Wedergeboorte of schijngeboorte [1]

[huisman]

Laat hij nou maar gewoon zelf antwoorden, dan wordt duidelijk waar we het over hebben.

Ik ben het erg met refo eens. Mijn antwoord was duidelijk genoeg.

Maar ik wil wel concreet antwoorden en dan stel ik daarna een concrete vraag.

1. Levendmaking en Christuskennis vallen altijd samen
2. Levendmaking en Christuskennis vallen nooit samen
3. Levendmaking en Christuskennis kunnen samenvallen, maar ook niet samenvallen.

Voor mij zijn punt 2 en 3 hetzelfde als bij het niet samenvallen er een lange tijd zit tussen levendmaking en Christuskennis.
Dat is wat ds Moerkerken doet en hij kan zich dan terecht beroepen op ds Kersten en Comrie

Dat geloof is als het ware die bol, met eerbied gesproken, die God de Heilige Geest in de wedergeboorte komt te planten in het hart van de zondaar. Dan kunnen er tijden overheen gaan dat we in het leven van zo’n mens donkere aarde zien. Maar de planting van het geloof is er.

Ik ga over het genadewerk van Gods Geest niet zeggen dat iets "altijd" of "nooit" gebeurd. Daar is ons verstand te verduisterd voor.

8 De wind blaast, waarheen hij wil , en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is .

Mijn vraag aan jou: Vind jij dat er na de wedergeboorte er een tijd over heen gaat voordat die wedergeboorte zijn vruchten openbaart in geloof en bekering ? Dat de bloembol(de ingestorte hebbelijkheid van het geloof) lange tijd verborgen blijft in de donkere aarde ? Is zo'n leer niet gevaarlijk omdat mensen die wel serieus en nauwgezet leven kunnen denken dat de wedergeboorte er misschien al is, maar verborgen en onbewust. En mijn belangrijkste bezwaar: Geloof zonder een geloof in Christus is zinloos.

[Johann Gottfried Walther]

Huisman, met je laatste posting breng je me een beetje in verwarring.
Kan je eens duidelijk aangeven, wat jij (of ds. Kort) onder "embryo-theologen" en "embryo/bloembol theorie" verstaat?

Zelf dacht ik, dat er m.i. 3 mogelijkheden zijn om op dat punt te leren:
1. Levendmaking en Christuskennis vallen altijd samen
2. Levendmaking en Christuskennis vallen nooit samen
3. Levendmaking en Christuskennis kunnen samenvallen, maar ook niet samenvallen.

Categorie 1 noem ik de samenvaldrijvers.
Ik dacht eerst, dat de bloemkooltheologen onder categorie 3 schaarde, maar uit je laatste posting begrjip ik cat 2. En in die categorie kan je Comrie en Kersten niet kwijt, terwijl dat hier wel regelmatig gebeurt.

Sjonge dan ben ik ook een Samenvaldrijver nooit geweten.
Meen dat de Bijbel niets anders leert dan dat levendmaking en Christuskennis samenvallen,
en ben bij de Puriteinen nooit anders tegengekomen.

[Simon]

Laat hij nou maar gewoon zelf antwoorden, dan wordt duidelijk waar we het over hebben.

Ik ben het erg met refo eens. Mijn antwoord was duidelijk genoeg.

Maar ik wil wel concreet antwoorden en dan stel ik daarna een concrete vraag.

1. Levendmaking en Christuskennis vallen altijd samen
2. Levendmaking en Christuskennis vallen nooit samen
3. Levendmaking en Christuskennis kunnen samenvallen, maar ook niet samenvallen.

Voor mij zijn punt 2 en 3 hetzelfde als bij het niet samenvallen er een lange tijd zit tussen levendmaking en Christuskennis.
Dat is wat ds Moerkerken doet en hij kan zich dan terecht beroepen op ds Kersten en Comrie

Dat geloof is als het ware die bol, met eerbied gesproken, die God de Heilige Geest in de wedergeboorte komt te planten in het hart van de zondaar. Dan kunnen er tijden overheen gaan dat we in het leven van zo’n mens donkere aarde zien. Maar de planting van het geloof is er.

Ik ga over het genadewerk van Gods Geest niet zeggen dat iets "altijd" of "nooit" gebeurd. Daar is ons verstand te verduisterd voor.

8 De wind blaast, waarheen hij wil , en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is .

Mijn vraag aan jou: Vind jij dat er na de wedergeboorte er een tijd over heen gaat voordat die wedergeboorte zijn vruchten openbaart in geloof en bekering ? Dat de bloembol(de ingestorte hebbelijkheid van het geloof) lange tijd verborgen blijft in de donkere aarde ? Is zo'n leer niet gevaarlijk omdat mensen die wel serieus en nauwgezet leven kunnen denken dat de wedergeboorte er misschien al is, maar verborgen en onbewust. En mijn belangrijkste bezwaar: Geloof zonder een geloof in Christus is zinloos.

Ik ben het met Huisman eens, groetendeels.
De bijbelteksten versus bloembollen, zeg maar.
De gelijkenissen uit de Schrift begrijpen we al nauwelijks, de zelfverzonnen typologietjes hebben dragen totaal geen inhoudelijke relevantie.
Waar staat een bloembol nou voor?
Bethlehem betekent broodhuis en de aren moet sterven voordat het zaad voortbrengt.
Wijn is de vrucht van de wijnrank, dewelke Christus pas weer zal drinken, als Hij wederkomt.
Dat is pas typologie.

[WimA]

In Handelingen 8 staat o.a. ook de volgende geschiedenis:

27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candacé, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.

Opnieuw een voorbeeld van het niet kennen van Christus in zijn Profeet- en Priesterambt. Nu van deze kamerling. Kennis van Christus in zijn Koninklijk ambt had deze kamerling, gelet op vers 27, blijkbaar al wel.

Wordt in dit topic verder ook niet gepoogd e.e.a uit te leggen - a.d.h.v. teksten - waarvan de kamerling al moest antwoorden op de vraag van Filippus: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest? En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?

[Johann Gottfried Walther]

William Perkins beklemtoont dat „in de allereerste daad van zijn bekering de zondaar gerechtvaardigd, tot een kind van God aangenomen, en het geestelijke lichaam van Christus ingelijfd wordt.”

William Perkins was een zielzorger van wie veel te leren valt. Hij wees op de noodzaak van kennis van zonden, ook na ontvangen genade, en tegelijkertijd op de noodzaak om God in Christus te kennen. Zijn geestelijke leven werd getekend door diepe zelfkennis en Godskennis. Wat van zijn eerste bekering is opgemerkt bleef zijn gehele leven gelden: „De kennis van de zonde bracht hem weldra tot verheerlijking van Gods barmhartigheid.”

[Chrisje72]

In Handelingen 8 staat o.a. ook de volgende geschiedenis:

27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candacé, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.

Opnieuw een voorbeeld van het niet kennen van Christus in zijn Profeet- en Priesterambt. Nu van deze kamerling. Kennis van Christus in zijn Koninklijk ambt had deze kamerling, gelet op vers 27, blijkbaar al wel.

Wordt in dit topic verder ook niet gepoogd e.e.a uit te leggen - a.d.h.v. teksten - waarvan de kamerling al moest antwoorden op de vraag van Filippus: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest? En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?

Als ik hierbij de kanttekeningen en de verwijstekst lees maak ik er niet uit op dat hij Christus kende, maar wel de God van de Joden, en die wilde hij aanbidden.

[huisman]

In Handelingen 8 staat o.a. ook de volgende geschiedenis:

27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candacé, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.

Opnieuw een voorbeeld van het niet kennen van Christus in zijn Profeet- en Priesterambt. Nu van deze kamerling. Kennis van Christus in zijn Koninklijk ambt had deze kamerling, gelet op vers 27, blijkbaar al wel.

Wordt in dit topic verder ook niet gepoogd e.e.a uit te leggen - a.d.h.v. teksten - waarvan de kamerling al moest antwoorden op de vraag van Filippus: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest? En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?

Als ik hierbij de kanttekeningen en de verwijstekst lees maak ik er niet uit op dat hij Christus kende, maar wel de God van de Joden, en die wilde hij aanbidden.

Precies lees b.v. Matthew Henry bij deze tekst.

3. Hij was een proseliet van den Joodsen Godsdienst, want hij was gekomen om te Jeruzalem te aanbidden. Sommigen denken, dat hij een proseliet der gerechtigheid was, die besneden was en de feesten hield; anderen, dat hij slechts een proseliet der poort was, een Heiden, maar die de afgodendienst had verlaten, en nu en dan den God Israels aanbad in het voorhof der Heidenen; maar, indien dit zo was, dan is Petrus niet de eerste geweest, die den Heidenen het Evangelie heeft gepredikt, en hij zegt, dat hij dit wèl was. Sommigen denken, dat er sedert den tijd van de koningin van Sheba altijd nog enige kennis van den waren God in dat land was overgebleven, en waarschijnlijk was een voorvader van dezen kamerling een dergenen, die haar hadden vergezeld, en had deze aan zijne nakomelingschap overgeleverd wat hij te Jeruzalem geleerd had.

[Simon]

In Handelingen 8 staat o.a. ook de volgende geschiedenis:

27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candacé, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.

Opnieuw een voorbeeld van het niet kennen van Christus in zijn Profeet- en Priesterambt. Nu van deze kamerling. Kennis van Christus in zijn Koninklijk ambt had deze kamerling, gelet op vers 27, blijkbaar al wel.

Wordt in dit topic verder ook niet gepoogd e.e.a uit te leggen - a.d.h.v. teksten - waarvan de kamerling al moest antwoorden op de vraag van Filippus: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest? En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?

Ze zullen vast wel verder gelezen hebben tot Jesaja 56;3-5, waar de eunuch zich zeer wel in zal hebben herkend.
Zouden ze hebreeuws of grieks gesproken en gelezen hebben?
(Was de ethiopier een falasja?)

[WimA]

e.e.a overziende vraag ik me wel af het geestelijk leven niet van een beter niveau zou zijn als de klacht van de kamerling wat meer werd beoefend. Het grote! gemak waarmee van allerlei bijbelgedeelten alleen de letterlijke betekenis wordt onderschreven en men van een diepere, geestelijke betekenis niet wil weten verbaast me. Dat men met "verklaringen" en/of kanttekeningen dit wil bewijzen verbaast me nog meer. Kanttekeningen en verklaringen hebben niet als eerste doel de "geestelijke" betekenis te verklaren. Dat die daarin dus vaak ook niet wordt gevonden is geen bewijs dat zo'n geestelijke betekenis niet in de tekst zou liggen maar is enkel een bewijs dat de opstellers van de kanttekeningen en/of van diverse verklaringen zich hebben gehouden aan hun doelstelling.

In ieder geval voel ik me niet echt thuis bij de vele "bezitters" op dit forum.

[ZWP]

In ieder geval voel ik me niet echt thuis bij de vele "bezitters" op dit forum.

Als de argumenten ontkracht zijn, is bovenstaande vaak wat er overblijft helaas... dan is de ander in ieder geval niet echt bekeerd.

[Tiberius]

Laat hij nou maar gewoon zelf antwoorden, dan wordt duidelijk waar we het over hebben.

Ik ben het erg met refo eens. Mijn antwoord was duidelijk genoeg.

Maar ik wil wel concreet antwoorden en dan stel ik daarna een concrete vraag.

1. Levendmaking en Christuskennis vallen altijd samen
2. Levendmaking en Christuskennis vallen nooit samen
3. Levendmaking en Christuskennis kunnen samenvallen, maar ook niet samenvallen.

Voor mij zijn punt 2 en 3 hetzelfde als bij het niet samenvallen er een lange tijd zit tussen levendmaking en Christuskennis.

Dan is de volgende vraag wat je onder "lange tijd" verstaat.
Drie dagen en drie nachten? De tijd die nodig is om van een vergelegen land terug te reizen? Of nog wat anders?

M.i. is belangrijker hoe zo iemand gesteld is in die tijd. Als een doodslager op weg was naar de vrijstad, zal hij zich haasten en spoeden. Niet op zijn gemakje wandelen en er tegen ieder die het horen wil beschouwend over spreken. Dan klopt er iets niet, want de wreker zit hem immers op de hielen.
Zo is het in de periode tussen levendmaking en Christuskennis ook. Van Paulus lezen we dat hij niet at en niet dronk en de Heere zei: "hij bidt".

Mijn vraag aan jou: Vind jij dat er na de wedergeboorte er een tijd over heen gaat voordat die wedergeboorte zijn vruchten openbaart in geloof en bekering ? Dat de bloembol(de ingestorte hebbelijkheid van het geloof) lange tijd verborgen blijft in de donkere aarde ?

Zie bovenstaande. Als iemand rustig in (wat hij zelf bestempelt als ) zijn bekering en gemis kan blijven leven, mag je gerust grote vraagtekens zetten. Want hongeren en dorsten op zichzelf zijn niet genoeg, maar het gaat om het verzadigd worden.
Kenmerk is dan, dat iemand geen rust kent, voordat hij Christus kent. Die rust mag men hem ook niet geven, maar dat zal niet kunnen ook.

Is zo'n leer niet gevaarlijk omdat mensen die wel serieus en nauwgezet leven kunnen denken dat de wedergeboorte er misschien al is, maar verborgen en onbewust. En mijn belangrijkste bezwaar: Geloof zonder een geloof in Christus is zinloos.

"Maakt deze leer geen zorgeloze en goddeloze mensen?" Nee, want als iemand levengemaakt is, kan het niet anders of hij gaat hongeren en dorsten.
En als het iemand wel zorgeloos maakt? Dan nogmaals: ernstig waarschuwen, geen rust geven in zijn eigen serieusheid en vroomheid. Wijs ze dan maar op de verwerping 4 in hoofdstuk 1 van de Dordtse Leerregels. Daar nemen onze vaderen krachtig afstand van hen die denken, dat een serieus en nauwgezet leven het begin is van het geloof.

[Simon]

e.e.a overziende vraag ik me wel af het geestelijk leven niet van een beter niveau zou zijn als de klacht van de kamerling wat meer werd beoefend. Het grote! gemak waarmee van allerlei bijbelgedeelten alleen de letterlijke betekenis wordt onderschreven en men van een diepere, geestelijke betekenis niet wil weten verbaast me. Dat men met "verklaringen" en/of kanttekeningen dit wil bewijzen verbaast me nog meer. Kanttekeningen en verklaringen hebben niet als eerste doel de "geestelijke" betekenis te verklaren. Dat die daarin dus vaak ook niet wordt gevonden is geen bewijs dat zo'n geestelijke betekenis niet in de tekst zou liggen maar is enkel een bewijs dat de opstellers van de kanttekeningen en/of van diverse verklaringen zich hebben gehouden aan hun doelstelling.

In ieder geval voel ik me niet echt thuis bij de vele "bezitters" op dit forum.

Ik neem aan dat je de klacht (?) van de kamerling de vraag noemt naar Wie toch het Lam verwijst, dat na 4000 jaar nog steeds werd verwacht.
Wel, die vraag/klacht is inmiddels zo'n 2000 jaar geleden beantwoord, verklaard en vervuld.
Vanuit die vervulling horen we te leven.
Vanuit de Geest.
Elke dag, niet alleen ''op zondag''.
Kanttekeningen zijn niets meer dan de (feilbare) uitleg van een paar mensen, eeuwen terug.
Na veel onderzoek en vergelijkingwerk weten we inmiddels een stuk meer, ook omdat iedereen inmiddels kan lezen.
Lees de Bijbel eens zonder, zou ik zeggen, en bid om licht en inzicht.
Want zonder dat laatste kun je de Bijbel uit je hoofd leren, zonder dat het je iets zegt.

[Tiberius]

In Handelingen 8 staat o.a. ook de volgende geschiedenis:

27 En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candacé, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;
28 En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.
29 En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.
30 En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?
31 En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.
32 En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.
33 In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.
34 En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?
35 En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.
36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?
37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.

Opnieuw een voorbeeld van het niet kennen van Christus in zijn Profeet- en Priesterambt. Nu van deze kamerling. Kennis van Christus in zijn Koninklijk ambt had deze kamerling, gelet op vers 27, blijkbaar al wel.

Wordt in dit topic verder ook niet gepoogd e.e.a uit te leggen - a.d.h.v. teksten - waarvan de kamerling al moest antwoorden op de vraag van Filippus: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest? En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht?

Als ik hierbij de kanttekeningen en de verwijstekst lees maak ik er niet uit op dat hij Christus kende, maar wel de God van de Joden, en die wilde hij aanbidden.

Precies.

Maar dan zeg je toch zelf ook, dat hij Christus niet kende? En toch God ging aanbidden? Denk je dat hij God ging aanbidden als dode zondaar?

Ik las er gisteren trouwens nog één waar de antibloemboldrijvers geen raad mee zullen weten: de discipelen geloofden in God; we mogen vast geloven, dat het levendgemaakte mensen waren. Toch vermaant de Heere Jezus hen: "Gijlieden gelooft in God, gelooft ook in Mij".

[Tiberius]

In ieder geval voel ik me niet echt thuis bij de vele "bezitters" op dit forum.

Als de argumenten ontkracht zijn, is bovenstaande vaak wat er overblijft helaas... dan is de ander in ieder geval niet echt bekeerd.

Het lijkt me niet, dat dit de juiste manier is om met elkaar om te gaan.
Volgens mij proberen de meeste deelnemers aan deze discussie (die tot nu toe m.i. aardig netjes verloopt) wel uit integere motieven mee te denken.
(Een enkeling zal deze discussie misschien gebruiken als voertuig voor zijn of haar stokpaardjes of anderszins te narren, maar die kan je eenvoudigweg negeren; de forumsoftware biedt de mogelijkheid om die deelnemers te filteren.)

[eilander]

Ik las er gisteren trouwens nog één waar de antibloemboldrijvers geen raad mee zullen weten: de discipelen geloofden in God; we mogen vast geloven, dat het levendgemaakte mensen waren. Toch vermaant de Heere Jezus hen: "Gijlieden gelooft in God, gelooft ook in Mij".

"Antibloemboldrijvers"

De Heere Jezus zei dit overigens nadat bijvoorbeeld Petrus zijn belijdenis had uitgesproken "Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden Gods" en nadat de discipelen hadden gezegd "Tot wien zullen wij anders heengaan; Gij hebt de woorden des eeuwigen levens". Om maar wat voorbeelden te noemen. Hoe zou je dit willen duiden?