ja ja,PvS schreef:Dit belooft nog wat!henriët schreef:Van de week lukte het ons zoontje van 3 niet om in slaap te komen. Dus ik zei, weet je, kom nog maar even bij mama in bed dan, (ik lag lekker een boek te lezen) Op een gegeven moment vraagt hij:'Mam, ben je getrouwd?' 'Jazeker met papa'zeg ik. 'Oh, heb je dan ook een baby in je buik?' vroeg hij.
'Toen jij nog niet geboren was, was jij mijn baby en Anneke is dat ook geweest, allebei in mijn buik' was mijn antwoord.
'Hoe komt dan een baby in je buik mama?' vroeg hij vervolgens.
Tja, had ik net s middags in het boek van mevr Brons zitten lezen, zo vroeg mogelijk duidelijk zijn. Maar, dacht ik, eerst nog eens helder lezen hoe en wat je dat dan zegt tegen zo n kleintje, ik had t even doorgebladerd bij de koffie nl.
Dus ik zeg: 'Daar zorgt de Heere voor'.
Vraagt 'ie: 'Moet je dan naar de hemel?'
Ja, ik begrijp dat je gewoon duidelijk zijn moet. Op zijn niveau wel te verstaan.
Maar hij was nog niet helemaal uitgevraagd.
'Ik wil ook een baby in mn buik mam', nu ja, dat is lastig natuurlijk een jongetje met een baby, dus antwoord ik: 'Babytjes zitten alleen bij vrouwen in de buik, en niet bij mannen'.
Maar nee, hij bleef volhouden, hij wilde ook een babybroertje in zn buik.
Aha, opeens snapte ik wat hij bedoelde.
Hij wil dus een broertje of zusje.
En ja, dat klopte dus, toen heb ik maar verteld, dat als we nog een keer een broertje of zusje krijgen, dat bij mama in de buik mag groeien.
Tevreden stak hij zn duim in zn mond, en ging heerlijk liggen.
Even later bracht ik m in zn eigen bedje en daar viel hij zo in slaap.
'k Zou me nog maar wat meer in de "stof" verdiepen.
Als zoonlief nu al zulke vragen stelt, wat voor vragen gaat hij stellen als hij wat ouder is?!
boekje 'blozen mag'is een goede leidraad!
heb wat dingen 'uitgeprobeert'die er in stonden om te zeggen op welke manier enzo, en dan zou je geen vragen krijgen, maar nemen kinderen genoegen, en werkelijk, het is gewoon zo.
Open, eerlijk en duidelijk is het beste.
