Ik eigenwijs????Dit is natuurlijk flauwe kul. De bevinding komt uit de Schrift op en wordt niet als een denkraster over de Schrift gelegd. Het is wel flauw dat je na 46 pagina's over het algemeen goede discussie met dit geleuter komt. Je hoeft het er niet mee eens te zijn maar nu ben je wel een beetje eigenwijs.
Maar dit is toch echt mijn verwijt tegen de door mij gewraakte uitleg van Ruth. Wij gaan deze discussie niet overdoen en M Henry zal ik nog eens goed lezen. 
Dit nu is een voorbeeld van een oprecht bekeerling tot God en Godsdienst. Daartoe moet het met ons komen.
Ten eerste. Wij moeten de Heere aannemen tot onze God. "Deze God is mijn God eeuwiglijk en altoos; ik heb Hem als de mijne erkend en aangenomen.
Ten tweede. Als wij God aannemen tot onze God dan moeten wij in alle omstandigheden Zijn volk aannemen als ons volk, al zijn zij ook een arm en geminacht volk, zo zij de Zijnen zijn moeten zij ook de onze wezen.
Ten derde. Onder hen gekomen zijnde, moeten wij lotgemeen met hen willen wezen, tevreden zijn als het ons gaat, zoals het hun gaat. Wij moeten ons onderwerpen aan hetzelfde juk, het getrouw en standvastig dragen, hetzelfde kruis opnemen en het blijmoedig dragen, gaan waar God wil dat wij gaan zullen, al zou het ook in ballingschap wezen, verblijven waar Hij wil dat wij verblijven zullen, al was het ook in een gevangenis, sterven waar Hij wil dat wij zullen sterven, en ons gebeente nederleggen in de grafsteden van de oprechten, die in vrede heengaan en rusten, al zouden het ook de graven zijn van de kinderen des volks.
Ten vierde. Wij moeten besluiten voort te gaan en te volharden; en hierin moet ons aankleven aan Christus inniger zijn, dan dat van Ruth aan Naomi; zij besloot dat niets dan de dood haar zou scheiden, maar wij moeten besluiten, dat zelfs de dood ons niet zal scheiden van de liefde van Christus, en dan kunnen wij er zeker van zijn, dat zelfs de dood ons niet zal kennen scheiden van onze gelukzaligheid in Christus.
Ten vijfde. Wij moeten onze ziel onder de verbintenis brengen om nooit deze Godvruchtige besluiten te verbreken, en de Heere zweren dat wij Hem zullen aankleven. Hij, die dit eerlijk en oprecht meent, zal voor die eed niet terugdeinzen.
Maar hier gaat het m.i. over het algemene werk van de wet bij élke zondaar die ermee geconfronteerd wordt, en niet bij een zondaar die overtuigd wordt in de bekering.Fjodor schreef:Ik las gisteren iets opmerkelijks bij Calvijn (onderstreping van mij):Het lijkt mij hier toch duidelijk dat Calvijn geen levendmaking noodzakelijk acht voor de kennis der zonde.Institutie, Boek II, Hoofdstuk VII, paragraaf 7 schreef: 7. Zo is de wet als een spiegel, waarin wij onze onmacht, en verder uit deze onze ongerechtigheid en tenslotte uit beide onze vervloeking aanschouwen; evenals een spiegel ons de vlekken van ons gelaat doet zien. Want hij, wie het vermogen ontbreekt tot het navolgen van de gerechtigheid, moet wel in het slijk van de zonde vast blijven steken. En op de zonde volgt terstond de vervloeking. Daarom op hoe groter overtreding de wet iemand betrapt en hem daarvan overtuigt aan des te zwaarder oordeel maakt ze hem tegelijkertijd schuldig. Hierop slaat het woord van de apostel (Rom. 3:20), dat door de wet de kennis van de zonde is. Want hij bedoelt daar alleen de eerste taak van de wet, die zij ten uitvoer brengt in nog niet weergeboren zondaars.Hiermee hangen deze woorden samen, dat de wet bovendien ingekomen is, opdat de misdaad te meerder zou worden (Rom. 5:20), en dat ze daarom de bediening des doods is, die toorn wekt en doodt (2 Kor. 3:7) (Rom. 4:15). Want zonder twijfel neemt de ongerechtigheid des te meer toe, naarmate het geweten door een helderder inzicht in de zonde getroffen wordt; omdat in dat geval bij de overtreding nog weerspannigheid tegen de Wetgever komt. Dus blijft er over, dat de wet de toorn Gods wapent tot de ondergang van de zondaar; want door zichzelf kan ze niets anders dan beschuldigen, veroordelen en te gronde richten. En zoals Augustinus schrijft 1): "Indien de Geest van de genade er niet is, is de wet er slechts om te beschuldigen en te doden.
In de bekering van Ruth de Moabitische en hare vermelding in de geslachtslijst van den Messias hebben wij een type van de roeping der heidenen ter bestemder tijd, tot de gemeenschap van Christus Jezus, onze Heere.
Er is in de gehele gewijde geschiedenis nauwelijks een bladzijde, die zich zoo laag nederbuigt als deze, kennis nemende van zoo gering een persoon als Ruth, een arme Moabische weduwe; van zoo nietig een daad als haar aren oplezen in een naburig veld, met de kleine bijzonderheden, waarmede dit gepaard ging. Maar dit alles was vanwege haar opgenomen zijn onder Zijne voorouders, opdat zij een type zou zijn van de ondertrouw der gemeente uit de heidenen aan Christus. Hierdoor wordt deze geschiedenis merkwaardig, en er is ook zeer veel uit te leeren.
Ruths kloekmoedigheid in het ten uitvoer brengen van de zaak. Zij volgde de orders harer moeder, ging zich nederleggen, niet naast hem maar dwars aan zijne voeten, in haar kleederen, en bleef wakker, wachtende op de gelegenheid om te doen waarvoor zij gekomen was. Toen hij in den nacht ontwaakte en bemerkt dat er iemand aan zijne voeten lag, en vroeg wie dit was, zeide zij hem haar naam, daarna haar boodschap, vers 9, namelijk dat zij gekomen was om zich onder zijne bescherming te stellen, daar hij de persoon was, door de wet Gods aangewezen om haar beschermer te zijn. "Gij zijt het, die het recht hebt om een geslacht en een erfbezitting te lossen, te behoeden van om te komen en verloren te gaan, breid dan uwen vleugel over mij uit, het behage u mij en mijne zaak te huwen". Zoo moeten wij door het geloof ons wenden tot Jezus Christus als onze nabestaande, die machtig is ons te verlossen, komen onder Zijne vleugelen, waartoe wij uitgenodigd zijn, Matth. 23:37, en Hem bidden Zijn vleugel over ons uit te breiden. "Heere Jezus, neem mij op in Uw verbond, en onder Uwe hoede, ik wordt onderdrukt, wees Gij mijn Borg."
Onze Heere Jezus Christus is onze Goël, onze Losser, onze eeuwige Losser. Evenals Boaz zag Hij met mededoogen op den treurige toestand van het gevallen mensdom; tot een duren prijs heeft Hij het hemelsche erfdeel voor ons gelost, dat dor de zonde verpand was en verbeurd aan de Goddelijke gerechtigheid, en dat wij zelf nooit hadden kunen lossen. Ook heeft Hij zich een bijzonder volk verkegen, dat Hij zich ondertrouwd heeft, hoewel zij, als Ruth, vreemdeling waren, arm en veracht, opdat de naam van dit gestorven geslacht niet voor altijd uitgeroeid zou worden.
Ik heb het echt helemaal gelezen en alles wat hier boven staat ben ik het mee eens. Waar lees je hier over de standen en gangen van Gods volk waarvan Ruth een voorbeeld zou zijn.Ander schreef:Je hebt een gedeelte gelezen, helemaal is wat snel in zo'n korte spanne tijds.
Ik had het al gelezen, dat scheelt:In de bekering van Ruth de Moabitische en hare vermelding in de geslachtslijst van den Messias hebben wij een type van de roeping der heidenen ter bestemder tijd, tot de gemeenschap van Christus Jezus, onze Heere.Er is in de gehele gewijde geschiedenis nauwelijks een bladzijde, die zich zoo laag nederbuigt als deze, kennis nemende van zoo gering een persoon als Ruth, een arme Moabische weduwe; van zoo nietig een daad als haar aren oplezen in een naburig veld, met de kleine bijzonderheden, waarmede dit gepaard ging. Maar dit alles was vanwege haar opgenomen zijn onder Zijne voorouders, opdat zij een type zou zijn van de ondertrouw der gemeente uit de heidenen aan Christus. Hierdoor wordt deze geschiedenis merkwaardig, en er is ook zeer veel uit te leeren.Ruths kloekmoedigheid in het ten uitvoer brengen van de zaak. Zij volgde de orders harer moeder, ging zich nederleggen, niet naast hem maar dwars aan zijne voeten, in haar kleederen, en bleef wakker, wachtende op de gelegenheid om te doen waarvoor zij gekomen was. Toen hij in den nacht ontwaakte en bemerkt dat er iemand aan zijne voeten lag, en vroeg wie dit was, zeide zij hem haar naam, daarna haar boodschap, vers 9, namelijk dat zij gekomen was om zich onder zijne bescherming te stellen, daar hij de persoon was, door de wet Gods aangewezen om haar beschermer te zijn. "Gij zijt het, die het recht hebt om een geslacht en een erfbezitting te lossen, te behoeden van om te komen en verloren te gaan, breid dan uwen vleugel over mij uit, het behage u mij en mijne zaak te huwen". Zoo moeten wij door het geloof ons wenden tot Jezus Christus als onze nabestaande, die machtig is ons te verlossen, komen onder Zijne vleugelen, waartoe wij uitgenodigd zijn, Matth. 23:37, en Hem bidden Zijn vleugel over ons uit te breiden. "Heere Jezus, neem mij op in Uw verbond, en onder Uwe hoede, ik wordt onderdrukt, wees Gij mijn Borg."Onze Heere Jezus Christus is onze Goël, onze Losser, onze eeuwige Losser. Evenals Boaz zag Hij met mededoogen op den treurige toestand van het gevallen mensdom; tot een duren prijs heeft Hij het hemelsche erfdeel voor ons gelost, dat dor de zonde verpand was en verbeurd aan de Goddelijke gerechtigheid, en dat wij zelf nooit hadden kunen lossen. Ook heeft Hij zich een bijzonder volk verkegen, dat Hij zich ondertrouwd heeft, hoewel zij, als Ruth, vreemdeling waren, arm en veracht, opdat de naam van dit gestorven geslacht niet voor altijd uitgeroeid zou worden.
En merk op, omdat Boaz deze eer heeft bewezen aan de dode en deze goedheid aan de levenden, heeft God hem de eer aangedaan om hem in de stamboom van Messias een plaats te geven, waardoor zijn geslacht boven al de geslachten Israëls geëerd werd, terwijl van die andere nabestaande, die zo bevreesd was zich te verkleinen en zijn erfdeel te verderven door de weduwe te huwen, de naam en het geslacht in vergetelheid zijn verborgen. Een tedere, edelmoedige zorg voor de eer van de doden, en het welzijn van arme weduwen en vreemdelingen, die er zelf geen vergelding voor kunnen doen, Lukas 14: 14, <#Lu 14.14> is Gode zeer welbehaaglijk en zal voorzeker door Hem beloond worden. Onze Heere Jezus is onze Goël, onze Losser, onze eeuwige Losser.
huisman schreef:Ik heb het echt helemaal gelezen en alles wat hier boven staat ben ik het mee eens. Waar lees je hier over de standen en gangen van Gods volk waarvan Ruth een voorbeeld zou zijn.
M. Henry schreef:Ook heeft Hij zich een bijzonder volk verkegen, dat Hij zich ondertrouwd heeft, hoewel zij, als Ruth, vreemdeling waren.
Dus je merkt dat ook Henry naast Boaz als type van Christus Ruth tekent als type van 'een bijzonder volk, dat Hij Zich ondertrouwd heeft'.huisman schreef:Natuurlijk trekt een getrouw predikant vanaf Boaz de Goël een lijn naar De Losser de Heere Jezus Christus.
Zeker, van Godswege ligt er de voortdurende en hartelijke uitnodiging en oproep en eigenlijk gebod om HEM te zoeken Wie te kennen het leven is.Ander schreef:Je hebt een gedeelte gelezen, helemaal is wat snel in zo'n korte spanne tijds.
Ik had het al gelezen, dat scheelt:In de bekering van Ruth de Moabitische en hare vermelding in de geslachtslijst van den Messias hebben wij een type van de roeping der heidenen ter bestemder tijd, tot de gemeenschap van Christus Jezus, onze Heere.Er is in de gehele gewijde geschiedenis nauwelijks een bladzijde, die zich zoo laag nederbuigt als deze, kennis nemende van zoo gering een persoon als Ruth, een arme Moabische weduwe; van zoo nietig een daad als haar aren oplezen in een naburig veld, met de kleine bijzonderheden, waarmede dit gepaard ging. Maar dit alles was vanwege haar opgenomen zijn onder Zijne voorouders, opdat zij een type zou zijn van de ondertrouw der gemeente uit de heidenen aan Christus. Hierdoor wordt deze geschiedenis merkwaardig, en er is ook zeer veel uit te leeren.Ruths kloekmoedigheid in het ten uitvoer brengen van de zaak. Zij volgde de orders harer moeder, ging zich nederleggen, niet naast hem maar dwars aan zijne voeten, in haar kleederen, en bleef wakker, wachtende op de gelegenheid om te doen waarvoor zij gekomen was. Toen hij in den nacht ontwaakte en bemerkt dat er iemand aan zijne voeten lag, en vroeg wie dit was, zeide zij hem haar naam, daarna haar boodschap, vers 9, namelijk dat zij gekomen was om zich onder zijne bescherming te stellen, daar hij de persoon was, door de wet Gods aangewezen om haar beschermer te zijn. "Gij zijt het, die het recht hebt om een geslacht en een erfbezitting te lossen, te behoeden van om te komen en verloren te gaan, breid dan uwen vleugel over mij uit, het behage u mij en mijne zaak te huwen". Zoo moeten wij door het geloof ons wenden tot Jezus Christus als onze nabestaande, die machtig is ons te verlossen, komen onder Zijne vleugelen, waartoe wij uitgenodigd zijn, Matth. 23:37, en Hem bidden Zijn vleugel over ons uit te breiden. "Heere Jezus, neem mij op in Uw verbond, en onder Uwe hoede, ik wordt onderdrukt, wees Gij mijn Borg."Onze Heere Jezus Christus is onze Goël, onze Losser, onze eeuwige Losser. Evenals Boaz zag Hij met mededoogen op den treurige toestand van het gevallen mensdom; tot een duren prijs heeft Hij het hemelsche erfdeel voor ons gelost, dat dor de zonde verpand was en verbeurd aan de Goddelijke gerechtigheid, en dat wij zelf nooit hadden kunen lossen. Ook heeft Hij zich een bijzonder volk verkegen, dat Hij zich ondertrouwd heeft, hoewel zij, als Ruth, vreemdeling waren, arm en veracht, opdat de naam van dit gestorven geslacht niet voor altijd uitgeroeid zou worden.
Ik denk als wij 5 minuten met elkaar spraken dat je mijn bezwaar tegen een bepaald soort Ruth prediking zou begrijpen.Ander schreef:huisman schreef:Ik heb het echt helemaal gelezen en alles wat hier boven staat ben ik het mee eens. Waar lees je hier over de standen en gangen van Gods volk waarvan Ruth een voorbeeld zou zijn.M. Henry schreef:Ook heeft Hij zich een bijzonder volk verkegen, dat Hij zich ondertrouwd heeft, hoewel zij, als Ruth, vreemdeling waren.Dus je merkt dat ook Henry naast Boaz als type van Christus Ruth tekent als type van 'een bijzonder volk, dat Hij Zich ondertrouwd heeft'.huisman schreef:Natuurlijk trekt een getrouw predikant vanaf Boaz de Goël een lijn naar De Losser de Heere Jezus Christus.
Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt. Zoals Henry zelf zegt:huisman schreef:Ik denk als wij 5 minuten met elkaar spraken dat je mijn bezwaar tegen een bepaald soort Ruth prediking zou begrijpen.
Nu kom je steeds met zaken waar wij het over eens zijn.
Om maar weer het bekende voorbeeld te gebruiken, als er wordt gezegd dat bij Ruth's belijdenis bij de grens van Moab Ruth was levendgemaakt maar nog zonder kennis van Boaz was ......dus....kun je levendgemaakt zijn zonder enige kennis van Christus. Dan pleeg je een exegese die verwerpelijk is en een gans andere sfeer ademt dan die van b.v. M Henry.
Ruths kloekmoedigheid in het ten uitvoer brengen van de zaak. Zij volgde de orders harer moeder, ging zich nederleggen, niet naast hem maar dwars aan zijne voeten, in haar kleederen, en bleef wakker, wachtende op de gelegenheid om te doen waarvoor zij gekomen was. Toen hij in den nacht ontwaakte en bemerkt dat er iemand aan zijne voeten lag, en vroeg wie dit was, zeide zij hem haar naam, daarna haar boodschap, vers 9, namelijk dat zij gekomen was om zich onder zijne bescherming te stellen, daar hij de persoon was, door de wet Gods aangewezen om haar beschermer te zijn. "Gij zijt het, die het recht hebt om een geslacht en een erfbezitting te lossen, te behoeden van om te komen en verloren te gaan, breid dan uwen vleugel over mij uit, het behage u mij en mijne zaak te huwen". Zoo moeten wij door het geloof ons wenden tot Jezus Christus als onze nabestaande, die machtig is ons te verlossen, komen onder Zijne vleugelen, waartoe wij uitgenodigd zijn, Matth. 23:37, en Hem bidden Zijn vleugel over ons uit te breiden. "Heere Jezus, neem mij op in Uw verbond, en onder Uwe hoede, ik wordt onderdrukt, wees Gij mijn Borg."
Ik zou jou niet graag als adviseur op laten treden om de predikanten te vertellen hoe ze moeten preken.Huisman schreef:Laten predikanten de eenvoudige en duidelijke lijnen uit zo'n geschiedenis trekken , maar niet het hele bevindelijke geloofsleven met al zijn zgn standen uit deze geschiedenis trekken.
Jammer, nergens lees je bij Henry iets van waar mijn bezwaar zich op richtte en jij komt met een voorbeeld die juist wel een verantwoorde toepassing is. Begrijp jij mij oprecht niet of wil je toch scheve exegese waarvan ik eerder een voorbeeld gaf goedpraten (Leven zonder kennis van Christus vindt je echt niet bij Henry).Ander schreef:Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt. Zoals Henry zelf zegt:huisman schreef:Ik denk als wij 5 minuten met elkaar spraken dat je mijn bezwaar tegen een bepaald soort Ruth prediking zou begrijpen.
Nu kom je steeds met zaken waar wij het over eens zijn.
Om maar weer het bekende voorbeeld te gebruiken, als er wordt gezegd dat bij Ruth's belijdenis bij de grens van Moab Ruth was levendgemaakt maar nog zonder kennis van Boaz was ......dus....kun je levendgemaakt zijn zonder enige kennis van Christus. Dan pleeg je een exegese die verwerpelijk is en een gans andere sfeer ademt dan die van b.v. M Henry.Ruths kloekmoedigheid in het ten uitvoer brengen van de zaak. Zij volgde de orders harer moeder, ging zich nederleggen, niet naast hem maar dwars aan zijne voeten, in haar kleederen, en bleef wakker, wachtende op de gelegenheid om te doen waarvoor zij gekomen was. Toen hij in den nacht ontwaakte en bemerkt dat er iemand aan zijne voeten lag, en vroeg wie dit was, zeide zij hem haar naam, daarna haar boodschap, vers 9, namelijk dat zij gekomen was om zich onder zijne bescherming te stellen, daar hij de persoon was, door de wet Gods aangewezen om haar beschermer te zijn. "Gij zijt het, die het recht hebt om een geslacht en een erfbezitting te lossen, te behoeden van om te komen en verloren te gaan, breid dan uwen vleugel over mij uit, het behage u mij en mijne zaak te huwen". Zoo moeten wij door het geloof ons wenden tot Jezus Christus als onze nabestaande, die machtig is ons te verlossen, komen onder Zijne vleugelen, waartoe wij uitgenodigd zijn, Matth. 23:37, en Hem bidden Zijn vleugel over ons uit te breiden. "Heere Jezus, neem mij op in Uw verbond, en onder Uwe hoede, ik wordt onderdrukt, wees Gij mijn Borg."Ik zou jou niet graag als adviseur op laten treden om de predikanten te vertellen hoe ze moeten preken.Huisman schreef:Laten predikanten de eenvoudige en duidelijke lijnen uit zo'n geschiedenis trekken , maar niet het hele bevindelijke geloofsleven met al zijn zgn standen uit deze geschiedenis trekken.
Ander, je gebruikt typologie die de Bijbel niet in jouw lijn bevestigd. Daarom zegt het feitelijk niets. Hooguit is het gebaseerd op profetieen die ook vergeestelijkt zijn. Een wankele basis als je het mij vraagt.Ander schreef:Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt.
Beste Huisman,huisman schreef:Jammer, nergens lees je bij Henry iets van waar mijn bezwaar zich op richtte en jij komt met een voorbeeld die juist wel een verantwoorde toepassing is. Begrijp jij mij oprecht niet of wil je toch scheve exegese waarvan ik eerder een voorbeeld gaf goedpraten (Leven zonder kennis van Christus vindt je echt niet bij Henry).Ander schreef:Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt. Zoals Henry zelf zegt:huisman schreef:Ik denk als wij 5 minuten met elkaar spraken dat je mijn bezwaar tegen een bepaald soort Ruth prediking zou begrijpen.
Nu kom je steeds met zaken waar wij het over eens zijn.
Om maar weer het bekende voorbeeld te gebruiken, als er wordt gezegd dat bij Ruth's belijdenis bij de grens van Moab Ruth was levendgemaakt maar nog zonder kennis van Boaz was ......dus....kun je levendgemaakt zijn zonder enige kennis van Christus. Dan pleeg je een exegese die verwerpelijk is en een gans andere sfeer ademt dan die van b.v. M Henry.Ruths kloekmoedigheid in het ten uitvoer brengen van de zaak. Zij volgde de orders harer moeder, ging zich nederleggen, niet naast hem maar dwars aan zijne voeten, in haar kleederen, en bleef wakker, wachtende op de gelegenheid om te doen waarvoor zij gekomen was. Toen hij in den nacht ontwaakte en bemerkt dat er iemand aan zijne voeten lag, en vroeg wie dit was, zeide zij hem haar naam, daarna haar boodschap, vers 9, namelijk dat zij gekomen was om zich onder zijne bescherming te stellen, daar hij de persoon was, door de wet Gods aangewezen om haar beschermer te zijn. "Gij zijt het, die het recht hebt om een geslacht en een erfbezitting te lossen, te behoeden van om te komen en verloren te gaan, breid dan uwen vleugel over mij uit, het behage u mij en mijne zaak te huwen". Zoo moeten wij door het geloof ons wenden tot Jezus Christus als onze nabestaande, die machtig is ons te verlossen, komen onder Zijne vleugelen, waartoe wij uitgenodigd zijn, Matth. 23:37, en Hem bidden Zijn vleugel over ons uit te breiden. "Heere Jezus, neem mij op in Uw verbond, en onder Uwe hoede, ik wordt onderdrukt, wees Gij mijn Borg."Ik zou jou niet graag als adviseur op laten treden om de predikanten te vertellen hoe ze moeten preken.Huisman schreef:Laten predikanten de eenvoudige en duidelijke lijnen uit zo'n geschiedenis trekken , maar niet het hele bevindelijke geloofsleven met al zijn zgn standen uit deze geschiedenis trekken.
Laten wij het toch eens zijn over Henry's verklaring van Ruth.
Wellicht is het beter om vrijstad met een kleine letter te schrijven.Gian schreef:Ander, je gebruikt typologie die de Bijbel niet in jouw lijn bevestigd. Daarom zegt het feitelijk niets. Hooguit is het gebaseerd op profetieen die ook vergeestelijkt zijn. Een wankele basis als je het mij vraagt.Ander schreef:Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt.
Is het daarom ook niet beter om vrijstad zonder hoofdletter te schrijven?
Vandaar die hoofdletter.En wij kunnen niet denken dat in de wet van Mozes zoo dikwijls en zooveel van deze vrijsteden gesproken zou zijn, en er zoveel zorg voor genomen zou zijn, (daar toch aan de bedoeling volkomen beantwoord zou wezen, door aan de gerechtshoven de macht op te dragen om den doodslager te beschermen in al die gevallen, waarin hij het voorrecht der vrijsteden kon inroepen) indien zij niet bedoeld waren om typen te zijn van de hulp, door het Evangelie voorzien voor arme, boetvaardige zondaren en hunne bescherming tegen den vloek der wet en de toorn Gods, in onze Heere Jezus, tot wien de geloovigen de toevlucht nemen.
Het beeld van de vrijstad gaat sowieso mank. Nu al diverse keren een predikatie over mogen horen. Ze stoppen allemaal voor de behandeling van de dood van de hogepriester.Ander schreef:Wellicht is het beter om vrijstad met een kleine letter te schrijven.Gian schreef:Ander, je gebruikt typologie die de Bijbel niet in jouw lijn bevestigd. Daarom zegt het feitelijk niets. Hooguit is het gebaseerd op profetieen die ook vergeestelijkt zijn. Een wankele basis als je het mij vraagt.Ander schreef:Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt.
Is het daarom ook niet beter om vrijstad zonder hoofdletter te schrijven?
Henry schrijft:Vandaar die hoofdletter.En wij kunnen niet denken dat in de wet van Mozes zoo dikwijls en zooveel van deze vrijsteden gesproken zou zijn, en er zoveel zorg voor genomen zou zijn, (daar toch aan de bedoeling volkomen beantwoord zou wezen, door aan e gerechtshoven de macht op te dragen om den doodslager te beschermen in al die gevallen, waarin hij het voorrecht der vrijsteden kon inroepen) indien zij niet bedoeld waren om typen te zijn van de hulp, door het Evangelie voorzien voor arme, boetvaardige zondaren en hunne bescherming tegen den vloek der wet en de toorn Gods, in onze Heere Jezus, tot wien de geloovigen de toevlucht nemen.
Nee hoor, onze dominee gisteren ging door. Je bent veilig in de vrijstad, maar waarlijk vrij wanneer de hogepriester stierf. Het kon echter gebeuren dat de doodslager eerder stierf dan de hogepriester.Mister schreef:Het beeld van de vrijstad gaat sowieso mank. Nu al diverse keren een predikatie over mogen horen. Ze stoppen allemaal voor de behandeling van de dood van de hogepriester.Ander schreef:Wellicht is het beter om vrijstad met een kleine letter te schrijven.Gian schreef:Ander, je gebruikt typologie die de Bijbel niet in jouw lijn bevestigd. Daarom zegt het feitelijk niets. Hooguit is het gebaseerd op profetieen die ook vergeestelijkt zijn. Een wankele basis als je het mij vraagt.Ander schreef:Niks verwerpelijk. Zoals de doodslager vluchtte naar de Vrijstad, zo nam Ruth de toevlucht tot Boaz. Dit als type van Gods Kerk dat met een toevluchtnemend geloof tot de Heere Jezus komt.
Is het daarom ook niet beter om vrijstad zonder hoofdletter te schrijven?
Henry schrijft:Vandaar die hoofdletter.En wij kunnen niet denken dat in de wet van Mozes zoo dikwijls en zooveel van deze vrijsteden gesproken zou zijn, en er zoveel zorg voor genomen zou zijn, (daar toch aan de bedoeling volkomen beantwoord zou wezen, door aan e gerechtshoven de macht op te dragen om den doodslager te beschermen in al die gevallen, waarin hij het voorrecht der vrijsteden kon inroepen) indien zij niet bedoeld waren om typen te zijn van de hulp, door het Evangelie voorzien voor arme, boetvaardige zondaren en hunne bescherming tegen den vloek der wet en de toorn Gods, in onze Heere Jezus, tot wien de geloovigen de toevlucht nemen.
