Die daden des HEEREN gedenken gaat niet ten eerste over de daden van de HEERE in ons eigen leven maar het gedenken van de grote werken Gods (Voor Asaf was dat de uittocht uit Egypte voor ons ook Christus heilswerk) . Uit dat gedenken haalde Asaf zijn troost. Verder brengt dat gedenken aan vroeger tijden geen ach en wee omdat het toen allemaal beter was maar juist door Gods wonderen in het verleden mag Gods kerk hoop hebben op de toekomst want God is niet veranderd. Met een titel van een boekje over Jonathan Edwards "Die God leeft nog"(77:12) Ik zal de daden des Heeren gedenken; ja, ik zal gedenken Uw wonderen van oudsher;
(77:13) En zal al Uw werken betrachten, en van Uw daden spreken.
(77:14) O God! Uw weg is in het heiligdom; wie is een groot God, gelijk God
Wat wil ik hier mee zeggen? Dat ons gedenken aan het verleden vaak ons in een mineurstemming brengt , toen waren er nog veel kinderen Gods enz. maar dat is Bijbels gezien dus een verkeerd gedenken.