondaar. Dat ook ligt vast in de hemel besloten. En ook dat besluit is onherroepelijk. Niemand weet het, wie zalig zal worden en wie verloren zal gaan. Maar dat de Heere je moge bewaren om de lieflijke en troostelijke beloften zo maar je zelf toe te eigenen. Geloof het niet, dat je kindertjes van God bent omdat je gedoopt bent. De beloften in Gods Woord, zijn uitsluitend voor arme, door Gods Geest ontdekte, blinde en kreupele zondaren. Als je blijft zoals je geboren bent, ga je met de Farizeeërs voor eeuwig verloren, omdat je niet wilt horen en niet wilt zien.
Omdat je niet gelooft, dat Jezus Christus is de Zoon van God. Vraagt de Heere om je te verlichten. Want dan pas zie je dat je blind bent. Maar blinden schenkt Hij het lieflijk licht.
Leeft toch niet zo gerust in de zonde voort, maar koopt de tijd uit, wijl de dagen boos zijn. Verzuimt de genademiddelen nóóit. Je hebt gezien, de blindgeborene werd dubbel ziende op ’t onverwachtst.
Naar Gods Raad.
Op Gods tijd.
Om ’t eeuwig welbehagen.
’t Is de Heer’, Wiens mededogen,
Blinden schenkt het lieflijk licht;
Wie in ’t stof lag neergebogen,
Wordt door Hem weer opgericht.
God, Die lust in waarheid heeft,
Mint hem, die rechtvaardig leeft.
Psalm 146 : 6.

En het is zo treffend, de tekst uit Jesaja werd door Ds Wink gepreekt toen hij bevestigd werd in zijn ambt. In deze tijd leven wij, de tekst is voor de gemeente waar hij toen die tijd stond bedoeld.

En dan besluit ik deze rede met de volgende tekst.
Ook al is het een harde. Iedereen weet aan de hand van Openbaringen dat we in het laatste der tijd leven. Vele leermeesters zullen opstaan en men zal de waarheid verwerpen en haten. Dat betekend ook dat mensen allemaal in hun waarneming op de berg Sion rusten terwijl ze onbekeerd voortleven.
Het mocht nog doen wat God behaagt.

Lukas 18:8 Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal. Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?



Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

O, o wat is dit vreselijk. Ik schrik hier van als ik dit zo lees.
Wat wordt God hierin tekort gedaan.
Gods opzoekende zondaarsliefde gepresenteerd als een lot uit de loterij.

En dan straks voor Zijn rechterstoel, als Hij het zal vragen: Wat hebt gij met mijn Woord gedaan? Antwoorden: Heere, ik heb toch gewacht, U moet het toch doen, maar er is niets gebeurd. Ik heb wel mijn uiterste best gedaan om anderen te vertellen hoe het zit. Want die zagen het allemaal zo fout. Maar het heeft U niet behaagd om naar mij om te zien.

Durf je zo naar de eeuwigheid toe te leven, beste Geeske, en je kindertjes dit bij te brengen.
O, ik hoop dat je het leert zien dat het niet je onmacht is wat je veroordeelt en waar je jezelf, rechtzinnig en ernstig dan wel, achter kunt verschuilen.

Want dan zal Jezus zeggen: Ga weg van Mij, gij hebt niet gewild dat Ik koning over u zou zijn.
U wist het zelf zo goed, hoe het meest. Net als Naäman de Syriër, zó met het gaan.
Het eenvoudige wassen in de vuile Jordaan, nee, dat ging hem niet genezen, hij wist zelf hoe het moest.

Ik denk aan het volk van Israël, ze hadden gezondigd, maar God bood een uitweg: de koperen slang.
Zie je ze daar liggen in hun tent? Ja, ze beseften dat ze gezondigd hadden, het was rechtvaardig van God dat Hij slangen had gestuurd en dat ze gebeten waren.
Daar riep iemand: Kijk, een koperen slang! Kijk toch omhoog, dan zult u genezen worden!
Er waren er die omhoog keken, het was hun enige uitweg…
Maar er waren er ook die niet keken, dat ging toch zomaar niet, ze hadden het niet verdiend. En ze draaiden zich om en stierven in hun tent, overtuigd van hun zonden, het oordeel aanvaardend maar niet opgezien naar de verlossing die God hun zelf aanbood door de koperen slang.

O, pas toch op, hou op met renderen en zet je kostbare sterfelijke ziel niet op het spel door af te wachten op een bijzondere openbaring, maar vlucht tot die dierbare Zaligmaker en werp je aan Zijn voeten neer met al je tekortkomingen, en Hij zal rust geven.

Je zegt mooie woorden.
Maar een zaligmaker krijg je pas echt nodig als je door schuldbesef getroffen en geslagen bent.
Anders ben je niet meer dan een hemel- of een gelukszoeker.



Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

Dat klopt maar nu doe je alsof er een is gelijk teken staat tussen zondekennis, schuldbesef en de bekeringsweg.
Dat is het gevaar, de weg waarin het gaat als voorwaarde stellen.

Er zijn een heleboel mensen met zondekennis en schuldbesef op deze wereld die heel goed weten wat ze fout hebben gedaan, hun schuld inleven maar er niet de goede kant mee op gaan.
Denk aan Judas in de Bijbel, Ik heb verraden onschuldig bloed... Maar hij kwam er niet mee op de juiste plaats.
Er zijn mensen die zo worstelen met hun zondige verleden dat ze zichzelf voor de trein gooien, er zijn bosjes mensen die met hun zondekennis in de Ganges rivier springen... maar het helpt ze niks.

Het klinkt heel nederig om af te wachten of God zich mocht wenden maar het is het verwerpen van Zijn offer en dierbaar bloed.

De vraag is waar brengt het ons, jou... Alle theoretische kennis, alles wat we elkaar zo goed weten te vertellen.
Het gevaar van onze tijd is dat het geloof een levensstijl geworden is die op zichzelf draait en waar we ons prima in redden, overal een antwoord op weten zonder dat we ons eenvoudig voor Gods voeten neerwerpen.

Het is ook naar de mens om maar te zeggen: Het moet nog dieper, ik moet nog meer zondekennis hebben het is nog niet genoeg.
Nee dat is waar maar dat wordt het nooit.
Het is ook mijn persoonlijke ervaring dat je pas echt de last van je zonden gaat ervaren als Hem leert kennen tegen wie je zo gezondigd hebt en nog steeds.
Dat Hij ondanks dat toch naar deze wereld is gekomen en ons achterna loopt met zijn Woord.
Als we zelf iets zouden moeten worden of op een punt moeten komen waarin we geschikt zijn om Gods genade te ontvangen dan komt dat moment nooit.
Als je dat denkt dan heb je teveel verwachting van de mens.