En hij geloofde zelf en zijn gehele huis.

[huisman]

Huisman, ik weet precies hoe de redenatie is. Ik denk dat het prima is om van gedachte te wisselen zonder elkaar zonodig te moeten overtuigen. Ik wil afsluiten met de volgende vragen waar ik nooit een antwoord op heb gehad, en waardoor ik anders over deze dingen ben gaan denken. Overweeg deze vragen eens.

1.Hoe zit het met kinderen van ongelovige ouders?
2.Is het verbondskind zijn afhankelijk van het lidmaatschap van de kerk?
3.Wat is de onvoorwaardelijke belofte van God nog waard als het kind nooit gelooft? Want de beloften aan Abraham zijn onvoorwaardelijk!
4.Is er nog een belofte voor de mens buiten de kerk?


Goed weekend!

Ik heb je vragen maar even genummerd.
1. Het is Gods vrijmacht dat Hij in het O.T. zijn verbond oprichtte met Abraham en zijn zaad en in het N.T. met de gelovigen en hun zaad. (Want u komt de belofte toe en uw kinderen...)
2. Nee want de kinderen zijn niet in het verbond gekomen door lid te worden van de kerk maar door hun geboorte uit gelovige ouders zijn ze in het verbond begrepen H.C. vr en antw 74
3. Ook Abrahams zaad zijn niet allemaal tot het geloof gekomen en behouden. Het teken behoudt niet, ook de belofte op zich behoudt niet. het volk Israël had ook de belofte om in het beloofde land te komen, toch zijn ze gestorven in de woestijn vanwege hun ongeloof. (maak eens studie van alle aanhalingen uit het O.T. in het N.T. )
4. Predik het Evangelie aan alle creaturen...

Goede Zondag!

[Afgewezen]

Wat is de onvoorwaardelijke belofte van God nog waard als het kind nooit gelooft? Want de beloften aan Abraham zijn onvoorwaardelijk!

Hier wil ik toch even op ingaan. Ik heb een tijdje terug het verschil tussen voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloften bepleit, maar ik ben tot de ontdekking gekomen, dat je dan toch vastloopt met Hand. 2:39. "Want u komt de belofte toe en uw kinderen..." Hier komt het héle volk de belofte (van de Heilige Geest) toe, maar alleen de gelovigen ontvangen de vervulling van die belofte. "Die dan zijn woord gaarne aannamen..."

[Gian]

Zo liet de grondlegger van de bedelingenleer, Darby, zijn kinderen wél dopen, in tegenstelling tot velen van zijn volgelingen.

Darby heeft het herontdenkt samen met Scofield. Het denken in bedelingen was er ook in de vroeg kerk bij Justinus, Iranaeus en Clemens van Alexandrië.
Darby hing de huisdoop of koninkrijksdoop aan. Dat is eigenlijk een derde versie en komt in Nl haast niet voor.

[Afgewezen]

Zo liet de grondlegger van de bedelingenleer, Darby, zijn kinderen wél dopen, in tegenstelling tot velen van zijn volgelingen.

Darby heeft het herontdenkt samen met Scofield. Het denken in bedelingen was er ook in de vroeg kerk bij Justinus, Iranaeus en Clemens van Alexandrië.

O, dat kan best hoor. Het gaat er maar om dat je de bedelingenleer kunt aanhangen en tóch een voorstander van de kinderdoop zijn.

[Gian]

Zo liet de grondlegger van de bedelingenleer, Darby, zijn kinderen wél dopen, in tegenstelling tot velen van zijn volgelingen.

Darby heeft het herontdenkt samen met Scofield. Het denken in bedelingen was er ook in de vroeg kerk bij Justinus, Iranaeus en Clemens van Alexandrië.

O, dat kan best hoor. Het gaat er maar om dat je de bedelingenleer kunt aanhangen en tóch een voorstander van de kinderdoop zijn.

Dat is waar. Alleen dat is geen verbondsmatige doop.

[huisman]

Met je 'toch' zet je de NGB opzij en zeg je: kijk eens wat er in de praktijk gebeurt? Je gaat ook niet in op wat ik zeg, je zet er alleen maar iets anders tegenover. Maar leg nu jouw verbondsvisie eens naast de visie van de NGB op de gemeente en kijk eens wat er van overblijft.

De NGB in zijn geheel zegt precies hetzelfde over de doop als wat ik in dit topic probeer te zeggen. M.i. doet Guido de Bres dat omdat hij dezelfde verbondvisie heeft dan ook in onze H.C. openbaar komt en die ik uit volle overtuiging deel.

dewelke wij geloven dat men behoort te dopen en met het merkteken des verbonds te verzegelen, gelijk de kinderkens in Israël besneden werden, op dezelfde beloften die onzen kinderen gedaan zijn. En voorwaar, Christus heeft Zijn bloed niet minder vergoten om de kinderkens der gelovigen te wassen, dan Hij gedaan heeft om de volwassenen. En daarom behoren zij het teken te ontvangen en het sacrament van hetgeen dat Christus voor hen gedaan heeft; gelijk de Heere in de wet beval hun mede te delen het sacrament des lijdens en stervens van Christus, kort nadat zij geboren waren, offerende voor hen een lammeken, hetwelk was een sacrament van Jezus Christus. Daarenboven, hetgeen de besnijdenis deed aan het Joodse volk, hetzelfde doet de Doop aan onze kinderen; welke de oorzaak is waarom de heilige Paulus den Doop noemt de besnijdenis van Christus.

[Afgewezen]

Met je 'toch' zet je de NGB opzij en zeg je: kijk eens wat er in de praktijk gebeurt? Je gaat ook niet in op wat ik zeg, je zet er alleen maar iets anders tegenover. Maar leg nu jouw verbondsvisie eens naast de visie van de NGB op de gemeente en kijk eens wat er van overblijft.

De NGB in zijn geheel zegt precies hetzelfde over de doop als wat ik in dit topic probeer te zeggen. M.i. doet Guido de Bres dat omdat hij dezelfde verbondvisie heeft dan ook in onze H.C. openbaar komt en die ik uit volle overtuiging deel.

dewelke wij geloven dat men behoort te dopen en met het merkteken des verbonds te verzegelen, gelijk de kinderkens in Israël besneden werden, op dezelfde beloften die onzen kinderen gedaan zijn. En voorwaar, Christus heeft Zijn bloed niet minder vergoten om de kinderkens der gelovigen te wassen, dan Hij gedaan heeft om de volwassenen. En daarom behoren zij het teken te ontvangen en het sacrament van hetgeen dat Christus voor hen gedaan heeft; gelijk de Heere in de wet beval hun mede te delen het sacrament des lijdens en stervens van Christus, kort nadat zij geboren waren, offerende voor hen een lammeken, hetwelk was een sacrament van Jezus Christus. Daarenboven, hetgeen de besnijdenis deed aan het Joodse volk, hetzelfde doet de Doop aan onze kinderen; welke de oorzaak is waarom de heilige Paulus den Doop noemt de besnijdenis van Christus.

Zie je wel dat je niet luistert. Maar ik ga deze uitvoerige verbondsdiscussie niet voortzetten. Voor mij blijft alleen de gestelde vraag nog interessant: Kun je als gelovige degenen die bij je horen, 'meenemen' in het nieuwe verbond? En als dat inderdaad mogelijk is, wat is dan de positie van degenen die bij je horen, als ze zelf het geloof niet deelachtig zijn?

[PvS]

Hijzelf geloofde en zijn huis. Het schijnt ongerijmd, dat de Evangelist hier melding maakt van het ontstaan des geloofs in dezen mensch, wiens geloof hij voorheen geprezen heeft. Ook kan 't woord gelooven op deze plaats niet verklaard worden als voortgang van 't geloof; maar men moet weten, dat hij als joodsch man, en opgevoed in de leer der wet, reeds een zekere mate van geloof bezat, toen hij tot Christus kwam. Als hij daarna het woord van Christus gelooft, was dat het bijzondere geloof, dat zich niet verder uitstrekte dan het leven van zijn zoon. Maar nu begon hij op een andere wijze te gelooven, omdat hij n.1. de leer van Christus aanvaardde en beleed één van zijn discipelen te zijn. Zoodoende hoopt hij nu niet alleen, dat zijn zoon hem door de weldaad van Christus gezond wedergegeven zal worden, maar hij erkent ook Christus als Zoon van God en schaart zich onder Zijn Evangelie ; terwijl zijn geheele huisgezin, dat getuige was geweest van het wonder, daarin met hem meegaat. Het is echter ook niet twijfelachtig, of hij heeft zich beijverd om al de zijnen tot het Christendom te brengen (Calvijn).

[huisman]

Met je 'toch' zet je de NGB opzij en zeg je: kijk eens wat er in de praktijk gebeurt? Je gaat ook niet in op wat ik zeg, je zet er alleen maar iets anders tegenover. Maar leg nu jouw verbondsvisie eens naast de visie van de NGB op de gemeente en kijk eens wat er van overblijft.

De NGB in zijn geheel zegt precies hetzelfde over de doop als wat ik in dit topic probeer te zeggen. M.i. doet Guido de Bres dat omdat hij dezelfde verbondvisie heeft dan ook in onze H.C. openbaar komt en die ik uit volle overtuiging deel.

dewelke wij geloven dat men behoort te dopen en met het merkteken des verbonds te verzegelen, gelijk de kinderkens in Israël besneden werden, op dezelfde beloften die onzen kinderen gedaan zijn. En voorwaar, Christus heeft Zijn bloed niet minder vergoten om de kinderkens der gelovigen te wassen, dan Hij gedaan heeft om de volwassenen. En daarom behoren zij het teken te ontvangen en het sacrament van hetgeen dat Christus voor hen gedaan heeft; gelijk de Heere in de wet beval hun mede te delen het sacrament des lijdens en stervens van Christus, kort nadat zij geboren waren, offerende voor hen een lammeken, hetwelk was een sacrament van Jezus Christus. Daarenboven, hetgeen de besnijdenis deed aan het Joodse volk, hetzelfde doet de Doop aan onze kinderen; welke de oorzaak is waarom de heilige Paulus den Doop noemt de besnijdenis van Christus.

Zie je wel dat je niet luistert. Maar ik ga deze uitvoerige verbondsdiscussie niet voortzetten. Voor mij blijft alleen de gestelde vraag nog interessant: Kun je als gelovige degenen die bij je horen, 'meenemen' in het nieuwe verbond? En als dat inderdaad mogelijk is, wat is dan de positie van degenen die bij je horen, als ze zelf het geloof niet deelachtig zijn?

Ik luister wel maar geef niet de door jou gewenste antwoorden
En op je laatste vraag geef jezelf al voor een deel antwoord in een vorige post.

Hier wil ik toch even op ingaan. Ik heb een tijdje terug het verschil tussen voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloften bepleit, maar ik ben tot de ontdekking gekomen, dat je dan toch vastloopt met Hand. 2:39. "Want u komt de belofte toe en uw kinderen..." Hier komt het héle volk de belofte (van de Heilige Geest) toe, maar alleen de gelovigen ontvangen de vervulling van die belofte. "Die dan zijn woord gaarne aannamen..."

En bij die belofte hoort het verbond en bij dat verbond een teken en zegel. Zie ook de laatste post van PvS

[edward]

Met je 'toch' zet je de NGB opzij en zeg je: kijk eens wat er in de praktijk gebeurt? Je gaat ook niet in op wat ik zeg, je zet er alleen maar iets anders tegenover. Maar leg nu jouw verbondsvisie eens naast de visie van de NGB op de gemeente en kijk eens wat er van overblijft.

De NGB in zijn geheel zegt precies hetzelfde over de doop als wat ik in dit topic probeer te zeggen. M.i. doet Guido de Bres dat omdat hij dezelfde verbondvisie heeft dan ook in onze H.C. openbaar komt en die ik uit volle overtuiging deel.

dewelke wij geloven dat men behoort te dopen en met het merkteken des verbonds te verzegelen, gelijk de kinderkens in Israël besneden werden, op dezelfde beloften die onzen kinderen gedaan zijn. En voorwaar, Christus heeft Zijn bloed niet minder vergoten om de kinderkens der gelovigen te wassen, dan Hij gedaan heeft om de volwassenen. En daarom behoren zij het teken te ontvangen en het sacrament van hetgeen dat Christus voor hen gedaan heeft; gelijk de Heere in de wet beval hun mede te delen het sacrament des lijdens en stervens van Christus, kort nadat zij geboren waren, offerende voor hen een lammeken, hetwelk was een sacrament van Jezus Christus. Daarenboven, hetgeen de besnijdenis deed aan het Joodse volk, hetzelfde doet de Doop aan onze kinderen; welke de oorzaak is waarom de heilige Paulus den Doop noemt de besnijdenis van Christus.

Zie je wel dat je niet luistert. Maar ik ga deze uitvoerige verbondsdiscussie niet voortzetten. Voor mij blijft alleen de gestelde vraag nog interessant: Kun je als gelovige degenen die bij je horen, 'meenemen' in het nieuwe verbond? En als dat inderdaad mogelijk is, wat is dan de positie van degenen die bij je horen, als ze zelf het geloof niet deelachtig zijn?

Ik luister wel maar geef niet de door jou gewenste antwoorden
En op je laatste vraag geef jezelf al voor een deel antwoord in een vorige post.

Hier wil ik toch even op ingaan. Ik heb een tijdje terug het verschil tussen voorwaardelijke en onvoorwaardelijke beloften bepleit, maar ik ben tot de ontdekking gekomen, dat je dan toch vastloopt met Hand. 2:39. "Want u komt de belofte toe en uw kinderen..." Hier komt het héle volk de belofte (van de Heilige Geest) toe, maar alleen de gelovigen ontvangen de vervulling van die belofte. "Die dan zijn woord gaarne aannamen..."

En bij die belofte hoort het verbond en bij dat verbond een teken en zegel. Zie ook de laatste post van PvS

Maar slechts voor hen dus, die Zijn woord gaarne aannemen.
Ik denk dat Afgewezen dat wil zeggen.

[Afgewezen]

En bij die belofte hoort het verbond en bij dat verbond een teken en zegel. Zie ook de laatste post van PvS

Bij die belofte hoort het geloof; pas dan heeft het teken en zegel betekenis.

[huisman]

Zo liet de grondlegger van de bedelingenleer, Darby, zijn kinderen wél dopen, in tegenstelling tot velen van zijn volgelingen.

Darby heeft het herontdenkt samen met Scofield. Het denken in bedelingen was er ook in de vroeg kerk bij Justinus, Iranaeus en Clemens van Alexandrië.
Darby hing de huisdoop of koninkrijksdoop aan. Dat is eigenlijk een derde versie en komt in Nl haast niet voor.

Ik begrijp nu dat de bedelingenleer jouw (Gian) uitgangspunt is. Ik heb mij daar vroeger wel eens in verdiept i.v.m de overgang van vrienden naar de vergadering der gelovigen. Ik zal het eerlijk zeggen dat deze leer op zoveel aanname's en menselijk vernuft is gebasseerd dat ik het moeillijk voorstelbaar vind dat deze leer voor een bijbelgetrouw christen aantrekkelijk kan zijn. Ik was dan ook blij om het volgende te lezen.

Zowel het dispensationalisme als de verbondstheologie zijn systematische samenvattingen van de bijbel. Alle kerken waren tot voor zo ongeveer 1830 ervan overtuigd dat Gods slechts één volk had. Het dispensationalisme, of de bedelingenleer heeft zich daarna ontwikkeld. De reformatorischen waren altijd aanhangers van de verbondsleer en evangelischen (als de term geïnterpreteerd wordt vanuit de Nederlandse traditie) waren aanhangers van de bedelingenleer. Uitzonderingen waren in Nederland tot de zeventiger jaren van de 20ste eeuw zeldzaam.

Vanaf 1948 begonnen evangelischen vanuit Noord-Amerika vragen te stellen over hun traditie en opener te zijn over leerstellingen vanuit de verbondstheologie. Met vertraging zijn er ook in Nederland steeds meer evangelischen die geheel of gedeeltelijk afstand doen van het dispensationalisme.Verbondstheologen ontkennen met stelligheid, dat men onderscheid kan maken tussen twee volken van God. Het is foutief om te denken dat verbondstheologen zich tegen een onderscheid in dispensaties zouden verzetten. Maar wanneer dispensationalisten een toekomstige dispensatie voorzien voor alleen joden, voortkomend vanuit hun interpretatie van de bijbel, stuiten zij op verzet van de verbondsleergelovigen.

[huisman]

En bij die belofte hoort het verbond en bij dat verbond een teken en zegel. Zie ook de laatste post van PvS

Bij die belofte hoort het geloof; pas dan heeft het teken en zegel betekenis.

Goede en noodzakelijke aanvulling. Bedankt ! (behalve dan dat het teken al eerder betekenis heeft omdat die de beloften verzegeld)

[Afgewezen]

Zo liet de grondlegger van de bedelingenleer, Darby, zijn kinderen wél dopen, in tegenstelling tot velen van zijn volgelingen.

Darby heeft het herontdenkt samen met Scofield. Het denken in bedelingen was er ook in de vroeg kerk bij Justinus, Iranaeus en Clemens van Alexandrië.
Darby hing de huisdoop of koninkrijksdoop aan. Dat is eigenlijk een derde versie en komt in Nl haast niet voor.

Ik begrijp nu dat de bedelingenleer jouw (Gian) uitgangspunt is. Ik heb mij daar vroeger wel eens in verdiept i.v.m de overgang van vrienden naar de vergadering der gelovigen. Ik zal het eerlijk zeggen dat deze leer op zoveel aanname's en menselijk vernuft is gebasseerd dat ik het moeillijk voorstelbaar vind dat deze leer voor een bijbelgetrouw christen aantrekkelijk kan zijn. Ik was dan ook blij om het volgende te lezen.

Zowel het dispensationalisme als de verbondstheologie zijn systematische samenvattingen van de bijbel. Alle kerken waren tot voor zo ongeveer 1830 ervan overtuigd dat Gods slechts één volk had. Het dispensationalisme, of de bedelingenleer heeft zich daarna ontwikkeld. De reformatorischen waren altijd aanhangers van de verbondsleer en evangelischen (als de term geïnterpreteerd wordt vanuit de Nederlandse traditie) waren aanhangers van de bedelingenleer. Uitzonderingen waren in Nederland tot de zeventiger jaren van de 20ste eeuw zeldzaam.

Vanaf 1948 begonnen evangelischen vanuit Noord-Amerika vragen te stellen over hun traditie en opener te zijn over leerstellingen vanuit de verbondstheologie. Met vertraging zijn er ook in Nederland steeds meer evangelischen die geheel of gedeeltelijk afstand doen van het dispensationalisme.Verbondstheologen ontkennen met stelligheid, dat men onderscheid kan maken tussen twee volken van God. Het is foutief om te denken dat verbondstheologen zich tegen een onderscheid in dispensaties zouden verzetten. Maar wanneer dispensationalisten een toekomstige dispensatie voorzien voor alleen joden, voortkomend vanuit hun interpretatie van de bijbel, stuiten zij op verzet van de verbondsleergelovigen.

Huisman, je leest weer slecht. Het gaat nu niet over de vraag of dispensationalisten gelijk hebben of niet, maar dat de de vraag of kinderen gedoopt moeten worden, niet per se afhankelijk is van je verbondsvisie. Ga dan niet verder uitweiden over wat hier zijdelings wordt genoemd. (En het is niet 'gebasseerd', maar 'gebaseerd'.)

[Afgewezen]

En bij die belofte hoort het verbond en bij dat verbond een teken en zegel. Zie ook de laatste post van PvS

Bij die belofte hoort het geloof; pas dan heeft het teken en zegel betekenis.

Goede en noodzakelijke aanvulling. Bedankt ! (behalve dan dat het teken al eerder betekenis heeft omdat die de beloften verzegeld)

Nee, zonder het geloof wordt er in feite niets betekend en verzegeld.

H.C. Vr.65. Aangezien dan alleen het geloof ons Christus en al Zijn weldaden deelachtig maakt, vanwaar komt zulk geloof?
Antw. Van den Heiligen Geest, Die het geloof in onze harten werkt door de verkondiging des heiligen Evangelies, en het sterkt door het gebruik van de Sacramenten.