Hendrikus schreef:Of het nou werkelijk op het conflict van majeur / mineur versus de kerktoonsoorten vast zit, ik waag het te betwijfelen.
Als organisten die niet kunnen harmoniseren nou eens ophielden met het spelen van eigen baksels, maar gewoon spelen wat er in het boek staat, zouden we al een heel eind verder zijn.
Inderdaad, het gaat om organisten die improvizeuren en zelfs niet altijd uit een boek
kunnen spelen.
Wat ik bedoel: Wie niet verder komt dan d, f en g-groot en g-klein en alles daarin perst en bovendien de dorische melodieën mishandelt door een combinatie d-groot en g-groot (wat veel gebeurt) maakt de melodieën onzingbaar en daarmee vanzelf ongeliefd. Bij goede mineur/majeur harmonisaties (zoals bundel DS) is dat vanzelf niet het geval, maar ik bedoel die organisten die zelfs mineur en majeur door elkaar heen gebruiken en noot voor noot voorzien van een willekeurig akkoord waarbij de noten als losse eenheden worden behandeld in plaats van als onderdelen van een melodie.