Oorspronkelijk gepost door Wout
Oorspronkelijk gepost door Gian
Oorspronkelijk gepost door Wout
Het niet uit durven komen voor hun Christelijke achtergrond. Of in ieder geval kiezen voor verhoging van de acceptatiegraad?
Wout, je moet uitkijken met wat je zegt.
De eerste zin is een suggestief oordeel. Als bij jouw de grens ligt bij het jurk dragen vraag ik me af wat voor jou het christlijke geloof inhoud.
Iedereen wil geacepteerd worden. Niemand wil belachelijk zijn. Geacepteerd zijn is in ieder geval een basis om een serieus gesprek aan te gaan met je ongelovige naaste.
Heb je het stuk van Seldenrijk al gelezen?
Volgens mij begrijp je best wat ik bedoel. Ook ik kan honderd-en-één argumenten tegen verzinnen. Wat altijd weer een belangrijke vraag is: Welke geest beweegt mij er toe een bepaald standpunt in te nemen? Het is een menselijk trekje om in ons voordeel te redeneren. Als je dan eerst je standpunt bepaald en dat vervolgens toe gaat passen in de praktijk, gaat het misschien goed. Veelal gaat het juist andersom. Wat ligt mij het beste? En daar redeneer ik naar toe.
Mijn ervaring hiermee is duidelijk, als het gaat om dit onderwerp. Dat dit op heel veel situaties toegepast kan worden, is ook duidelijk. Maar laten we ons nu beperken tot dit topic.
Ik ben het eens met het punt van Wout. Heel vaak, daar moeten we eerlijk in zijn, is het een gebrek aan alleen te durven staan, het niet willen laten zien dat je een christen bent etc, de reden om je te kleden met een broek.
Ik weet niet of dat nu voortkomt uit een gebrek aan overtuiging. Ik denk dat het voor een groot gedeelte voortkomt uit een niet sterke persoonlijkheid. PAs nog een scriptie gelezen over pesten. Hierin werd duidelijk dat maar een klein deel van de kinderen durft te kiezen om alleen tegen de groep in te gaan. Zo vreemd is het dus niet dat meisjes om die reden liever een broek aan trekken. Smaad is nou eenmaal niet leuk. Wat vaak het gevolg is van anders zijn.
Hier hoeven we helemaal niet vroom over te doen, de sociale wetenschap toont dit gewoon aan.
Ik vind het ook een verdrietige zaak als mensen om schaamte voor hun geloof, (hoe komt dat eigenlijk, wordt ons dat in onze gezindte op de een of andere manier aangepraat, altijd maar roepen over de boze wereld, hou je er verre van, blijf maar lekker in onze veilige zuil?) besluiten om een broek te dragen.
Maar laten we dan niet de symptomen bestrijden. Laten we ons en onze kinderen proberen weerbaar te maken tegen onze omgeving. Wij hoeven per slot van rekening helemaal niet in de verdediging.
Of zou het een ander gebrek zijn? Namelijk een gebrek aan de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.
Iets waarvan doorgaans word geleerd dat dit maar voor 1-2% van de kerkmensen is weg gelegd. En dat alleen de Geest die kan werken en voor de rest is het afwachten. Word er daarom vaak geroepen van als je haar maar lang is en je rok maar goed zit meisjes, want dat is belangrijk. En waar het werkelijk omgaat word achter de deur van de verkiezing opgesloten.
Ik kan me voorstellen dat je dit wat vergezocht vind, maar denk er eens over na.
