ellende eerst

Gebruikersavatar
memento
Berichten: 11339
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:42

Bericht door memento »

Oorspronkelijk gepost door Rhodé
Oorspronkelijk gepost door memento Ellende kan je pas gevoelen als je een juist beeld van God hebt. Want wat doet het ons, als we weten dat we gezondigd hebben tegen iemand waar we niets om geven? M.i. komt de echte ellendekennis pas als we leren zien wie God is, zoals Hij Zich openbaard in de Schrift. Of, zoals Calvijn schrijft in hoofdstuk 1 vd institutie: de kennis van God, en de zelfkennis, hangen samen.

Echter, begint de ellendekennis pas bij het kruis van Christus? NEE!!! Ellendekennis begint in het gemis, niet in de vervulling (alhoewel het wél in de vervulling verdiept word).
Ik meen hier een grote tegenstrijdigheid te zien. Hoe is God te kennen? Toch alleen door Jezus Christus? Of bedoel je met het kruis een of andere ervaring van verlossing?
Ik bedoel met het kruis het zien van Christus als mijn persoonlijke Middelaar.

Daarbij is God buiten Christus zeker wel te kennen.
1. De mens heeft een ingeschapen Godskennis
2. God heeft Zichzelf kenbaar gemaakt in Zijn Schrift
3. God bevestigd deze kennis (van 1 en 2) door Zijn handelen met ons in Zijn algemene genade

Echter, wél is waar dat 'God buiten Christus een verterend vuur is'. Een ellendige, die nog niet op Christus zal hebben gezien, zal God zien als heilig en toornend God, die gerechtigheid eist die ik niet kan voldoen. De liefde die hij ziet in God doet zijn hart verlangen naar Hem, maar nochthans moet hij ervaren dat hij die liefde niet waardig is.

[Aangepast op 18/8/2004 door memento]
Gebruikersavatar
ndonselaar
Berichten: 3105
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
Contacteer:

Bericht door ndonselaar »

Memento,

Waar kent gij uw ellende, vraagt de Heidelberger. Dan verwijst ze naar Gods Woord waar Paulus schrijft ‘Daarom zal uit de werken der wet geen vlees gerechtvaardigd worden, voor Hem; want door de wet is de kennis der zonde.’

Dus de Wet is de kenbron van mijn zonde. Ik wist niet dat ik zondigde voordat God mij Zijn Wet voorhield. In die spiegel zag ik mijn kwaad. [zonde]. Want wat eist die Wet:

Zo zult gij den HEERE, uw God, liefhebben, met uw ganse hart, en met uw ganse ziel, en met al uw vermogen.
Gij zult niet wreken, noch toorn behouden tegen de kinderen uws volks; maar gij zult uw naaste liefhebben als uzelven; Ik ben de HEERE!
En gij zult den Heere, uw God, liefhebben uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw verstand, en uit geheel uw kracht. Dit is het eerste gebod.
En hij, antwoordende, zeide: Gij zult den Heere, uw God, liefhebben, uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw kracht, en uit geheel uw verstand; en uw naaste als uzelven.

Zo gebruikt God Zijn Wet om ons aan onze zonden te ontdekken. Zo zien wij dat wij zondaars zijn. Concreet dus. Ellende is ook in Gods Woord altijd een ‘toestand’. Nogmaals ik heb heus niet altijd moeite met dit filosofische systeem, maar ik mis in de terminologie van ‘ellende’ onze oorzaak. Ik mis het radicale van Gods Wet. Het begin is er uit, om zomaar iets te noemen. Tegenwoordig hoort men dan spreken van ‘ellendigen, bedrukten’. Jazeker maar dat zijn we allen, óók na genade. Ellendig was David zoveel, ook in zijn Psalmen, hét boek van de heiligmaking. Maar de Wet doet wat Nathan sprak ‘Gij zijt die man!’ Daar wordt de zonde concreet gemaakt.

Echter, begint de ellendekennis pas bij het kruis van Christus? NEE!!! Ellendekennis begint in het gemis, niet in de vervulling (alhoewel het wél in de vervulling verdiept word).

Hier verschillen we van mening Memento en ik zal vanavond als ik het me herinner Calvijn hierover citeren. Alleen een levendgemaakt / wederomgeboren mens weet dát hij of zij gezondigd heeft. Alleen in het licht van het kruis weten we wat zonde werkelijk is. Als je het zo stelt als jij, dan is ook de radicaliteit van de rechtvaardiging weg.

Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Gebruikersavatar
memento
Berichten: 11339
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:42

Bericht door memento »

Echter, begint de ellendekennis pas bij het kruis van Christus? NEE!!! Ellendekennis begint in het gemis, niet in de vervulling (alhoewel het wél in de vervulling verdiept word).
Hier verschillen we van mening Memento en ik zal vanavond als ik het me herinner Calvijn hierover citeren. Alleen een levendgemaakt / wederomgeboren mens weet dát hij of zij gezondigd heeft. Alleen in het licht van het kruis weten we wat zonde werkelijk is. Als je het zo stelt als jij, dan is ook de radicaliteit van de rechtvaardiging weg.
Niek, wat doe je dan met de uitspraak dat de wet een tuchtmeester tot Christus is? Als de mens de behoefte aan verlossing pas ziet als hij Christus ziet, wáárom komt hij dan tot Christus. Die gezond zijn (cq. zich gezond voelen) hebben de medicijnmeester helemaal niet nodig. M.i. is het veel bijbelser om te zeggen dat de wet (en dus de daaruit voortvloeiende zondekennis) ons uitdrijft tot Christus.

Wél wil ik heel duidelijk stellen dat de diepte van ellendekennis pas in zijn volle ellendigheid ervaren word als wij zien wat we daarmee onze lieve Middelaar hebben aangedaan. Echter, dat wil niet zeggen dat dáárvoor geen ellendekennis is, en we dus alles wat de bijbel predikt over wet, verplichting tot heiligheid, Gods toorn tegen de zonde, etc. moeten overslaan als zijnde 'verouderd' door de verzoenende dood van Christus
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 10233
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Bericht door parsifal »

Oorspronkelijk gepost door memento
Echter, begint de ellendekennis pas bij het kruis van Christus? NEE!!! Ellendekennis begint in het gemis, niet in de vervulling (alhoewel het wél in de vervulling verdiept word).
Hier verschillen we van mening Memento en ik zal vanavond als ik het me herinner Calvijn hierover citeren. Alleen een levendgemaakt / wederomgeboren mens weet dát hij of zij gezondigd heeft. Alleen in het licht van het kruis weten we wat zonde werkelijk is. Als je het zo stelt als jij, dan is ook de radicaliteit van de rechtvaardiging weg.
Niek, wat doe je dan met de uitspraak dat de wet een tuchtmeester tot Christus is? Als de mens de behoefte aan verlossing pas ziet als hij Christus ziet, wáárom komt hij dan tot Christus. Die gezond zijn (cq. zich gezond voelen) hebben de medicijnmeester helemaal niet nodig. M.i. is het veel bijbelser om te zeggen dat de wet (en dus de daaruit voortvloeiende zondekennis) ons uitdrijft tot Christus.

Wél wil ik heel duidelijk stellen dat de diepte van ellendekennis pas in zijn volle ellendigheid ervaren word als wij zien wat we daarmee onze lieve Middelaar hebben aangedaan. Echter, dat wil niet zeggen dat dáárvoor geen ellendekennis is, en we dus alles wat de bijbel predikt over wet, verplichting tot heiligheid, Gods toorn tegen de zonde, etc. moeten overslaan als zijnde 'verouderd' door de verzoenende dood van Christus
wat betekent het woord "tot" in de wet is een tuchtmeester tot Christus geweest?
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Refojongere

Bericht door Refojongere »

tot Christus,
Dat is, om ons te leiden tot Christus. Hetwelk de wet der zeden doet, als zij ons van zonde overtuigt en den vloek verkondigt, en derhalve ons toont dat wij dan, om behouden te worden, onze toevlucht tot Christus moeten nemen, die ons van de zonde en den vloek verlost heeft; en de wet der ceremoniën, dewijl deze de mensen niet alleen overtuigde van hunne zonden, maar ook voorbeelden en afbeeldingen van Christus en Zijne weldaden waren, 1 Cor. 5:7; Col. 2:17, en leerden dat hetgeen door dezelve afgebeeld was, in Christus alleen te vinden is;; Hebr. 9:10,11, enz.
Gebruikersavatar
parsifal
Berichten: 10233
Lid geworden op: 09 jan 2002, 10:15
Locatie: Zuidhorn

Bericht door parsifal »

John Stott schrijft in "de boodschap van Galaten" uit De Bijbel Spreekt Vandaag serie dat totdat een tijdsbepaling is.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Plaats reactie