jammer, dat de stichting mannen als Hillen , Middelkoop en de Bruijne verliest.
overigens wel begrijpelijk want de burkestichting zou ten allen tijde partijonafhankelijk zijn en blijven.
en Spruijt vereenzelvigd zich nu met Wilders en zegt openlijk dat er een nieuwe partij komt vanuit zijn persoon en Wilders.
in het RD intervieuw praat hij er een beetje omheen.
ik vind dat als hij dit op deze manier dorzet hij zijn ontslag als directeur van Burkestichting moet nemen.
ik heb veel wardering voor iemand als Spruijt die zijn kop boven het maaiveld uit durf te steken maar hij moet wel duidelijk in zijn keuzes blijven.
OF dir. van Burkestichting en dan onafhankelijk van de politieke partijen OF oprichter van een nieuwe partij.
Ook in eredere pamfletten, nieuwsbrieven en intervieuws is altijd duidelijk naar leden en sympathisanten duidelijk gemaakt dat Burkestichting geen pol. partij zal oprichten.
Het mooie van de Burkestichting was altijd dat er CDA-ers /VVD-ers /SGP-ers /LPF-ers/ CU-ers etc. in vertegenwoordigd waren
EN DAT MOET ZO BLIJVEN!
dus Spruyt de politiek in ? MIj best maar dan wel een Burkestichting met daarin alle (willende) partijen erin met een onafhankelijk (van 1 partij), bestuur en directie.
ps mijn avatar blijft nog ff dezelfde
:stu:stu:i:i
Burke stichting
intussen is er wat meer duidelijkheid over zijn positiebepaling...
zie daarvoor DIT TOPIC
en onderstaande tekst:
bron: http://www.burkestichting.nl
Bestuur: Edmund Burke Stichting is niet partij-politiek
Den Haag, 8 november 2004. Door een gezamenlijk mediaoptreden van Geert Wilders (Tweede Kamerlid) en Bart Jan Spruyt (directeur Edmund Burke Stichting) in Nova van donderdag 4 november 2004, is de indruk ontstaan dat de Edmund Burke Stichting zich achter de door Wilders te formeren politieke partij schaart. Dit is onjuist en het bestuur van de Edmund Burke Stichting betreurt zeer dat deze indruk is ontstaan en dat enkele leden van de Raad van Aanbeveling hun functie als gevolg van de berichtgeving hebben neergelegd.
De Edmund Burke Stichting streeft geen partijpolitieke doeleinden na, hetgeen ook expliciet in haar statuten is vastgelegd. De bestuursleden van de Edmund Burke Stichting zijn of partijloos, of lid van diverse politieke partijen. Dit geldt ook voor de leden van onze Raad van Aanbeveling, donateurs en sympathisanten.
De Edmund Burke Stichting heeft en houdt als onafhankelijke politieke denktank de doelstelling de conservatieve gedachtevorming te stimuleren en te bevorderen, waar zich die ook voordoet. Dit laatste ongeacht de groepering of politieke partij die het betreft. Een exclusieve keuze voor een politieke partij wordt daarbij niet gemaakt.
[Aangepast op 8/11/04 door Billy]
zie daarvoor DIT TOPIC
en onderstaande tekst:
bron: http://www.burkestichting.nl
Bestuur: Edmund Burke Stichting is niet partij-politiek
Den Haag, 8 november 2004. Door een gezamenlijk mediaoptreden van Geert Wilders (Tweede Kamerlid) en Bart Jan Spruyt (directeur Edmund Burke Stichting) in Nova van donderdag 4 november 2004, is de indruk ontstaan dat de Edmund Burke Stichting zich achter de door Wilders te formeren politieke partij schaart. Dit is onjuist en het bestuur van de Edmund Burke Stichting betreurt zeer dat deze indruk is ontstaan en dat enkele leden van de Raad van Aanbeveling hun functie als gevolg van de berichtgeving hebben neergelegd.
De Edmund Burke Stichting streeft geen partijpolitieke doeleinden na, hetgeen ook expliciet in haar statuten is vastgelegd. De bestuursleden van de Edmund Burke Stichting zijn of partijloos, of lid van diverse politieke partijen. Dit geldt ook voor de leden van onze Raad van Aanbeveling, donateurs en sympathisanten.
De Edmund Burke Stichting heeft en houdt als onafhankelijke politieke denktank de doelstelling de conservatieve gedachtevorming te stimuleren en te bevorderen, waar zich die ook voordoet. Dit laatste ongeacht de groepering of politieke partij die het betreft. Een exclusieve keuze voor een politieke partij wordt daarbij niet gemaakt.
[Aangepast op 8/11/04 door Billy]
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Tjonge, wat zijn die conservatieven ineens genuanceerd. Waarom heeft de Burkestichting zoveel moeite met Wilders? Dat is toch ook zo'n voortreffelijke en onberispelijke verdediger van het vrije woord? Waarom zo moeilijk doen? Rechts-buiten is tenslotte rechts-buiten. Kom op, Spruyt. Toon je ware gezicht!Oorspronkelijk gepost door Billy
intussen is er wat meer duidelijkheid over zijn positiebepaling...
zie daarvoor DIT TOPIC
en onderstaande tekst:
bron: http://www.burkestichting.nl
Bestuur: Edmund Burke Stichting is niet partij-politiek
Den Haag, 8 november 2004. Door een gezamenlijk mediaoptreden van Geert Wilders (Tweede Kamerlid) en Bart Jan Spruyt (directeur Edmund Burke Stichting) in Nova van donderdag 4 november 2004, is de indruk ontstaan dat de Edmund Burke Stichting zich achter de door Wilders te formeren politieke partij schaart. Dit is onjuist en het bestuur van de Edmund Burke Stichting betreurt zeer dat deze indruk is ontstaan en dat enkele leden van de Raad van Aanbeveling hun functie als gevolg van de berichtgeving hebben neergelegd.
De Edmund Burke Stichting streeft geen partijpolitieke doeleinden na, hetgeen ook expliciet in haar statuten is vastgelegd. De bestuursleden van de Edmund Burke Stichting zijn of partijloos, of lid van diverse politieke partijen. Dit geldt ook voor de leden van onze Raad van Aanbeveling, donateurs en sympathisanten.
De Edmund Burke Stichting heeft en houdt als onafhankelijke politieke denktank de doelstelling de conservatieve gedachtevorming te stimuleren en te bevorderen, waar zich die ook voordoet. Dit laatste ongeacht de groepering of politieke partij die het betreft. Een exclusieve keuze voor een politieke partij wordt daarbij niet gemaakt.
[Aangepast op 8/11/04 door Billy]
Wellicht kan Michiel Smit een vrijgekome vacature innemen binnen het comité van aanbeveling?
[Aangepast op 8/11/04 door Harry]
uit: volkskrant 14-03-2005
Van onze verslaggevers
AMSTERDAM/NEW YORK - De puissant rijke Amerikaanse familie DeVos is donateur van de Edmund Burke Stichting, die het conservatieve gedachtegoed in Nederland wil verspreiden. Richard en Helen DeVos, afstammelingen van arme Nederlandse immigranten, hebben onlangs 25 duizend dollar (ruim 19 duizend euro) overgemaakt aan de stichting.
De familie DeVos is even conservatief als bijbelvast, en een grote donateur van de Republikeinse Partij van president Bush. Volgens het zakenblad Forbes bedraagt het vermogen van DeVos drie miljard dollar.
DeVos is eigenaar van onder meer de basketbalclub Orlando Magic.
Directeur Bart Jan Spruyt van de Burke-stichting wil Kamerlid worden voor de Groep Wilders. Voorwaarde is wel dat de nieuwe partij geen 'Fortuynistisch Leefbaar-clubje' wordt.
[Aangepast op 14/3/05 door Billy]
Van onze verslaggevers
AMSTERDAM/NEW YORK - De puissant rijke Amerikaanse familie DeVos is donateur van de Edmund Burke Stichting, die het conservatieve gedachtegoed in Nederland wil verspreiden. Richard en Helen DeVos, afstammelingen van arme Nederlandse immigranten, hebben onlangs 25 duizend dollar (ruim 19 duizend euro) overgemaakt aan de stichting.
De familie DeVos is even conservatief als bijbelvast, en een grote donateur van de Republikeinse Partij van president Bush. Volgens het zakenblad Forbes bedraagt het vermogen van DeVos drie miljard dollar.
DeVos is eigenaar van onder meer de basketbalclub Orlando Magic.
Directeur Bart Jan Spruyt van de Burke-stichting wil Kamerlid worden voor de Groep Wilders. Voorwaarde is wel dat de nieuwe partij geen 'Fortuynistisch Leefbaar-clubje' wordt.
[Aangepast op 14/3/05 door Billy]
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
(bron: http://www.nd.nl)
Beste Bart Jan,
Ik ken je niet persoonlijk. Ik heb in de krant over je gelezen dat je directeur van de conservatieve Edmund Burkestichting bent en dat je wel-en-ook-weer-niet je liefde hebt verklaard aan Geert Wilders.
En nu schrijf je me een brief. Een nogal persoonlijk stuk, zeg je in het voorwoord van het schrijven dat door het CLK is uitgegeven als christelijk boekenweekessay. Nu, dan verdien je ook een schrijven terug. Ik moet zeggen dat een van de eerste zinnen me wel teleurstelde: ,,Het had vooral over cultuur moeten gaan, en daar is het eigenlijk niet van gekomen.'' Nou goed, cultuur is een breed begrip, en met een beetje goede wil hoort zelfs politiek daarbij.
Je toon is dreigend. De wereld van vandaag deugt niet, schrijf je. En vroeger was alles beter. ,,In die oude wereld voel ik mij, hoe pedant dat misschien ook klinkt, beter thuis dan in de moderne.'' Je verklaart de liefde aan de Europese cultuur die zich ontwikkelde van 500 tot 1800 - en dus volgens jou al tweehonderd jaar dood is. Toen begon namelijk de moderne tijd. En je hebt het vermoeden 'dat zich ergens, op de drempel van de nieuwe tijd, een zondeval heeft voltrokken, en dat die val voor alle terreinen van het leven consequenties heeft gehad'.
Waarom daar, Bart Jan? Je schrijft boos en verdrietig over mannen die het kwamen verpesten, 'mannen die het goede als leugen ontmaskerden, de oneerbiedige spotters, de veel te wijs geworden nieuwste filosofen'. Maar dat deed Cervantes toch al, toen hij exact vierhonderd jaar geleden Don Quichotte de wereld instuurde, nadat hij die wereld eerst beroofd had van een God die er structuur aan gaf?
Met die zondeval heb je wel gelijk. Maar dat was toch al met Adam en Eva? Sindsdien voert de mens een strijd die hij steeds dreigt te verliezen als hij het op eigen kracht probeert te winnen.
Je belijdt je liefde voor boekengeleerdheid uit vervlogen tijden en je schrijft: ,,Maar ze worden niet in ere gehouden, die dierbare boeken van mij. We leven in een lege cultuur, die afscheid heeft genomen en nu in zichzelf rondtast, en in hovaardige wanhoop geen weerwoord heeft op de grote uitdagingen van deze tijd.'' Wat is er met je? Jij weet toch als nog maar weinigen in deze lege cultuur dat dit soort gejammer van tijd tot tijd in alle eeuwen te beluisteren valt? Er zijn altijd mensen geweest voor wie de jeugd van tegenwoordig nooit heeft willen deugen.
Tot mijn vreugde breek je een belofte, en bezoek je in München drie musea. Eén voor veertiende- tot achttiende-eeuwse kunst, een voor negentiende-eeuwse en een voor twintigste-eeuwse. Maar als je daarna niet meer te melden hebt dan dat 'er geen sprake is van onbekommerde vooruitgang in de kunst', word ik chagrijnig. Jij pruimt moderne kunst niet. Maar als je denkt dat je die zondeval van je op het spoor kunt komen ergens tussen twee Beierse musea, heb je juist de kunst uit dat eerste museum niet begrepen. Wie drie hoofdstukken in de Bijbel leest, Bart Jan, laat het idee van 'onbekommerde vooruitgang' varen, die staart niet betraand naar welk verleden dan ook, maar kijkt hoopvol uit naar een toekomst die van een heel andere orde zal zijn.
We zitten op bladzijde 24, als blijkt wat je diepste innerlijke drijfveer is: je bent bang voor moslims. En vervolgens schets je de karikaturen die de basis vormen onder de rest van je betoog. ,,Ons begrip 'tolerantie' is in de zestiende en zeventiende eeuw bedacht om de relatie tussen protestanten en katholieken te beheersen. Maar hoe gezellig was het in Bagdad, laten we zeggen in de periode van 762 tot de komst van de Mongolen in 1258, toen het de hoofdstad van het islamitische rijk was? Wie als jood of christen tijdens de middeleeuwen de pech had om in een land met islamitische heersers te wonen, viel onder de zogeheten dhimma. Dat betekent wel zoiets als beschutting of bescherming, maar in de praktijk stond het voor de degradatie tot tweederangs burgerschap.''
Je betoog drijft hier op suggestie, Bart Jan, en dat valt me van je tegen. Je suggereert dat het onder elke islamitische heerser in elk land voor christenen en joden beroerd leven was. De feiten liggen genuanceerder. Ik noem maar iets: een van de grootste Arabische hofdichters van de oudste islamitische heersers, Al-µchtal, was een christen, en een belangrijke vernieuwer van de Perzische poëzie, Foroegh Farrochzaad (1935-1967), was zelfs een dichteres. En het eronder houden van minderheidsgroepen was tussen pakweg 500 en 1800 ook in Europa gangbare praktijk. Jodenhaat, ketterjacht, slavenhandel, hugenotenmoord, de achterstelling van de vrouw. Dat wij verantwoordelijk zijn voor de vreemdeling die in onze steden woont, hebben zelfs wij christenen schandalig laat geleerd.
Je schrijft verder dat de islam alle eerdere profeten 'omduidt' naar het voorbeeld van Mohammed: ,,Abraham, Mozes, David en Jezus zijn niet meer dan ontvangers van een boek. De bijbelse profeten worden geassimileerd door een herschepping naar het beeld van Mohammed.'' Heb je wel eens van Sinterklaas gehoord? Die rijdt over de daken op het paard van Wodan. Wij bouwden onze kerken op heidense heilige plaatsen. Wij vieren onze feesten op heidense hoogtijdagen. Omduiden en assimileren dus.
Ik doe misschien een beetje flauw, maar dat komt omdat je op basis van dit soort karikaturen en suggesties vergaande conclusies trekt. Je zegt plompverloren: 'Een renaissance is binnen de islam niet mogelijk.' Wat een onzin!
Je signaleert in het meest ingewikkelde deel van je boek (dat helaas ook het grootste deel is) dat het christendom langzaam geleerd heeft en gegroeid is. Maar als je de zaak wilt uitspelen tegen de islam, vernauw je je blik. ,,Dankzij Augustinus heeft de kerk zich na de val van Rome niet begrepen, en daarom ook niet opgedrongen, als een politiek alternatief.'' Volgens mij sla je nu de hele investituurstrijd over, de machtsstrijd tussen de keizer en de paus.
Zou de islam niet kunnen leren? Je schrijft zélf dat minderheden werden getolereerd. De islam staat niet bekend als homovriendelijk, maar je wilt niet weten hoeveel homo-erotiek er in de Arabische literatuur voorkomt. In de tijd dat onze grote mannen twintig, dertig boeken hadden, bezaten de islamitische sultans er niet zelden duizenden. Onze wetenschap heeft na de Middeleeuwen op tal van terreinen dankbaar voortgeborduurd op die uit de islamitische wereld. De islam hoeft zich voor een renaissance alleen maar te herbronnen in de eigen traditie.
Begrijp me goed: de fundamentalistische vorm van de islam is een vijand om niet te onderschatten. En dat bedoel ik niet eens in de eerste plaats politiek. De islam heeft joods-christelijke elementen opgepakt en verdraaid. De waarheid een kwartslag kantelen, dat zijn uitgesproken trekjes van die slang uit dat zondevalverhaal - dat je ongetwijfeld kent. Maar Jezus leert ons dat het onkruid en het graan samen moeten opschieten, tot de oogst. Wie van Jezus is, moet zich keren tegen staatsdwang op geestelijk gebied.
Is het voor jou al te laat? Je bent in je betoog al helemaal op drift geraakt. Ik sla even een ingewikkeld deel van je boek over en surf naar het slot, waar je orakelt over onze democratie of wat daar volgens jou nog van over is. ,,Het fort van de Nederlandse democratie is een bouwval geworden, met aan alle kanten riante openingen waardoor de vijand zomaar naar binnen kan lopen - zoals Hitler in 1933.'' Pfoeh!
Dan kom je met je oplossing: ,,Het conservatisme is nodig om het liberalisme voor zelfmoord te behoeden.'' Het is dat ik je doodernstige gezicht voor me zie, maar normaal zou ik nu in de lach schieten: gooi ik jouw conservatisme in mijn pet, ben ik gelijk van de VVD en D66 verlost!
In één alinea schrijf je dat er 'een nieuwe vorm van despotie dreigt: de tirannie van de meerderheid'. En in de volgende alinea schrijf je: 'Individualisme kan dus gemakkelijk leiden tot despotisme van de overheid'. Normaal zou ik weer in de lach schieten: houden ze mekaar in evenwicht, probleem opgelost.
Maar dan, Bart Jan, haak ik toch echt af. Je belijdt ineens ronduit positivistische denkbeelden over opvoeding en onderwijs. Bouw scholen en je kunt gevangenissen sluiten! Laat kinderen weer het boekje over Brave Hendrik lezen, en de samenleving bloeit in deugd en burgerzin! Dat is niet alleen een bewezen misvatting, maar het miskent ook de zondigheid van de mens. Je verwacht niet alleen van de kunst een 'onbekommerde vooruitgang', maar, al roep je nog zo hard van niet, ook van de mens.
Vervolgens moet ik een religieuze lofzang op het liberalisme aanhoren. Ik maak me zorgen, Bart Jan. Stem je nog wel SGP? Ik zal je belijdenisproza even citeren, dan kun je in de spiegel kijken: ,,Het liberalisme als de politieke kracht die ons heeft uitgeleid uit het diensthuis (!) van het vorstelijk absolutisme en ons via de representatieve democratie naar een steeds democratischer democratie brengt, dit liberalisme heeft de wereld geweldige zaken gebracht - het heeft mensen bevrijd van de politieke macht van religie, het heeft het vrije Westen bijgebracht dat toewijding altijd op instemming moet berusten, het heeft een model aangeleverd met behulp waarvan wij conflicten vredig kunnen beslechten, en een samenleving geschapen waarin niet alleen handel en ondernemerschap maar ook de wetenschappen konden floreren.''
Wat zat je in het begin van je brief nou te zeuren over die zondeval? Dit lijkt me eerder een heilsleer.
Ten slotte, we zitten dan op minder dan tien pagina's van het einde van dit betoog, kleed je de rol van de overheid uit tot niet veel meer dan een scheidsrechter-bij-ruzie. Je omschrijft de Nederlandse democratie als 'een éénpartijsysteem, de Democratische Partij Nederland' en vervolgens citeer je met instemming Maurice de Hond: 'Dat het woord 'democratie' erin voorkomt, betekent niets. In veel communistische landen hadden de heersende partijen dat woord ook in hun naam'. Je trompettert: ,,In de praktijk van alledag blijkt de overheid onmachtig, en gedomineerd door een oligarchie van incompetente technocraten.'' En een recent voorbeeld van dat regenteske gedrag is volgens jou - je ziet het al van verre aankomen - de beoogde toetreding van Turkije tot de Europese Unie.
En daar zijn we weer bij je moslims. Die wil je niet. Dus moeten we: ,,Harde politieke maatregelen tegen moslimextremisme nemen. Bij de aard en omvang van de huidige problematiek moeten de grenzen voorlopig dicht, moeten we internationale verdragen heroverwegen, potentiële plegers van aanslagen niet laten rondlopen, en mensen die zich tegen de Nederlandse staat, samenleving en Grondwet verzetten hun Nederlanderschap ontnemen. Om maar eens iets te noemen.''
Bart Jan, sorry. Maar je betoog rammelt niet alleen, het is ook paranoïde en het werkt verderfelijk. Het stuk leest zo lastig, dat ik vrees dat niet veel mensen dat zullen doen. Maar in het slothoofdstuk rol je ineens als een tierelier, daar schrijf je als Pim Fortuyn zaliger zelve! Pwa-papa-papa, retteketet! Nederland gaat naar de kelder en zullie hebben het gedaan!
Wat heb je gedaan? Dit onrijpe schotschrift wordt verspreid als boekenweekessay, dus duizenden mensen krijgen het in handen. Ze zullen pas in het slothoofdstuk ineens begrijpen wat ze lezen. 'Zie je wel: Bart Jan, die zo ingewikkeld kan schrijven, vindt het ook!' En misschien zullen ze wel op je stemmen, bij de eerstvolgende verkiezingen, domweg omdat ze bang zijn voor die rare moslimburen, net als jij. En omdat ze alleen maar letten op de uitwassen, en niet op de ontwikkeling onder moslims die verdraaid veel weg heeft van een emancipatie naar Westers model.
Hartelijke groet,
rien van den berg
Beste Bart Jan,
Ik ken je niet persoonlijk. Ik heb in de krant over je gelezen dat je directeur van de conservatieve Edmund Burkestichting bent en dat je wel-en-ook-weer-niet je liefde hebt verklaard aan Geert Wilders.
En nu schrijf je me een brief. Een nogal persoonlijk stuk, zeg je in het voorwoord van het schrijven dat door het CLK is uitgegeven als christelijk boekenweekessay. Nu, dan verdien je ook een schrijven terug. Ik moet zeggen dat een van de eerste zinnen me wel teleurstelde: ,,Het had vooral over cultuur moeten gaan, en daar is het eigenlijk niet van gekomen.'' Nou goed, cultuur is een breed begrip, en met een beetje goede wil hoort zelfs politiek daarbij.
Je toon is dreigend. De wereld van vandaag deugt niet, schrijf je. En vroeger was alles beter. ,,In die oude wereld voel ik mij, hoe pedant dat misschien ook klinkt, beter thuis dan in de moderne.'' Je verklaart de liefde aan de Europese cultuur die zich ontwikkelde van 500 tot 1800 - en dus volgens jou al tweehonderd jaar dood is. Toen begon namelijk de moderne tijd. En je hebt het vermoeden 'dat zich ergens, op de drempel van de nieuwe tijd, een zondeval heeft voltrokken, en dat die val voor alle terreinen van het leven consequenties heeft gehad'.
Waarom daar, Bart Jan? Je schrijft boos en verdrietig over mannen die het kwamen verpesten, 'mannen die het goede als leugen ontmaskerden, de oneerbiedige spotters, de veel te wijs geworden nieuwste filosofen'. Maar dat deed Cervantes toch al, toen hij exact vierhonderd jaar geleden Don Quichotte de wereld instuurde, nadat hij die wereld eerst beroofd had van een God die er structuur aan gaf?
Met die zondeval heb je wel gelijk. Maar dat was toch al met Adam en Eva? Sindsdien voert de mens een strijd die hij steeds dreigt te verliezen als hij het op eigen kracht probeert te winnen.
Je belijdt je liefde voor boekengeleerdheid uit vervlogen tijden en je schrijft: ,,Maar ze worden niet in ere gehouden, die dierbare boeken van mij. We leven in een lege cultuur, die afscheid heeft genomen en nu in zichzelf rondtast, en in hovaardige wanhoop geen weerwoord heeft op de grote uitdagingen van deze tijd.'' Wat is er met je? Jij weet toch als nog maar weinigen in deze lege cultuur dat dit soort gejammer van tijd tot tijd in alle eeuwen te beluisteren valt? Er zijn altijd mensen geweest voor wie de jeugd van tegenwoordig nooit heeft willen deugen.
Tot mijn vreugde breek je een belofte, en bezoek je in München drie musea. Eén voor veertiende- tot achttiende-eeuwse kunst, een voor negentiende-eeuwse en een voor twintigste-eeuwse. Maar als je daarna niet meer te melden hebt dan dat 'er geen sprake is van onbekommerde vooruitgang in de kunst', word ik chagrijnig. Jij pruimt moderne kunst niet. Maar als je denkt dat je die zondeval van je op het spoor kunt komen ergens tussen twee Beierse musea, heb je juist de kunst uit dat eerste museum niet begrepen. Wie drie hoofdstukken in de Bijbel leest, Bart Jan, laat het idee van 'onbekommerde vooruitgang' varen, die staart niet betraand naar welk verleden dan ook, maar kijkt hoopvol uit naar een toekomst die van een heel andere orde zal zijn.
We zitten op bladzijde 24, als blijkt wat je diepste innerlijke drijfveer is: je bent bang voor moslims. En vervolgens schets je de karikaturen die de basis vormen onder de rest van je betoog. ,,Ons begrip 'tolerantie' is in de zestiende en zeventiende eeuw bedacht om de relatie tussen protestanten en katholieken te beheersen. Maar hoe gezellig was het in Bagdad, laten we zeggen in de periode van 762 tot de komst van de Mongolen in 1258, toen het de hoofdstad van het islamitische rijk was? Wie als jood of christen tijdens de middeleeuwen de pech had om in een land met islamitische heersers te wonen, viel onder de zogeheten dhimma. Dat betekent wel zoiets als beschutting of bescherming, maar in de praktijk stond het voor de degradatie tot tweederangs burgerschap.''
Je betoog drijft hier op suggestie, Bart Jan, en dat valt me van je tegen. Je suggereert dat het onder elke islamitische heerser in elk land voor christenen en joden beroerd leven was. De feiten liggen genuanceerder. Ik noem maar iets: een van de grootste Arabische hofdichters van de oudste islamitische heersers, Al-µchtal, was een christen, en een belangrijke vernieuwer van de Perzische poëzie, Foroegh Farrochzaad (1935-1967), was zelfs een dichteres. En het eronder houden van minderheidsgroepen was tussen pakweg 500 en 1800 ook in Europa gangbare praktijk. Jodenhaat, ketterjacht, slavenhandel, hugenotenmoord, de achterstelling van de vrouw. Dat wij verantwoordelijk zijn voor de vreemdeling die in onze steden woont, hebben zelfs wij christenen schandalig laat geleerd.
Je schrijft verder dat de islam alle eerdere profeten 'omduidt' naar het voorbeeld van Mohammed: ,,Abraham, Mozes, David en Jezus zijn niet meer dan ontvangers van een boek. De bijbelse profeten worden geassimileerd door een herschepping naar het beeld van Mohammed.'' Heb je wel eens van Sinterklaas gehoord? Die rijdt over de daken op het paard van Wodan. Wij bouwden onze kerken op heidense heilige plaatsen. Wij vieren onze feesten op heidense hoogtijdagen. Omduiden en assimileren dus.
Ik doe misschien een beetje flauw, maar dat komt omdat je op basis van dit soort karikaturen en suggesties vergaande conclusies trekt. Je zegt plompverloren: 'Een renaissance is binnen de islam niet mogelijk.' Wat een onzin!
Je signaleert in het meest ingewikkelde deel van je boek (dat helaas ook het grootste deel is) dat het christendom langzaam geleerd heeft en gegroeid is. Maar als je de zaak wilt uitspelen tegen de islam, vernauw je je blik. ,,Dankzij Augustinus heeft de kerk zich na de val van Rome niet begrepen, en daarom ook niet opgedrongen, als een politiek alternatief.'' Volgens mij sla je nu de hele investituurstrijd over, de machtsstrijd tussen de keizer en de paus.
Zou de islam niet kunnen leren? Je schrijft zélf dat minderheden werden getolereerd. De islam staat niet bekend als homovriendelijk, maar je wilt niet weten hoeveel homo-erotiek er in de Arabische literatuur voorkomt. In de tijd dat onze grote mannen twintig, dertig boeken hadden, bezaten de islamitische sultans er niet zelden duizenden. Onze wetenschap heeft na de Middeleeuwen op tal van terreinen dankbaar voortgeborduurd op die uit de islamitische wereld. De islam hoeft zich voor een renaissance alleen maar te herbronnen in de eigen traditie.
Begrijp me goed: de fundamentalistische vorm van de islam is een vijand om niet te onderschatten. En dat bedoel ik niet eens in de eerste plaats politiek. De islam heeft joods-christelijke elementen opgepakt en verdraaid. De waarheid een kwartslag kantelen, dat zijn uitgesproken trekjes van die slang uit dat zondevalverhaal - dat je ongetwijfeld kent. Maar Jezus leert ons dat het onkruid en het graan samen moeten opschieten, tot de oogst. Wie van Jezus is, moet zich keren tegen staatsdwang op geestelijk gebied.
Is het voor jou al te laat? Je bent in je betoog al helemaal op drift geraakt. Ik sla even een ingewikkeld deel van je boek over en surf naar het slot, waar je orakelt over onze democratie of wat daar volgens jou nog van over is. ,,Het fort van de Nederlandse democratie is een bouwval geworden, met aan alle kanten riante openingen waardoor de vijand zomaar naar binnen kan lopen - zoals Hitler in 1933.'' Pfoeh!
Dan kom je met je oplossing: ,,Het conservatisme is nodig om het liberalisme voor zelfmoord te behoeden.'' Het is dat ik je doodernstige gezicht voor me zie, maar normaal zou ik nu in de lach schieten: gooi ik jouw conservatisme in mijn pet, ben ik gelijk van de VVD en D66 verlost!
In één alinea schrijf je dat er 'een nieuwe vorm van despotie dreigt: de tirannie van de meerderheid'. En in de volgende alinea schrijf je: 'Individualisme kan dus gemakkelijk leiden tot despotisme van de overheid'. Normaal zou ik weer in de lach schieten: houden ze mekaar in evenwicht, probleem opgelost.
Maar dan, Bart Jan, haak ik toch echt af. Je belijdt ineens ronduit positivistische denkbeelden over opvoeding en onderwijs. Bouw scholen en je kunt gevangenissen sluiten! Laat kinderen weer het boekje over Brave Hendrik lezen, en de samenleving bloeit in deugd en burgerzin! Dat is niet alleen een bewezen misvatting, maar het miskent ook de zondigheid van de mens. Je verwacht niet alleen van de kunst een 'onbekommerde vooruitgang', maar, al roep je nog zo hard van niet, ook van de mens.
Vervolgens moet ik een religieuze lofzang op het liberalisme aanhoren. Ik maak me zorgen, Bart Jan. Stem je nog wel SGP? Ik zal je belijdenisproza even citeren, dan kun je in de spiegel kijken: ,,Het liberalisme als de politieke kracht die ons heeft uitgeleid uit het diensthuis (!) van het vorstelijk absolutisme en ons via de representatieve democratie naar een steeds democratischer democratie brengt, dit liberalisme heeft de wereld geweldige zaken gebracht - het heeft mensen bevrijd van de politieke macht van religie, het heeft het vrije Westen bijgebracht dat toewijding altijd op instemming moet berusten, het heeft een model aangeleverd met behulp waarvan wij conflicten vredig kunnen beslechten, en een samenleving geschapen waarin niet alleen handel en ondernemerschap maar ook de wetenschappen konden floreren.''
Wat zat je in het begin van je brief nou te zeuren over die zondeval? Dit lijkt me eerder een heilsleer.
Ten slotte, we zitten dan op minder dan tien pagina's van het einde van dit betoog, kleed je de rol van de overheid uit tot niet veel meer dan een scheidsrechter-bij-ruzie. Je omschrijft de Nederlandse democratie als 'een éénpartijsysteem, de Democratische Partij Nederland' en vervolgens citeer je met instemming Maurice de Hond: 'Dat het woord 'democratie' erin voorkomt, betekent niets. In veel communistische landen hadden de heersende partijen dat woord ook in hun naam'. Je trompettert: ,,In de praktijk van alledag blijkt de overheid onmachtig, en gedomineerd door een oligarchie van incompetente technocraten.'' En een recent voorbeeld van dat regenteske gedrag is volgens jou - je ziet het al van verre aankomen - de beoogde toetreding van Turkije tot de Europese Unie.
En daar zijn we weer bij je moslims. Die wil je niet. Dus moeten we: ,,Harde politieke maatregelen tegen moslimextremisme nemen. Bij de aard en omvang van de huidige problematiek moeten de grenzen voorlopig dicht, moeten we internationale verdragen heroverwegen, potentiële plegers van aanslagen niet laten rondlopen, en mensen die zich tegen de Nederlandse staat, samenleving en Grondwet verzetten hun Nederlanderschap ontnemen. Om maar eens iets te noemen.''
Bart Jan, sorry. Maar je betoog rammelt niet alleen, het is ook paranoïde en het werkt verderfelijk. Het stuk leest zo lastig, dat ik vrees dat niet veel mensen dat zullen doen. Maar in het slothoofdstuk rol je ineens als een tierelier, daar schrijf je als Pim Fortuyn zaliger zelve! Pwa-papa-papa, retteketet! Nederland gaat naar de kelder en zullie hebben het gedaan!
Wat heb je gedaan? Dit onrijpe schotschrift wordt verspreid als boekenweekessay, dus duizenden mensen krijgen het in handen. Ze zullen pas in het slothoofdstuk ineens begrijpen wat ze lezen. 'Zie je wel: Bart Jan, die zo ingewikkeld kan schrijven, vindt het ook!' En misschien zullen ze wel op je stemmen, bij de eerstvolgende verkiezingen, domweg omdat ze bang zijn voor die rare moslimburen, net als jij. En omdat ze alleen maar letten op de uitwassen, en niet op de ontwikkeling onder moslims die verdraaid veel weg heeft van een emancipatie naar Westers model.
Hartelijke groet,
rien van den berg
Met dank aan de media ( RD en ND voorop). Over demonisering en stigmatisering gesproken in berichtgeving afgelopen dagen.
Overigens was het aan de belangstelling afgelopen woensdagavond te zien dat er nog volop belangstelling is voor de burkestichting.
Een bomvolle theaterzaal bii de Burkelezing van Leon De Winter, die een geweldige lezing gaf!
Bart Jan : ga zo door !
bron: Burkestichting.nl
Reorganisatie Edmund Burke Stichting
Verschillende media hebben de afgelopen dagen bericht over enkele veranderingen zoals die zich binnen de organisatie van de Edmund Burke Stichting hebben voltrokken. Die berichtgeving was zelden accuraat, en om die reden willen we u graag over de werkelijke gang van zaken informeren.
Tijdens de jaarlijkse vergadering tussen bestuur en directie, op zaterdag 23 april, lag een notitie voor waarin de directeur, Bart Jan Spruyt, zijn visie op de toekomst van de Edmund Burke Stichting heeft neergelegd. In die notitie ging het om 1. de inhoudelijke positionering van de Edmund Burke Stichting en 2. de organisatie als zodanig. Het betoog eindigde in het verzoek aan vier van de vijf zittende bestuursleden om hun portefeuilles ter beschikking te stellen. Deze leden hebben daar tijdens de vergadering mee ingestemd. Zonder ruzie en in goede harmonie hebben zij hun functies neergelegd.
Tijdens diezelfde vergadering is prof. dr. A. A. M. Kinneging - hoogleraar rechtsfilosofie in Leiden en een van de oprichters van de Edmund Burke Stichting - unaniem tot voorzitter gekozen. Het bestuurslid Michiel Visser (mede-auteur van het Conservatief Manifest uit oktober 2003) is aangebleven.
Wat het eerste punt van de notitie betreft, bepleit de Edmund Burke Stichting volledige onafhankelijkheid van alle bestaande politieke partijen. Via programma's voor studenten en 'young professionals' willen wij in de nabije toekomst vooral gaan investeren in een nieuwe generatie van enthousiaste mensen. Via ons 'public policy'-programma willen we ons gedachtegoed verder uitdiepen, concretiseren en waar dan ook uitdragen.
De vertrokken bestuursleden - P. J. F. Bouma, E. R. van de Haar, S. R. Wiegmans en J. L. van den Heuvel -zijn in de beginjaren van de Edmund Burke Stichting van grote betekenis geweest. Wij hechten eraan onze erkentelijkheid daarvoor en voor de beslissing die zij hebben genomen, uit te spreken.
zie ook www.burkestichting.nl
Overigens was het aan de belangstelling afgelopen woensdagavond te zien dat er nog volop belangstelling is voor de burkestichting.
Een bomvolle theaterzaal bii de Burkelezing van Leon De Winter, die een geweldige lezing gaf!
Bart Jan : ga zo door !
bron: Burkestichting.nl
Reorganisatie Edmund Burke Stichting
Verschillende media hebben de afgelopen dagen bericht over enkele veranderingen zoals die zich binnen de organisatie van de Edmund Burke Stichting hebben voltrokken. Die berichtgeving was zelden accuraat, en om die reden willen we u graag over de werkelijke gang van zaken informeren.
Tijdens de jaarlijkse vergadering tussen bestuur en directie, op zaterdag 23 april, lag een notitie voor waarin de directeur, Bart Jan Spruyt, zijn visie op de toekomst van de Edmund Burke Stichting heeft neergelegd. In die notitie ging het om 1. de inhoudelijke positionering van de Edmund Burke Stichting en 2. de organisatie als zodanig. Het betoog eindigde in het verzoek aan vier van de vijf zittende bestuursleden om hun portefeuilles ter beschikking te stellen. Deze leden hebben daar tijdens de vergadering mee ingestemd. Zonder ruzie en in goede harmonie hebben zij hun functies neergelegd.
Tijdens diezelfde vergadering is prof. dr. A. A. M. Kinneging - hoogleraar rechtsfilosofie in Leiden en een van de oprichters van de Edmund Burke Stichting - unaniem tot voorzitter gekozen. Het bestuurslid Michiel Visser (mede-auteur van het Conservatief Manifest uit oktober 2003) is aangebleven.
Wat het eerste punt van de notitie betreft, bepleit de Edmund Burke Stichting volledige onafhankelijkheid van alle bestaande politieke partijen. Via programma's voor studenten en 'young professionals' willen wij in de nabije toekomst vooral gaan investeren in een nieuwe generatie van enthousiaste mensen. Via ons 'public policy'-programma willen we ons gedachtegoed verder uitdiepen, concretiseren en waar dan ook uitdragen.
De vertrokken bestuursleden - P. J. F. Bouma, E. R. van de Haar, S. R. Wiegmans en J. L. van den Heuvel -zijn in de beginjaren van de Edmund Burke Stichting van grote betekenis geweest. Wij hechten eraan onze erkentelijkheid daarvoor en voor de beslissing die zij hebben genomen, uit te spreken.
zie ook www.burkestichting.nl
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
interessante analyse . . .
Reformatorisch Dagblad 26-4-2005
Oude wereld is goed uitgangspunt
Wilders en Spruyt pareren met ethische kwesties is zwaktebod
Het gaat niet goed met de Edmund Burke Stichting. Veel critici van directeur Spruyt van de Edmund Burke Stichting gaan voorbij aan de essentie van wat deze beoogt. Erik van Goor benoemt als kernelement het zoeken naar de „oude wereld.”
In ”De Toekomst van de Stad” neemt Bart Jan Spruyt een pijnlijk afscheid van een oude wereld. Inzet van het boekenweekgeschenk is het onderscheid tussen een „premoderne tijd” en „onze tijd.” Het is daarom ook niet gewaagd te stellen dat het verscheiden van de oude wereld Spruyts kernprobleem vormt. Wat valt er te conserveren als de wereld niet meer de wereld van voorheen is?
Critici omzeilen het vraagstuk van het al dan niet ’bestaan’ van de oude wereld door tal van omtrekkende suggesties, zoals: hoe is het mogelijk dat voor een christen als Spruyt het christendom geen concrete leidraad meer kan zijn in de politiek? En hoe is het mogelijk dat hij bij een partij als die van Wilders lijkt in te stappen, terwijl die Wilders op ethisch terrein zo weinig ’conservatiefs’ te bieden heeft? En hoe is het mogelijk als christen een gemeenschappelijke basis te hanteren waarin wat betreft de politiek voor de fundamentele betekenis van het christelijk geloof geen expliciete rol wordt toegekend?
Echec
Er is nogal wat in te brengen tegen de beschuldigers van Spruyt. Allereerst dit: Bij hen komt een pijnlijk ongeloof aan het licht dat ontkent dat er ooit zoiets heeft bestaan als een oude wereld waarin het geloof in het goede, het ware en schone de wereld levend hield. Waarin de Joods-christelijke traditie een sterke drijvende kracht was die de westerse beschaving in stand hield. Het moet voor Spruyt een vervelende constatering zijn geweest om in de tijdsspanne tussen zijn aantreden bij de Edmund Burke Stichting en het schrijven van dit boekje de constatering te doen dat sinds 1800 „een nieuw soort mens” zijn intrede had gedaan, ook onder hen die zich christenen plachten te noemen.
Een andere constatering is deze: als de wereld doelbewust is vernietigd, dan kan het christendom zoals dat zich historisch gemanifesteerd heeft zich niet vrijpleiten van het echec van de oude wereld. Hoe kan een christendom dat uit zichzelf zo verstrengeld is met een wereld die men zelf ten grave heeft gedragen, op voorhand (!) al een oplossing bieden om aan de culturele impasse te ontkomen?
Het is een goedkoop en illustratief zwaktebod om het nieuwe geluid van Wilders en Spruyt te pareren door te verwijzen naar de ethische kwesties die bij deze heren niet in veilige handen zouden zijn. Men spreekt hier alsof men zelf geen onderdeel is van het historische christendom van de oude wereld, en men spreekt alsof men zelf geen onderdeel is van een christendom dat juist bezig is om zelf deze ethische kwesties te op te blazen en het gezag van een Heilige Schrift te ondergraven.
In plaats van door te stoten naar de vraag naar de oude wereld, lijken de beschuldigers van Spruyt op een haast decadente wijze de oude wereld tot non-relevant te hebben verklaard. Dit steekt schril af tegen de elegische toon van Spruyt, die met teleurstelling en weemoed terugverlangt naar een verdwenen werkelijkheid en zich afvraagt of het mogelijk is dat hij ernaar zou kunnen terugkeren. Er is bij de beschuldigers niet alleen geen pijn te proeven, ook toont men Spruyt niet dat deze oude wereld nooit is verdwenen, waar hij deze oude wereld kan vinden en bovenal: hoe hij deze kan terugkrijgen.
Chapeau
De vragen van Spruyt dienen daarentegen te worden beantwoord door terug te willen reiken achter de ethiek en het geloof van een christendom dat zichzelf aan het overleven is. Door in te steken bij het ”levende christendom” als hoeder en herontdekker van de levende, open werkelijkheid van de oude wereld zou Bart Jan Spruyt ons land een goede dienst bewijzen.
Hij moet zich daarbij niets aantrekken van vrienden en vijanden die hem van de herontdekking van de oude wereld af willen houden. En als Wilders voor de praktische consequenties van deze insteek open zou blijken te staan: dan chapeau voor Spruyt!
De auteur was jarenlang actief in de christelijke partijpolitiek.
-
- Berichten: 951
- Lid geworden op: 19 jul 2004, 22:47
Den Haag, 30 augustus 2005
Aan de donateurs en sympathisanten
van onze Stichting
Mevrouw, mijnheer,
In het Haagse café Schlemmer besloot een groep jonge mensen op 31 december 2000 een conservatief discussieplatform op te richten en hun stichting te vernoemen naar Edmund Burke, de grondlegger van het conservatisme als zelfbewuste politieke filosofie. De publieke oprichtingsvergadering vond plaats in februari2001 in de Waalse kerk aan het Noordeinde in Den Haag. Anderhalf jaar later kon de Edmund Burke Stichting, schuin tegenover deze kerk, haar eigen kantoor openen.
Bijna vijf jaar na die bijeenkomst in Schlemmer staan we als Edmund Burke Stichting dus aan de vooravond van ons eerste lustrum – na jaren van hard werken, van debatten en interviews, optredens voor radio en tv, seminars en congressen, lezingen, artikelen en boeken, jaren waarin wij erin zijn geslaagd het conservatisme een erkende plaats te geven in het publieke debat in Nederland.
Het bereiken van dat lustrum zal met enkele ingrijpende veranderingen gepaard gaan. Over die veranderingen willen wij u als donateur en/of sympathisant in deze brief informeren.
De Edmund Burke Stichting heeft vanaf het begin een wat hybride karakter gehad. Dat heeft tot onduidelijkheden geleid waaraan wij een einde willen maken.
Wij hebben ons altijd in de eerste plaats gepresenteerd als een instituut dat de inhoud en betekenis van het conservatisme als politieke filosofie wil uitdragen, in de publieke opinie (door middel van boeken, artikelen en interviews) en vooral ook aan een groeiende groep scholieren, studenten en jonge academici (door conferenties, master classes en zomerscholen). Conservatisme was en is voor ons in de eerste plaats een cultureel-pedagogisch ideaal, het teruggrijpen naar de eeuwige wijsheden van de Grieks-Romeinse en Joods-christelijke tradities.
Daarnaast hebben wij vanaf oktober 2003 een ‘public policy’-programma ontwikkeld. Dat programma was gericht op beleidsmakers in Den Haag, en heeft geleid tot baanbrekende publicaties en bijeenkomsten op het terrein van de gezondheidszorg, subsidies en belastingen, defensie en buitenlands beleid, ontwikkelingssamenwerking en andere terreinen. Dat programma is steeds meer tijd, geld en energie gaan opeisen, zozeer zelfs dat de eigenlijke en oorspronkelijke doelstelling van de stichting steeds meer op de achtergrond is geraakt.
Om aan die hybride structuur een einde te maken hebben wij in goed overleg met alle betrokkenen besloten het ‘public policy’-programma te verzelfstandigen. Onze medewerkers Eline van den Broek en Sander Boon, die nu nog aan de Edmund Burke Stichting verbonden zijn, zullen dit programma in een zelfstandige denktank voortzetten. Zij zullen zelf met hun plannen naar buiten treden. Wij gaan ervan uit dat u er geen bezwaar tegen heeft dat wij uw naam- en adresgegevens doorgeven aan de nieuwe organisatie. Als u dat wel heeft, verzoeken wij u vriendelijk dit voor eind september door te geven aan
* Eline van den Broek via evdbroek@burkestichting.nl of
* Sander Boon via boon@burkestichting.nl
* of via telefoonnummer 070 3925180.
De Edmund Burke Stichting zelf keert terug tot haar core business: het bediscussiëren en uitdragen van de conservatieve filosofie. De hervormde Edmund Burke Stichting zal de komende maanden en jaren vorm krijgen. In eerste instantie gaan wij bescheiden van start, zonder een eigen kantoor en omvangrijke staf in vaste dienst, omdat dat vooralsnog financieel niet mogelijk is gebleken. Bart Jan Spruyt, sinds oktober 2002 als directeur aan het hoofd van het bureau van de Stichting, zal daarom niet als directeur maar als onbezoldigd nieuw bestuurslid van de stichting – samen met medebestuursleden en medeoprichters A. A. M. Kinneging en M. Visser – zijn krachten aan de formulering en verbreiding van het conservatisme blijven geven.
Voor het organiseren van onze activiteiten blijft geld onontbeerlijk. Ook de Edmund Burke Stichting ‘nieuwe stijl’ --die, heel conservatief, een terugkeer naar de ‘oude stijl’ inhoudt-- blijft onafhankelijk van overheidssubisidies en dankt haar bestaansrecht daarmee aan uw morele en financiële steun. We hopen daarom dat u als donateur aan de Edmund Burke Stichting verbonden wilt blijven.
Voor de laatste activiteit van de Edmund Burke Stichting ‘oude stijl’ verwijzen wij graag naar bijgevoegde brief.
Wij willen u bedanken voor alle steun die wij tot nog toe van u hebben mogen ontvangen!
Met een vriendelijke groet en
hopelijk tot spoedig ziens,
A.A.M. Kinneging
voorzitter bestuur
B. J. Spruyt
bestuurslid
M. Visser
bestuurslid
Aan de donateurs en sympathisanten
van onze Stichting
Mevrouw, mijnheer,
In het Haagse café Schlemmer besloot een groep jonge mensen op 31 december 2000 een conservatief discussieplatform op te richten en hun stichting te vernoemen naar Edmund Burke, de grondlegger van het conservatisme als zelfbewuste politieke filosofie. De publieke oprichtingsvergadering vond plaats in februari2001 in de Waalse kerk aan het Noordeinde in Den Haag. Anderhalf jaar later kon de Edmund Burke Stichting, schuin tegenover deze kerk, haar eigen kantoor openen.
Bijna vijf jaar na die bijeenkomst in Schlemmer staan we als Edmund Burke Stichting dus aan de vooravond van ons eerste lustrum – na jaren van hard werken, van debatten en interviews, optredens voor radio en tv, seminars en congressen, lezingen, artikelen en boeken, jaren waarin wij erin zijn geslaagd het conservatisme een erkende plaats te geven in het publieke debat in Nederland.
Het bereiken van dat lustrum zal met enkele ingrijpende veranderingen gepaard gaan. Over die veranderingen willen wij u als donateur en/of sympathisant in deze brief informeren.
De Edmund Burke Stichting heeft vanaf het begin een wat hybride karakter gehad. Dat heeft tot onduidelijkheden geleid waaraan wij een einde willen maken.
Wij hebben ons altijd in de eerste plaats gepresenteerd als een instituut dat de inhoud en betekenis van het conservatisme als politieke filosofie wil uitdragen, in de publieke opinie (door middel van boeken, artikelen en interviews) en vooral ook aan een groeiende groep scholieren, studenten en jonge academici (door conferenties, master classes en zomerscholen). Conservatisme was en is voor ons in de eerste plaats een cultureel-pedagogisch ideaal, het teruggrijpen naar de eeuwige wijsheden van de Grieks-Romeinse en Joods-christelijke tradities.
Daarnaast hebben wij vanaf oktober 2003 een ‘public policy’-programma ontwikkeld. Dat programma was gericht op beleidsmakers in Den Haag, en heeft geleid tot baanbrekende publicaties en bijeenkomsten op het terrein van de gezondheidszorg, subsidies en belastingen, defensie en buitenlands beleid, ontwikkelingssamenwerking en andere terreinen. Dat programma is steeds meer tijd, geld en energie gaan opeisen, zozeer zelfs dat de eigenlijke en oorspronkelijke doelstelling van de stichting steeds meer op de achtergrond is geraakt.
Om aan die hybride structuur een einde te maken hebben wij in goed overleg met alle betrokkenen besloten het ‘public policy’-programma te verzelfstandigen. Onze medewerkers Eline van den Broek en Sander Boon, die nu nog aan de Edmund Burke Stichting verbonden zijn, zullen dit programma in een zelfstandige denktank voortzetten. Zij zullen zelf met hun plannen naar buiten treden. Wij gaan ervan uit dat u er geen bezwaar tegen heeft dat wij uw naam- en adresgegevens doorgeven aan de nieuwe organisatie. Als u dat wel heeft, verzoeken wij u vriendelijk dit voor eind september door te geven aan
* Eline van den Broek via evdbroek@burkestichting.nl of
* Sander Boon via boon@burkestichting.nl
* of via telefoonnummer 070 3925180.
De Edmund Burke Stichting zelf keert terug tot haar core business: het bediscussiëren en uitdragen van de conservatieve filosofie. De hervormde Edmund Burke Stichting zal de komende maanden en jaren vorm krijgen. In eerste instantie gaan wij bescheiden van start, zonder een eigen kantoor en omvangrijke staf in vaste dienst, omdat dat vooralsnog financieel niet mogelijk is gebleken. Bart Jan Spruyt, sinds oktober 2002 als directeur aan het hoofd van het bureau van de Stichting, zal daarom niet als directeur maar als onbezoldigd nieuw bestuurslid van de stichting – samen met medebestuursleden en medeoprichters A. A. M. Kinneging en M. Visser – zijn krachten aan de formulering en verbreiding van het conservatisme blijven geven.
Voor het organiseren van onze activiteiten blijft geld onontbeerlijk. Ook de Edmund Burke Stichting ‘nieuwe stijl’ --die, heel conservatief, een terugkeer naar de ‘oude stijl’ inhoudt-- blijft onafhankelijk van overheidssubisidies en dankt haar bestaansrecht daarmee aan uw morele en financiële steun. We hopen daarom dat u als donateur aan de Edmund Burke Stichting verbonden wilt blijven.
Voor de laatste activiteit van de Edmund Burke Stichting ‘oude stijl’ verwijzen wij graag naar bijgevoegde brief.
Wij willen u bedanken voor alle steun die wij tot nog toe van u hebben mogen ontvangen!
Met een vriendelijke groet en
hopelijk tot spoedig ziens,
A.A.M. Kinneging
voorzitter bestuur
B. J. Spruyt
bestuurslid
M. Visser
bestuurslid
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Dat is niet onlogisch als je bedenkt dat het RD en heer Spruyt met knallende ruzie uit elkaar zijn gegaan.Oorspronkelijk gepost door Toeschouwer
Billy,
Jij was er dus ook, jammer dat ik je niet ken. Een prachtige lezing van Leon de Winter. Ik geef me op als donateur van de Burke stichting, ik vind dat vooral het RD BJS geen recht doet.