Ruth de Moabietische.
Re: Ruth de Moabietische.
Vanavond weer een preek over Ruth, vol onderwijs uit en naar de Schrift...
Zalig is de mens, welken de Heere de zonden niet toerekent.
Re: Ruth de Moabietische.
pierre27 schreef:Vanavond weer een preek over Ruth, vol onderwijs uit en naar de Schrift...
Dat wordt ook door niemand ontkent. Anders staat het niet in de bijbel.
Wat me alleen opvalt is dat er geregeld een serie gepreekt wordt over Ruth. In diezelfde gemeenten hoor je weinig dat er een serie over de Romeinen brief gepreekt wordt.
Re: Ruth de Moabietische.
Helemaal mee eens, en dat is geen moderne exegese. Wij hoeven de Bijbel niet bevindelijk te maken , de Bijbel is geestelijk om dat de Auteur de Heilige Geest is.memento schreef:Gods woord is geen mystiek boek, wat slechts door ingewijden (lees: bepaalde dominees) te snappen is.pierre27 schreef:Heb het een en ander meegelezen en denk zo bij mezelf, hebben de soms totaal verschillende visies omtrent Ruth ook ergens niet te maken met dat we ons niet herkennen in de het beeld wat de predikant schetst?
Laten we gewoon lezen wat er staat. Ruth is geen boek wat wil beschrijven hoe God zijn kinderen bekeerd, maar een boek waarin God Zijn voorzienigheid openbaard, zowel in het inlijven van Ruth, alsook in het zorgen van geslachtslijn waaruit de Messias geboren kan worden.
Dat wil niet zeggen dat er geen typologische elementen in Ruth zitten. Maar ware typologie verwijst altijd naar Christus*. Hij staat centraal, ook in het OT, en niet de mens met zijn ervaringen. , namelijk Gods voorzienigheid die op wonderlijke wijze zorg draagt voor de geslachtslijn van de Messias.Zo kunnen we zeggen dat we in de losser Boaz een flauwe afschaduwing zien van wie Christus is. Dat zijn waardevolle lessen, die zeker meegenomen mogen en moeten worden. En die ook prima aansluiten bij de historische betekenis van het boek
-----------------
* Typologie is trouwens geen mystieke vorm van Schriftuitleg, die alleen voor ingewijden te vatten is. Lees de verdediging van dr. P. de Vries. De kern van typologie is dat een persoon of gebeurtenis of beeld uit het OT in het licht van de NT openbaring de gedachte oproept: Hé, hier zie ik een afschaduwing van de Messias, de Christus, zoals die in het NT geschilderd wordt.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Re: Ruth de Moabietische.
Dan zal dit wel de hoofdlijn zijn volgens de kanttekenaarspierre27 schreef:Vanavond weer een preek over Ruth, vol onderwijs uit en naar de Schrift...
Hier en in het volgende wordt ontdekt de voornaamste oorzaak, waarom het den Heiligen Geest geliefd heeft deze ganse historie van Ruth in de kanonieke boeken der Heilige Schrift in te lijven en te bewaren: te weten, opdat blijken mocht de waarheid der belofte Gods, dat de Messias uit Juda [Gen. 49:10] zou voortkomen, wiens geslacht [naar het vlees] in het volgende verhaald wordt tot op David; en voorts van David tot Christus, Matth. 1, en Luk. 3.
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Re: Ruth de Moabietische.
Heb je daar een bewijs van? Herken ik niet i.i.g.Wilhelm schreef:pierre27 schreef:Vanavond weer een preek over Ruth, vol onderwijs uit en naar de Schrift...
Dat wordt ook door niemand ontkent. Anders staat het niet in de bijbel.
Wat me alleen opvalt is dat er geregeld een serie gepreekt wordt over Ruth. In diezelfde gemeenten hoor je weinig dat er een serie over de Romeinen brief gepreekt wordt.
Re: Ruth de Moabietische.
Ik denk dat de tegenstanders van wat zij noemen de standenleer (de onzinnige volgens Willem) zich er ook veel meer druk over maken en daar een beeld bij gevormd hebben die onjuist is. Vandaar.helma schreef:soms vraag ik me af waarom sommige mensen vanuit de GG zo naïef doen; alsof het hier over dingen gaat die absoluut onherkenbaar zijn
Re: Ruth de Moabietische.
Er staan nog wat vragen voor je open. Vanmiddag zei je dat je voorlopig niet meer zou posten. Ik ben blij dat je het toch doet. Alleen bevestigen van iets wat jou welgevallig is, is niet bijzonder zinvol dunkt me, al ga je natuurlijk over je eigen postings.huisman schreef:Helemaal mee eens, en dat is geen moderne exegese. Wij hoeven de Bijbel niet bevindelijk te maken , de Bijbel is geestelijk om dat de Auteur de Heilige Geest is.
Re: Ruth de Moabietische.
Precies, standenleer wat bedoelen jullie daarmee? Kom nou, er hebben hele artikelreeksen over in de SB gestaan en er zijn twee boekjes over verschenen geschreven door een vooraanstaand GG predikant. Maar niemand wwet waar het over gaathelma schreef:soms vraag ik me af waarom sommige mensen vanuit de GG zo naïef doen; alsof het hier over dingen gaat die absoluut onherkenbaar zijn
Er gaan er met twee verbonden verloren en met drie en er worden er met twee verbonden behouden en met drie. Prof. G. Wisse.
Re: Ruth de Moabietische.
Ander schreef:ter informatie:
http://www.nd.nl/artikelen/2007/oktober ... te-gevaar-
En zie , het stempel is weer gezet....
Dank Ander, mede ook namens anderen die hier jouw mening niet in alles delen...
Re: Ruth de Moabietische.
Zeker, dat is een groot gevaar!Ander schreef:ter informatie:
http://www.nd.nl/artikelen/2007/oktober ... te-gevaar-
Maar de kramp voor de gevaren is ook een gevaar.
Wat de standen in het genadeleven betreft: Natuurlijk zijn die er! Paulus spreekt niet voor niets over zuigelingen, kinderen en vaders in de genade.
Volgens mij zit daar de discussie ook niet. Het gaat erom of die zuigelingen, kinderen en vaders wedergeboren kunnen zijn zonder geloof in Christus. Het gaat erom of er standen zijn in de rechtvaardigmaking, en die zijn er m.i. niet! Het is immers dood of leven. En als de Heere levendmaakt, dan is zo'n zondaar gercehtvaardigd, geheiligd en in Christus en daarmee een nieuw schepsel. Dat moet hem gepredikt worden, want de troost daaruit en het zicht daarop is door de dagelijkse zondesmet soms zo brak. Daarmee zijn er dus standen in de heiligmaking, in het leven der genade, niet in de staat der genade.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
-
MarthaMartha
- Berichten: 13043
- Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
- Locatie: Linquenda
Re: Ruth de Moabietische.
eensLuther schreef:Zeker, dat is een groot gevaar!Ander schreef:ter informatie:
http://www.nd.nl/artikelen/2007/oktober ... te-gevaar-
Maar de kramp voor de gevaren is ook een gevaar.
Wat de standen in het genadeleven betreft: Natuurlijk zijn die er! Paulus spreekt niet voor niets over zuigelingen, kinderen en vaders in de genade.
Volgens mij zit daar de discussie ook niet. Het gaat erom of die zuigelingen, kinderen en vaders wedergeboren kunnen zijn zonder geloof in Christus. Het gaat erom of er standen zijn in de rechtvaardigmaking, en die zijn er m.i. niet! Het is immers dood of leven. En als de Heere levendmaakt, dan is zo'n zondaar gercehtvaardigd, geheiligd en in Christus en daarmee een nieuw schepsel. Dat moet hem gepredikt worden, want de troost daaruit en het zicht daarop is door de dagelijkse zondesmet soms zo brak. Daarmee zijn er dus standen in de heiligmaking, in het leven der genade, niet in de staat der genade.
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!
Re: Ruth de Moabietische.
Luther schreef:Zeker, dat is een groot gevaar!Ander schreef:ter informatie:
http://www.nd.nl/artikelen/2007/oktober ... te-gevaar-
Maar de kramp voor de gevaren is ook een gevaar.
Wat de standen in het genadeleven betreft: Natuurlijk zijn die er! Paulus spreekt niet voor niets over zuigelingen, kinderen en vaders in de genade.
Volgens mij zit daar de discussie ook niet. Het gaat erom of die zuigelingen, kinderen en vaders wedergeboren kunnen zijn zonder geloof in Christus. Het gaat erom of er standen zijn in de rechtvaardigmaking, en die zijn er m.i. niet! Het is immers dood of leven. En als de Heere levendmaakt, dan is zo'n zondaar gercehtvaardigd, geheiligd en in Christus en daarmee een nieuw schepsel. Dat moet hem gepredikt worden, want de troost daaruit en het zicht daarop is door de dagelijkse zondesmet soms zo brak. Daarmee zijn er dus standen in de heiligmaking, in het leven der genade, niet in de staat der genade.
het opvallende van deze bijbelse standen is dat er staat: Ik schrijf u, kinderkens, want de zonden zijn u vergeven
-
MarthaMartha
- Berichten: 13043
- Lid geworden op: 21 nov 2007, 21:04
- Locatie: Linquenda
Re: Ruth de Moabietische.
zelfde preek, in de toepassing.
En dan zegt Paulus in de romeinenbrief hoofdstuk 9 vers 25 tegen de christenen in Rome, en hij zegt het ook nu tegen die levendgemaakte zielen, die zo ongetroost over de aarde kunnen gaan, die zich bij het volk van God niet durven rekenen en die zeggen: wat zal het zijn als ik straks zal komen bij de grenzen van Kanaän, om dan nog weggewezen te worden omdat het geen waarheid bij mij is geweest, nu zegt Paulus tegen hen, die toch niet kunnen ontkennen dat die onberouwelijke keuze in hun hart is gedaan, gelijk ook Hosea zegt: Ik zal degene die niet mijn volk was, mijn volk noemen, en die niet bemind was, mijn beminde. Want immers heeft Hij hen liefgehad met een eeuwige liefde.
Voor alle duidelijkheid, hij heeft het hier over degenen die als Ruth zijn, de keuze gemaakt, maar Boaz nog niet kennen.
Dit is waar ik me zorgen over maak, dat er zo rust wordt gegeven buiten Christus. Behoud wordt voorgesteld buiten de kennis van Christus. In de Bijbel vind ik nergens grond hiervoor, ik denk dat je teveel van de geschiedenis vraagt als je dit erin leest en dat het een groot gevaar met zich meebrengt.
Overigens spreekt Paulus in Romeinen niet mensen aan die een keuze hebben gemaakt maar Christus niet kennen, hij spreekt over heidenen die christen waren geworden. (dat zou een mooie lijn geweest zijn naar Ruth trouwens - als heidense vrouw bij het volk Israël ingelijfd - maar dat terzijde).
Hosea spreekt over een volk dat God zich ondertrouwd in geloof en dat de Heere zal kennen. Dan zal Hij zeggen tot Lo-Ammi: gij zijt mijn volk en dat zal zeggen: o Mijn God. (ook hierin een mogelijke lijn naar de belijdenis van Ruth, maar dat kan alleen als je ziet dat Ruth toen werkelijk behouden was en dat haar belijdenis een antwoord was op Gods spreken, in elk geval past het niet in het plaatje zoals deze predikant schetste van Ruth)
deelt iemand hier mijn zorgen over deze uitleg? of vinden we dit allemaal exegetisch nog verantwoord? en waarom dan?
En dan zegt Paulus in de romeinenbrief hoofdstuk 9 vers 25 tegen de christenen in Rome, en hij zegt het ook nu tegen die levendgemaakte zielen, die zo ongetroost over de aarde kunnen gaan, die zich bij het volk van God niet durven rekenen en die zeggen: wat zal het zijn als ik straks zal komen bij de grenzen van Kanaän, om dan nog weggewezen te worden omdat het geen waarheid bij mij is geweest, nu zegt Paulus tegen hen, die toch niet kunnen ontkennen dat die onberouwelijke keuze in hun hart is gedaan, gelijk ook Hosea zegt: Ik zal degene die niet mijn volk was, mijn volk noemen, en die niet bemind was, mijn beminde. Want immers heeft Hij hen liefgehad met een eeuwige liefde.
Voor alle duidelijkheid, hij heeft het hier over degenen die als Ruth zijn, de keuze gemaakt, maar Boaz nog niet kennen.
Dit is waar ik me zorgen over maak, dat er zo rust wordt gegeven buiten Christus. Behoud wordt voorgesteld buiten de kennis van Christus. In de Bijbel vind ik nergens grond hiervoor, ik denk dat je teveel van de geschiedenis vraagt als je dit erin leest en dat het een groot gevaar met zich meebrengt.
Overigens spreekt Paulus in Romeinen niet mensen aan die een keuze hebben gemaakt maar Christus niet kennen, hij spreekt over heidenen die christen waren geworden. (dat zou een mooie lijn geweest zijn naar Ruth trouwens - als heidense vrouw bij het volk Israël ingelijfd - maar dat terzijde).
Hosea spreekt over een volk dat God zich ondertrouwd in geloof en dat de Heere zal kennen. Dan zal Hij zeggen tot Lo-Ammi: gij zijt mijn volk en dat zal zeggen: o Mijn God. (ook hierin een mogelijke lijn naar de belijdenis van Ruth, maar dat kan alleen als je ziet dat Ruth toen werkelijk behouden was en dat haar belijdenis een antwoord was op Gods spreken, in elk geval past het niet in het plaatje zoals deze predikant schetste van Ruth)
deelt iemand hier mijn zorgen over deze uitleg? of vinden we dit allemaal exegetisch nog verantwoord? en waarom dan?
Als de moed je in de schoenen zinkt, ga dan eens op je kop staan!