Eerst de Wet ?

[GJdeBruijn]

Ik vraag me af of hij hier schrijft van verbrijzeling die voor de eerste bekering en ik denk niet dat hij hier zegt dat verbrijzeling aan het geloof vooraf gaat.

Dat bedoelt hij hier wel. De driedeling is door Melanchton uitgewerkt. De reformatoren hebben in hun geschriften de drie stukken op deze wijze overgenomen. Er zijn uitgebreide briefwisselingen tussen de reformatoren en Melanchton waaruit dat blijkt. Beza heeft het in zijn belijdenis expliciet ook genoemd. Als je de verbrijzeling anders leest bij Ursinus, dan isoleer je hem theologisch van al zijn tijdgenoten en de belijdenisgeschriften uit die tijd. Terwijl Ursinus zijn geschriften heeft nagelaten om de leer van de reformatie te onderbouwen.
Wat de reformatoren wel leerden is dat de tijd van de verbrijzeling zo kort kan zijn, dat in de beleving deze afwezig lijkt(theologisch echter niet!) en de evangelische verbrijzeling na de verlossing tot volle diepte komt. De reformatie onderscheidde hier de wettische verbrijzeling (uitdrijvend tot Christus) en de evangelische verbrijzeling (boetvaardigheid, leven uit genade, uit Christus).

[Fjodor]

Ik vraag me af of hij hier schrijft van verbrijzeling die voor de eerste bekering en ik denk niet dat hij hier zegt dat verbrijzeling aan het geloof vooraf gaat.

Dat bedoelt hij hier wel. De driedeling is door Melanchton uitgewerkt. De reformatoren hebben in hun geschriften de drie stukken op deze wijze overgenomen. Er zijn uitgebreide briefwisselingen tussen de reformatoren en Melanchton waaruit dat blijkt. Beza heeft het in zijn belijdenis expliciet ook genoemd. Als je de verbrijzeling anders leest bij Ursinus, dan isoleer je hem theologisch van al zijn tijdgenoten en de belijdenisgeschriften uit die tijd. Terwijl Ursinus zijn geschriften heeft nagelaten om de leer van de reformatie te onderbouwen.
Wat de reformatoren wel leerden is dat de tijd van de verbrijzeling zo kort kan zijn, dan in de beleving deze afwezig lijkt(!) en de evangelische verbrijzeling na de verlossing tot volle diepte komt. De reformatie onderscheidde hier de wettische verbrijzeling (uitdrijvend tot Christus) en de evangelische verbrijzeling (boetvaardigheid, leven uit genade, uit Christus).

Mm, ok. Ik zou dat stukje nog steeds anders lezen, maar voor de rest geloof ik je wel :)
Met dat laatste stukje kan ik wel volledig instemmen.

[GJdeBruijn]

Je maakt het steeds moeilijker om tot Christus te mogen komen.. De pijn moet zo erg zijn dat je je niet meer druk maakt over de mate van pijn.

Wat bedoel je nu met pijn en 'mogen' komen? Wie pijn heeft gaat. Zonder voeten om te lopen.
Ik zeg niets anders dan wie geen pijn ervaart NIET gaat. Jij draait het om in de zin dat wie geen pijn ervaart niet mag gaan. Dat schrijf ik niet en dat bedoel ik niet. Sterker nog: Ieder die de Christus hoort prediken heeft de plicht Hem als persoonlijke Zaligmaker te omhelzen.
Als dat desondanks niet gebeurt, is dat een bewijs van de doodstaat van de mens. Ongeloof, vijandschap.
Wie wil, die kome....

[Ander]

Staat het gewoon op internet!

3. In hoeveel stukken de bekering bestaat.

Er zijn twee delen in de bekering, namelijk een doding of afsterving van de oude mens of van het vlees, en een levendmaking of opstanding van de nieuwe mens of van de geest. Dat leert de Apostel in Rom. 6 : 4-6, Ef. 4 : 22-24 en Kol. 3 : 9v.
Zo spreken wij beter met de Apostel, als met degenen die de verbrijzeling en het geloof tot delen van de bekering maken. Onder de verbrijzeling verstaan zij de doding en onder het geloof verstaan zij die blijdschap welke volgt op de beoefening van rechtvaardigheid en nieuwe gehoorzaamheid. Dat zijn vruchten des geloofs, maar in geen geval het geloof zelf. En de verbrijzeling gaat aan de bekering vooraf, en is de bekering zelf niet noch een deel ervan, maar alleen een voorbereiding tot de bekering, en dat alleen bij de uitverkorenen, en niet bij anderen.
De oude mens is de verdorven natuur van de mens. De nieuwe mens is de natuur van de mens, die naar Gods beeld weer opgericht is.

Wat voorafgaat aan het geloof in Christus, wordt hier de verbrijzeling genoemd. Het is het in de schuld komen voor God, zoals bij de verloren zoon, bij de tollenaar in de tempel. Dat is toch iets anders dan de droefheid en het doden van de zonde in het leven van de gelovige?

Paulus noemt het zelf droefheid: de droefheid naar God werkt een onberouwelijke bekering tot zaligheid. Volgens mij wordt door Ursinus ook gezegd dat de verbrijzeling gelijk is aan de doding, de afsterving, zoals in zondag 33. De droefheid in de voorbereiding is een andere als de droefheid in de dagelijkse bekering. Dat laatste gaat gepaard met de hartelijke vreugde. Dat maakt het verschil. Al is de droefheid even smartelijk.

[Luther]

Hoe langer de postings, hoe minder begrijpelijk, lijkt het wel.
Ik denk dat GJdeBruijn een waar woord schreef, toen hij zei:

Het voorbereidend werk van de wet in persoonlijke beleving wordt pas gezien als genadewerk nadat het tot Christus heeft uitgedreven.

Daarom moeten mensen tot Christus gebracht worden en niet tot de Wet. Dat zal Gods Geest echt Zelf wel werken.

Daarbij is het ook zo dat de weg van ellende-verlossing-dankbaarheid geen lineair proces is, eerder een cirkel.

[Ander]

Sommige korte postings zijn ook niet al te begrijpelijk:

Daarom moeten mensen tot Christus gebracht worden en niet tot de Wet. Dat zal Gods Geest echt Zelf wel werken.

Klopt, met dien verstande dat het einde van de wet Christus is.

Daarbij is het ook zo dat de weg van ellende-verlossing-dankbaarheid geen lineair proces is, eerder een cirkel.

Dat het geen lineair proces zal iedereen beamen maar die cirkel geeft wel veel ruimte tot dwalingen, of onbijbelse bekeringen die geen bekeringen zijn.

[huisman]

In de beleving zal de stokbewaarder meer de schrik des HEEREN ervaren hebben en Lydia de liefde van Christus

Maar goed, je kunt praten wat je wilt, beste huisman, maar dit kun je niet uit de Bijbel afleiden.

Beste Erasmiaan jou overtuigen van Bijbelse waarheden zal mij idd niet lukken hopelijk luister je wel naar predikanten van je eigen kerkverband die precies hetzelfde zeggen over Lydia en de stokbewaarder.
Dit zegt Brakel van de stokbewaarder

Sommigen worden overgebracht door en met sterke verschrikkingen en ontsteltenissen van de wet, de dood en van de verdoemenis, zoals de stokbewaarder

Brakel noemt Lydia niet als voorbeeld maar wel b.v Zacheüs.

Sommigen worden op een zeer Evangelische wijze overgebracht. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen hun ziel, dat ze geen tijd hebben om met verschrikking aan hun zonden te gedenkenMaar zij ontvangen Jezus met blijdschap zoals Zacheüs

En dat is precies wat Th Brooks zegt in het citaat

Th. Brooks: „U die tot Christus gebracht werd door de wet verachte die niet, die door het Evangelie gebracht werd, en u die door het Evangelie werd gebracht tot Christus verachte die niet, die door de wet werd gebracht

Aanbid toch de veelkleurigheid van het werk van de Heilige Geest .

[Luther]

Sommige korte postings zijn ook niet al te begrijpelijk:

Daarom moeten mensen tot Christus gebracht worden en niet tot de Wet. Dat zal Gods Geest echt Zelf wel werken.

Klopt, met dien verstande dat het einde van de wet Christus is.

Daarbij is het ook zo dat de weg van ellende-verlossing-dankbaarheid geen lineair proces is, eerder een cirkel.

Dat het geen lineair proces zal iedereen beamen maar die cirkel geeft wel veel ruimte tot dwalingen, of onbijbelse bekeringen die geen bekeringen zijn.

Klopt. Ik had eraan toe moeten voegen dat het niet begint met de verlossing of de dankbaarheid.

[Ander]

Sommige korte postings zijn ook niet al te begrijpelijk:

Daarom moeten mensen tot Christus gebracht worden en niet tot de Wet. Dat zal Gods Geest echt Zelf wel werken.

Klopt, met dien verstande dat het einde van de wet Christus is.

Daarbij is het ook zo dat de weg van ellende-verlossing-dankbaarheid geen lineair proces is, eerder een cirkel.

Dat het geen lineair proces zal iedereen beamen maar die cirkel geeft wel veel ruimte tot dwalingen, of onbijbelse bekeringen die geen bekeringen zijn.

Klopt. Ik had eraan toe moeten voegen dat het niet begint met de verlossing of de dankbaarheid.

Helder.

[huisman]

Wat zou de bekering dan zijn?

Dit, en dan inderdaad in deze samenhang:
Zondag 33

Ik bedoelde de vraag eigenlijk rethorisch aan het adres van degenen die bekering zonder verbreking door de wet mogelijk achten. Want ik kan me daar helemaal niets bij voorstellen.

Ben jij het dan niet eens met Brakel ?

Sommigen worden op een zeer Evangelische wijze overgebracht. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen hun ziel, dat ze geen tijd hebben om met verschrikking aan hun zonden te gedenkenMaar zij ontvangen Jezus met blijdschap zoals Zacheüs

[Ander]

Wat zou de bekering dan zijn?

Dit, en dan inderdaad in deze samenhang:
Zondag 33

Ik bedoelde de vraag eigenlijk rethorisch aan het adres van degenen die bekering zonder verbreking door de wet mogelijk achten. Want ik kan me daar helemaal niets bij voorstellen.

Ben jij het dan niet eens met Brakel ?

Sommigen worden op een zeer Evangelische wijze overgebracht. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel en de zoetigheden van de evangelische goederen vervullen hun ziel, dat ze geen tijd hebben om met verschrikking aan hun zonden te gedenkenMaar zij ontvangen Jezus met blijdschap zoals Zacheüs

Jij hebt zo te zien een jouw welgevallige quote van Brakel gevonden. Ik kwam hem in een ander topic ook tegen. 't Zou je sieren, om Brakel recht te doen, ook de quote van de door hem op dezelfde bladzijde beschreven 'meest gewone weg' te beschrijven. Dan doe je niet alleen recht aan Brakel, ook aan Gods Woord.

[huisman]

Ander schreef

Jij hebt zo te zien een jouw welgevallige quote van Brakel gevonden. Ik kwam hem in een ander topic ook tegen. 't Zou je sieren, om Brakel recht te doen, ook de quote van de door hem op dezelfde bladzijde beschreven 'meest gewone weg' te beschrijven. Dan doe je niet alleen recht aan Brakel, ook aan Gods Woord.

Brakel noemt 5 verschillende wijzen van de wedergeboorte die ik alle 5 voor Bijbels houd de quote die ik citeerde is mij net zo welgevallig als de andere 4.
Alleen dit citaat paste het best tegenover de opmerking van GJ de Bruin

Ik bedoelde de vraag eigenlijk rethorisch aan het adres van degenen die bekering zonder verbreking door de wet mogelijk achten. Want ik kan me daar helemaal niets bij voorstellen

Het is van tweeën één of Brakel heeft gelijk of GJdeBruin (Wie kies jij? )

[Luther]

Jij hebt zo te zien een jouw welgevallige quote van Brakel gevonden. Ik kwam hem in een ander topic ook tegen. 't Zou je sieren, om Brakel recht te doen, ook de quote van de door hem op dezelfde bladzijde beschreven 'meest gewone weg' te beschrijven. Dan doe je niet alleen recht aan Brakel, ook aan Gods Woord.

Dat is waar, als maar iedereen blijft beseffen dat in Gods Woord ook die andere gevallen die Brakel beschrijft, voorkomen.

[Fjodor]

Jij hebt zo te zien een jouw welgevallige quote van Brakel gevonden. Ik kwam hem in een ander topic ook tegen. 't Zou je sieren, om Brakel recht te doen, ook de quote van de door hem op dezelfde bladzijde beschreven 'meest gewone weg' te beschrijven. Dan doe je niet alleen recht aan Brakel, ook aan Gods Woord.

Dat is waar, als maar iedereen blijft beseffen dat in Gods Woord ook die andere gevallen die Brakel beschrijft, voorkomen.

En waarom zeg je dan wel dat die cirkel [altijd, F] op dezelfde plek begint? Dan ontken je dus toch dat geval wat Brakel beschrijft.
Vandaar:

Het is van tweeën één of Brakel heeft gelijk of GJdeBruin

Trouwens nog iets over de meest gewone weg. Zou dat niet afhankelijk zijn van de situatie en van de Geest die waait waar Hij wil? Moeten we dan niet erg oppassen over de meest gewone weg? En laten we de meest gewone weg vooral niet tot regel gaan maken.

[Luther]

En waarom zeg je dan wel dat die cirkel [altijd, F] op dezelfde plek begint? Dan ontken je dus toch dat geval wat Brakel beschrijft.

Iedereen die tot het geloof in Christus als persoonlijke Zaligmaker komt, zal iets van zijn leven zonder God kennen (dat is immers de betekenis van uitlandig-zijn, ellende). Ook diegenen die door de liefde van Christus overweldigd worden, zullen de leegheid van het leven zonder God inleven.