rekcor schreef:Mister schreef:De sfeer die om een dergelijke wedstrijd heen hangt maak je mee. Dan kun je nooit zeggen dat je je daar helemaal voor af kunt sluiten. Het bestaat niet dat jij alleen het spel ziet en verder niets. Natuurlijk kom je in een bepaald (euforische) stemming.
Zeker, dat is ook wat het kijken naar een voetbalwedstrijd van het Nederlands-elftal zo leuk maakt. Het is een bijzaak, maar toch wil je dat 'we' winnen. Wat is er
in alle gevallen mis met een hebben van euforische stemming?
Laatst zat men bij mijn schoonfamilie een gezelschapsspel te spelen (laten we zeggen: ganzenborden), en toen wilde ik als toeschouwer ook dat mijn vrouw zou winnen. Wat is het principiële verschil tussen het kijken van een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal en het kijken naar dat gezelschapsspel? Goed, het kijken naar voetbal gebeurd via een medium (televisie/internet) en dat kun je natuurlijk afwijzen.
Nee, het afwijzen van het kijken naar een voetbalwedstrijd heeft voor mij weinig tot niets te maken met tv/internet. Al ben ik geen voorstander van tv.
Het heeft voor mij meer te maken met alles wat erom heen lijkt te moeten hangen: (bijna) verafgoding van voetballers, totale euforie (volwassen, hoog-ontwikkelde mensen die na een voetbalwedstrijd van hun club de volgende dag hees op hun werk verschijnen + versiering van straten etc.etc.), de buitensporige hoeveelheden geld die er in om gaan (salarissen voetballers).
Ik weet verder niet hoe jullie ganzenborden, maar in mijn omgeving is dat toch niet vergelijkbaar met wat ik net opnoem....
Voor mijzelf zou ik dit niet kunnen rijmen met: doet het al ter ere Gods.