Ruth de Moabietische.

[memento]

48 pagina's, en nog niemand die exegetische argumenten genoemd heeft om Ruth in zijn geheel als beschrijving van de gangen van God met Zijn volk in de bekeringsweg te mogen uitleggen. Het lijkt in deze discussie eigenlijk wel, of exegese er helemaal niet toe doet...

[Tiberius]

Jullie blijven de standenleer belangrijker vinden dan de Bijbelse leer en dat is pas echt verdrietig!!!!!!!!!!
Ik hou erover op. Er is denk ik veel meer is dat ons bindt dan dat ons scheidt. (Vinden jullie waarschijnlijk niet gezien je felle postings)

Dit is wel een beetje een erg overtrokken reactie, Huisman.
Je beschuldigt iedereen die de Bijbelse geschiedenissen, waaronder het boek Ruth, uitlegt volgens de exegese regel van Christus en Paulus, in dezelfde lijn als Calvijn, M. Henry, Kohlbrugge (om er zomaar eens een paar te noemen, die in dit topic langs zijn gekomen), ervan een "standenleer" belangrijker te vinden dan de Bijbelse leer.
Bovendien heb ik je al diverse keren gevraagd om een onbijbels voorbeeld uit zo'n standenleer-preek te geven. Tot nu toe zonder response; alleen maar je opponenten blijven beschuldigen van standenleer-dit en standenleer-dat.
Het is nu zelfs onduidelijk, wat een standenleer-preek is.

[Ander]

Jullie blijven de standenleer belangrijker vinden dan de Bijbelse leer en dat is pas echt verdrietig!!!!!!!!!!
Ik hou erover op. Er is denk ik veel meer is dat ons bindt dan dat ons scheidt. (Vinden jullie waarschijnlijk niet gezien je felle postings)

Natuurlijk wil ik daar op ingaan . Wat bindt ons? 1. De Schrift 2.De confessie 3. Totale verdorvenheid van de mens 4.De onvoorwaardelijke verkiezing 5.De beperkte verzoening 6. De onweerstaanbare genade 7.De volharding van de gelovigen.

Wat bindt ons niet? De uitleg van Ruth v.w.b. de standenleer

Coclusie er bindt ons meer dan ons scheidt....Mee eens?

Gelukkig, zo is het weer in evenwicht. Al kom je niet echt to the point en kom je niet met concrete voorbeelden. Ook ga je niet in op bewijzen die ik aandraag van de Statenvertalers, M. Henry en anderen.

[Afgewezen]

Het is nu zelfs onduidelijk, wat een standenleer-preek is.

Een standenleerpreek is bijvoorbeeld, als er een bepaalde uitleg gegeven wordt van het zijn in de vrijstad en het sterven van de hogepriester. Je kunt, volgens deze uitleg, geestelijk gezien in de vrijstad (in Christus) zijn, maar dat is niet genoeg, nee, de hogepriester moet nog sterven (het priesterlijk werk van Christus moet nog aan je ziel toegepast worden).
Zoiets dus.

[Ander]

Het is nu zelfs onduidelijk, wat een standenleer-preek is.

Een standenleerpreek is bijvoorbeeld, als er een bepaalde uitleg gegeven wordt van het zijn in de vrijstad en het sterven van de hogepriester. Je kunt, volgens deze uitleg, geestelijk gezien in de vrijstad (in Christus) zijn, maar dat is niet genoeg, nee, de hogepriester moet nog sterven (het priesterlijk werk van Christus moet nog aan je ziel toegepast worden).
Zoiets dus.

Wil je een bewijs geven van het gekleurde. Dat heb ik nooit zo gehoord, eigenlijk.

[hervormde]

7. Zo is de wet als een spiegel, waarin wij onze onmacht, en verder uit deze onze ongerechtigheid en tenslotte uit beide onze vervloeking aanschouwen; evenals een spiegel ons de vlekken van ons gelaat doet zien. Want hij, wie het vermogen ontbreekt tot het navolgen van de gerechtigheid, moet wel in het slijk van de zonde vast blijven steken. En op de zonde volgt terstond de vervloeking. Daarom op hoe groter overtreding de wet iemand betrapt en hem daarvan overtuigt aan des te zwaarder oordeel maakt ze hem tegelijkertijd schuldig. Hierop slaat het woord van de apostel (Rom. 3:20), dat door de wet de kennis van de zonde is. Want hij bedoelt daar alleen de eerste taak van de wet, die zij ten uitvoer brengt in nog niet weergeboren zondaars. Hiermee hangen deze woorden samen, dat de wet bovendien ingekomen is, opdat de misdaad te meerder zou worden (Rom. 5:20), en dat ze daarom de bediening des doods is, die toorn wekt en doodt (2 Kor. 3:7) (Rom. 4:15). Want zonder twijfel neemt de ongerechtigheid des te meer toe, naarmate het geweten door een helderder inzicht in de zonde getroffen wordt; omdat in dat geval bij de overtreding nog weerspannigheid tegen de Wetgever komt. Dus blijft er over, dat de wet de toorn Gods wapent tot de ondergang van de zondaar; want door zichzelf kan ze niets anders dan beschuldigen, veroordelen en te gronde richten. En zoals Augustinus schrijft 1): "Indien de Geest van de genade er niet is, is de wet er slechts om te beschuldigen en te doden.

Waarom reageert niemand op dit treffende puur reformatorisch citaat van Johannes Calvijn, naar voren gebracht door Fjodor....?? Velen op dit forum denken/leren dat de overtuigingen der wet de zondaar levend maken, maar Calvijn leert hier overeenkomstig de Heilige Schrift, dat de wet de zonde levend maakt in het hart van een nog niet wedergeboren zondaar.

Afgewezen heeft terecht gezegd dat Calvijn hier het werk van de Wet bij alle mensen ter sprake brengt. Even daarvoor zegt hij onder boek II, XVII, 6:

Die taak bestaat, voorzover ik het zie, in de volgende drie stukken. Het eerste is, dat ze, terwijl ze gerechtigheid Gods, dat wil zeggen die, welke alleen Gode aangenaam is, aantoont, een ieder herinnert aan zijn eigen ongerechtigheid, hem daarvan in kennis stelt en ten slotte overtuigt en hem veroordeelt.

[Afgewezen]

Het is nu zelfs onduidelijk, wat een standenleer-preek is.

Een standenleerpreek is bijvoorbeeld, als er een bepaalde uitleg gegeven wordt van het zijn in de vrijstad en het sterven van de hogepriester. Je kunt, volgens deze uitleg, geestelijk gezien in de vrijstad (in Christus) zijn, maar dat is niet genoeg, nee, de hogepriester moet nog sterven (het priesterlijk werk van Christus moet nog aan je ziel toegepast worden).
Zoiets dus.

Wil je een bewijs geven van het gekleurde. Dat heb ik nooit zo gehoord, eigenlijk.

Ik wel, een preek van ds. Van Dieren. Maar die heb ik niet op schrift.

[Tiberius]

Het is nu zelfs onduidelijk, wat een standenleer-preek is.

Een standenleerpreek is bijvoorbeeld, als er een bepaalde uitleg gegeven wordt van het zijn in de vrijstad en het sterven van de hogepriester. Je kunt, volgens deze uitleg, geestelijk gezien in de vrijstad (in Christus) zijn, maar dat is niet genoeg, nee, de hogepriester moet nog sterven (het priesterlijk werk van Christus moet nog aan je ziel toegepast worden).
Zoiets dus.

Huisman heeft zijn allergie voornamelijk opgebouwd vanuit het boek Ruth, begrijp ik.
Over de vrijstad heb ik eens een preek gelezen (op [url=http://www.theologienet.nl/documenten/S ... ijstad.rtf]theologienet[/rl]) die inderdaad wel wat ver gaat, naar mijn smaak soms wat te ver.
Maar over Ruth heb ik zo'n voorbeeld nog niet gezien; hooguit is recent een voorbeeld gegeven, waar het beeld en tegenbeeld wat in elkaar overliepen. Wellicht niet zo sterk, maar om daar nou 49 pagina's lang ongegrond over te fulmineren...

[Afgewezen]

En dit postte Ander:

Nee hoor, onze dominee gisteren ging door. Je bent veilig in de vrijstad, maar waarlijk vrij wanneer de hogepriester stierf.

Zoiets dus. Wel 'veilig', maar dat is niet genoeg, je moet ook nog 'waarlijk vrij' worden.

[Afgewezen]

In het boek Ruth gaat het niet om Ruth. 'Deze zijn het die van MIJ spreken'. Wie Ruth bestudeert in haar vermeende en echte gangen let op het verkeerde. Net als wie op Jacob studeert de God van Jacob achterstelt.

Het een sluit het ander niet uit. We worden in het NT ook herinnerd aan Bijbelse personen, zoals Job (zijn lijdzaamheid), en Elia (zijn gebed).

[Afgewezen]

7. Zo is de wet als een spiegel, waarin wij onze onmacht, en verder uit deze onze ongerechtigheid en tenslotte uit beide onze vervloeking aanschouwen; evenals een spiegel ons de vlekken van ons gelaat doet zien. Want hij, wie het vermogen ontbreekt tot het navolgen van de gerechtigheid, moet wel in het slijk van de zonde vast blijven steken. En op de zonde volgt terstond de vervloeking. Daarom op hoe groter overtreding de wet iemand betrapt en hem daarvan overtuigt aan des te zwaarder oordeel maakt ze hem tegelijkertijd schuldig. Hierop slaat het woord van de apostel (Rom. 3:20), dat door de wet de kennis van de zonde is. Want hij bedoelt daar alleen de eerste taak van de wet, die zij ten uitvoer brengt in nog niet weergeboren zondaars. Hiermee hangen deze woorden samen, dat de wet bovendien ingekomen is, opdat de misdaad te meerder zou worden (Rom. 5:20), en dat ze daarom de bediening des doods is, die toorn wekt en doodt (2 Kor. 3:7) (Rom. 4:15). Want zonder twijfel neemt de ongerechtigheid des te meer toe, naarmate het geweten door een helderder inzicht in de zonde getroffen wordt; omdat in dat geval bij de overtreding nog weerspannigheid tegen de Wetgever komt. Dus blijft er over, dat de wet de toorn Gods wapent tot de ondergang van de zondaar; want door zichzelf kan ze niets anders dan beschuldigen, veroordelen en te gronde richten. En zoals Augustinus schrijft 1): "Indien de Geest van de genade er niet is, is de wet er slechts om te beschuldigen en te doden.

Waarom reageert niemand op dit treffende puur reformatorisch citaat van Johannes Calvijn, naar voren gebracht door Fjodor....?? Velen op dit forum denken/leren dat de overtuigingen der wet de zondaar levend maken, maar Calvijn leert hier overeenkomstig de Heilige Schrift, dat de wet de zonde levend maakt in het hart van een nog niet wedergeboren zondaar.

Afgewezen heeft terecht gezegd dat Calvijn hier het werk van de Wet bij alle mensen ter sprake brengt. Even daarvoor zegt hij onder boek II, XVII, 6:

Die taak bestaat, voorzover ik het zie, in de volgende drie stukken. Het eerste is, dat ze, terwijl ze gerechtigheid Gods, dat wil zeggen die, welke alleen Gode aangenaam is, aantoont, een ieder herinnert aan zijn eigen ongerechtigheid, hem daarvan in kennis stelt en ten slotte overtuigt en hem veroordeelt.

Inderdaad. Ook wie het door Fjodor geciteerde artikel uit leest, kan zien dat het over de wet en zijn werking bij de mensen in het algemeen gaat.
Je kunt ook met Calvijn verkeerde exegese bedrijven.

[hervormde]

Ik denk Tiberius dat hiermee 'eigene van de GG' wordt aangegeven. Dit 'eigene' komen we tegen in verschillende kerkverbanden. Het aantal reactie's laat zien dat het velen bezighoudt. Niet zomaar, maar intensief. Hier gaat het wel over toe-eigeningsvragen. Ben ik een kind van God.

Naar mijn bescheiden mening is de GG en daarmee ook een groot deel van de OGG / GGiN doorgeslagen. Heldere seperatie ontbreekt. Preken worden abstract en niet concreet. Het geestelijke staat boven het materiële. Het laatste doet er eigenlijk niet meer toe.

We moeten 'ad fontes'. Terug naar de bronnen. Wat is er mis met een prediking die stelt dat we of Christus hebben aangenomen of verworpen. Er is geen tussenweg. En nu niet met gemoedelijke termen komen. Wie hongert en dorst naar Christus wordt alleen maar uitgedreven naar Hem. Wie zich op valse gronden meent ergens tussen de stad verderf en de vrijstad te bevinden op weg naar de ware vrijheid, wordt ook alles uit handen geslagen. Wie de Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking. Maranatha. Bent u in Hem geborgen of niet? Gaat u hart uit vanwege Zijn gezegend spreken of niet. Jezus zegt in Johannes 6: ergert dit ulieden? Met andere woorden: is dit Woord van Mij een struikelblok? Ik ben het Brood des levens. Wie Mij eet die heeft het eeuwige leven en wie Mij weigert te eten is dood. Die staat nog buiten het paradijs.

[Tiberius]

In het boek Ruth gaat het niet om Ruth. 'Deze zijn het die van MIJ spreken'. Wie Ruth bestudeert in haar vermeende en echte gangen let op het verkeerde. Net als wie op Jacob studeert de God van Jacob achterstelt.

Het een sluit het ander niet uit. We worden in het NT ook herinnerd aan Bijbelse personen, zoals Job (zijn lijdzaamheid), en Elia (zijn gebed).

Klopt. Niet alle Oud Testamentische typen wijzen naar Christus. Eerder in dit topic noemde ik al het huisgezin van Abraham in Galaten 4, de ongelovige Israëlieten in de woestijn, de mannen van Ninevé en de koningin van Scheba.

[Ander]

En dit postte Ander:

Nee hoor, onze dominee gisteren ging door. Je bent veilig in de vrijstad, maar waarlijk vrij wanneer de hogepriester stierf.

Zoiets dus. Wel 'veilig', maar dat is niet genoeg, je moet ook nog 'waarlijk vrij' worden.

Nee hoor, onze dominee zei ook nog dat de doodslager eerder kon sterven dan de Hogepriester. dat betekent niet dat hij dan niet behouden was. Hij was in de vrijstad, dat was genoeg.

[Afgewezen]

En dit postte Ander:

Nee hoor, onze dominee gisteren ging door. Je bent veilig in de vrijstad, maar waarlijk vrij wanneer de hogepriester stierf.

Zoiets dus. Wel 'veilig', maar dat is niet genoeg, je moet ook nog 'waarlijk vrij' worden.

Nee hoor, onze dominee zei ook nog dat de doodslager eerder kon sterven dan de Hogepriester. dat betekent niet dat hij dan niet behouden was. Hij was in de vrijstad, dat was genoeg.

Wat is dan het verschil tussen 'veilig' en 'waarlijk vrij' volgens jullie dominee?