Het beleid klopt(e) niet. Mijn schoonmoeder kreeg een dure scootmobiel aangeboden, ze heeft er één keer mee gereden en ze durfde niet meer.
Mijn schoonvader is naar diverse instanties gegaan, om dat ding weg te komen halen, hij past er niet in en hoeft hem ook niet.
Ze kwamen hem niet halen, hij moest zelf trachten hem te verkopen.
Dat ding stond maanden te verstoffen in het schuurtje, uiteindelijk lukte het mijn schoonpa hem kwijt te raken.
Hij heeft dat nog keurig vermeld en gezegd wat hij ervoor gekregen heeft.
Ook daar werd nauwelijks op gereageerd.
Dat is toch ook zot?
Gisteravond zag ik dat bij D orcas, de loods boordevol staat met allerlei spullen. Ook rollators! Die gaan dus naar het Oostblok o.a.
Ik vind ook dat je dat best zelf kunt betalen, zo duur zijn die niet meer.
Maar ze beginnen weer aan de verkeerde kant.
Als ik zo'n pedant mannetje aan tafel zie zitten (ze noemen het ook keukentafelgesprekken!) nog helemaal fit, net afgestudeerd, totaal niet empatisch, vliegen bij mij de kriebels over mn rug. Hij zal wel even uitmaken dat buum deze mevrouw uit bed moet halen.
Anderzijds is het wel goed om ook de kinderen daar eens bij te bepalen, want het excuus is tegenwoordig al snel: ja ik kan niet hoor, ik werk
Ik heb begrepen dat kinderen in Duitsland moeten meebetalen aan de zorg voor hun ouders.
Dus een bijdrage voor een zorgcentrum bijv.
Wij hebben onze ouders altijd zelf gereden, want zo'n belbus of beltaxi, is hopeloos. Je zag die oudjes al een half uur van tevoren in de gang zitten, voor het raam, bus kwam vervolgens 25 minuten te laat en reed via via via iedereen naar de plek van bestemming.
Oftewel: voor een afspraakje van 10 minuten bij de huisarts, waren ze driekwart van de ochtend onderweg.
