Tiberius schreef:memento schreef:Tiberius schreef:Wilhelm schreef:Natuurlijk mag een GS een beslissing nemen wat de vertaling is die kerkelijk gebruikt gaat worden, maar als ik dan hoor dat men de meewerkenden bij het HSV project onder druk zet en bij het doorgaan hiermee zelfs schermt met consequenties voor de betrokkenen,dan hoop ik dat men daar van af ziet. Ik voorzie dan ernstige gevolgen....
En dan zijn er echt wel andere zaken waar we ons druk over moeten maken.
Met dat laatste ben ik het niet eens.
Het gaat namelijk niet zozeer over individuele medewerkers aan het HSV project, maar aan ambtsdragers binnen de op de GS vertegenwoordigde gemeenten, die bij ambtsaanvaarding uitgesproken hebben zich te zullen houden aan de besluiten van de meerdere vergadering. Het is een verkeerd signaal, wanneer men deze belofte verbreekt en op eigen houtje tegen deze afspraak in toch doorgaat, daarbij gebruik makend van hun ambt.
Volgens mij biedt de DKO alle ruimte voor de gemeenten om synodale adviezen (de synode kan immers alleen maar adviezen geven, geen bindende uitspraken doen) naast zich neer te leggen. Volgens mij is een ambtsdrager pas aan zo'n synodaal advies gebonden, wanneer zijn kerkenraad met dat advies instemt. Het is aan de kerkenraad om zo'n regel bindend te verklaren, en slechts de kerkenraad kan het niet houden van zo'n regel met de tucht straffen.
Binnen de GG is het zo, dat elke ambtsdrager bij ambtsaanvaarding en -bevestiging, belooft dat hij zich conformeert aan de besluiten van de meerdere vergaderingen.
Leuker kan ik het niet maken.
Klopt. Maar volgens diezelfde DKO kan de meerdere vergadering over zulke zaken geen besluiten nemen, alleen maar adviezen geven. (De meerdere vergaderingen kunnen wel besluiten nemen, maar dit betreft slechts uitzonderlijke situaties, zoals bv onder curatele stellen van een kerkenraad).
Kortom: De synode kan alleen adviezen geven, en een advies is precies wat het is: een advies. Het wordt pas een bindende regel, wanneer de kerkenraad van een gemeente dit advies overneemt en als regel hanteert.
Gelukkig ook maar: Een synode heeft geen enkel Bijbels recht om zich bindend uit te spreken over zaken, die vallen onder de christelijke vrijheid. En hoe zeer ik ook tegen de HSV ben: Welke Bijbelvertaling men leest, is een zaak van christelijke vrijheid.
PS> Hier heb je nu een punt waarin de DKO gereformeerder is dan de Hervormde Kerkorde, ga je pleiten voor het minder gereformeerde standpunt dat de synode hogere beslissingsbevoegdheid heeft dan de lokale gemeente...
