Ik vraag me af of je op die vraag echt een antwoord kunt geven. Want als je zegt: ze horen er niet bij, dan kun je vragen, van Wie hebben ze dan die werkingen? Als je zegt, ze horen er wel bij, dan kun je zeggen, maar ze kennen Christus nog niet.Mister schreef:Daar gaat het niet over hier. Je benoemt een groep mensen met enige kenmerken. Mijn simpele vraag waar die benoemde groep hoort. Het is van tweeën één.
Mister schreef:
Beetje flauw om je er zo vanaf te maken. Over wat voor mensen heb je het. In het Koninkrijk of niet? Niet met één been, dat kan niet.
Bert, leg me eens uit hoe dat kan?Bert Mulder schreef:Mister schreef:
Beetje flauw om je er zo vanaf te maken. Over wat voor mensen heb je het. In het Koninkrijk of niet? Niet met één been, dat kan niet.
Hij heeft het over die mensen die graag zalig willen worden, maar God wil niet....
Een soort zombie dus. Niet dood, maar ook niet levend.
Heimelijk wordt hen dan toch de handen opgelegd.Ander schreef:nee dat is niet flauw. Enerzijds, de Heere laat niet varen de werken Zijner handen en anderzijds is het heil alleen in Christus te vinden.Mister schreef:Beetje flauw om je er zo vanaf te maken. Over wat voor mensen heb je het. In het Koninkrijk of niet? Niet met één been, dat kan niet.
Dit is de typische en gemoedelijke on-Bijbelse prutpraat die heden ten dage heerschappij voert in de gemoederen van vele kerken(leden) binnen onze gereformeerde gezindte. Lees de link, waar het o.a. vandaan komt.Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Ik begrijp best wat je bedoelt maar je kunt het al vlug verkeerd gebruiken. Als de prediking er maar op gericht is om Christus voor zulke mensen te openbaren en te zeggen dat alles buiten Christus de zaligheid niet is . Het wordt gevaarlijk als zulke mensen wel de handen wordt opgelegd (lees De bijna Christen ontdekt door Mattheus Meade die breekt alles af wat niet Christus is)Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Dat kan alleen bij de arminianen en amyraldianen. Doden die levende handen hebben om aan te nemen.Mister schreef:Bert, leg me eens uit hoe dat kan?Bert Mulder schreef:Mister schreef:
Beetje flauw om je er zo vanaf te maken. Over wat voor mensen heb je het. In het Koninkrijk of niet? Niet met één been, dat kan niet.
Hij heeft het over die mensen die graag zalig willen worden, maar God wil niet....
Een soort zombie dus. Niet dood, maar ook niet levend.
Precies. Dat vertrappen van die kleintjes moeten we maar niet aan meedoen. Je kan ze beter verder proberen te leiden.Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Zeker, helemaal eens!Tiberius schreef:Precies. Dat vertrappen van die kleintjes moeten we maar niet aan meedoen. Je kan ze beter verder proberen te leiden.Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Hoe en wanneer worden die zogenaamde "kleintjes" dan vertrapt?Tiberius schreef:Precies. Dat vertrappen van die kleintjes moeten we maar niet aan meedoen. Je kan ze beter verder proberen te leiden.Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Zijn tegenwoordig mensen buiten Christus "kleintjes in de genade" ?Als Christus een verborgen persoon voor je is dan is Hij je Rechter niet je Redder.Tiberius schreef:Precies. Dat vertrappen van die kleintjes moeten we maar niet aan meedoen. Je kan ze beter verder proberen te leiden.Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Ja, inderdaad. Christus heeft zich bekend gemaakt door zijn Woord. Het probleem lijkt mij dat Christus gepredikt wordt als de meest verborgen persoon. Maar als er iets niet bijbels is dan is dat het wel. Dan moeten we natuurlijk wel zeggen dat voor de natuurlijke mensen Christus geheel verborgen is. Maar dat probleem valt geheel weg als gevolg van de predikatie van het evangelie van Christus. Dat is een kracht Gods. En daarbij vergeleken stelt het verborgen zijn door onze natuur niets voor.huisman schreef:Zijn tegenwoordig mensen buiten Christus "kleintjes in de genade" ?Als Christus een verborgen persoon voor je is dan is Hij je Rechter niet je Redder.Tiberius schreef:Precies. Dat vertrappen van die kleintjes moeten we maar niet aan meedoen. Je kan ze beter verder proberen te leiden.Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Ik heb eerlijk gezegd heel veel moeite als mensen spreken over de "kleintjes".Luther schreef:Zeker, helemaal eens!Tiberius schreef:Precies. Dat vertrappen van die kleintjes moeten we maar niet aan meedoen. Je kan ze beter verder proberen te leiden.Ander schreef:daar ben ik het niet mee eens. Inderdaad Asaf was bekommerd, maar kende wel het heil. Er zijn ook van die mensen die bekommerd zijn, met een honger en een dorst naar de gerechtigheid maar moeten bekennen dat Christus de meest verborgen persoon voor hen is. Zij worden in de prediking niet de handen opgelegd maar worden inderdaad wel eens aangesproken in de preek, als van verre staanden, of als bekommerden. Daar wordt verschillend over gedacht maar ik zou deze wijze van spreken niet zomaar willen afwijzen.Mister schreef:Ik denk dat we het hier met z'n allen er eens over zijn dat jouw laatst genoemde definitie onbijbels is.
Ik vind het overigens wel lastig om een antwoord te vinden op de vraag hoe je deze kleintjes nu het beste tegemoet kunt treden. Want uiteindelijk heb je toch, als het goed is, maar één verlangen, namelijk: en hij leidde hem tot Jezus.
jvdg schreef:
Ik heb eerlijk gezegd heel veel moeite als mensen spreken over de "kleintjes".
Het lijkt er dan op dat ze zelf 'groten" in de genade zijn.
Maar wat is klein en wat is groot.
Zeker als je de onderscheiden gangen van de bekering van mensen hierin betrekt.
't Is mss. een cliché, maar de kleinen zijn even ver als de groten.
Mss. wel achteraan, als ik maar mee mag gaan.
Ja, Bert, dat is Bijbelse taal.Bert Mulder schreef:jvdg schreef:
Ik heb eerlijk gezegd heel veel moeite als mensen spreken over de "kleintjes".
Het lijkt er dan op dat ze zelf 'groten" in de genade zijn.
Maar wat is klein en wat is groot.
Zeker als je de onderscheiden gangen van de bekering van mensen hierin betrekt.
't Is mss. een cliché, maar de kleinen zijn even ver als de groten.
Mss. wel achteraan, als ik maar mee mag gaan.
De eersten zullen de laatsten zijn...
