Waar denk je op dit moment aan? [4]

[Mannetje]

Eens. Maar tegelijk: een collega (VO) zei vorige week: 'ik voel mij kanonnenvoer. Voor iedereen geldt dat hij een veilige werkomgeving moet hebben. Docenten stoppen we met 30 volwassenen in een klein lokaal.'
Inmiddels zijn de examenklassen overigens ook gehalveerd.

Ik snap ook niet waarom kleuters niet naar school mogen, maar examenklassen wel.

Verder is de huidige lockdown al voor de kerstvakantie begonnen, niet pas daarna. En voor de lockdown waren er ook al 9 maanden vol onzekerheid, die een enorme wissel op de mentale reserves van velen hebben getrokken.

[Zita]

Eens. Maar tegelijk: een collega (VO) zei vorige week: 'ik voel mij kanonnenvoer. Voor iedereen geldt dat hij een veilige werkomgeving moet hebben. Docenten stoppen we met 30 volwassenen in een klein lokaal.'
Inmiddels zijn de examenklassen overigens ook gehalveerd.

Ik snap ook niet waarom kleuters niet naar school mogen, maar examenklassen wel.

Verder is de huidige lockdown al voor de kerstvakantie begonnen, niet pas daarna. En voor de lockdown waren er ook al 9 maanden vol onzekerheid, die een enorme wissel op de mentale reserves van velen hebben getrokken.

Ik begreep dat de Onderwijsraad extreem graag wil dat de examens doorgaan. Het vervolgonderwijs schijnt steen en been te klagen over de huidige eerstejaars (die dus zonder examen hun diploma hebben gekregen). Nog een jaar zonder CSE wil men echt niet. Maar ja: die eerstejaars hebben in de meeste gevallen ook nog helemaal geen fysiek onderwijs gehad. Dat doet de prestaties wellicht ook niet echt goed.

[Herman]

Een complimentje van de juf na een werkje is totaal anders dan een compliment van moeder. Het samen spelen en in aanraking komen met andere gewoonten en regels dan in je eigen gezin is belangrijk.
Ophokken is nooit gezond.

De rol van opa in het thuisonderwijs is ook weer duidelijk :-) Complimentjes geven.

Voor het overige. Zeker in een niet stabiele thuisomgeving kan je zorgen hebben omdat misbruik (zowel seksueel, als mishandeling) enorm toeneemt.

Maar het erge van dat sociale zie ik zo niet in. Grosso modo stuur je ze toch een paar uur naar buiten, waar dan ook buurtkinderen spelen. Of vanwege omstandigheden komt het vriendinnetje eens per week gewoon spelen. In een periode van 4-8 weken lockdown zijn dergelijke zaken prima te overzien.

Daarnaast spelen de gezingomstandigheden natuurlijk een rol, maar in de huidige samenleving waarin kinderen om de drie jaar of langer geboren worden, zijn er geen natuurlijke speelkameraadjes. Dan gaat het over de inrichting van de samenleving op een ander niveau, maar ik denk zo dat het loslaten van een aantal levensprincipes leidt tot een aantal extra uitdagingen die we in andere tijden onder andere omstandigheden niet gehad zouden hebben.

[huisman]

Eens. Maar tegelijk: een collega (VO) zei vorige week: 'ik voel mij kanonnenvoer. Voor iedereen geldt dat hij een veilige werkomgeving moet hebben. Docenten stoppen we met 30 volwassenen in een klein lokaal.'
Inmiddels zijn de examenklassen overigens ook gehalveerd.

Begrijpelijk van deze VO collega maar wat zijn feiten en wat is angst en wanneer wordt die angst onredelijk. Na 10 maanden angst zaaien in bijna alle media is rationeel denken bijna niet meer mogelijk.
Gezonde volwassenen hebben van dit virus weinig te vrezen. De zeer geringe uitzonderingen komen natuurlijk in het nieuws. Voor een individu natuurlijk erg maar zijn tegenover de ernst van dit virus de maatregelen nog wel proportioneel ?

De besmettingscijfers dalen flink. Ook het aantal opnames per dag in de ziekenhuizen daalt al geruime tijd en in plaats van praten over versoepelingen praten wij over aanscherpingen. Avondklok enz.
Alleen omdat er een nog niet goed onderzochte mutant rondgaat.
Ik ben absoluut geen viruswappie maar vind het nu tijd voor pas op de plaats om goed te kijken of het inperken van
allerlei vrijheden nog opwegen tegen de dreiging.
We gingen van gedeeltelijke lockdown naar een complete lockdown met als argument dat de cijfers wel dalen maar niet snel genoeg. Nu gaan we van een lockdown naar een lockdown +++ met als argument: De cijfers dalen goed maar pas op de Britse variant.

Wat moet ik hier nu allemaal van vinden?


P.S. deze postings passen beter in het Covid topic.

[Herman]

Door @Mannetje werd gedacht aan ouders, kinderen, meesters en juffen in deze voor sommigen zo lastige tijd.
Een probleemstelling posten is niet het probleem maar deze mensen hebben daar nu weinig aan. Ze willen denk ik gewoon stukje begrip voor hun situatie. Wat zou daar mis mee zijn? Ik heb afgelopen zomer de jongste uitgezwaaid dus zit zelf niet in deze situatie maar kan het me als man, vader en opa goed indenken dat deze situatie moeilijk en zwaar kan zijn.

Volgens mij is oprechte aandacht voor de ander een prima zaak. Dat is een geweldig goed. Als je die aandacht moet vragen door eerst de moeilijkheden te benoemen, dan gaat dat tegen mijn gevoel van urgentie in. Waarom hebben de jongeren een probleem? En de bejaarden? En de hardwerkende man van middelbare leeftijd? En de mantelzorgers? En de mensen met een depressie? En die, en zus, en die.
Het adresseren van een probleem is prima. Het aandacht vragen ook. Maar als je dan een ander gezichtspunt tegenkomt, moet je die moeiten niet gaan dramatiseren.

[Ukkie]

Door @Mannetje werd gedacht aan ouders, kinderen, meesters en juffen in deze voor sommigen zo lastige tijd.
Een probleemstelling posten is niet het probleem maar deze mensen hebben daar nu weinig aan. Ze willen denk ik gewoon stukje begrip voor hun situatie. Wat zou daar mis mee zijn? Ik heb afgelopen zomer de jongste uitgezwaaid dus zit zelf niet in deze situatie maar kan het me als man, vader en opa goed indenken dat deze situatie moeilijk en zwaar kan zijn.

Volgens mij is oprechte aandacht voor de ander een prima zaak. Dat is een geweldig goed. Als je die aandacht moet vragen door eerst de moeilijkheden te benoemen, dan gaat dat tegen mijn gevoel van urgentie in. Waarom hebben de jongeren een probleem? En de bejaarden? En de hardwerkende man van middelbare leeftijd? En de mantelzorgers? En de mensen met een depressie? En die, en zus, en die.
Het adresseren van een probleem is prima. Het aandacht vragen ook. Maar als je dan een ander gezichtspunt tegenkomt, moet je die moeiten niet gaan dramatiseren.

Ik heb niet het idee dat er gedramatiseerd werd maar gewoon aandacht gevraagd werd voor deze groep mensen.

[Mannetje]

Door @Mannetje werd gedacht aan ouders, kinderen, meesters en juffen in deze voor sommigen zo lastige tijd.
Een probleemstelling posten is niet het probleem maar deze mensen hebben daar nu weinig aan. Ze willen denk ik gewoon stukje begrip voor hun situatie. Wat zou daar mis mee zijn? Ik heb afgelopen zomer de jongste uitgezwaaid dus zit zelf niet in deze situatie maar kan het me als man, vader en opa goed indenken dat deze situatie moeilijk en zwaar kan zijn.

Volgens mij is oprechte aandacht voor de ander een prima zaak. Dat is een geweldig goed. Als je die aandacht moet vragen door eerst de moeilijkheden te benoemen, dan gaat dat tegen mijn gevoel van urgentie in. Waarom hebben de jongeren een probleem? En de bejaarden? En de hardwerkende man van middelbare leeftijd? En de mantelzorgers? En de mensen met een depressie? En die, en zus, en die.
Het adresseren van een probleem is prima. Het aandacht vragen ook. Maar als je dan een ander gezichtspunt tegenkomt, moet je die moeiten niet gaan dramatiseren.

Maak eens concreet waar er gedramatiseerd wordt dan?
En maak eens concreet op wie je reageert als je zegt:
"Namelijk dat ouders niet in staat zijn met hun eigen kinderen in gesprek te zijn en daar de voor- en nadelen van te dragen. Evenmin dat ze de last blijkbaar met zijn tweeën kunnen dragen, omdat manlief blijkbaar tussen 22:00 en daarna niet beschikbaar is voor zijn vrouw om de dag door te nemen?"
Wie heeft geschreven dat deze dingen de grondslag vormen voor de problemen die momenteel spelen?

Ik krijg nu een beetje de indruk dat je op een zelfgebouwde stropop reageert.

[Herman]

Maak eens concreet waar er gedramatiseerd wordt dan?
En maak eens concreet op wie je reageert als je zegt:
"Namelijk dat ouders niet in staat zijn met hun eigen kinderen in gesprek te zijn en daar de voor- en nadelen van te dragen. Evenmin dat ze de last blijkbaar met zijn tweeën kunnen dragen, omdat manlief blijkbaar tussen 22:00 en daarna niet beschikbaar is voor zijn vrouw om de dag door te nemen?"
Wie heeft geschreven dat deze dingen de grondslag vormen voor de problemen die momenteel spelen?

Ik krijg nu een beetje de indruk dat je op een zelfgebouwde stropop reageert.

1. De manier waarop merel afgezaagd wordt als ze stelt dat het prima gaat. Want je zult en je moet erkennen dat er een probleem is, en anders heb je geen empathisch vermogen.
2. Ik stel dat in zijn algemeenheid. Thuisonderwijs is iets wat per definitie (in het licht van punt 1) als zwaar gepresenteerd wordt.
3. Ik lees: "bijna bezwijken onder de last" (mannetje), "kleuters die ruzie maken" (framboos), "neen vrouw die helemaal op is aan het eind van de dag" (eilander) en nog een paar zaken. Zeker, ik hoef hier maar in huis rond te kijken om dat hartgrondig te beamen. Dat lijkt me een bepaald soort van dramatiek die ik wel herken, maar ik zie nog volop mogelijkheden om ons levensritme aan te passen waardoor dit allemaal opvangbaar is en dus ook helemaal niet dramatisch.
Maar goed, die elementen van 3 plaats ik dus in het licht van de manier waarop empathie welhaast afgedwongen wordt. Dan is het geen empathie meer.

[Mannetje]

Maak eens concreet waar er gedramatiseerd wordt dan?
En maak eens concreet op wie je reageert als je zegt:
"Namelijk dat ouders niet in staat zijn met hun eigen kinderen in gesprek te zijn en daar de voor- en nadelen van te dragen. Evenmin dat ze de last blijkbaar met zijn tweeën kunnen dragen, omdat manlief blijkbaar tussen 22:00 en daarna niet beschikbaar is voor zijn vrouw om de dag door te nemen?"
Wie heeft geschreven dat deze dingen de grondslag vormen voor de problemen die momenteel spelen?

Ik krijg nu een beetje de indruk dat je op een zelfgebouwde stropop reageert.

1. De manier waarop merel afgezaagd wordt als ze stelt dat het prima gaat. Want je zult en je moet erkennen dat er een probleem is, en anders heb je geen empathisch vermogen.

Als iemand zegt: ik signaleer een probleem, en de reactie is: ik heb geen probleem. (Punt). Dan kun je dat moeilijk empathisch noemen.
Ik heb geprobeerd ergens hierboven een andere reactie neergezet waarin het evenzeer mogelijk is om te zeggen dat je zelf geen probleem hebt, maar toch even mee te voelen met de problemen van een ander. Het is toch geen moeite om even een stukje begrip te tonen voor problemen van anderen?

2. Ik stel dat in zijn algemeenheid. Thuisonderwijs is iets wat per definitie (in het licht van punt 1) als zwaar gepresenteerd wordt.

Ik vraag me nog steeds af wat een manlief die tussen 22:00 en daarna niet beschikbaar is voor zijn vrouw hier mee te maken heeft. Of de suggestie dat ouders niet met kinderen spreken.

3. Ik lees: "bijna bezwijken onder de last" (mannetje), "kleuters die ruzie maken" (framboos), "neen vrouw die helemaal op is aan het eind van de dag" (eilander) en nog een paar zaken. Zeker, ik hoef hier maar in huis rond te kijken om dat hartgrondig te beamen. Dat lijkt me een bepaald soort van dramatiek die ik wel herken, maar ik zie nog volop mogelijkheden om ons levensritme aan te passen waardoor dit allemaal opvangbaar is en dus ook helemaal niet dramatisch.
Maar goed, die elementen van 3 plaats ik dus in het licht van de manier waarop empathie welhaast afgedwongen wordt. Dan is het geen empathie meer.

Als je het nota bene kunt beamen uit je directe omgeving, dan is het toch geen dramatiek, maar is het hoe het is.
Ik zou een reeks praktijkobservaties uit eigen gezin, bekende gezinnen, leerlingen enz. kunnen geven, maar dat doe ik omwille van privacy van deze en gene niet. Maar ik wenste wel dat de gebezigde termen overdrijvingen waren.
Empathie kun je niet afdwingen, dat blijkt wel weer. Ik wilde het ook niet afdwingen, ik mis het wel bij sommigen. En helaas was dat in een ander topic ook al het geval...

[Maanenschijn]

Ik kan voor het grootste deel Herman en merel bijvallen. Natuurlijk zijn er schrijnende situaties, is er onveiligheid etc. Daar wil ik zeker niet aan afdoen.

Maar ik zie in mijn omgeving dat het thuisonderwijs best veel vergt, maar ook prima te doen is. Ik zit nu van de 5 ook zeker drie werkdagen thuis. Mijn vrouw werkt in de zorg, dus komt een deel van de begeleiding ook bij mij terecht. Vandaag zat ik in een overleg, waarbij zeker bij 4 deelnemers de kinderen even in beeld verschenen. Niemand heeft er moeite mee dat dat gebeurd.

Ik verbaas me over de zorgen van leerachterstanden. Wat is een een achterstand? Hoogstens is het vertraging. Ook het gebrek van sociale contacten lijkt mij voor een paar maanden best te overbruggen. Nu hebben wij een bovengemiddeld kindertal, dus is er veel aanspraak, maar onze jongste speelt best nog wel eens met andere kinderen. Onze dochter op de mbo heeft geen enkel probleem met thuisonderwijs. Schaterend zit ze met andere meiden haar opdrachten te doen via Teams.

Ik denk dat de kern van het zuchten over deze crisis dieper zit: we hebben de vaardigheden van (een deel) van het opvoeden uitbesteed aan het onderwijs en moeten dat nu weer zelf oppakken. Geduld, structuur, tijdinvestering, consequent zijn ed. zijn vaardigheden die we nu de hele dag moeten inzetten.
Soms denk ik, alles wat ons gestructureerde leven bedreigt, is ‘zwaar’ of een last. Ik beschouw deze tijd wel als vermoeiend, maar ook gezellig. We hebben in tijden niet zo met elkaar kunnen optrekken.

[merel]

Ik denk dat je hier de spijker op z'n kop slaat @ maneschijn. Het probleem van de ' last' zit denk ik ook dieper.

Mijn oudste ( brugklas) vindt thuisonderwijs ook prima. Hij doet spelletjes met klasgenoten en overhoren elkaar via Teams. Voor onze dochter hebben we anderhalf jaar eerder dan gepland een telefoon abonnement geregeld om met vriendinnetjes te FaceTimen. Vorige keer miste zij namelijk ook meisjes om zich heen.

Natuurlijk vergt het wat van elk gezin, maar net een flexibele opstelling is daar meestal wel een mouw aan te passen.

[Hollander]

(...)
Ik denk dat de kern van het zuchten over deze crisis dieper zit: we hebben de vaardigheden van (een deel) van het opvoeden uitbesteed aan het onderwijs en moeten dat nu weer zelf oppakken. Geduld, structuur, tijdinvestering, consequent zijn ed. zijn vaardigheden die we nu de hele dag moeten inzetten.
(...)

Het zijn niet in de laatste plaats ouders die ik op hun tandvlees zie lopen waarvan ik weet (of ook vertrouw) die deze vaardigheden van (een deel) van het opvoeden juist niet hebben uitbesteed. En al helemaal niet dat het een zware opdracht zou zijn om dat nu weer zelf op te pakken. Juist ook de betrokken, aandacht volle, meedenkende, flexibele en liefdevolle ouders zie en hoor ik nu ook worstelen.

Of is jouw beeld echt feitelijk heel anders?

[Herman]

Empathie kun je niet afdwingen, dat blijkt wel weer. Ik wilde het ook niet afdwingen, ik mis het wel bij sommigen. En helaas was dat in een ander topic ook al het geval...

Daar kan ik me prima in vinden.

Ben je op zoek naar empathie? Gebruik daar geen forum voor, maar omhels je eigen vrouw en kinderen en zeg ze dat ze in een erg moeilijk tijd leven.

[Mannetje]

Empathie kun je niet afdwingen, dat blijkt wel weer. Ik wilde het ook niet afdwingen, ik mis het wel bij sommigen. En helaas was dat in een ander topic ook al het geval...

Daar kan ik me prima in vinden.

Ben je op zoek naar empathie? Gebruik daar geen forum voor, maar omhels je eigen vrouw en kinderen en zeg ze dat ze in een erg moeilijk tijd leven.

Nee, ik zoek geen empathie. Ik mis het wel bij sommigen.
En anderzijds is dit topic van dien aard dat het wel geschikt is om empathie te tonen. En dat probeerde ik vanmorgen te doen, met mijn eerste bericht.

[Hollander]

Empathie kun je niet afdwingen, dat blijkt wel weer. Ik wilde het ook niet afdwingen, ik mis het wel bij sommigen. En helaas was dat in een ander topic ook al het geval...

Daar kan ik me prima in vinden.

Ben je op zoek naar empathie? Gebruik daar geen forum voor, maar omhels je eigen vrouw en kinderen en zeg ze dat ze in een erg moeilijk tijd leven.

Dit is zo'n 'on-Hermanse-post' dat ik bijna twijfel of je account is gehackt.