Belijdenis

[Johann Gottfried Walther]

RefoCalvinist, zegt jou Romeinen 10 echt helemaal niets?
Daar gaat het toch over belijden en geloof.

9 Namelijk, indien gij met uw mond zult belijden den Heere Jezus, en met uw hart geloven, dat God Hem uit de doden opgewekt heeft, zo zult gij zalig worden.
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
11 Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.

Ja daar gaat het over het belijden van hét geloof. Maar valt dit belijden samen met de openbare belijdenis?
Dat is de vraag die je in alle eerlijkheid moet stellen. Ja het zou mooi zijn als jongeren dat zouden kunnen.
Dat zou een wonder van vrije genade zijn (!), maar het is niet "ik ga geloven, dus ik kan belijdenis doen".
Een mens moet eerst wederomgeboren zijn en dat is in een punt des tijds bepaald in de Vrederaad.
Dan geef ik God niet de schuld van onze onbekeerlijkheid. Wij hebben het recht niet om onbekeerd voort te leven.
Maar ik vind het serieus van weinig wijsheid getuigen om mensen te dwingen (want zo komt het bij mij over) dat er geloof moet zijn bij het doen van openbare belijdenis. De eis ligt er niet alleen voor de belijdenis, maar in heel ons leven. God eist van ons geloof en bekering! En wij hebben geen enkel recht of geldige reden om daar geen gehoor aan te geven. Maar zalig worden is niet iets wat de mens doet, maar is iets dat God doet! En daarom laat belijdenis van het geloof maar een hartenkreet zijn tot God. Als het met meer is, dan mogen we de Heere daarvoor danken!

Maar welke bijbelse grond is er om voor openbare geloofsbelijdenis geloof niet als voorwaarde te stellen? Jij zegt: het Zou mooi zijn als jongeren dat zouden kunnen.' Ik zeg: 'Je mag alleen belijdenis van het geloof afleggen als je geloof hebt.' Een verlangen naar geloof of een hartenkreet om geloof is mooi, maar het is geen geloof.

Nee klopt dat is geen geloof. Maar geloof is geen bestelling bij de McDrive: bij het paaltje zeggen we dat we geloof willen, bij het betaalraampje geven we ons leven en bij het ontvangst raampje gaan we het consumeren. Sorry het klinkt wellicht hard, maar dit is jongeren de bloemenhoven insturen; geloof eisen voor geloofsbelijdenis! Geloof is een gave Gods, wat een vrucht is van de wedergeboorte. Wedergeboorte is de noodzaak voor ons gehele leven. En ik vraag mij dat af of je dat wel als eis kan stellen, mijn inziens vraag je dan van jongeren een onmogelijk iets. Zoals ik al zei het is in een punt des tijds in de Vrederaad besloten. Of we moeten een gemeente voorstaan van alleen maar ware gelovigen, de Labadisten achterna.

Lukt het met karikaturen maken?

Gods woord spelt de eis tot geloof en bekering de Bijbel door. De profeten worden niet moe om op te roepen tot geloof en bekering,
de prediking van Johannes de Dopen en van Christus Zelf begint er zelfs mee !

[Johann Gottfried Walther]

Terecht stelt m.i. @TefoCalvinist dat als er geloof wordt geeist bij het doen van belijdenis dit ook geeist zou moeten worden bij b.v. een huwelijksbevestiging.

Hoe kijken @JGW en @Sheba daar tegenaan?

In het huwelijksformulier wordt duidelijk tot twee gelovigen gesproken, de vaderen gingen uit van de gelovigen die met elkaar in het huwelijk verbonden werden.

[Sheba]

Terecht stelt m.i. @TefoCalvinist dat als er geloof wordt geeist bij het doen van belijdenis dit ook geeist zou moeten worden bij b.v. een huwelijksbevestiging.

Hoe kijken @JGW en @Sheba daar tegenaan?

Ten diepste geld dat ook voor het huwelijk. Lezenswaardig is het boekje Liefde en trouw bij de Puriteinen.
Geschreven door Drs. P. den Ouden.

de belangrijkste gelijkheid of overeenstemming, met de meest zegenrijke gevolgen, is de overeenstemming in godzaligheid. Voor de puriteinen is het wezenlijke en uiteindelijke doel van het huwelijk gelegen in de eer van God en het bevorderen van de zaligheid van elkaar. Waar man en vrouw God vrezen, is hun huis een kerk en hun gezin een zegenrijk zuurdesem dat de samenleving doortrekt. Daarom kan een huwelijk pas volkomen aan zijn doel beantwoorden, wanneer het gesloten wordt tussen twee mensen die God liefhebben en vrezen. Aan het huwelijksverbond dient het persoonlijk verbond met Christus vooraf te gaan.
We moeten eerst met Christus zijn getrouwd zijn m voordat we trouwen met elkaar. Het huwelijksverbond behoort te beginnen en te eindigen tussen Christus en u.

[RefoCalvinist]

Nee klopt dat is geen geloof. Maar geloof is geen bestelling bij de McDrive: bij het paaltje zeggen we dat we geloof willen, bij het betaalraampje geven we ons leven en bij het ontvangst raampje gaan we het consumeren. Sorry het klinkt wellicht hard, maar dit is jongeren de bloemenhoven insturen; geloof eisen voor geloofsbelijdenis! Geloof is een gave Gods, wat een vrucht is van de wedergeboorte. Wedergeboorte is de noodzaak voor ons gehele leven. En ik vraag mij dat af of je dat wel als eis kan stellen, mijn inziens vraag je dan van jongeren een onmogelijk iets. Zoals ik al zei het is in een punt des tijds in de Vrederaad besloten. Of we moeten een gemeente voorstaan van alleen maar ware gelovigen, de Labadisten achterna.

Lukt het met karikaturen maken?

Gods woord spelt de eis tot geloof en bekering de Bijbel door. De profeten worden niet moe om op te roepen tot geloof en bekering,
de prediking van Johannes de Dopen en van Christus Zelf begint er zelfs mee !

Ja en dan? Dat hoor je mij ook niet ontkennen. Maar mijn inziens benadrukken jullie veel te veel de geloofseis. Ja die is er(!), daar mag je niks vanaf doen. Maar over accentueren is ook een gevaar. Er staat meer in de Bijbel dan alleen maar de geloofseis. Misschien daar ook oog voor hebben? God werkt het in ons, ZONDER ons. En dat zonder mis ik de laatste tijd op RF.

[RefoCalvinist]

Terecht stelt m.i. @TefoCalvinist dat als er geloof wordt geeist bij het doen van belijdenis dit ook geeist zou moeten worden bij b.v. een huwelijksbevestiging.

Hoe kijken @JGW en @Sheba daar tegenaan?

Ten diepste geld dat ook voor het huwelijk.

Ook voor je studiekeuze! Ook voor het kiezen van je nieuwe school! Ook voor het kiezen van je vriendjes op de basisschool! Ook voor het kiezen voor het bejaardentehuis en ook voor je carrière.

[helma]

Sheba, ik denk dat een klein-gelovige alleen kan geloven als het iets voelt/ervaart. Zodra het gevoel weg is of men kijkt naar de omstandigheden dan slaat de twijfel toe.

[refo]

Het blijft behelpen en daarom gebruiken we woorden als 'ten diepste'.
Blijkbaar zijn we met z'n allen 'ten diepste' Labadistisch, maar in omdat dat nu eenmaal in de praktijk niet gaat werken doen we alsof we dat niet zijn, maar zeggen dat het 'ten diepste' wel zou moeten.

Ga er gewoon van uit dat een iegelijk die zich bij de kerk wenst te voegen het ware geloof bezit.

[Sheba]

Het blijft behelpen en daarom gebruiken we woorden als 'ten diepste'.
Blijkbaar zijn we met z'n allen 'ten diepste' Labadistisch, maar in omdat dat nu eenmaal in de praktijk niet gaat werken doen we alsof we dat niet zijn, maar zeggen dat het 'ten diepste' wel zou moeten.

Ga er gewoon van uit dat een iegelijk die zich bij de kerk wenst te voegen het ware geloof bezit.

Kuyper!!!

[Wim Anker]

Dus @Sheba en @JGW zijn van menig dat er geen ook geen huwelijken kerkelijk bevestigd mogen worden van degenen die ook geen belijdenis (kunnen) doen?

Mogen ze wel trouwen of dat ook niet?

[Sheba]

Sheba, ik denk dat een klein-gelovige alleen kan geloven als het iets voelt/ervaart. Zodra het gevoel weg is of men kijkt naar de omstandigheden dan slaat de twijfel toe.

Klein geloof in de Bijbel ziet niet op de heilszekerheid. Maar op het letten op de omstandigheden en zich mee laten nemen in allerlei gevoelens, wind van leer, dwalingen ( Petrus op het water)
Petrus riep Heere redt mij. Niet omdat hij aan zijn (ziels) behoud twijfelde. Maar omdat hij op de omstandigheden lette, het ongelovelijke wat hij aan het doen was, lopen over het water, Toen zonk hij. En gelijk richt hij zich op Christus. Hij verwachtte het dus toch van de Heere. Alhoewel het ongeloof even de boventoon voerde.

[Sheba]

Dus @Sheba en @JGW zijn van menig dat er geen ook geen huwelijken kerkelijk bevestigd mogen worden van degenen die ook geen belijdenis (kunnen) doen?

Mogen ze wel trouwen of dat ook niet?

Dus jij vindt dat mensen als ongelovigen het huwelijk in mogen en een zegen over datzelfde huwelijk mogen vragen, aan een God die zij niet tot hun God hebben?

[ejvl]

Maar wat RefoCalvinist schrijft is volgens mij noch reformatorisch, noch calvinistisch.

Makkelijk @DDD! Van jouw kant hebben we nog geen visie gezien, dus mijn vragen zijn richting jou:
1. Wat is jouw visie op het doen van belijdenis?
2. Wat is een/de calvinistische visie op belijdenis?
3. Wat is een/de reformatorische visie op belijdenis?

Ik ben benieuwd en zie naar je reactie uit!

Hier staat het mooi beschreven.
http://www.hhggarderen.nl/Belijdenis_doen/

Geloof als voorwaarde!

[DDD]

Maar wat RefoCalvinist schrijft is volgens mij noch reformatorisch, noch calvinistisch.

Makkelijk @DDD! Van jouw kant hebben we nog geen visie gezien, dus mijn vragen zijn richting jou:
1. Wat is jouw visie op het doen van belijdenis?
2. Wat is een/de calvinistische visie op belijdenis?
3. Wat is een/de reformatorische visie op belijdenis?

Ik ben benieuwd en zie naar je reactie uit!

1)
Ik meende dat ik mijn visie al lang heb gegeven. Maar goed, daar kan ik vrij kort over zijn. Ik heb daar ook niet heel veel over nagedacht, afgezien van de vraag of je belijdenis mag doen.

Mijns inziens is belijdenis doen voorbehouden aan mensen die 'zich willen begeven tot des Heeren heilig avondmaal' zoals de traditionele formulering luidt. Dat is voor zover ik weet ook de Calvijnse leer van belijdenis. In veel GG is de kerkenraad vrij gemakkelijk in het toelaten tot geloofsbelijdenis, al zijn er aan alle kanten uitzonderingen. Ik heb ook wel eens gehoord dat mensen die op wintersport gingen, niet werden toegelaten. Dat is weer een ander uiterste en ook niet reformatorisch, mijns inziens, maar dan omdat wintersport geen zonde is. Voor belijdenis is nodig dat iemand een werkelijk gelovige is. Daar zal dan ook het gesprek over moeten gaan. Natuurlijk zijn er mensen die zichzelf door karakter of onjuiste prediking niet voor gelovig houden, maar wel de bijbelse vruchten van het geloof laten zien. Die mogen ook belijdenis doen.

Vervolgens stel ik me op het standpunt dat alle gedoopten tot het genadeverbond behoren, en ook hun kinderen gedoopt mogen worden, zolang als de ouders zich bij de kerk voegen door de erediensten bij te wonen. En om dezelfde reden mogen gedoopten ook trouwen, mijns inziens. Dat geldt mijns inziens ook voor ongelovige gedoopten die zich niet aan het onderwijs van de kerk onttrekken.

Ik zit dus meer op de traditionele bevindelijke hervormde lijn in dit opzicht. En ik vind het heel kwalijk als ongelovigen belijdenis doen om te kunnen trouwen. Daar zou een kerkenraad nooit aan moeten meewerken.

Tenslotte vind ik dat mensen in heel wat GG veel te vroeg belijdenis doen. Soms al vóór hun 20e levensjaar. Je ziet dan ook dat er vervolgens nog een heel aantal vertrekt, soms binnen twee jaar, om elders naar de kerk te gaan. Dat vind ik op zich al droevig, maar bij belijdende leden is dat mijns inziens nog erger.

En tenslotte: om bij het draadje te blijven: ik zou persoonlijk liever naar de preekstoel kijken dan dat iedereen naar mijn gezicht kon kijken. Ik heb dan ook geen grote hoed om alles goed te verbergen;-)

2/3)
Bij mijn weten was het bij Calvijn tuchtwaardig als je niet deelnam aan het avondmaal. Reformatorisch is breder, want dan moet je ook Luther meenemen, maar voor zover ik weet zijn de onderscheidingen die jij aanbrengt van later datum. Meer daarover is te lezen in 'Van Calvijn tot Comrie' van prof. Graafland. Dat is niet iets waar ik veel verstand van heb. Maar in ieder geval staat jouw standpunt mijlenver van de nauwe relatie tussen belijdenis en avondmaal die in de reformatie geleerd werd.

Ik ben ook heel benieuwd hoe het na de afscheiding zo is gekomen. Ik vermoed dat de eerste GG een hoge avondmaalsdeelname kenden. Maar ik kan mij vergissen.

[Wim Anker]

Dus @Sheba en @JGW zijn van menig dat er geen ook geen huwelijken kerkelijk bevestigd mogen worden van degenen die ook geen belijdenis (kunnen) doen?

Mogen ze wel trouwen of dat ook niet?

Dus jij vindt dat mensen als ongelovigen het huwelijk in mogen en een zegen over datzelfde huwelijk mogen vragen, aan een God die zij niet tot hun God hebben?

De bijbel koppelt deze zaken niet, nog stelt als voorwaarde dat deze zaken gekoppeld moeten worden. De rigide opvattingen die hier worden tentoongespreid zijn niet houdbaar. De Heere Jezus keurt goede dingen ook niet af bij ongelovigen. Ik zeg ook niet tegen mijn kinderen dat ze niet naar school mogen zolang ze niet geloven. Ook zeg ik niet tegen mijn collega dat hij niet mag werken zolang hij niet gelooft. Nee, ik zeg dat hij moet geloven EN moet werken. Zo ook belijdenis. Men moet geloven EN belijdenis doen. Het is ook niet toegestaan te eten als ongelovige. Moeten we dan stellen dat de gemeente geen eten verstrekt behalve aan de gelovigen?

Overigens stem ik van harte in met de opmerking dat het HA is ingesteld voor degenen die zich tot des Heeren tafel willen begeven. Maar, ter verduidelijking, in het normale spraakgebruik is het normaal als iemand zegt zich tot de huwelijke staat te willen begeven (ik zal wel willen trouwen) terwijl er nog geen aanstaande in beeld is. Dus wat beduidt het woordje "willen"? Dat kan verschillend worden uitgelegd.

[Mara]

Dus @Sheba en @JGW zijn van menig dat er geen ook geen huwelijken kerkelijk bevestigd mogen worden van degenen die ook geen belijdenis (kunnen) doen?

Mogen ze wel trouwen of dat ook niet?

Dat maakt niet zo veel uit hoe je daar zelf over denkt, de k.r. geeft geen toestemming dan.