Gelezen, gedacht, gehoord...

[Valcke]

De (prediking van) de wet gaat niet ten koste van (de prediking van) het Evangelie en andersom ook niet. Helaas zien we dat velen het een wel in mindering brengen op het ander. Dat leidt dan of tot een verkapt remonstrantisme óf tot een inperking van het Evangelie. Juist daarom zijn de Erskine’s zo te waarderen: wet en Evangelie worden beide zonder enige terughouding en in hun volle kracht gepredikt.

Doel je nu op mijn bijdragen?

Het ging om de vraag of/waar er in de lijn van de Erskine's gepredikt wordt. Dat zou met een of meer citaten geïllustreerd kunnen worden.

Het feit dat de passages van Erskine's weerstand oproepen bij diverse posters (en specifiek het recht of volmacht om tot Christus te komen, op grond van het aanbod), zegt m.i. wel iets.

Ook is het onderscheid tussen Evangeliebeloften en verbondsbeloften/absolute beloften dat met betrekking tot de Evangelieprediking gemaakt wordt, zeer verwarrend. In het Evangelie komen álle beloften zonder onderscheid tot de hoorders. Het geloof is noodzakelijk om daadwerkelijk deel aan de beloften te ontvangen en in het verbond ingelijfd te worden, maar er is geen onderscheid tussen belofte A of belofte B als het gaat om de nodiging en de volmacht om te geloven door het Evangelie. Het zijn juist de beloften van het genadeverbond die door het Evangelie worden aangeboden.

[merel]

@ Jantje met welk gedeelte van het laatste citaat heb jij moeite? En waarom?

Dit komt volgens mij juist exact overeen met de doopbelofte en waar je bij God op mag pleiten.

(…) De belofte is een brief uit de hemel, die bij u, o zondaar, bezorgd wordt. Neem hem dan, doe hem open en lees hem met toepassing op u zelf, want “het is een getrouw woord en aller aanneming waardig dat Jezus Christus in de wereld gekomen is om zondaren zalig te maken.”
Hoewel u het beloofde niet bezit vóór u gelooft, nochtans hebt u zo’n goed recht om door het geloof daarvan bezit te nemen, als het gebod van God en de roeping van het evangelie daartoe geven kunnen. Dit recht is u in de doop verzegeld, ziehier dan uw recht.
Pleit op uw recht zoals u zien kunt dat de Heere u daartoe roept, Ezech. 36:37. De Heere zegt daar, nadat het verbond der belofte geopend en aan u voorgesteld wordt: “Hierom zal Ik van den huize Jakobs verzocht worden, dat Ik het hun doe.” Pleit dan, dat een souverein God, Die Zich ontfermt diens Hij Zich ontfermen wil, aan u een nieuw hart en een nieuwe Geest geven wil. Ook dat wordt hier beloofd: “Dat Hij u Zijn Geest in het binnenste wil geven en u doen wandelen in Zijn inzettingen en dat Hij u tot een God wil zijn en u tot Zijn volk maken wil, volgens Zijn belofte.
Pleit, dat Hij, die u een belofte gegeven heeft, om daarop te pleiten, u ook de beloofde genade schenke.

[/quote]

Over heel veel zaken zijn wij het niet eens @eilander, maar nu bemerk ik toch overeenkomsten

[eilander]

Daar dacht jouw oud-predikant ds. H. Paul toch heel anders over. Die zei dat bedelaars zich niet op hun hand van het geloof behoeven te beroemen, maar dat die hand wel nodig is om het geschenk aan te pakken. En zo is het.

Het geloof is een gave van God. Paulus schrijft in Filippenzen 2: 13: Want het is God Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.

Gods volk komt tot Christus met afgekapte voeten en neemt Hem aan met afgekapte handen. Die uitdrukking heb ik ds. Huijser eens horen uitspreken. Volgens mij was het een uitspraak van wijlen ds. Lamain, maar dat weet ik niet zeker.

Als ze maar komen, en Hem aannemen. Dan is het goed. Dat de Heilige Geest dat moet werken, en ook daadwerkelijk werkt, weten deze mensen heel goed.
Verder ben ik niet zo'n voorstander van dit soort uitdrukkingen. Ik kan het niet zo makkelijk in de Bijbel terug vinden, en het kan zo makkelijk lijdelijkheid tot gevolg hebben.

En als reactie op @Simon0612 zou ik zeggen: lees het hele boek! Ik ben ervan overtuigd dat ik Erskine niet heb laten buikspreken, maar het is veel waardevoller om het hele boek te lezen dan op een paar citaten af te gaan.

[Ad Anker]

Dit gesprek is een moderne versie van 1953, alleen nu zijn er meer partijen. Jantje vervult met verve de 'Steenblokrol'. DDD komt met een onderscheid in beloften, die kenden ze in 1953 nog niet, al schrijft Erskine in een vragenboekje wel iets dergelijks.

Gelukkig is er ook een gereformeerde stroming, vertegenwoordigd door Valcke en eilander, die wat wegblijven bij allerlei dogmatische spitsvondigheden en dicht bij de Schrift blijven. Ook al is dat onvolmaakt. We blijven mensen.

Onze angst voor het afwijken van uiterste rechtzinnigheid maakt dat we elkaar in de wurggreep houden.

Ik geloof dat een nieuwe reformatie nodig is. Nu is het ook allemaal gedoe.

[eilander]

Volgens mij pakt een geestelijke bedelaar niets, maar wordt het hem gegeven. Dat is in de grond van de zaak iets heel anders.

Dit klinkt heel keurig allemaal, maar ik zie hier een wezenlijk gevaar in.
De Heere zegt in Zijn Woord:
"O alle gij dorstigen, komt tot de wateren..."
"Wie wil die kome..."
"Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt..."
"Die in Mij gelooft..."
Mogen wij daar dan allemaal lijdelijke teksten van maken? De dorstigen moeten tot de wateren gebracht worden... We willen niet, dus we moeten getrokken worden... Enzovoorts. Volgens mij maken we het Evangelie krachteloos door tegenover de welmenende nodiging, tegenover het bevel van bekering en geloof, het eenzijdige werk van God (ook 100% waar!) te zetten en die tegen elkaar uit te spelen.
Spreek toch Bijbels in plaats van dit soort ogenschijnlijk degelijke, maar o zo gevaarlijke onbijbelse praat.

[merel]

Johannes 15 'Ik ben de deur, als iemand door Mij naar binnen gaat'. Jantje heeft wel deels gelijk. Het aanbod/de belofte wordt je gedaan en daar hoef je niets voor te doen, maar je zal zelf actief ook door de deur moeten gaan. Je mag niet blijven zitten.

[Erskinees]

Het probleem is dat wij het lastig vinden om twee zaken naast elkaar te staan. We denken liever zwart-wit.
Omdat er ook nog eens veel schijngodsdienst en remonstrantisme lijkt te zijn, halen we de beloften voor de onbekeerden liever helemaal weg. Als een tegenreactie. Dan zeggen we: er is ruimte hoor, maar je kunt er zelf niet bij. Sommigen krijgen ook gelijk allergie wanneer het woord pleiten wordt genoemd. Terwijl het mogelijk moet zijn om Gods soevereiniteit en zijn belofte naast elkaar te laten fungeren.

[Lilian1975]

Ik las vanmorgen Filipenzen 2 vers 12 en 13

Alzo dan, mijn geliefden, gelijk gij te allen tijd gehoorzaam geweest zijt, niet als in mijn tegenwoordigheid alleen, maar veelmeer nu in mijn afwezen, werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beven:

13 Want het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken, naar Zijn welbehagen.

en mattheus 7

7 Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden.

8 Want een iegelijk, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden.

[DDD]

Dit gesprek is een moderne versie van 1953, alleen nu zijn er meer partijen. Jantje vervult met verve de 'Steenblokrol'. DDD komt met een onderscheid in beloften, die kenden ze in 1953 nog niet, al schrijft Erskine in een vragenboekje wel iets dergelijks.

Gelukkig is er ook een gereformeerde stroming, vertegenwoordigd door Valcke en eilander, die wat wegblijven bij allerlei dogmatische spitsvondigheden en dicht bij de Schrift blijven. Ook al is dat onvolmaakt. We blijven mensen.

Onze angst voor het afwijken van uiterste rechtzinnigheid maakt dat we elkaar in de wurggreep houden.

Ik geloof dat een nieuwe reformatie nodig is. Nu is het ook allemaal gedoe.

Ik kan op het punt van de dogmatiekontwikkeling en de leer van de heilsorde Valcke en jou best ver volgen. En het is ook helemaal niet nodig om ruzie te maken over definitiekwesties.

Maar de beloften zoals 'Ik zal maken dat zij een walg van zichzelf zullen hebben" en "Ik zal een vlesen hart in u geven" worden wel vervuld in de weg van bekering en geloof, maar niet op voorwaarde van bekering en geloof. En daarom zijn dat naar mijn voorlopig inzien onvoorwaardelijke beloften die in hun wezen niet aan allen die het evangelie horen, gedaan worden.

[Lilian1975]

Johannes 15 'Ik ben de deur, als iemand door Mij naar binnen gaat'. Jantje heeft wel deels gelijk. Het aanbod/de belofte wordt je gedaan en daar hoef je niets voor te doen, maar je zal zelf actief ook door de deur moeten gaan. Je mag niet blijven zitten.

Ik denk dat je Johannes 10 bedoelt. En het is sterker. Als je Zijn stem hoort omdat je tot Zijn kudde behoort, kun je niet blijven buiten de stal. Je wordt naar Hem getrokken. De schapen herkennen de stem van hun Deurwachter. En zullen die bekende stem volgen. Vreemde schapen of als het een vreemde stem is... dan is er alleen ongeloof. En zal er niet naar die stem gehoord worden of niet binnengelaten worden.
Deze geschiedenis moet je in het verband lezen met het voorgaande hoofdstuk. Jezus laat zien Wie Hij is.

[Jantje]

Volgens mij pakt een geestelijke bedelaar niets, maar wordt het hem gegeven. Dat is in de grond van de zaak iets heel anders.

Dit klinkt heel keurig allemaal, maar ik zie hier een wezenlijk gevaar in.
De Heere zegt in Zijn Woord:
"O alle gij dorstigen, komt tot de wateren..."
"Wie wil die kome..."
"Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt..."
"Die in Mij gelooft..."
Mogen wij daar dan allemaal lijdelijke teksten van maken? De dorstigen moeten tot de wateren gebracht worden... We willen niet, dus we moeten getrokken worden... Enzovoorts. Volgens mij maken we het Evangelie krachteloos door tegenover de welmenende nodiging, tegenover het bevel van bekering en geloof, het eenzijdige werk van God (ook 100% waar!) te zetten en die tegen elkaar uit te spelen.
Spreek toch Bijbels in plaats van dit soort ogenschijnlijk degelijke, maar o zo gevaarlijke onbijbelse praat.

De teksten die jij noemt, zijn inderdaad heel belangrijk. Dat zijn de Evangeliebeloften die tot iedere hoorder komen, en waarin iedereen biddend mee tot de Heere kan en mag gaan. Maar dat is iets anders dan een recht. Een mens heeft geen rechten en geen aanspraken. Maar een gebroken en verslagen hart zal door God niet veracht worden (naar Psalm 51). En die gestalte vind ik toch echt van wezenlijk belang in deze discussie. Alleen in die weg zal de actieve daad van het geloof, gewerkt door Gods Geest, een plaats kunnen hebben.

[Jantje]

Dit gesprek is een moderne versie van 1953, alleen nu zijn er meer partijen. Jantje vervult met verve de 'Steenblokrol'. DDD komt met een onderscheid in beloften, die kenden ze in 1953 nog niet, al schrijft Erskine in een vragenboekje wel iets dergelijks.

Gelukkig is er ook een gereformeerde stroming, vertegenwoordigd door Valcke en eilander, die wat wegblijven bij allerlei dogmatische spitsvondigheden en dicht bij de Schrift blijven. Ook al is dat onvolmaakt. We blijven mensen.

Onze angst voor het afwijken van uiterste rechtzinnigheid maakt dat we elkaar in de wurggreep houden.

Ik geloof dat een nieuwe reformatie nodig is. Nu is het ook allemaal gedoe.

Ik kan op het punt van de dogmatiekontwikkeling en de leer van de heilsorde Valcke en jou best ver volgen. En het is ook helemaal niet nodig om ruzie te maken over definitiekwesties.

Maar de beloften zoals 'Ik zal maken dat zij een walg van zichzelf zullen hebben" en "Ik zal een vlesen hart in u geven" worden wel vervuld in de weg van bekering en geloof, maar niet op voorwaarde van bekering en geloof. En daarom zijn dat naar mijn voorlopig inzien onvoorwaardelijke beloften die in hun wezen niet aan allen die het evangelie horen, gedaan worden.

Precies. Daar ben ik het helemaal mee eens.

@Ad Anker spreekt over de 'Steenblokrol' die ik met verve zou vervullen. Ik begrijp dat niet helemaal, maar volgens mij zijn er toch wel aanzienlijke verschillen hoor. Maar goed, misschien kan hij uitleggen waarom ik deze rol zou vervullen.

[Panny]

Volgens mij pakt een geestelijke bedelaar niets, maar wordt het hem gegeven. Dat is in de grond van de zaak iets heel anders.

Dit klinkt heel keurig allemaal, maar ik zie hier een wezenlijk gevaar in.
De Heere zegt in Zijn Woord:
"O alle gij dorstigen, komt tot de wateren..."
"Wie wil die kome..."
"Komt allen tot Mij die vermoeid en belast zijt..."
"Die in Mij gelooft..."
Mogen wij daar dan allemaal lijdelijke teksten van maken? De dorstigen moeten tot de wateren gebracht worden... We willen niet, dus we moeten getrokken worden... Enzovoorts. Volgens mij maken we het Evangelie krachteloos door tegenover de welmenende nodiging, tegenover het bevel van bekering en geloof, het eenzijdige werk van God (ook 100% waar!) te zetten en die tegen elkaar uit te spelen.
Spreek toch Bijbels in plaats van dit soort ogenschijnlijk degelijke, maar o zo gevaarlijke onbijbelse praat.

De teksten die jij noemt, zijn inderdaad heel belangrijk. Dat zijn de Evangeliebeloften die tot iedere hoorder komen, en waarin iedereen biddend mee tot de Heere kan en mag gaan. Maar dat is iets anders dan een recht. Een mens heeft geen rechten en geen aanspraken.

We hebben geen recht in onszelf maar de nodigingen en beloften van het Evangelie geven ons wel degelijk het recht om te komen.
Dit recht is dus niet gebaseerd op onze gerechtigheid of ons geloof maar alleen op de beloften en nodigingen van het Evangelie.

Maar een gebroken en verslagen hart zal door God niet veracht worden (naar Psalm 51). En die gestalte vind ik toch echt van wezenlijk belang in deze discussie. Alleen in die weg zal de actieve daad van het geloof, gewerkt door Gods Geest, een plaats kunnen hebben.

Je moet wel voorzichtig zijn met van het Evangelie een Wet te maken en er voorwaarden aan verbinden.
Want dan is het gevaar dat we het recht dus gaan baseren op onze ervaringen en gestaltes. Het Evangelie is niet geadresseerd aan bekeerde mensen maar aan zondaren.

[DDD]

Er is geen vaster recht dan het recht op grond van Gods beloften. Dat recht volgt rechtstreeks uit Gods persoonlijkheid zelf.

[Guy]

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 5770cd78f4

Recht van toegang? Jazeker. Zie ook de opmerking in bovengenoemde artikel waarin voor het gevaar van fatalisme cq. lijdelijkheid wordt gewezen als de visie van de rechtzinnige Erskine verkeerd of onjuist/onvolledig wordt toegepast. Op dit punt zie ik Jantje duidelijk uit de bocht vliegen en het Steenbok standpunt navolgen, zoals Ad al opmerkte.