Ambtenaar schreef: ↑Vandaag, 10:29

huisman schreef: ↑Vandaag, 10:24
1. Unanimiteit is een mooi streven maar we hebben regels wanneer besluiten voor vast en bondig gehouden moeten worden. Die regels zijn gevolgd.

Zeker, maar die regels functioneren niet.

2. In de CGK noemen wij traagheid zorgvuldigheid. Revisie op een GS besluit kan pas door de volgende GS behandeld worden. Dat duurt 3 jaar en dat is inderdaad vrij traag.

In een tijd met zoveel veranderingen die elkaar zo snel opvolgen doet dit archaïsch aan. En dit geldt natuurlijk niet enkel voor de CGK. Het kerkbestuur leidt niet, maar hobbelt achter ontwikkelingen aan,

Johann Gottfried Walther schreef: ↑Vandaag, 10:47 De Bijbel is niet veranderd, God is niet veranderd.
Hoezo zouden wij op elke verandering moeten reageren, sommige zaken zijn gewoon overduidelijk in Gods woord, maar sommigen willen dat niet serieus nemen.

De kerk kan beter voorzichtig zijn met veranderingen, wij hoeven ook niet modern te zijn, Gods woord is tijdloos.
Het is het eeuwige Woord van God.

“MidMid” schreef:De regel is eenparigheid. Dat geeft verplichting elkaar te zoeken, te spreken - opnieuw en opnieuw. Tot op het vervelende af...

Middenrefo schreef: ↑Vandaag, 12:15 Hoe vinden jullie het nu om voor de zoveelste keer in hetzelfde kringetje rond te draaien?

Misschien zou het goed zijn als iedereen eens eerlijk de vraag zou beantwoorden of de ander van dezelfde genade leeft als jij. Of de ander door hetzelfde bloed van Christus gered wordt als jij. Of de ander aan hetzelfde gezag is onderworpen, namelijk Christus, als jij. Als je Filippenzen 2 leest, dan vraag ik mij wel eens af of dat streven naar de zuivere kerk op de manier waarop het in de CGK gebeurt wel Bijbels is.

Middenrefo schreef: ↑Vandaag, 12:15 Hoe vinden jullie het nu om voor de zoveelste keer in hetzelfde kringetje rond te draaien?

Misschien zou het goed zijn als iedereen eens eerlijk de vraag zou beantwoorden of de ander van dezelfde genade leeft als jij. Of de ander door hetzelfde bloed van Christus gered wordt als jij. Of de ander aan hetzelfde gezag is onderworpen, namelijk Christus, als jij. Als je Filippenzen 2 leest, dan vraag ik mij wel eens af of dat streven naar de zuivere kerk op de manier waarop het in de CGK gebeurt wel Bijbels is.

Johann Gottfried Walther schreef: ↑Vandaag, 11:41 Ik ben tenminste consequent, dat valt van jou niet te zeggen.
Jij wilt met allerlei ontwikkelingen/wanen en soms zelfs wind van leer mee.

Evangelist schreef: ↑Vandaag, 12:25
Je roept op tot gesprek. Maar er wordt al sinds 1998 intensief gesproken. En steeds is de hoofdlijn helder: er is op Bijbelse gronden geen ruimte voor V&A. In 2022 is dat nog explicieter gedaan dan daarvoor, met afwijzing van het minderheidsstandpunt: geen gereformeerde hermeneutiek.

Daarom is een studiecommissie hermeneutiek aan het werk. Die hebben een onaf rapport opgeleverd, waaruit duidelijk werd: hier gaat men niet meer uitkomen. De oproep tot gesprek, terwijl het afwijken doorgaat, en waar men ook ‘nooit meer’op terug gaat komen, betekent een lege huls. Zo’n gesprek heeft geen zin. De bereidheid om dat aan te gaan, is er niet meer. Ik begrijp dat, als je ziet hoeveel ambtelijke tijd daar de achterliggende jaren vruchteloos aan besteed is.

Johann Gottfried Walther schreef: ↑Vandaag, 12:46

Middenrefo schreef: ↑Vandaag, 12:15 Hoe vinden jullie het nu om voor de zoveelste keer in hetzelfde kringetje rond te draaien?

Misschien zou het goed zijn als iedereen eens eerlijk de vraag zou beantwoorden of de ander van dezelfde genade leeft als jij. Of de ander door hetzelfde bloed van Christus gered wordt als jij. Of de ander aan hetzelfde gezag is onderworpen, namelijk Christus, als jij. Als je Filippenzen 2 leest, dan vraag ik mij wel eens af of dat streven naar de zuivere kerk op de manier waarop het in de CGK gebeurt wel Bijbels is.

Aan de ene kant goed punt.
Maar aan de andere kant vraag ik mij wel meermaals serieus af, of iemand wel werkelijk van Christus offer en Gods genade kan leven, maar vervolgens zijn eigen zin kan volgen, en Gods woord niet serieus nemen....

Middenrefo schreef: ↑Vandaag, 13:35

Johann Gottfried Walther schreef: ↑Vandaag, 12:46

Middenrefo schreef: ↑Vandaag, 12:15 Hoe vinden jullie het nu om voor de zoveelste keer in hetzelfde kringetje rond te draaien?

Misschien zou het goed zijn als iedereen eens eerlijk de vraag zou beantwoorden of de ander van dezelfde genade leeft als jij. Of de ander door hetzelfde bloed van Christus gered wordt als jij. Of de ander aan hetzelfde gezag is onderworpen, namelijk Christus, als jij. Als je Filippenzen 2 leest, dan vraag ik mij wel eens af of dat streven naar de zuivere kerk op de manier waarop het in de CGK gebeurt wel Bijbels is.

Aan de ene kant goed punt.
Maar aan de andere kant vraag ik mij wel meermaals serieus af, of iemand wel werkelijk van Christus offer en Gods genade kan leven, maar vervolgens zijn eigen zin kan volgen, en Gods woord niet serieus nemen....

Volgens mij geldt dat voor ons allemaal. Ook in het behoudende deel. Het is echt niet zo moeilijk om duidelijke Bijbelse bepalingen te noemen waar behoudende CGKers ook hun eigen weg volgen.

Evangelist schreef: ↑Vandaag, 12:25

“MidMid” schreef:De regel is eenparigheid. Dat geeft verplichting elkaar te zoeken, te spreken - opnieuw en opnieuw. Tot op het vervelende af...

Maar juist dat spreken wordt onmogelijk gemaakt door alvast feiten te creeëren (lees: vrouwen te bevestigen). En dat niet één keer, maar inmiddels jarenlang. Dan zijn kerkelijke besluiten kennelijk krachteloos geworden. Kerkelijke vergaderingen die nog wel hebben vermaand, hebben tot hun verdriet moeten constateren dat die vermaning (wat echt een heel ingrijpende en weinig gebruikte weg is, die kerkelijk heel veelzeggend is) op geen enkele wijze serieus is genomen. Net zo min als veel andere zaken waarover zorgen zijn geuit.

Je roept op tot gesprek. Maar er wordt al sinds 1998 intensief gesproken. En steeds is de hoofdlijn helder: er is op Bijbelse gronden geen ruimte voor V&A. In 2022 is dat nog explicieter gedaan dan daarvoor, met afwijzing van het minderheidsstandpunt: geen gereformeerde hermeneutiek. Daarom is een studiecommissie hermeneutiek aan het werk. Die hebben een onaf rapport opgeleverd, waaruit duidelijk werd: hier gaat men niet meer uitkomen. De oproep tot gesprek, terwijl het afwijken doorgaat, en waar men ook ‘nooit meer’op terug gaat komen, betekent een lege huls. Zo’n gesprek heeft geen zin. De bereidheid om dat aan te gaan, is er niet meer. Ik begrijp dat, als je ziet hoeveel ambtelijke tijd daar de achterliggende jaren vruchteloos aan besteed is.

Jij probeert steeds een verschil te maken tussen V&A en homoseksuele relaties. De praktijk leert - in tegenstelling tot je anekdotisch bewijs - dat in de meeste gevallen gemeenten met vrouwelijke ambtsdragers ook afwijkend beleid hebben ten aanzien van homoseksuele relaties. En als dat er niet is, dan duurt dat vaak maximaal één generatie en dan is dat er wel.
Wel is duidelijk dat de hermeneutiek die nodig is om tot vrouwelijke ambtsdragers te komen dezelfde is als de hermeneutiek waardoor men ruimte vindt voor homoseksuele relaties.

Kortom: jij zoekt ruimte voor zaken die binnen de CGKniet mogelijk zijn, en ook nooit mogelijk zijn geweest. En al heeft de synode volgens jou dan niet expliciet gezegd dat het tegen de Schrift en de belijdenis ingaat, in vele bijdragen heeft dat wel geklonken. Iedereen wist dat een substantiële minderheid ruimte voor V&A niet zou kunnen (ver)dragen en dat dit dus tot kerkscheiding zou komen.

Je doet steeds alsof BhP een meerderheid in de kerken is. Dat is in het geheel niet juist. BhP is zelfs geen meerderheid binnen de groep Rijnsburg… Er is echter ook een grote groep kerken en predikanten die zich niet tot BhP rekenen, maar evenzeer op geen enkele wijze mee kunnen gaan in een kerkverband waar zó met de Schrift wordt omgegaan dat er ruimte komt voor praktijken die ook zij vinden raken aan het Schriftgezag. Jij vindt dat niet; dat is ook een visie. Maar geen visie die steun vindt in synodale besluiten.

Die besluiten zijn niet eenparig genomen; daar geeft de kerkorde ook ruimte voor. Ze zijn wel met een substantiële meerderheid genomen. Het is verontrustend dat de minderheid die op een andere wijze de Bijbel leest, zoals dat vanuit de Reformatie altijd is gedaan, langzamerhand groeit. Die zorg is heel duidelijk geuit doir de vele vertegenwoordigers van buitenlandse kerken. Dat is zo zorgelijk, omdat het onmiskenbaar gevolgen heeft voor geloof en geloofsbeleving.

Dat gezegd hebbend kom ik bij de vraag van @Middenrefo. Ik vrees dat daar een kernprobleem ligt: leeft men inderdaad kerkbreed van (dezelfde) genade? Dient men wel dezelfde Christus van het Woord? Is zalig worden nog een wonder? Leeft het besef nog dat Christus Zich in een weg van wedergeboorte, geloof en bekering wegschenkt aan een verlorene? En dat dit onmiskenbaar gevolgen heeft voor het leven op zondag en doordeweeks?
Op al die vragen lijken verschillende delen van de kerken (overigens over kerkelijk Nederland breed) elkaar in naam en belijdenis nog wel te raken, maar inhoudelijk eigenlijk niet meer.

In 2022 is dat nog explicieter gedaan dan daarvoor, met afwijzing van het minderheidsstandpunt: geen gereformeerde hermeneutiek.

MidMid schreef: ↑Vandaag, 14:40
Waarom de praktijk van vrouw en ambt het gesprek onmogelijk maakt, volg ik niet. Het nodigt juist uit om te vragen naar het waarom. Om de Bijbelse en praktische oorzaken te achterhalen. Wanneer gesprek voor jou betekent dat de ander op jouw standpunt moet uitkomen, ja dan is het onmogelijk. Maar dat lijkt mij ook niet de definitie van een gesprek.