(Hoewel deze discussie beter past onder de topic 'Kerk en ambten' ben ik toch maar zo vrij, om hem hier voort te zetten)
Rosaline, in antwoord op jou antwoord. Waar mogelijk probeer ik Bijbelse argumenten (of op z'n minst citaten) te geven.
Paulus stond als mens inderdaad niet boven de rest. Als apostel deed hij dat echter wel, want juist het feit dat hij door Christus gezonden was, verleende zijn woorden (wat jij ook beaamt) meer gezag. Als Paulus iets zei, gehoorzaamde men hem, zoals wij dat nu nog doen (als het goed is) wanneer we zijn brieven lezen.Paulus' woorden en leven hadden meer gezag, maar dat betekent niet dat Paulus daarom ook belangrijker was of bóven de rest staat! En dat betekent zéker niet dat Paulus daarom geen andere mensen aan het woord liet tijdens een bijeenkomst (nee integendeel, hij riep ertoe op dat ieder wat bijdraagt). Voor God zijn alle mensen even belangrijk. Paulus was zelf heel nederig. Hij noemt zichzelf de geringste der apostelen en hij zegt dat hij behoorde tot de grootste zondaren... Gezag verkrijg je door je leven, dat Gode welgevallig is. Maar het woord hiërarchie doet me denken aan de organisatiestructuur van de RKK.
Als ik het woord hiërarchie gebruik, bedoel ik niet een RK vijfstappenplan ofzo, maar dan doel ik op het gegeven, dat er zijn die tot opziener aangesteld zijn. Vgl. I Tim. 5:17: Dat de ouderlingen, die wel regeren, dubbele eer waardig geacht worden, voornamelijk die arbeiden in het Woord en de leer. Hieruit komt ook naar voren, dat sommigen wel, en anderen niet 'het Woord in de gemeente brengen.'
Zoals ik al, onder instemming met ND, zei, schiet onze gemeentepraktijk op dit punt inderdaad tekort. het zou goed zijn als meer mensen een taak zagen of gewezen kregen in de gemeente. Dit hoeft zich niet te beperken tot ambtsdragers. Dat neemt niet weg, dat er wel ambtsdragers zijn. Allereerst wil ik hier wijzen op de bovengeciteerde tekst. Verder Hand. 0:17: Paulus ontbood de ouderlingen der gemeente. Blijkbaar zag hij hen als vertegenwoordigers van de gemeente. Tenslotte wil ik wijzen op de historische lijn: al in de vroegste kerk waren er presbyters. De oudste na-bijbelse christelijke bronnen (de zgn. Apostolishce Vaders, in het bijzonder wijs ik hier op de brieven van Ignatius) spreken al van presbyters en bisschoppen. Dit was in sommige gevallen slechts enkele tientallen jaren na Paulus, en in een enkel geval zelfs nog korter na Johannes.Ik hèb het slechts over de taakVERDELING. Jullie schrijven bijzonder veel taken toe aan 1 persoon binnen de gemeente en enkele ouderlingen daarnaast. Eerlijke taakVERDELING?
Inderdaad blijft de leiding van Gods Geest onmisbaar voor iedereen die werkt in Gods Koninkrijk. Verder, de discipelen hebben gewoon heel veel moeten leren, ook verstandelijk. Weliswaar zou de Geest in alle waarheid leiden, maar Hij deed dat niet op een andere manier. Sterker nog, Hij sloot geheel bij het onderwijs van Jezus aan: (Joh. 14:26) "Maar de Trooster, de Heilige Geest, Welken de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren, en zal u indachtig maken alles, wat Ik u gezegd heb.''Maar ze hadden niet gestudeerd. En er staat nergens dat dat moet. Gelukkig maar! Wel behoort een voorganger/herder/leraar zèlf dat onderwijs van Jezus te hebben ontvangen, d.w.z. door zijn Geest, en ernaar te leven, opdat hij een voorbeeld is voor de gemeente.
Paulus was de enige die de schriften vanuit zijn achtergrond als schriftgeleerde zeer goed kende, en hij wist ze te gebruiken. Echter, hij achte alles schade, om Christus te leren kennen. Fil. 3.
En verder, Paulus' studie is natuurlijk ook uitermate vruchtbaar en gezegend geweest. Dus het blijft zeker goed, als er mensen zijn die speciaal een studie volgen t.b.v. arbeid in de gemeente.
Waar ik op doelde, was niet fulltime bezig zijn met de gemeente, maar in de gemeente. Dat is gewoon niet voor iedereen praktisch mogelijk.De gemeente wordt gebouwd door trouw van elk lid afzonderlijk op zijn eigen plek, of die nu op het land werkt of een huis bouwt. Daarom behoort iedereen fulltime bezig te zijn met de gemeente.
Juist I Kor. 9 geeft volgens mij aan, dat Paulus ook aards loon voor zijn werk verwachtte. Aan het eind van het hoofdstuk zegt hij, dat hij gewerk heeft, enkel omwille van het Evangelie. Hij preekte niet om geldelijk gewin ofzo. Dit staat er echter, ter 'verzachting' van wat hij eerder zegt. Daar zegt hij namelijk, dat de arbeider zijn loon waardig is. 'Wie dient ooit in de krijg op eigen bezoldiging?' (zo kan ook Paulus onmogelijk op eigen kosten leven). 'Indien wij ulieden het geestelijke gezaaid hebben, is het een grote zaak, zo wij het uwe, dat lichamelijk is, maaien?' (Paulus heeft veel voor de gemeente betekend, en dan is het geen 'grote zaak' om ook wat terug te verwachten). Maar, zoals hij in het laatste deel dus zegt, het is niet zo dat hij daarom preekt. Hij preekt omwille van het Evangelie, maar dat zou hij niet graag los willen zien van de onderhoud van het lichaam. Het geld dat de gemeente zo geeft zorgt ervoor, dat er iemand voortdurend in Gods Rijk bezig kan zijn.Dat 'financieel ondersteund' is ook een discussiepunt - 1 Kor. 9.
Als de taakVERDELING eerlijker is binnen een gemeente, dan ondersteunt men elkaar en kan het geld dat ingezameld wordt voor andere doeleinden gebruikt worden.
Tot zover deze, vanzelfsprekend onvolledige, reactie. Ik hoop nog meer te horen, ik wacht af.
Hartelijke groet,
Rinie
