De gangen en wegen van Gods volk verklaard

[SecorDabar]

De gangen en wegen van Gods ware volk verklaard....

Misschien hebben de forumleden deze zin weleens ergens gehoord of gelezen.
Wat roept deze zin bij ons op?

Vertrouwdheid? Geestelijke herkenning? Troostvol?
Of: aversie?Tegenzin? Nare bijsmaak?

We zullen even proberen te analyseren wat er met deze zin bedoeld wordt:

De gangen: wat zou daarmee bedoeld worden? Is dat wat anders dan “de wegen”??
De wegen: wat zou daarmee bedoeld worden? Is dat wat anders dan “de gangen”??
Of is dit een beetje dubbelop? Gangen en wegen?
Zit er verschil tussen gangen en wegen?

We gaan dan vervolgens verder: Gods volk of: Gods ware volk??
Is dit ook dubbelop? Of toch niet?
In de Heidelberger Catechismus wordt immers ook gesproken van een WAAR geloof in zondag 7, en van WAARACHTIGE bekering in zondag 33.
Toch wel onderscheid dus, of niet?
Er rekenen zich tot Gods volk die dat niet zijn. De Heere Jezus noemt hen geveinsden. De apostel Paulus heeft het over een gedaante van Godzaligheid….

We gaan weer verder naar het slotgedeelte van deze zin:
Verklaard…
Waardoor verklaard? Door wie verklaard?

Waardoor verklaard?
Door de prediking?
Door een innerlijke conversatie in gezelschap van kinderen Gods?

Door wie verklaard?
Door de Dienaar des Woords?
Door een geoefend kind van God in de genade in samenspraak van hart tot hart? ?
Door het Woord in het verstand, door de Heilige Geest gewerkt in het hart?


Misschien levert dit wel een waardevolle discussie op. Wie weet…

[Luther]

Als het Woord van God centraal staat, zal de ware bevinding als vanzelf naar boven komen drijven. Dat hoeft er niet expliciet 'bij-verklaard' te worden.

[GJdeBruijn]

Spreekt Gods Woord ergens concreet over gangen van Gods Volk? En dan bedoel ik niet een analogie naar aanleiding van een geschiedenis, of de gang die God gaat met mensen door de geschiedenis, maar zoals in de vraag van het topic is bedoeld: Ten aanzien van het geestelijke leven. De gang van het evangelie waar de wet de ontdekkende en dodende functie heeft lijkt me heel duidelijk aanwijsbaar, maar is dat wat er bedoeld wordt,SD?

[eilander]

Spreekt Gods Woord ergens concreet over gangen van Gods Volk? En dan bedoel ik niet een analogie naar aanleiding van een geschiedenis, of de gang die God gaat met mensen door de geschiedenis, maar zoals in de vraag van het topic is bedoeld: Ten aanzien van het geestelijke leven. De gang van het evangelie waar de wet de ontdekkende en dodende functie heeft lijkt me heel duidelijk aanwijsbaar, maar is dat wat er bedoeld wordt,SD?

De psalmen?

[huisman]

Spreekt Gods Woord ergens concreet over gangen van Gods Volk? En dan bedoel ik niet een analogie naar aanleiding van een geschiedenis, of de gang die God gaat met mensen door de geschiedenis, maar zoals in de vraag van het topic is bedoeld: Ten aanzien van het geestelijke leven. De gang van het evangelie waar de wet de ontdekkende en dodende functie heeft lijkt me heel duidelijk aanwijsbaar, maar is dat wat er bedoeld wordt,SD?

De psalmen?

In de Psalmen lees je wel van ware bevinding maar niet van de gangen van Gods volk zoals die vanaf de twintigste eeuw op de kansel zijn gekomen. In de Psalmen lees je in één Psalm van iemand die rechtvaardig is en ellendig, verzekerd en nooddruftig enz. Maar niet van die rechte gangen en kruispunten.

[ejvl]

Veel over gelezen.
Aan de ene kant kan het tot troost zijn, aan de andere kant een gevaar dat wij ons gaan spiegelen eraan en dat we dat ook beleefd willen hebben.

Troost en gevaar.

[GJdeBruijn]

Spreekt Gods Woord ergens concreet over gangen van Gods Volk? En dan bedoel ik niet een analogie naar aanleiding van een geschiedenis, of de gang die God gaat met mensen door de geschiedenis, maar zoals in de vraag van het topic is bedoeld: Ten aanzien van het geestelijke leven. De gang van het evangelie waar de wet de ontdekkende en dodende functie heeft lijkt me heel duidelijk aanwijsbaar, maar is dat wat er bedoeld wordt,SD?

De psalmen?

Kun je daar een voorbeeld van geven? En dan met name het woord 'gangen' in het kader van geestelijk leven, dus iets van A naar B voor het introverte geestelijke leven.

[-DIA-]

De gangen en wegen van Gods ware volk verklaard....

Misschien hebben de forumleden deze zin weleens ergens gehoord of gelezen.
Wat roept deze zin bij ons op?

Vertrouwdheid? Geestelijke herkenning? Troostvol?
Of: aversie?Tegenzin? Nare bijsmaak?

We zullen even proberen te analyseren wat er met deze zin bedoeld wordt:

De gangen: wat zou daarmee bedoeld worden? Is dat wat anders dan “de wegen”??
De wegen: wat zou daarmee bedoeld worden? Is dat wat anders dan “de gangen”??
Of is dit een beetje dubbelop? Gangen en wegen?
Zit er verschil tussen gangen en wegen?

We gaan dan vervolgens verder: Gods volk of: Gods ware volk??
Is dit ook dubbelop? Of toch niet?
In de Heidelberger Catechismus wordt immers ook gesproken van een WAAR geloof in zondag 7, en van WAARACHTIGE bekering in zondag 33.
Toch wel onderscheid dus, of niet?
Er rekenen zich tot Gods volk die dat niet zijn. De Heere Jezus noemt hen geveinsden. De apostel Paulus heeft het over een gedaante van Godzaligheid….

We gaan weer verder naar het slotgedeelte van deze zin:
Verklaard…
Waardoor verklaard? Door wie verklaard?

Waardoor verklaard?
Door de prediking?
Door een innerlijke conversatie in gezelschap van kinderen Gods?

Door wie verklaard?
Door de Dienaar des Woords?
Door een geoefend kind van God in de genade in samenspraak van hart tot hart? ?
Door het Woord in het verstand, door de Heilige Geest gewerkt in het hart?


Misschien levert dit wel een waardevolle discussie op. Wie weet…

In feite is dit wel een belangrijk punt. Belangrijke punten zelfs.
En ik dacht met name wel voor onze tijd waar velen 'kittelachtig' van gehoor zijn geworden.
In 2 Timoteus 4 lezen we:
Want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen; maar kittelachtig zijnde van gehoor,
zullen zij zichzelven leraars opgaderen, naar hun eigen begeerlijkheden; en zullen hun gehoor van de waarheid
afwenden, en zullen zich keren tot fabelen.

Laten we de puntjes eens nalopen,
misschien levert dit wel een waardevolle discussie op.
Wie weet…

De gangen: wat zou daarmee bedoeld worden? Is dat wat anders dan “de wegen”?
De wegen: wat zou daarmee bedoeld worden? Is dat wat anders dan “de gangen”?
Of is dit een beetje dubbelop? Gangen en wegen?
Zit er verschil tussen gangen en wegen?

Wat zouden de gangen en wegen zijn? Ik dacht zo: De gangen zij meer het spoor
dat Gods volk nalaat. En als we het over de wegen hebben dan wordt verklaard wat et
op dat spoor zoal wordt bevonden. Als er betere analyses zijn houdt ik me voor
correctie aanbevolen, vooral ook omdat de topicstarter niet meer actief is, en we wel
moeten proberen dit naar zijn gedachten voort te zetten.

We gaan dan vervolgens verder: Gods volk of: Gods ware volk?
Is dit ook dubbelop? Of toch niet?
In de Heidelberger Catechismus wordt immers ook gesproken van een WAAR geloof in zondag 7,
en van WAARACHTIGE bekering in zondag 33.
Toch wel onderscheid dus, of niet?
Er rekenen zich tot Gods volk die dat niet zijn. De Heere Jezus noemt hen geveinsden.
De apostel Paulus heeft het over een gedaante van Godzaligheid…

Ook een punt wat om doordenken vraagt, Ik heb soms het idee dat men zich nogal snel
en gemakkelijk van zulke zaken afwendt of ze negeert, zoals hier op het forum het geval
was.
Er is inderdaad reden om van Gods ware volk te spreken. Hoevelen noemen zich niet
Gods volk? Hebben we daar ook geen voorbeelden van in het Woord? Ik dacht het.

En hoevelen achten zich niet bekeerd? En hoevelen weten toch niet van de gangen en
wegen die de Heere met Zijn ware volk houdt? Daarom is een zeer nauw zelfonderzoek
altijd gewenst. Hoewel de hypocrieten en huichelaar een ontdekkende prediking
schuwt, wat op zich al wel wat te zeggen heeft.

We gaan weer verder naar het slotgedeelte van deze zin:
Verklaard…
Waardoor verklaard? Door wie verklaard?

Verklaard. De gangen en wegen verklaard. We kennen wel de predikers
die wat dit betreft aan de oppervlakte blijven. Daar worden de innerlijk zielsbelevingen
en de zaken die de Heilige Geest in het hart werkt niet verklaard.
In feite blijft men dan hangen in de Bijbeltekst als zodanig, maar wordt de tekst
niet toegepast. Dit is een dodelijk gevaar. Als de levende Kerk gaat zwijgen over
het leven Gods is is dan niet slechts een 'vormendienst' waar het 'Leven' uit is?

Waardoor verklaard?
Door de prediking?
Door een innerlijke conversatie in gezelschap van kinderen Gods?

Daarom, een ziel die met zielenraadsels over de wereld loopt is niet gebaat met
een oppervlakkige beschouwende prediking. Het Woord zegt zelf dat op de daken
verkondigd wordt wat in de binnenkamers omgaat
Deze zaken werden en worden nog wel, maar spaarzamelijk, op de gezelschappen
en in de ',ware levende verkonding" verklaard en vertolkt.

Door wie verklaard?
Door de Dienaar des Woords?
Door een geoefend kind van God in de genade in samenspraak van hart tot hart? ?
Door het Woord in het verstand, door de Heilige Geest gewerkt in het hart?

Door wie? Nee dan is de dienaar des Woords slechts een kanaal woordvan de
Heilige Geest Zich wil bedienen. Want wat is een dienaar des Woords op zich?
Een mensenkind. Meer niet. Wat God in dat mensenkind heeft gelegd,
de last, die moet hij uitdragen. Dan is het niet een mensenwoord, maar God
bedient Zich van mensen om Zijn Koninkrijk uit te breiden en de leugen en
valse godsdienst te ontmaskeren. De troosteloze zielen te vertroosten en
de verstandeloze te leiden in de wegen die de Heere met Zijn volk houdt.

Dat waren dan enkele gedachten.
Misschien levert dit wel een waardevolle discussie op.
Wie weet…

[Mara]

Goed dat je weer terugbent SecorDabar.
Ik ben er blij om.

[GJdeBruijn]

Dia, je geeft geen antwoorden op de belangrijke vragen maar je herhaalt in wezen de vragen maar nu vanuit een stelling dát het zo is. Maar dan moet je eerst weten wíe het ware volk is om de gangen van dát volk als de ware gang te zien. Dat kun je niet vanuit die gangen aflezen, want dan heb je een sluitende circelredenatie. Hoé weten we dat er gangen zijn, en hoe de ware van de valse gangen worden onderscheiden? Dan zul je toch Gods Woord als getuige moeten hebben en niet de gestalten en de opeenvolging van de gestalten van Gods Volk dat bovendien niet door mensen is te onderscheiden als het gaat om het innerlijke leven, de verborgen omgang met God.
Hoe kom je op grond van de Schrift tot de Schriftuurlijke bevinding?
De gangen kunnen niet verklaard worden zonder te weten of het uit God is. Alles wat uit God is en wat er toe doet tot de zaligheid ligt uitsluitend verklaard in de Schrift. En dan moet het aanwijsbaar zijn!
Overigens zeg ik niet dat er geen gangen zouden zijn, maar het gaat erom, hoe geeft de Schrift daar getuigenis over en in hoeverre mogen wij het als maatgevend gebruiken als onderscheid voor zijn en schijn als het niet blijkt uit de Schrift!?

[-DIA-]

Dia, je geeft geen antwoorden op de belangrijke vragen maar je herhaalt in wezen de vragen maar nu vanuit een stelling dát het zo is. Maar dan moet je eerst weten wíe het ware volk is om de gangen van dát volk als de ware gang te zien. Dat kun je niet vanuit die gangen aflezen, want dan heb je een sluitende circelredenatie. Hoé weten we dat er gangen zijn, en hoe de ware van de valse gangen worden onderscheiden? Dan zul je toch Gods Woord als getuige moeten hebben en niet de gestalten en de opeenvolging van de gestalten van Gods Volk dat bovendien niet door mensen is te onderscheiden als het gaat om het innerlijke leven, de verborgen omgang met God.
Hoe kom je op grond van de Schrift tot de Schriftuurlijke bevinding?
De gangen kunnen niet verklaard worden zonder te weten of het uit God is. Alles wat uit God is en wat er toe doet tot de zaligheid ligt uitsluitend verklaard in de Schrift. En dan moet het aanwijsbaar zijn!
Overigens zeg ik niet dat er geen gangen zouden zijn, maar het gaat erom, hoe geeft de Schrift daar getuigenis over en in hoeverre mogen wij het als maatgevend gebruiken als onderscheid voor zijn en schijn als het niet blijkt uit de Schrift!?

Er zijn zaken die een getuigenis in zich zijn dat het de Waarheid is. Dat is niet altijd eenvoudig te verwoorden.

[GJdeBruijn]

Er zijn zaken die een getuigenis in zich zijn dat het de Waarheid is. Dat is niet altijd eenvoudig te verwoorden.

Zonder grond buiten de mens?

[Mara]

Op theologienet vond ik een brief van Pleun Klein, een klein citaat hieruit:


Die kennis tot zaligheid wordt in drie weldaden aan ons bekend gemaakt, bestaande in:
wedergeboorte, rechtvaardigmaking en heiligmaking, welke in de heerlijkmaking in zijn
volkomenheid uitgedrukt wordt, hiernamaals.
• In de wedergeboorte wordt de ziel verlost van de heerschappij der zonde, uit zijn
Godsvervreemding en uit zijn geestelijke doodsstaat.
• In de rechtvaardigmaking wordt hij verlost van de vloek en straf over de zonde,
waarin de prikkel der zonde, dat is de dood, en de kracht der wet tenietgedaan
worden, in de dood van Jezus Christus en uit Zijn opstanding, die hem geschonken
wordt in zijn toerekening, waarin hij een volkomen vrede in zijn consciëntie met God
krijgt; die alle verstand te boven gaat, welke ook het zegel van de rechtvaardigmaking
in zijn consciëntie is, alsof hij nooit zonde gedaan had.
• Door de heiligmaking wordt hij verlost van de smet van het inwonende verderf der
zonde. Deze wordt hem geschonken in een trapsgewijze toediening en is in dit leven
slechts ten dele.

Groot is het, als men verwaardigd wordt uit die drie weldaden van het verbond -der
genade op te klimmen tot de kennis, van dezelve éne Oorzaak en begin, namelijk tot God
de Vader als de Eerste Persoon, de Beginner, Oorzaak of Ontwerper, Die uit bewogenheid
van Zijn vrijmachtig welbehagen hier een weg kwam te schenken en te verordineren,
waarin de zonden als de grootste tegenstelling van Gods deugden en volmaaktheden
bestaan, om die in een verbond der genade weder op te lossen en op te luisteren in dien
Tweeden Adam, de Heere uit dn hemel; de Zoon van Zijn eeuwig welbehagen in Welke
en door Welke Zijn geschonden deugden op een verheven wijze door Zijn grondeloze
wijsheid en liefde zijn hersteld.
Gregorius Mees zegt hier zo van in zijn boek: "De drie gouden ketenen der Zaligheid".

Voor wie het gehele artikel wil lezen, is hier een link: http://www.theologienet.nl/documenten/b ... aarlen.pdf

[-DIA-]

Op theologienet vond ik een brief van Pleun Klein, een klein citaat hieruit:


Die kennis tot zaligheid wordt in drie weldaden aan ons bekend gemaakt, bestaande in:
wedergeboorte, rechtvaardigmaking en heiligmaking, welke in de heerlijkmaking in zijn
volkomenheid uitgedrukt wordt, hiernamaals.
• In de wedergeboorte wordt de ziel verlost van de heerschappij der zonde, uit zijn
Godsvervreemding en uit zijn geestelijke doodsstaat.
• In de rechtvaardigmaking wordt hij verlost van de vloek en straf over de zonde,
waarin de prikkel der zonde, dat is de dood, en de kracht der wet tenietgedaan
worden, in de dood van Jezus Christus en uit Zijn opstanding, die hem geschonken
wordt in zijn toerekening, waarin hij een volkomen vrede in zijn consciëntie met God
krijgt; die alle verstand te boven gaat, welke ook het zegel van de rechtvaardigmaking
in zijn consciëntie is, alsof hij nooit zonde gedaan had.
• Door de heiligmaking wordt hij verlost van de smet van het inwonende verderf der
zonde. Deze wordt hem geschonken in een trapsgewijze toediening en is in dit leven
slechts ten dele.

Groot is het, als men verwaardigd wordt uit die drie weldaden van het verbond -der
genade op te klimmen tot de kennis, van dezelve éne Oorzaak en begin, namelijk tot God
de Vader als de Eerste Persoon, de Beginner, Oorzaak of Ontwerper, Die uit bewogenheid
van Zijn vrijmachtig welbehagen hier een weg kwam te schenken en te verordineren,
waarin de zonden als de grootste tegenstelling van Gods deugden en volmaaktheden
bestaan, om die in een verbond der genade weder op te lossen en op te luisteren in dien
Tweeden Adam, de Heere uit dn hemel; de Zoon van Zijn eeuwig welbehagen in Welke
en door Welke Zijn geschonden deugden op een verheven wijze door Zijn grondeloze
wijsheid en liefde zijn hersteld.
Gregorius Mees zegt hier zo van in zijn boek: "De drie gouden ketenen der Zaligheid".

Voor wie het gehele artikel wil lezen, is hier een link: http://www.theologienet.nl/documenten/b ... aarlen.pdf

Dat was wel een grote in het Koninkrijk der Hemelen.
Een kleine in zichzelf, maar dat zijn zaken die meestal gelijk opgaan.
Hier kan ik vanzelf niets aan toevoegen, alleen maar luisteren wat deze man nog te zeggen heeft.
Want we kunnen het allemaal wel toetsen aam het Woord en de bevinding der heiligen.
Lees ook maar wat een 'kleine' als Lambertus Myseras hiervan zegt.

[eilander]

Spreekt Gods Woord ergens concreet over gangen van Gods Volk? En dan bedoel ik niet een analogie naar aanleiding van een geschiedenis, of de gang die God gaat met mensen door de geschiedenis, maar zoals in de vraag van het topic is bedoeld: Ten aanzien van het geestelijke leven. De gang van het evangelie waar de wet de ontdekkende en dodende functie heeft lijkt me heel duidelijk aanwijsbaar, maar is dat wat er bedoeld wordt,SD?

De psalmen?

Kun je daar een voorbeeld van geven? En dan met name het woord 'gangen' in het kader van geestelijk leven, dus iets van A naar B voor het introverte geestelijke leven.

Psalm 73 ... totdat ik in Gods heiligdommen inging...
Psalm 77 ... Daarna zeide ik: Dit krenkt mij....