De genade des ouden tijds

[Luther]

Ik krijg altijd het onderstaande plaatje in mijn gedachten als ik de uitdrukking "de laaghangende oordelen" hoor. Jullie ook?

[Desiree]

Je bent me er eentje...

Ik heb weleens een ds. gehoord die helemaal 'weg' is van de wolken. Prachtig vind hij het. Dus hij wordt er blij van... Zo'n mooie schepping. Hij is niet zo bang uitgevallen denk ik, een kind van de Heere met veel levenservaring, ik mag hem graag horen...

[-DIA-]

Ik krijg altijd het onderstaande plaatje in mijn gedachten als ik de uitdrukking "de laaghangende oordelen" hoor. Jullie ook?

Dat is heel menselijk en ongeestelijk. Het tekent het denken van de mens van vandaag...

[Hendrikus]

Ik krijg altijd het onderstaande plaatje in mijn gedachten als ik de uitdrukking "de laaghangende oordelen" hoor. Jullie ook?

Dat is heel menselijk en ongeestelijk. Het tekent het denken van de mens van vandaag...

Je zou het ook eens positief kunnen proberen te bekijken, DIA.
De zon schijnt nog, ook op die kerk in de verte.

[Luther]

Ik krijg altijd het onderstaande plaatje in mijn gedachten als ik de uitdrukking "de laaghangende oordelen" hoor. Jullie ook?

Dat is heel menselijk en ongeestelijk. Het tekent het denken van de mens van vandaag...

Want?

Krijg jij nooit beelden in je hoofd als mensen iets zeggen?

[Democritus]

Ik krijg altijd het onderstaande plaatje in mijn gedachten als ik de uitdrukking "de laaghangende oordelen" hoor. Jullie ook?

Dat is heel menselijk en ongeestelijk. Het tekent het denken van de mens van vandaag...

Jonathan Edwards schijft in zijn Religious Affections dat de verbeelding een scheppingsgave is.
Dat zinnebeelden tevens een plaats kunnen en mogen in het geestelijk leven alleen dat het nooit de grond voor het heil mag worden want zowel een geestelijk als ongeestelijk mens kan beelden en visioenen krijgen.

Dus zo vreemd is beeldvorming niet.

[huisman]

Ik krijg altijd het onderstaande plaatje in mijn gedachten als ik de uitdrukking "de laaghangende oordelen" hoor. Jullie ook?

Dat is heel menselijk en ongeestelijk. Het tekent het denken van de mens van vandaag...

Jonathan Edwards schijft in zijn Religious Affections dat de verbeelding een scheppingsgave is.
Dat zinnebeelden tevens een plaats kunnen en mogen in het geestelijk leven alleen dat het nooit de grond voor het heil mag worden want zowel een geestelijk als ongeestelijk mens kan beelden en visioenen krijgen.

Dus zo vreemd is beeldvorming niet.

Lees de Christenreis dat staat vol met beelden.

[-DIA-]

Ik krijg altijd het onderstaande plaatje in mijn gedachten als ik de uitdrukking "de laaghangende oordelen" hoor. Jullie ook?

Dat is heel menselijk en ongeestelijk. Het tekent het denken van de mens van vandaag...

Want?

Krijg jij nooit beelden in je hoofd als mensen iets zeggen?

Ja zo dacht ik als ik ook als kind... dus ik snap de reactie goed.
En het is natuurlijk ook wel een voor de hand liggend beeld.

Maar zo'n dreigende lucht is toch niet in dezelfde poporties als de dreigende oordelen van God.

[Luther]

Ja zo dacht ik als ik ook als kind... dus ik snap de reactie goed.
En het is natuurlijk ook wel een voor de hand liggend beeld.

Maar zo'n dreigende lucht is toch niet in dezelfde poporties als de dreigende oordelen van God.

Nee, een beel is nooit in dezelfde proporties als het afgebeelde.

Ik wilde eigenlijk zeggen dat ik de tern "laaghangende oordelen" een wat wonderlijke uitdrukking vind.

[-DIA-]

Ja zo dacht ik als ik ook als kind... dus ik snap de reactie goed.
En het is natuurlijk ook wel een voor de hand liggend beeld.

Maar zo'n dreigende lucht is toch niet in dezelfde poporties als de dreigende oordelen van God.

Nee, een beel is nooit in dezelfde proporties als het afgebeelde.

Ik wilde eigenlijk zeggen dat ik de tern "laaghangende oordelen" een wat wonderlijke uitdrukking vind.

Zo wonderlijk is dat niet...

Maar het is eigenlijk te teer om hier te noemen.
Steek je handen een omhoog... Voel je dan wat?
Normaal niet...
Maar God geeft ook wel eens wat te voelen
Op een gezelschap, waar kennelijk de Heere in het midden was
voelden de aanwezigen oordelen als tastbaar... Alsof je ze kon aanreken,
zo laag lagen ze over de aarde... zo dichtbij...
Maar begrijp dan wel dat het zwaarste oordeel wel is dat het niet
opgemerkt wordt... Dat we als het ware wennen aan de dingen die
ons zo veel te zeggen hebben.
Ik weet niet of je vatbaar bent voor deze taal en uitdrukkingen?

[Democritus]

Ja zo dacht ik als ik ook als kind... dus ik snap de reactie goed.
En het is natuurlijk ook wel een voor de hand liggend beeld.

Maar zo'n dreigende lucht is toch niet in dezelfde poporties als de dreigende oordelen van God.

Nee, een beel is nooit in dezelfde proporties als het afgebeelde.

Ik wilde eigenlijk zeggen dat ik de tern "laaghangende oordelen" een wat wonderlijke uitdrukking vind.

Zo wonderlijk is dat niet...

Maar het is eigenlijk te teer om hier te noemen.
Steek je handen een omhoog... Voel je dan wat?
Normaal niet...
Maar God geeft ook wel eens wat te voelen
Op een gezelschap, waar kennelijk de Heere in het midden was
voelden de aanwezigen oordelen als tastbaar... Alsof je ze kon aanreken,
zo laag lagen ze over de aarde... zo dichtbij...
Maar begrijp dan wel dat het zwaarste oordeel wel is dat het niet
opgemerkt wordt... Dat we als het ware wennen aan de dingen die
ons zo veel te zeggen hebben.
Ik weet niet of je vatbaar bent voor deze taal en uitdrukkingen?

Een tip lees eens het eerder door mij aangehaalde boek van Jonathan Edwards.
En toets dan eens of deze gevoelens wel werkelijk geestelijke gevoelens / emoties (Religious Affections) zijn.
Ik weet het niet omdat ik deze gezelschappen niet ken.

[-DIA-]

Ja zo dacht ik als ik ook als kind... dus ik snap de reactie goed.
En het is natuurlijk ook wel een voor de hand liggend beeld.

Maar zo'n dreigende lucht is toch niet in dezelfde poporties als de dreigende oordelen van God.

Nee, een beel is nooit in dezelfde proporties als het afgebeelde.

Ik wilde eigenlijk zeggen dat ik de tern "laaghangende oordelen" een wat wonderlijke uitdrukking vind.

Zo wonderlijk is dat niet...

Maar het is eigenlijk te teer om hier te noemen.
Steek je handen een omhoog... Voel je dan wat?
Normaal niet...
Maar God geeft ook wel eens wat te voelen
Op een gezelschap, waar kennelijk de Heere in het midden was
voelden de aanwezigen oordelen als tastbaar... Alsof je ze kon aanreken,
zo laag lagen ze over de aarde... zo dichtbij...
Maar begrijp dan wel dat het zwaarste oordeel wel is dat het niet
opgemerkt wordt... Dat we als het ware wennen aan de dingen die
ons zo veel te zeggen hebben.
Ik weet niet of je vatbaar bent voor deze taal en uitdrukkingen?

Een tip lees eens het eerder door mij aangehaalde boek van Jonathan Edwards.
En toets dan eens of deze gevoelens wel werkelijk geestelijke gevoelens / emoties (Religious Affections) zijn.
Ik weet het niet omdat ik deze gezelschappen niet ken.

Het is hier meer opgemerkt, maar hier wordt weer dezelfde vergissing gemaakt.
Er is een hemelsbreed onderscheid tussen waar hier aan gedacht wordt en wat ik bedoel.
Maar ik begrijp het wel.
Toch is er een hemelsbreed verschil tussen de werken des duivels en het werk van de Geest.
Deze verwarring komt veel voor, en dat tekent de geestelijke onkunde.
Hier kunnen we immers ook uitwassen noemen als in verschillende sekten als Pinktergroeperingen.

Dat hieraan gedacht wordt tekent wel het hedendaags denken.

[SecorDabar]

Ds. E. Fransen schreef in 1883: Er zijn nog wel enkele plaatsen waar de Heere Zijn Waarheid nog op een bijzondere wijze bewaard. Het is mijn voornemen naar Rijssen te gaan, waar de Heere nog een overblijfsel heeft. Ik hoop daar nog vrienden uit Vorden te ontmoeten; deze moeten 5 à 6 uur lopen, zo treurig is get tegenwoordig in Nederland. De liefhebbers der Waarheid sterven uit, en een nieuw-modische leer komt ervoor in de plaats....

Een bekende christin uit Rijssen, een eenvoudige niet zo geletterde vrouw was veel genade bewezen, en kende de praktijk van het leven. Ze had een teer, nabij en nauw leven. Misschien zouden we mogen zeggen: ze wandelde met God...

In deze dagen, waarin de liefde van velen verkoudt, zou ik daarom tot stichting, onderwijs en bezinning het onderstaande willen aanbevelen. Het tekent zo de praktijk de Godzaligheid, die nu zo weinig meer wordt gevonden.

Er staat o.a. een voorwoord in van de bekende oefenaar Bart Roest

http://www.theologienet.nl/westerbeke/V ... rieven.pdf

http://www.destulpkerk.nl/levensbeschij ... rijdag.htm

Laten we ons toetsen, hoe is het met ons? Wat zijn we kwijtgeraakt?
Of... zijn we nog te rijk, rijker dan deze Godzalige vrouw?
Laten we het eens ter bezinning overdenken...

Een stichtelijke reactie is vanzelf altijd welkom.

We lezen in Exodus 1 : 8 Daarna stond een nieuwe koning op over Egypte, die Jozef niet gekend had.
Niet gekend had.... Dat betekent dus onkunde.
Ook in het Oude Testament was er dus al sprake dat men onbekend raakte met de grote daden van God in het leven van Zijn kinderen.
Laat echter het klagen over gebrek van geestelijk leven om je heen, geen verhindering zijn in je gebedsleven: d'ogen houdt mijn stil gemoed, opwaarts om op God te letten: Hij DIE TROUW IS, zal mijn voet.... voeren uit der bozen netten. (Psalm 25:7 berijmd)

En wat bekeringsgeschiedenissen betreft: van een kind van God van 77 jaar, staat in zo'n boekje echt niet al die 77 jaar beschreven. Dan zou ik 77 jaar tijd nodig hebben om over dat leven van deze persoon te lezen. Er staan slechts facetten van zijn of haar leven. Ook zij hadden hun hemelse en duistere tijden. Ik heb wel waardering voor bekeringsgeschiedenissen, maar lees deze ook met deze nuchterheid.

[-DIA-]

Ds. E. Fransen schreef in 1883: Er zijn nog wel enkele plaatsen waar de Heere Zijn Waarheid nog op een bijzondere wijze bewaard. Het is mijn voornemen naar Rijssen te gaan, waar de Heere nog een overblijfsel heeft. Ik hoop daar nog vrienden uit Vorden te ontmoeten; deze moeten 5 à 6 uur lopen, zo treurig is get tegenwoordig in Nederland. De liefhebbers der Waarheid sterven uit, en een nieuw-modische leer komt ervoor in de plaats....

Een bekende christin uit Rijssen, een eenvoudige niet zo geletterde vrouw was veel genade bewezen, en kende de praktijk van het leven. Ze had een teer, nabij en nauw leven. Misschien zouden we mogen zeggen: ze wandelde met God...

In deze dagen, waarin de liefde van velen verkoudt, zou ik daarom tot stichting, onderwijs en bezinning het onderstaande willen aanbevelen. Het tekent zo de praktijk de Godzaligheid, die nu zo weinig meer wordt gevonden.

Er staat o.a. een voorwoord in van de bekende oefenaar Bart Roest

http://www.theologienet.nl/westerbeke/V ... rieven.pdf

http://www.destulpkerk.nl/levensbeschij ... rijdag.htm

Laten we ons toetsen, hoe is het met ons? Wat zijn we kwijtgeraakt?
Of... zijn we nog te rijk, rijker dan deze Godzalige vrouw?
Laten we het eens ter bezinning overdenken...

Een stichtelijke reactie is vanzelf altijd welkom.

We lezen in Exodus 1 : 8 Daarna stond een nieuwe koning op over Egypte, die Jozef niet gekend had.
Niet gekend had.... Dat betekent dus onkunde.
Ook in het Oude Testament was er dus al sprake dat men onbekend raakte met de grote daden van God in het leven van Zijn kinderen.
Laat echter het klagen over gebrek van geestelijk leven om je heen, geen verhindering zijn in je gebedsleven: d'ogen houdt mijn stil gemoed, opwaarts om op God te letten: Hij DIE TROUW IS, zal mijn voet.... voeren uit der bozen netten. (Psalm 25:7 berijmd)

En wat bekeringsgeschiedenissen betreft: van een kind van God van 77 jaar, staat in zo'n boekje echt niet al die 77 jaar beschreven. Dan zou ik 77 jaar tijd nodig hebben om over dat leven van deze persoon te lezen. Er staan slechts facetten van zijn of haar leven. Ook zij hadden hun hemelse en duistere tijden. Ik heb wel waardering voor bekeringsgeschiedenissen, maar lees deze ook met deze nuchterheid.

Maar als ik zo'n boekje lees... he? dan denk ik toch wel eens aan de titel van dit topic...
De grote woderdaden Gods mogen herdacht worden,
sterker, die moeten en mogen niet vergeten worden.
Daarom kan ik ook niet nalaten er af en toe iets van te zeggen...

En nu is er pas een boek verschenen van 175 afscheiding in onze stad.
En nee, dat zijn geen droge feiten.. nee, de grote daden Gods,
verheerlijkt in ons voorgeslacht,
worden belicht, en herdacht, vaak in hun eigen eenvoudige en onopgesierde taal,
maar toch... Vaak zo kernachtig! En niet om die mens een pluim op hun hoed te steken.

Daarom kan zo'n boek wel eens met een zekere weemoed vervullen..
Is dan alles weg? Leeft die God niet meer?
Neen! Dat krenkt mij! Die God leeft nog! en Hij heeft Zijn volk ook noh in deze stad.
Maar het zomertij lijkt wel afgaand naar een herft- of wintertij...

[SecorDabar]

Ds. E. Fransen schreef in 1883: Er zijn nog wel enkele plaatsen waar de Heere Zijn Waarheid nog op een bijzondere wijze bewaard. Het is mijn voornemen naar Rijssen te gaan, waar de Heere nog een overblijfsel heeft. Ik hoop daar nog vrienden uit Vorden te ontmoeten; deze moeten 5 à 6 uur lopen, zo treurig is get tegenwoordig in Nederland. De liefhebbers der Waarheid sterven uit, en een nieuw-modische leer komt ervoor in de plaats....

Een bekende christin uit Rijssen, een eenvoudige niet zo geletterde vrouw was veel genade bewezen, en kende de praktijk van het leven. Ze had een teer, nabij en nauw leven. Misschien zouden we mogen zeggen: ze wandelde met God...

In deze dagen, waarin de liefde van velen verkoudt, zou ik daarom tot stichting, onderwijs en bezinning het onderstaande willen aanbevelen. Het tekent zo de praktijk de Godzaligheid, die nu zo weinig meer wordt gevonden.

Er staat o.a. een voorwoord in van de bekende oefenaar Bart Roest

http://www.theologienet.nl/westerbeke/V ... rieven.pdf

http://www.destulpkerk.nl/levensbeschij ... rijdag.htm

Laten we ons toetsen, hoe is het met ons? Wat zijn we kwijtgeraakt?
Of... zijn we nog te rijk, rijker dan deze Godzalige vrouw?
Laten we het eens ter bezinning overdenken...

Een stichtelijke reactie is vanzelf altijd welkom.

We lezen in Exodus 1 : 8 Daarna stond een nieuwe koning op over Egypte, die Jozef niet gekend had.
Niet gekend had.... Dat betekent dus onkunde.
Ook in het Oude Testament was er dus al sprake dat men onbekend raakte met de grote daden van God in het leven van Zijn kinderen.
Laat echter het klagen over gebrek van geestelijk leven om je heen, geen verhindering zijn in je gebedsleven: d'ogen houdt mijn stil gemoed, opwaarts om op God te letten: Hij DIE TROUW IS, zal mijn voet.... voeren uit der bozen netten. (Psalm 25:7 berijmd)

En wat bekeringsgeschiedenissen betreft: van een kind van God van 77 jaar, staat in zo'n boekje echt niet al die 77 jaar beschreven. Dan zou ik 77 jaar tijd nodig hebben om over dat leven van deze persoon te lezen. Er staan slechts facetten van zijn of haar leven. Ook zij hadden hun hemelse en duistere tijden. Ik heb wel waardering voor bekeringsgeschiedenissen, maar lees deze ook met deze nuchterheid.

Maar als ik zo'n boekje lees... he? dan denk ik toch wel eens aan de titel van dit topic...
De grote woderdaden Gods mogen herdacht worden,
sterker, die moeten en mogen niet vergeten worden.
Daarom kan ik ook niet nalaten er af en toe iets van te zeggen...

En nu is er pas een boek verschenen van 175 afscheiding in onze stad.
En nee, dat zijn geen droge feiten.. nee, de grote daden Gods,
verheerlijkt in ons voorgeslacht,
worden belicht, en herdacht, vaak in hun eigen eenvoudige en onopgesierde taal,
maar toch... Vaak zo kernachtig! En niet om die mens een pluim op hun hoed te steken.

Daarom kan zo'n boek wel eens met een zekere weemoed vervullen..
Is dan alles weg? Leeft die God niet meer?
Neen! Dat krenkt mij! Die God leeft nog! en Hij heeft Zijn volk ook noh in deze stad.
Maar het zomertij lijkt wel afgaand naar een herft- of wintertij...

Dank je Dia, erg bemoedigend om je getuigenis te mogen vernemen.
De God van Jozef leeft nog !

(Misschien komt er bij leven en welzijn over 50 jaar weer een jubileumboek uit om de grote daden Gods over onze tijdperiode te gedenken)