Ik heb zijn boek even niet bij de hand. Prof. G.C. Den Hertog van de TUA schrijft hierover:Jongere schreef:Hoe blijkt dat? Ik ben daar wel benieuwd naar.
Hoe keek Flusser aan tegen de kruisiging van Jezus? In zijn boek over Jezus schrijft hij nuchter over de verantwoordelijkheid van het Sanhedrin. Hij laat er geen twijfel over bestaan, dat hij de kruisiging van Jezus betreurt.
Maar dat is niet alles wat hij ervan zegt. Op grond van zijn kennis van het jodendom van die tijd betoogt hij, dat het Sanhedrin die beslissing alleen kon nemen, omdat de farizeese leden ervan ontbraken. Het was een onwettig besluit, waarbij men bewust de Farizeeën buitenspel heeft gezet. Ze kregen misschien wel een uitnodiging, maar ze kwamen niet, omdat ze bang waren zich te verontreinigen voor het naderende paasfeest. Het besluit Jezus te doden was dus een onwettig besluit, omdat een groot deel van het Sanhedrin er niet bij was.
Maar er staat toch dat het gehele volk er achter stond? Ze hebben immers bij Pilatus geroepen: ‘Zijn bloed over ons en onze kinderen!’?! Zeker, zegt Flusser, maar vraagt meteen ook nuchter of we wel eens zijn gaan kijken bij de plaats waar zich dat moet hebben afgespeeld. Daar kunnen hooguit honderd man gestaan hebben... Mag je een heel volk twintig eeuwen lang ‘straffen’ vanwege wat honderd opgehitste mensen hebben geroepen? Hebben we wel verwerkt dat er Farizeeën (Hand. 15,5) deel uitmaakten van de eerste christelijke gemeente van Jeruzalem, en niet Sadduceeën?!
Op de hier aangeduide manier heeft Flusser het nieuwtestamentisch onderzoek opnieuw oog gegeven voor het jood-zijn van Jezus, en heeft hij bestaande - soms fatale - vooroordelen helpen afbreken.