De spiegel voorgehouden!

[Tiberius]

Dan is dus overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend zoals eenvoudige hierboven schrijft.

Dat is het sowieso nooit, het is het begin en een vrucht van de levendmaking. Dat is hetgeen Eenvoudige mogelijk bestrijd, gezien zijn eerdere postings.
Dat is althans wat de samenvaldrijvers ontkennen (zie een eerdere, recente discussie). Zij bestrijden wat de Heidelbergse Catechismus op grond van Gods Woord, leert. Ik noem van de vele Bijbelse voorbeelden slechts Paulus en de verloren zoon, omdat we daar al eerder over gesproken hebben.

[hervormde]

Er is maar één weg en dat is Christus. Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. In Zijn handen leer ik meer en meer van Hem kennen en tegelijkertijd meer en meer van mezelf kennen. In Zijn handen moet Hij wassen en ik minder worden. Wie tot Hem de toevlucht neemt erkent daarmee dat hij een zondaar is die de dood heeft verdiend. Dat ligt erin opgesloten. In Zijn zegenende handen leg ik mijn vervloekte handen. Hij mijn vloek en ik Zijn zegen. 'Mijn vloek' dat is het mijnen van het geloof.

Wat dr. v.d. Sluijs constateert is inderdaad al enige tijd bekend. Het is niet zijn eerste publicatie. Toch moeten wij er wel acht op slaan. Waar in tientallen kerken Christus niet meer of bedekt wordt gepredikt en waar door de Avondmaalsgangers (als er nog regelmatig Avondmaal gehouden wordt) zichtbaar wordt gemaakt dat de gemeente op sterven na dood is (Openbaring: de naam hebben van te leven maar dood zijn). Daar wordt met man en macht geprobeerd om er nog wat van te maken door het gelaat, gewaad en gepraat. Dit is echter niets anders dan zogenaamde vruchten plakken op dode ranken. Heiliging zonder rechtvaardiging. Waarheid zonder liefde.

Misschien vinden sommigen dit een karikatuur. Dank God dat het in jouw gemeente niet zo is. Er zijn genoeg gemeenten waar het wel zo is. En dat is in en in triest. Hoorders krijgen een abstracte boodschap te horen die over hun hoofd heengaat. Avondmaal wordt niet of nauwelijks gevierd. Genoeg hierover. Ik zou zeggen lees het stukje van ds. Tj. de Jong in Om Sions Wil.

[WimA]

Dan is dus overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend zoals eenvoudige hierboven schrijft.

Dat is het sowieso nooit, het is het begin en een vrucht van de levendmaking. Dat is hetgeen Eenvoudige mogelijk bestrijd, gezien zijn eerdere postings.
Dat is althans wat de samenvaldrijvers ontkennen (zie een eerdere, recente discussie). Zij bestrijden wat de Heidelbergse Catechismus op grond van Gods Woord, leert. Ik noem van de vele Bijbelse voorbeelden slechts Paulus en de verloren zoon, omdat we daar al eerder over gesproken hebben.

Eens. Men kan ook Psalm 116 eens bestuderen.

[Tiberius]

Toch moeten wij er wel acht op slaan.

Want?

Ik zou zeggen lees het stukje van ds. Tj. de Jong in Om Sions Wil.

Welke link zie je met dit topic?
Ik heb dat stuk gelezen. Lezenswaardig inderdaad. Maar ik zie de link met dit topic niet, want dat stukje gaat over kerkelijke tucht.

[joy]

Dan is dus overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend zoals eenvoudige hierboven schrijft.

Dat is het sowieso nooit, het is het begin en een vrucht van de levendmaking.

Sorry Tiberius maar ik begrijp jou antwoord niet, je zegt hier nee en ja, volgens mij.

Eindje terug zeg je dat er mensen zijn die met ellendekennis doodgerust vrolijk doorleven en dus op de verkeerde weg zijn.

[Tiberius]

Dan is dus overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend zoals eenvoudige hierboven schrijft.

Dat is het sowieso nooit, het is het begin en een vrucht van de levendmaking.

Sorry Tiberius maar ik begrijp jou antwoord niet, je zegt hier nee en ja, volgens mij.

Eindje terug zeg je dat er mensen zijn die met ellendekennis doodgerust vrolijk doorleven en dus op de verkeerde weg zijn.

Dat zei ik toch niet? Dat maakte jij er van; zowel het aspect "ellendekennis" als "vrolijk"
Ik zei, dat er mensen zijn (aantallen maar even daargelaten), die zichzelf bekommerd of missend vinden. Maar wanneer je dan vraagt "Wat mis je? Waarover ben je bekommerd?", dan weten ze het eigenlijk niet.
Verstandelijk weten ze wel, dat ze zondaren zijn, maar last hebben ze er niet van. Diep in hun hart denken ze dat het wel mee valt met hun zonden. Soms zegt men dat ook ronduit.

Als je dat een overtuiging van zonden en ellendekennis wilt noemen, mag dat wat mij betreft wel. Maar dat is de vrucht van opvoeding of algemene overtuigingen. Dat is niet het gemis van een levendgemaakte zondaar.
De bevindelijke ellendekennis, die de Heilige Geest zonder ons in ons werkt, vrucht van Zijn levendmakende werking, geeft nooit rust in het gemis, maar altijd in de Vervulling.

Zo duidelijker?

[joy]

Helemaal Tiberius, ik ben het er mee eens.
Bedankt.

[WimA]

Dan is dus overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend zoals eenvoudige hierboven schrijft.

Dat is het sowieso nooit, het is het begin en een vrucht van de levendmaking.

Sorry Tiberius maar ik begrijp jou antwoord niet, je zegt hier nee en ja, volgens mij.
Eindje terug zeg je dat er mensen zijn die met ellendekennis doodgerust vrolijk doorleven en dus op de verkeerde weg zijn.

We moeten goed blijven onderscheiden. Tiberius zegt het m.i. helemaal goed.

De levendmaking, of wedergeboorte, of de bekering in engere zin is een eenzijdig Godswerk. Vandaar de opmerking dat de - of een - overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend is. Een vrucht van de levendmaking - die dus door God buiten ons in ons wordt gewerkt - is een overtuiging van zonde. Een vrucht is ook o.a. zelfkennis en godskennis. Er zijn echter ook vele algemene overtuigingen, zie b.v. die van Demas en Judas. Hun overtuigingen waren geen vrucht van de levendmaking. Wij zijn geen hartenkenners. Daarom moeten we voorzichtig zijn in het beoordelen. Maar als - zoals Tiberius ook opmerkt - men met ellende kennis vrolijk kan doorleven dient men wel te waarschuwen dat overtuigingen niet zaligmaken. Dat doet alleen het geloof in de Christus.

[joy]

We moeten goed blijven onderscheiden. Tiberius zegt het m.i. helemaal goed.

De levendmaking, of wedergeboorte, of de bekering in engere zin is een eenzijdig Godswerk. Vandaar de opmerking dat de - of een - overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend is. Een vrucht van de levendmaking - die dus door God buiten ons in ons wordt gewerkt - is een overtuiging van zonde. Een vrucht is ook o.a. zelfkennis en godskennis. Er zijn echter ook vele algemene overtuigingen, zie b.v. die van Demas en Judas. Hun overtuigingen waren geen vrucht van de levendmaking. Wij zijn geen hartenkenners. Daarom moeten we voorzichtig zijn in het beoordelen. Maar als - zoals Tiberius ook opmerkt - men met ellende kennis vrolijk kan doorleven dient men wel te waarschuwen dat overtuigingen niet zaligmaken. Dat doet alleen het geloof in de Christus.

Ik begrijp wat je schrijft Wim, en ben het ook mee eens, maar waar kan ik in de Bijbel lezen over de vrucht van levendmaking, ik heb dat nog nooit gelezen.

[WimA]

We moeten goed blijven onderscheiden. Tiberius zegt het m.i. helemaal goed.

De levendmaking, of wedergeboorte, of de bekering in engere zin is een eenzijdig Godswerk. Vandaar de opmerking dat de - of een - overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend is. Een vrucht van de levendmaking - die dus door God buiten ons in ons wordt gewerkt - is een overtuiging van zonde. Een vrucht is ook o.a. zelfkennis en godskennis. Er zijn echter ook vele algemene overtuigingen, zie b.v. die van Demas en Judas. Hun overtuigingen waren geen vrucht van de levendmaking. Wij zijn geen hartenkenners. Daarom moeten we voorzichtig zijn in het beoordelen. Maar als - zoals Tiberius ook opmerkt - men met ellende kennis vrolijk kan doorleven dient men wel te waarschuwen dat overtuigingen niet zaligmaken. Dat doet alleen het geloof in de Christus.

Ik begrijp wat je schrijft Wim, en ben het ook mee eens, maar waar kan ik in de Bijbel lezen over de vrucht van levendmaking, ik heb dat nog nooit gelezen.

Handelingen 9 vs 11. "En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt."

[joy]

We moeten goed blijven onderscheiden. Tiberius zegt het m.i. helemaal goed.

De levendmaking, of wedergeboorte, of de bekering in engere zin is een eenzijdig Godswerk. Vandaar de opmerking dat de - of een - overtuiging van zonden en ellendekennis niet levendmakend is. Een vrucht van de levendmaking - die dus door God buiten ons in ons wordt gewerkt - is een overtuiging van zonde. Een vrucht is ook o.a. zelfkennis en godskennis. Er zijn echter ook vele algemene overtuigingen, zie b.v. die van Demas en Judas. Hun overtuigingen waren geen vrucht van de levendmaking. Wij zijn geen hartenkenners. Daarom moeten we voorzichtig zijn in het beoordelen. Maar als - zoals Tiberius ook opmerkt - men met ellende kennis vrolijk kan doorleven dient men wel te waarschuwen dat overtuigingen niet zaligmaken. Dat doet alleen het geloof in de Christus.

Ik begrijp wat je schrijft Wim, en ben het ook mee eens, maar waar kan ik in de Bijbel lezen over de vrucht van levendmaking, ik heb dat nog nooit gelezen.

Handelingen 9 vs 11. "En de Heere zeide tot hem: Sta op, en ga in de straat, genaamd de Rechte, en vraag in het huis van Judas naar een, met name Saulus, van Tarsen; want zie, hij bidt."

Ahha, nu snap ik wat er bedoeld wordt, door bekering en wedergeboorte komen de vruchten, of eigenlijk is het de vrucht v.d.Heilige Geest.

De term vrucht v.d. levendmaking komt dus niet voor in de Bijbel.
Ik vind dat het een beetje in gewikkeld gemaakt wordt.

[Tiberius]

Ik vind dat het een beetje in gewikkeld gemaakt wordt.

Wat vind je er precies ingewikkeld aan? Het staat ook bijna letterlijk zo in de belijdenis.

[joy]

Ik vind dat het een beetje in gewikkeld gemaakt wordt.

Wat vind je er precies ingewikkeld aan? Het staat ook bijna letterlijk zo in de belijdenis.

Ik ben nog maar pas bezig met de NGB en de Dordtse leerregels te bestuderen, dus nog steeds niet gewent aan het "jargon"
Ik was alleen bekent met de waarheid in de Bijbel.

[Afgewezen]

Overigens heeft het boek (afgaande op het artikel in het RD) een hoog open-deur-intrappen gehalte, gebracht in de barokke schrijfstijl die dr. Van der Sluijs eigen is.

Overigens heeft deze opmerking (afgaande op meerdere opmerkingen van Tiberius op dit forum) een hoog allergie gehalte, gebracht in de verfijnde schrijfstijl die Tiberius eigen is.

1-0

[Ad Anker]

Overigens heeft het boek (afgaande op het artikel in het RD) een hoog open-deur-intrappen gehalte, gebracht in de barokke schrijfstijl die dr. Van der Sluijs eigen is.

Overigens heeft deze opmerking (afgaande op meerdere opmerkingen van Tiberius op dit forum) een hoog allergie gehalte, gebracht in de verfijnde schrijfstijl die Tiberius eigen is.

1-0

Overigens heeft deze opmerking weer (afgaande op de inhoud van de postings van Democritus in het verleden) een voorspelbaar gehalte, gebracht in de allergische schrijfstijl die Democritus eigen is.

Zo kun je wel doorgaan, natuurlijk. Maar goed, de Olympische Spelen zijn voorbij, hoorde ik net op de radio.

Daarnaast ben ik het helemaal eens met Tiberius over het geschrijf over een vermeende derde weg. Maar dat was ook wel weer te verwachten.