Stichting Heartcry

[Erasmiaan]

Lukas 12 verhaalt ons dat de Heere Jezus zegt in vers 29 b, en weest niet wankelmoedig!
Als dat niet zou voorkomen, hoeft de Heere Jezus ons daar ook niet op te wijzen en daarin te troosten.

Ja, het probleem is nu voor een groot deel dat wij de wankelmoedigheid koesteren en als teken van het echte willen zien. Het is misschien een troost dat we niet vreemd op hoeven te kijken van twijfel, maar ik denk dat het eerder reden tot schuldbelijdenis moet zijn.

Jammer dat je weer in karikaturen vervalt, terwijl ik juist genuanceerd (althans: probeer) verdedig dat ook in de Bijbel over twijfel gesproken wordt, en dat we ons daar niet tegen af moeten zetten.

Ik citeer me zelf:

Het is geen "druk-op-de-knop-geloof". Het moet elke keer maar weer geschonken worden. We hebben ons hele leven te strijden tegen de duivel, de wereld en het eigen vlees. En je bent het kwetsbaarst als je denkt dat je ze de baas bent. Dat is taal die vandaag misschien niet meer begrepen wordt, laat staan beleefd. Dat betekent niet dat de twijfel een kenmerk van het ware is, dat is het niet, maar als er geen twijfel is dan klopt het ook niet.

[Afgewezen]

Ik vind juist dat Parsifal nogal genuanceerd over deze zaken spreekt, Erasmiaan. Het is niet of-of.
Het is wel merkwaardig dat men in onze kringen als het gaat over de echtheid van het geloof, als bewijs de twijfel aanvoert, en voor het bewijs van de twijfel de Psalmen.
Om te beginnen dient de echtheid van het geloof niet bewezen te worden uit de twijfel, althans, dat lijkt me niet de weg die de Bijbel ons wijst.
Ten tweede vind ik in de Psalmen juist enorm veel geloofsvertrouwen, dwars door alle zonden, zorgen en moeiten heen.

@Parsifal, ook na Pinksteren was Petrus wel weer eens wankelmoedig: hij moest niet voor niets door Paulus terechtgewezen worden.

[Gian]

Ik herken zoveel in de psalmen. Zonde is een onontkoombare realiteit. Alleen zonde, strijd, aanvechting, tegenslag en boete is nog wel iets anders dan twijfelen aan het heil! Zong zelfs Heman niet 'o God mijns heils'? Dat heil is nu volbracht, de belofte van verlossing en redding zijn vervuld. En daarom moeten we onderscheid houden tussen de tijd van het oude en het nieuwe, en daarom weiger ik aan te nemen dat twijfel een normale zaak is. Twijfelen is een verschrikkelijke zonden, en het is bizar als we onze zonde van de twijfel rechtvaardigen door te zeggen dat het in de bijbel ook voorkwam.
Twijfel hoort bij de pasgeboren christen, die nog niet bekend is met de aanvallen van de Satan. Mensen die blijven twijfelen hebben dat te danken aan ongezonde leringen, en dan denk ik name aan het waarschuwende vingertje, en de hyper-separerende prediking die gebaseerd wordt om misleidende gronden. Uitspraken als 'waar het vuur van het geloof is, is de rook van de twijfel' zijn zo onbijbels!

[parsifal]

Lukas 12 verhaalt ons dat de Heere Jezus zegt in vers 29 b, en weest niet wankelmoedig!
Als dat niet zou voorkomen, hoeft de Heere Jezus ons daar ook niet op te wijzen en daarin te troosten.

Ja, het probleem is nu voor een groot deel dat wij de wankelmoedigheid koesteren en als teken van het echte willen zien. Het is misschien een troost dat we niet vreemd op hoeven te kijken van twijfel, maar ik denk dat het eerder reden tot schuldbelijdenis moet zijn.

Jammer dat je weer in karikaturen vervalt, terwijl ik juist genuanceerd (althans: probeer) verdedig dat ook in de Bijbel over twijfel gesproken wordt, en dat we ons daar niet tegen af moeten zetten.

Ik citeer me zelf:

Het is geen "druk-op-de-knop-geloof". Het moet elke keer maar weer geschonken worden. We hebben ons hele leven te strijden tegen de duivel, de wereld en het eigen vlees. En je bent het kwetsbaarst als je denkt dat je ze de baas bent. Dat is taal die vandaag misschien niet meer begrepen wordt, laat staan beleefd. Dat betekent niet dat de twijfel een kenmerk van het ware is, dat is het niet, maar als er geen twijfel is dan klopt het ook niet.

Het gaat me niet om karikaturen. Mijn punt is dat twijfel aan Gods beloften zonde is. Niet iets wat we op een of andere manier moeten vergoeilijken (Wat in het oorspronkelijke citaat van de "predikant zonder naam" wel leek te gebeuren, en waar het wel haast als teken van het ware werd aangehaald). Je bent denk ik ver van huis als je als Christen de macht van zonde niet erkent, je bent nog verder van huis als zonde niet meer als zonde gezien wordt, of als het kruis niet als afdoende wordt gezien.

[parsifal]

@Parsifal, ook na Pinksteren was Petrus wel weer eens wankelmoedig: hij moest niet voor niets door Paulus terechtgewezen worden.

en Petrus werd daarom bestraft, niet getroost. Ook na pinksteren is er de zonde nog (waarvan ook twijfel) maar het hoort niet normaal te zijn of gebagetaliseerd te worden.

[Gian]

Ik weet niet precies om welke beloften dat gaat. Ik heb nu ook geen materiaal bij me om dat uit te zoeken. Het kunnen allerlei beloften zijn.
Het is igg niet de lijn van de christen die deel is van de Gemeente. Ik lees in het NT nergens over twijfel, en zeker niet dat het gewoon is te twijfelen. Daarom blijf ik erbij dat de gangbare twijfel in bepaalde kringen te maken heeft met bepaalde leeropvattingen, en met name daar waar bevinding van groot belang is. Als we het Woord lezen is er geen enkele reden om te twijfelen. Als we naar onszelf blijven kijken.. tsja...

Nou dan heb jij toch een andere Bijbel dan ik, ik lees namelijk wel in het NT over twijfel.
Zomaar wat dingen die nu opborrelen;

Zijt Gij Degene die komen zou, of verwachten wij een ander? ( Johannes de Doper.)

Meester, Meester, wij vergaan! (discipelen in de storm)

Ik geloof Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp. (vader in Marcus 9:24)

Lukas 12 verhaalt ons dat de Heere Jezus zegt in vers 29 b, en weest niet wankelmoedig!
Als dat niet zou voorkomen, hoeft de Heere Jezus ons daar ook niet op te wijzen en daarin te troosten.

Je moet wel onderscheid maken tussen de omstandigheden en het het persoonlijk heil. Juist Mark. 9vs24 is daar een prima voorbeeld van, en hoe vaak die tekst al niet misbruikt is...
Ik weet zeker en vast dat mijn zonde weg zijn, en dat ik deel heb aan het nieuwe leven. Daarnaast valt het voor mij niet mee om in het dagelijks leven te handelen en te wandelen in geloof. Daar schort nog zoveel aan..
Dat is hetzelfde onderscheid tussen de heiligmaking als rechtvaardigmaking, en de dagelijkse bekering als heiligmaking

[Erasmiaan]

Ik vind juist dat Parsifal nogal genuanceerd over deze zaken spreekt, Erasmiaan. Het is niet of-of.
Het is wel merkwaardig dat men in onze kringen als het gaat over de echtheid van het geloof, als bewijs de twijfel aanvoert, en voor het bewijs van de twijfel de Psalmen.
Om te beginnen dient de echtheid van het geloof niet bewezen te worden uit de twijfel, althans, dat lijkt me niet de weg die de Bijbel ons wijst.
Ten tweede vind ik in de Psalmen juist enorm veel geloofsvertrouwen, dwars door alle zonden, zorgen en moeiten heen.

@Parsifal, ook na Pinksteren was Petrus wel weer eens wankelmoedig: hij moest niet voor niets door Paulus terechtgewezen worden.

Ik niet. Want ik ontken juist dat twijfel gezien wordt als kenmerk van het ware, terwijl Parsifal weer zegt:

Ja, het probleem is nu voor een groot deel dat wij de wankelmoedigheid koesteren en als teken van het echte willen zien.

[Marnix]

Eh, Parsifal zegt precies het zelfde.... hij zegt dat het er ook niet bij hoort, het alleen een probleem is dat we twijfel nog al eens koesteren.... Dus jullie zijn het dus met elkaar eens dat twijfel niet bij ware hoort.

[Erasmiaan]

Eh, Parsifal zegt precies het zelfde.... hij zegt dat het er ook niet bij hoort, het alleen een probleem is dat we twijfel nog al eens koesteren.... Dus jullie zijn het dus met elkaar eens dat twijfel niet bij ware hoort.

Even goed lezen vriend, want daarom vraag ik hem (omdat ik dat al gezegd heb) het niet te herhalen, omdat het nogal een karikatuur is.

[Afgewezen]

Want ik ontken juist dat twijfel gezien wordt als kenmerk van het ware, terwijl Parsifal weer zegt:

Ja, het probleem is nu voor een groot deel dat wij de wankelmoedigheid koesteren en als teken van het echte willen zien.

Jij zegt "als er geen twijfel is, klopt het ook niet".
En nogmaals, wil je tegen opvattingen als die van Heartcry ingaan, dan is het hameren op de twijfel wel het slechtste wat je doen kunt. Als je ermee bedoelt te zeggen dat niemand zichzelf het ware geloof geven kan en dat je niet kunt geloven als je dat zelf maar wilt, dan is het juist, maar zeg dát dan.

[Erasmiaan]

Want ik ontken juist dat twijfel gezien wordt als kenmerk van het ware, terwijl Parsifal weer zegt:

Ja, het probleem is nu voor een groot deel dat wij de wankelmoedigheid koesteren en als teken van het echte willen zien.

Jij zegt "als er geen twijfel is, klopt het ook niet".
En nogmaals, wil je tegen opvattingen als die van Heartcry ingaan, dan is het hameren op de twijfel wel het slechtste wat je doen kunt. Als je ermee bedoelt te zeggen dat niemand zichzelf het ware geloof geven kan en dat je niet kunt geloven als je dat zelf maar wilt, dan is het juist, maar zeg dát dan.

Joh, daar ging het helemaal niet over. Het was een één-tweetje met Gian. En ik wíl helemaal niet tegen opvattingen als 'Heart Cry' ingaan, omdat het Heart Cry is. Als het daar goed is, is het goed, als het niet goed is dan zeg ik dat.

[Afgewezen]

En ik wíl helemaal niet tegen opvattingen als 'Heart Cry' ingaan, omdat het Heart Cry is. Als het daar goed is, is het goed, als het niet goed is dan zeg ik dat.

Punt is dat opvattingen zoals uitgedragen door ds. Maritz (artikel RD) niet goed zijn. Als we deze bestrijden willen, moeten we dat met de goede wapens doen en dat niet laten verzanden in een gekissebis over de Psalmen.

[Hansie]

Eh, Parsifal zegt precies het zelfde.... hij zegt dat het er ook niet bij hoort, het alleen een probleem is dat we twijfel nog al eens koesteren.... Dus jullie zijn het dus met elkaar eens dat twijfel niet bij ware hoort.

Twijfel en geloof zijn tegenovergestelden.
Dat begon al toen satan twijfel zaaide in het Paradijs.
Wij hebben de GEEST als onderpand, en daarom zijn wij ten allen tijde vol goeden moed, ook al weten we, dat we zolang we in het lichaam ons verblijf hebben, ver van den Heere in den vreemde zijn - want wij wandelen in GELOOF, niet in aanschouwen.
Elders in de bijbel staan vaak voorbeelden van zaken, waarbij de nadruk meer ligt op de zekerheid waarmee een mens ze moet uitvoeren, dan dat hij twijfelt over het nut of het goede of slechte ervan, als het maar met zekerheid uit geloof geschiedt!!

[Erasmiaan]

En ik wíl helemaal niet tegen opvattingen als 'Heart Cry' ingaan, omdat het Heart Cry is. Als het daar goed is, is het goed, als het niet goed is dan zeg ik dat.

Punt is dat opvattingen zoals uitgedragen door ds. Maritz (artikel RD) niet goed zijn. Als we deze bestrijden willen, moeten we dat met de goede wapens doen en dat niet laten verzanden in een gekissebis over de Psalmen.

Welaan, een schone taak voor u!

[Erasmiaan]

Ik geloof ook dat ieder kind van God twijfel gekend heeft. Wel met nadruk op de verleden tijd. Onder gezond bijbels onderwijs is het niet normaal als je blijft twijfelen.

Deze prinses zat dan zeker ook niet onder gezond Bijbels onderwijs:

In die brieven mag de van oorsprong Duitse prinses getuigen van het werk van Gods genade in haar ziel. Hoewel ze aan Van Alphen ook schrijft dat ze zo dikwijls bestreden werd met de vraag of haar werk wel waarheid was. Aan Themmen schrijft ze dat ze zich de weldaad van Gods genade niet durft toe te eigenen vanwege haar zondige hart en haar slechts kleine voortgang op de weg der heiligmaking. Themmen komt regelmatig preken voor de prinses en haar hofhouding.

http://www.refdag.nl/achtergrond/konink ... e_1_575903