Afgewezen schreef:Fjodor schreef:Ja oké, ik bedoel voor mensen die als volwassenen tot geloof zijn gekomen. Als je de echtheid van de bekering wilt bevragen dan zou je net zo goed kunnen vragen naar het in het geloof zijn als naar het tot geloof gekomen zijn?
Hoe kunnen wij de echtheid van de bekering bevragen? Ik heb me daar wel eens te veel mee beziggehouden en ben daar wat huiverig voor geworden.
Het is moeilijk om onder woorden te brengen wat ik precies bedoel.
Hoe meer iemand over zichzelf vertelt over hoe hij tot bekering gekomen is, hoe groter de kans bij de luisteraar (althans dat geldt voor mij) dat hij elementen hoort waar hij zijn vraagtekens bij wil/kan zetten. Misschien moet je dat dan ook maar niet allemaal willen horen, ook uit zelfbescherming, als je een al te kritische geest hebt.
Wij moeten naar een situatie toe waarin het het uitgangspunt is in een gemeente dat je gelooft, en dat het een aberratie, een afwijking is wanneer je
niet gelooft. In onze kringen is dat - helaas - andersom en dat is geen gezonde situatie. Of iemand dan werkelijk een gelovige
is, is een zaak tussen die persoon en God. Daar hoef ik niet tussen te zitten. Ik moet afgaan op iemands belijdenis en de vruchten in zijn leven.
Nee nee, dat is ook helemaal niet mijn bedoeling. Wij hoeven niet te weten wie waar gelovig is en wie niet.
Maar het punt was dat we moeten weten wat geloof is, gewoon om het elkaar voor te kunnen houden.
Mijn punt is dat we hen die als volwassenen tot geloof zijn gekomen voor kunnen houden dat ze de overtuiging van zonden moeten kennen, dat ze de overbuiging tot God moeten kennen en dat ze het vertrouwen op God door Jezus Christus moeten kennen. Dan is het waar geloof.
Jij vind dat niet voldoende en stelt dat we die volwassenen ook voor kunnen houden dat ze een bepaalde (éénmalige) gebeurtenis moeten kennen. Ik zet daar vraagtekens bij omdat het er dan haast op begint te lijken dat je twee soorten geloof hebt, ik zie niet waar uit de bijbel duidelijk wordt dat mensen die in hun jonkheid bekeerd zijn een ander geloof hebben dan mensen die als volwassenen bekeerd zijn, dat aan de eersten andere eisen gesteld worden dan aan de anderen..
Afgewezen schreef:
Volgens Fjodor is het genoeg dat je weet dat je ogen op zijn, en dat het niet van belang is te weten hoe ze open zijn gegaan. Maar dat vind ik toch een merkwaardige tegenstelling. Wie verlost is, weet toch ook hoe hij verlost werd?
Ja, dit lijkt toch een beetje een tegenstelling te zijn. Om nog maar eens je terminologie van gebeurtenis en situatie erbij te nemen: ik denk dat we als gelovigen wel moeten kunnen spreken over een
gebeuren, maar niet persé over een
gebeurtenis. Dat laatste spitst het allemaal zo toe op het éne moment. Vanuit de bijbel zie ik niet waarom dat noodzakelijk zou zijn.
