007,
je zei
"Ik heb die 3 formulieren nooit gelezen idd. Dat wil ik eigenlijk ook niet, ik sta daar los van. Ik tap alleen van de bijbel.
En idd. niet iedere gereformeerde kerk preekt hel en verdoemenis natuurlijk maar wel een aantal en die wilde ik even aankaarten en eventueel een reactie van hun opwekken van op welke manier hun een getuige willen zijn"
Je geeft hier al aan dat je absoluut niet van plan ben om ook maar 1 blik te werpen op deze formulieren.
Mijn vraag: Waarom wil je dat niet???
Je zegt dat je tapt met Gods Woord.
Nu de gereformeerde leer tapt ook alleen uit Gods Woord. Jazeker. Maar waarom beroepen wij ons dan zo vaak op die 3 fromulieren?
Wel: omdat we ze beproeft hebben op Gods Woord en als volledig conform Gods Woord bevonden hebben. Daarom gebruiken wij deze formulieren. En die gebruiken wij onder gezag van Gods Woord. Ze zijn ter verduideljiking van ons zo verduisterd verstand.
Ons verstand is door onze val in Adam zo verduisterd dat we zelfs niet eens meer Gods Woord recht kunnen verstaan. Maar dan de grote daden des Heeren dat Hij mensen hun verstand verlicht heeft dat zij inzichten mochten krijgen (mede door hun eigen ervaringen) in de zuivere waarheid.
Maar als je dit niet gelooft dat is tot daar aan toe, maar als je dan tegen zo'n leer in gaat, zonder dat je zo'n leer toetst aan Gods Woord, dan heb je geen recht tot spreken. Dit klinkt hard, maar ik ben van mening dat ik dat toch wel aan moet halen. En geloof me, die 3 formulieren zijn gegrond op Gods Woord. En geloof je dat niet, ga dat dan zelf na! Lees ze dan eens.
Beproef ze nu eens!!!
En als je het niet eens ben, geef dan eens duidelijk aan op welke punten deze 3 formulieren afwijken van Gods Woord.
En die "gereformeerden" die alleen maar hel en verdoemenis preken en niet Christus, die hebben Gods Woord niet goed gelezen en ook niet die 3 formulieren.
En aan iedereen hier op dit forum: lees het "gesprek tussen een Spin en een Zondaar" van John Bunyan eens.
hieronder nog een keer die link.
http://www.iclnet.org/pub/resources/tex ... -spin.html
[Veranderd op 29/10/02 door PeterB]
Ellende, Verlossing, Dankbaarheid
Wat is de functie van de drie formulieren nu? Als ze zo duidelijk de Bijbel naspreken, dan kun je ook zonder (wat ik zelf volledig geloof, al heb ik veel van de formulieren geleerd).
Of zijn ze een soort aanvulling op de Bijbel, de bril waarmee men de Bijbel hoort te lezen? In dat geval spreek je de Nederlandse Geloofsbelijdenis tegen. Het lijkt me ook niet gezond.
Maar goed even voor de duidelijkheid er worden hier discussies gevoerd, tussen mensen die de drie formulieren wel accepteren en zij die ze niet accepteren. Het lijkt me dan nuttig om geen argumenten op grond van deze formulieren te gebruiken. Gebruik dan alleen de Bijbel. (Daar zijn de drie formulieren toch op gebaseerd, dus moet het ook niet nodig zijn om deze tussenstap te nemen). Over de Bijbel zijn de meeste in deze discussie het wel met elkaar eens.
Wat betreft, ellende, verlossing en dankbaarheid. Allemaal nodig, maar ik ben zelf niet dol op de volgorde, als een vaste weg. In de Bijbel wordt deze route niet altijd even duidelijk aangegeven. Lees de bekeringen in Handelingen maar. Maar lees ook Jeremia 31 (Nadat ik bekeerd zal zijn, zal ik berouw hebben). Het gevaar van deze volgorde aanhouden is dat men in plaats van naar de vruchten, naar de bekeringsweg gaat kijken. Dat is niet Bijbels.
Hiermee zeg ik dus echt niet dat men maar over de ellende heen moet springen. Zonde mag best zonde genoemd worden, dat moet zelfs. En een Christen zonder besef van zijn ellende zonder God (zoals hij was, en hoe nog steeds zijn vlees is.) moet men wantrouwen, maar ga dan geen maten opleggen op hoeveelheden, of volgorden. Dat is allemaal aan God. Kijk nu naar de vruchten, geloof, hoop en liefde (om maar drie belangrijke te noemen). Als die aanwezig zijn, dan hoef je je niet zorgen te gaan maken over welke weg God met je gegaan is. Dan mag je zeggen: Eens was ik blind, maar nu kan ik zien, eens was ik dood, maar nu leef ik. Wonderbare Genade. (Oh nu citeer ik deels iets anders dan de Bijbel)
Vaya con Dios,
Parsifal
Of zijn ze een soort aanvulling op de Bijbel, de bril waarmee men de Bijbel hoort te lezen? In dat geval spreek je de Nederlandse Geloofsbelijdenis tegen. Het lijkt me ook niet gezond.
Maar goed even voor de duidelijkheid er worden hier discussies gevoerd, tussen mensen die de drie formulieren wel accepteren en zij die ze niet accepteren. Het lijkt me dan nuttig om geen argumenten op grond van deze formulieren te gebruiken. Gebruik dan alleen de Bijbel. (Daar zijn de drie formulieren toch op gebaseerd, dus moet het ook niet nodig zijn om deze tussenstap te nemen). Over de Bijbel zijn de meeste in deze discussie het wel met elkaar eens.
Wat betreft, ellende, verlossing en dankbaarheid. Allemaal nodig, maar ik ben zelf niet dol op de volgorde, als een vaste weg. In de Bijbel wordt deze route niet altijd even duidelijk aangegeven. Lees de bekeringen in Handelingen maar. Maar lees ook Jeremia 31 (Nadat ik bekeerd zal zijn, zal ik berouw hebben). Het gevaar van deze volgorde aanhouden is dat men in plaats van naar de vruchten, naar de bekeringsweg gaat kijken. Dat is niet Bijbels.
Hiermee zeg ik dus echt niet dat men maar over de ellende heen moet springen. Zonde mag best zonde genoemd worden, dat moet zelfs. En een Christen zonder besef van zijn ellende zonder God (zoals hij was, en hoe nog steeds zijn vlees is.) moet men wantrouwen, maar ga dan geen maten opleggen op hoeveelheden, of volgorden. Dat is allemaal aan God. Kijk nu naar de vruchten, geloof, hoop en liefde (om maar drie belangrijke te noemen). Als die aanwezig zijn, dan hoef je je niet zorgen te gaan maken over welke weg God met je gegaan is. Dan mag je zeggen: Eens was ik blind, maar nu kan ik zien, eens was ik dood, maar nu leef ik. Wonderbare Genade. (Oh nu citeer ik deels iets anders dan de Bijbel)
Vaya con Dios,
Parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Beste Parsifal ea.,
Nu val ik je toch niet bij. Tenminste niet helemaal.
Gods Woord leert ons heel duidelijk dat de Geest ons overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Ook Romeinen 3:20 leert ons dat de Wet de kennis der zonde is. Door de Wet is de zonde weder levend geworden. Door de prediking van de Wet laat God ons zien wie en wat we geworden zijn. God overtuigt ons dan van onze zonde. Deze overtuiging drijft uit naar Christus. God werkt bij ieder mens verschillend dat is waar, toch is Zijn Woord wel eensluidend in de notie, nl. 'door de Wet is de zonde weder levend geworden'.
Als nu zo'n mens aan Christus voeten is neergevallen, ja hij heeft Christus omhelsd door het geloof in Zijn Woord, of zoals gezegd wordt, hij betrouwd op de beloften Gods in Zijn Woord.
Deze mens die wederomgeboren is gaat drie stukken zien en doorleven. Ten eerste hoe groot zijn ellende is, ten tweede hoe hij telkens van die ellende verlost wordt en ten derde hoe hij God hiervoor dankbaar is en moet zijn.
Wat nu tegenwoordig steeds gebeurt is dat de ellendekennis uit het leven van Gods volk (Ps. 51/32 Rom. 7 etc.) verwisseld wordt met de overtuiging van zonde, gerechtigheid en oordeel. Dan wordt de ellendekennis, ja ook de ellendekennis uit Psalm 51 een voorwaarde. Dat is onmogelijk want dan vereisen we heiligmaking voor rechtvaardigmaking. Het geeft ook veel verwarring en misverstaan.
Onlangs zij een predikant tijdens een jongerenavond dat een mens zijn zondekennis vind aan het kruis. Kijk schreef de Saambinder 'ze stappen met grote stappen over de ellendekennis heen'. Fout Saambinder ook jullie begrijpen het helaas niet. Een mens vindt zijn grootste zondekennis bij het kruis. Dat is de zondekennis als een doorgaand werk in het leven van Gods volk, dat doet hem ontdekken wie hij is, maar dat doet hem ook jubelen met Paulus 'ik dank God door Jezus Christus'. Als de Saambinder dat niet verstaat dan ben ik bang voor het geestelijk verstaan van de scribent van zichzelf. Gods volk leert zichzelf hier op aarde steeds meer kennen als een niet, maar Christus gaat steeds meer en meer blinken. Dat was wat Johannes, wijzende op het Lam Gods uit deed roepen: Hij moet wassen en ik minder worden. Ja Johannes, zo is het. Ik doemwaardig, ik helwaardig, ik vloekwaardig, maar in Christus ben ik vrij, ik ben hemelwaardig. O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen! Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest? Of wie heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden worden? Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.
Nu val ik je toch niet bij. Tenminste niet helemaal.
Gods Woord leert ons heel duidelijk dat de Geest ons overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Ook Romeinen 3:20 leert ons dat de Wet de kennis der zonde is. Door de Wet is de zonde weder levend geworden. Door de prediking van de Wet laat God ons zien wie en wat we geworden zijn. God overtuigt ons dan van onze zonde. Deze overtuiging drijft uit naar Christus. God werkt bij ieder mens verschillend dat is waar, toch is Zijn Woord wel eensluidend in de notie, nl. 'door de Wet is de zonde weder levend geworden'.
Als nu zo'n mens aan Christus voeten is neergevallen, ja hij heeft Christus omhelsd door het geloof in Zijn Woord, of zoals gezegd wordt, hij betrouwd op de beloften Gods in Zijn Woord.
Deze mens die wederomgeboren is gaat drie stukken zien en doorleven. Ten eerste hoe groot zijn ellende is, ten tweede hoe hij telkens van die ellende verlost wordt en ten derde hoe hij God hiervoor dankbaar is en moet zijn.
Wat nu tegenwoordig steeds gebeurt is dat de ellendekennis uit het leven van Gods volk (Ps. 51/32 Rom. 7 etc.) verwisseld wordt met de overtuiging van zonde, gerechtigheid en oordeel. Dan wordt de ellendekennis, ja ook de ellendekennis uit Psalm 51 een voorwaarde. Dat is onmogelijk want dan vereisen we heiligmaking voor rechtvaardigmaking. Het geeft ook veel verwarring en misverstaan.
Onlangs zij een predikant tijdens een jongerenavond dat een mens zijn zondekennis vind aan het kruis. Kijk schreef de Saambinder 'ze stappen met grote stappen over de ellendekennis heen'. Fout Saambinder ook jullie begrijpen het helaas niet. Een mens vindt zijn grootste zondekennis bij het kruis. Dat is de zondekennis als een doorgaand werk in het leven van Gods volk, dat doet hem ontdekken wie hij is, maar dat doet hem ook jubelen met Paulus 'ik dank God door Jezus Christus'. Als de Saambinder dat niet verstaat dan ben ik bang voor het geestelijk verstaan van de scribent van zichzelf. Gods volk leert zichzelf hier op aarde steeds meer kennen als een niet, maar Christus gaat steeds meer en meer blinken. Dat was wat Johannes, wijzende op het Lam Gods uit deed roepen: Hij moet wassen en ik minder worden. Ja Johannes, zo is het. Ik doemwaardig, ik helwaardig, ik vloekwaardig, maar in Christus ben ik vrij, ik ben hemelwaardig. O diepte des rijkdoms, beide der wijsheid en der kennis Gods, hoe ondoorzoekelijk zijn Zijn oordelen, en onnaspeurlijk Zijn wegen! Want wie heeft den zin des Heeren gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest? Of wie heeft Hem eerst gegeven, en het zal hem wedervergolden worden? Want uit Hem, en door Hem, en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Refojongere
Ik KAN HIER ONMOGELIJK IN MEEGAAN. Dacht ik dat we altijd al eens waren. Mede door de discussie rondom het boek van dominee Harinck (in vele gevallen, zoniet alle, gaat de ellendekennis door de overtuiging van de Wet vooraf..aan het geloven). Je stemt met me in dat God eerst een zondaar ontdekt, voordat Hij genade schenkt.Als nu zo'n mens aan Christus voeten is neergevallen, ja hij heeft Christus omhelsd door het geloof in Zijn Woord, of zoals gezegd wordt, hij betrouwd op de beloften Gods in Zijn Woord.
Deze mens die wederomgeboren is gaat drie stukken zien en doorleven.
Wat jij nu zegt is: Pas wanneer een mens wedergeboren is (Christus aangenomen heeft, van zijn zonden verlost is, rust heeft gevonden in HEM) gaat hij zijn ellende kennen. Nee, ndonselaar, dat gebeurt (bijna) altijd ervoor! Dat is Gods gewone weg.
Als we zeggen dat de mens eerst zijn ellende leert zien en door de ellende uitgedreven wordt naar Hem, die hem van zijn ellende kan verlossen..Is dat voorwaardelijk!!?!?!? Ik snap het niet.
Leert men bij het kruis van Christus zijn zonde kennen? Is dit in overeenstemming met Rom. 3:20? (Deze vraag komt van iemand die een gereformeerde bonds predikant deze bovenstaande uitdrukking hoorde gebruiken.)Onlangs zij een predikant tijdens een jongerenavond dat een mens zijn zondekennis vind aan het kruis. Kijk schreef de Saambinder 'ze stappen met grote stappen over de ellendekennis heen'. Fout Saambinder ook jullie begrijpen het helaas niet. Een mens vindt zijn grootste zondekennis bij het kruis.
Nu lees ik in de brief aan de Romeinen 3:20b; door de wet is de kennis der zonde. Nu vraag ik u of de uitdrukking van die predikant hiermee in tegenspraak is. Zo ja, hoe zou hij dan daaraan komen?
Ongetwijfeld is de uitdrukking van de prediker, die onze vriend hoorde, met Schrift en Belijdenis in tegenspraak. Bij het kruis van Christus leert men Christus kennen, en de wegneming der zonden. Dat heeft Bunyan in zijn "Christenreize" schoon getekend. Hij wil niet zeggen, dat de ontmoeting met de gekruiste Christus ons niet de vreselijkheid der zonde op het allerdiepste kan leren. Dat is niet aan de orde. Aan de orde is, dat men de volgorde van de Catechismus wil omkeren. Hoe komt mijn collega daaraan? Dat vraag de JV Rotterdam. Dat kan ik natuurlijk niet met zekerheid zeggen. Wel durven we beweren, dat hij deze verkondiging niet van Prof. Severijn (die gaf vroeger theologie aan GB-predikanten, RJ) heeft geleerd, ook niet van Calvijn of Luther, evenmin uit de belijdenisgeschriften van onze kerk en zeker niet uit Gods Woord.
Daar zijn echter in onze dagen nog meer dikke boeken waar dominees uit de eerste of tweede hand uit drinken of putten. Ik ben dus eens gaan kijken in de Barthiaanse afdeling van mijn helaas te kleine bibliotheek. Daar kan men dezelfde gedachtegang vinden. De wet, zo las ik, is de schaduw van het Evangelie. De wet is naar haar eigenlijke inhoud het evangelie.
Als ik zulke uitspraken lees, denk ik: waarom doen ze toch zo raar? De wet is het evangelie niet, want dan zou het evangelie iets verschrikkelijks zijn. De wet vervloekt ons allemaal. Gal. 3:10 zegt: "Zovelen als er uit de werken der wet zijn, die zijn onder de vloek." Christus is het Evangelie, en daarvan zegt Gal. 3:13: "Christus heeft ons verlost van de vloek der wet, een vloek geworden zijnde voor ons". Maar de wet leert ons Christus niet kennen, want door de wet is de kennis der zonde.
U hebt waarschijnlijk nog een vraag. Ik kan dat begrijpen. U wilt weten, waarom men de volgorde om wil keren? Dat zal ik u zeggen. (...) Die oude orde van de Catechismus, dat men ten eerste moet weten, hoe groot eigen zonde en eigen ellende is, deugt niet meer. Dat is zo'n benauwde, persoonlijke en soms wel lange weg. Men wil sneller resultaten zien. Kijk, en als men nu maar gelooft, dat men in Christus behouden is, dan kan men gaan leren, hoe verloren en zondig men is. Want, en zo heb ik het gelezen, wie God in Christus kent en met een gelovig hart naar de wet luistert, die begrijpt eensklaps, dat hij anders is en doet dan God gebiedt en dat hij niet in staat is om aan die gebiedende stem te gehoorzamen, doordat alles in hem zich daartegen verzet.
Dus eerst het geloof van Zondag 7 en dan de kennis der ellende van Zondag 2. Ik zou willen voorstellen om bij de gewone volgorde te blijven. Inderdaad begint het met geloof, nl. dit geloof, dat er een God, een hemel en een hel is. Het begint met een geloof aan de wet, maar dan kennen we God in Christus nog niet. We worden eerst tot zondaren en verlorenen in ons eigen oog gemaakt en zulken roept Jezus.
Zonder vrees en schrik, zoals de wet werkt, kan er geen recht berouw zijn en zonder dit berouw noch evangelie noch geloof. Eerst als de prediking der wet werkzaam is geworden, volgt de troost van het evangelie, volgens Lukas 24:47. Calvijn zegt bij Matth. 9:13 "dat de genade van God ons niet profijtelijk is, tenzij wij, gevoelende onze zonden en zuchtende onder de last daarvan, vernederd tot God komen". Dat is wat anders dan eerst geloven, dat alles met God goed is en dan ontdekken, dat men een zondaar is." (Ds. L. Vroegindeweij voor de HGJB; uitgegeven en aanbevolen door ds. J.H.C. Olie)
Ik begrijp best dat de predikant de mensen niet in zichzelf wil laten wroeten. Maar laten we anderzijds toch waken voor een simpel aannemen van het Evangelie.
Tegenwoordig hoor ik overal het geluid van: Jongens, door de wet kun je niet zalig worden, laat die wet toch zitten, neem eenvoudig het Evangelie aan.
Wie niet met de wet in de knoop is gekomen en gezien heeft dat hij of zij niet aan Gods eer kan beantwoorden, alleen zulken nemen het dierbare offer van Christus serieus. Niet zij, die zomaar over de wet heenstappen omdat het toch niet lukt, en daarmee ook over het stuk der ellende stappen.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Voordat je me aanvalt lees nog eens rustig wat ik bedoel RJ.
Ik ontken nergens dat God de mens niet aan zijn zonde ontdekt. Dit doet hij door de spiegel van de wet.
Echter jouw ontkenning over de ellende in het geloofsleven doet weer aan een andere dwaling denken.
Wat ik zeg is het volgende. God overtuigt de mens van zijn zonde. Dit doet hij door de Wet, of anders uitgedrukt de spiegel van de Wet. Dit drijft de mens uit naar Christus, immers hij ziet zichzelf als doodschuldig. Dit zagen de Pinksterlingen ook, immers ze vroegen 'wat zullen wij doen mannen broeders'. Dit was nadat zij verslagen (doorstoken) waren in het hart. Deze mens die gewezen is op Christus en Christus omhelst heeft gaat dan het leven in die genoemd wordt de geestelijke strijd. In deze geestelijke strijd leert de mens iedere keer weer kennis maken met de drie zaken ellende, verlossing en dankbaarheid. Deze ellende beleed David in Psalm 51. Deze ellendigen bedoelde Christus in Zijn bergrede.
De fout die tegenwoordig veel gemaakt wordt is deze twee zaken door elkaar halen en dat geeft verwarring.
Ik ontken nergens dat God de mens niet aan zijn zonde ontdekt. Dit doet hij door de spiegel van de wet.
Echter jouw ontkenning over de ellende in het geloofsleven doet weer aan een andere dwaling denken.
Wat ik zeg is het volgende. God overtuigt de mens van zijn zonde. Dit doet hij door de Wet, of anders uitgedrukt de spiegel van de Wet. Dit drijft de mens uit naar Christus, immers hij ziet zichzelf als doodschuldig. Dit zagen de Pinksterlingen ook, immers ze vroegen 'wat zullen wij doen mannen broeders'. Dit was nadat zij verslagen (doorstoken) waren in het hart. Deze mens die gewezen is op Christus en Christus omhelst heeft gaat dan het leven in die genoemd wordt de geestelijke strijd. In deze geestelijke strijd leert de mens iedere keer weer kennis maken met de drie zaken ellende, verlossing en dankbaarheid. Deze ellende beleed David in Psalm 51. Deze ellendigen bedoelde Christus in Zijn bergrede.
De fout die tegenwoordig veel gemaakt wordt is deze twee zaken door elkaar halen en dat geeft verwarring.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
Refojongere
Oke, in elk geval kun je het onmogelijk eens zijn met die betreffende predikant op de jongerenavonden!
Ik zal zeker niet ontkennen dat wanneer je met Jezus mag leven, je ellendekennis wordt verdiept, alsmede je geloof in Christus. Juist tijdens de geestelijke strijd die we, naar mijn mening, toch vaak zo slap voeren, leren we onze zwakheid kennen en de schuld die we iedere dag toch weer maken, daar moet je toch verbaasd van staan te kijken eigenlijk?
De ellendigen in de zaligsprekingen, zijn zij die de ellende beleven, nadat zij bewust zijn dat ze een kind van God zijn...zeg jij.
Ik weet niet of we wel zo'n scheiding moeten maken van
1. Ellendekennis voor de bewuste kennis en zekerheid van het behoud in Christus
2. Ellendekennis erna
Ellendekennis is toch ellendekennis? Verslagen en arm van geest wordt je toch gemaakt wanneer je door de Wet overtuigd wordt van je doodstaat en dus gaat verlangen naar de gemeenschap met Christus en de verzoening met God (wat volgens Voetius al het wezen des geloofs in zich heeft). Ja, begrijp me goed, je wordt niet zalig zonder Christus en de vereniging met Hem. Toch hoef je toch echt geen scheiding te maken tussen ellendekennis voor en na. Want de ellendekennis voor de bewuste kennis dat je de behouden bent, komt voort uit het wezen des geloofs.
Ik zal zeker niet ontkennen dat wanneer je met Jezus mag leven, je ellendekennis wordt verdiept, alsmede je geloof in Christus. Juist tijdens de geestelijke strijd die we, naar mijn mening, toch vaak zo slap voeren, leren we onze zwakheid kennen en de schuld die we iedere dag toch weer maken, daar moet je toch verbaasd van staan te kijken eigenlijk?
De ellendigen in de zaligsprekingen, zijn zij die de ellende beleven, nadat zij bewust zijn dat ze een kind van God zijn...zeg jij.
Ik weet niet of we wel zo'n scheiding moeten maken van
1. Ellendekennis voor de bewuste kennis en zekerheid van het behoud in Christus
2. Ellendekennis erna
Ellendekennis is toch ellendekennis? Verslagen en arm van geest wordt je toch gemaakt wanneer je door de Wet overtuigd wordt van je doodstaat en dus gaat verlangen naar de gemeenschap met Christus en de verzoening met God (wat volgens Voetius al het wezen des geloofs in zich heeft). Ja, begrijp me goed, je wordt niet zalig zonder Christus en de vereniging met Hem. Toch hoef je toch echt geen scheiding te maken tussen ellendekennis voor en na. Want de ellendekennis voor de bewuste kennis dat je de behouden bent, komt voort uit het wezen des geloofs.
-
roseline
Peter,
Of die heiliging/verlossing wordt voor zó vanzelfsprekend gehouden dat men niet de moeite ervoor neemt daar dieper op in te gaan?
Ã
Bij mij komt het juÃst andersom over: het lijkt alsof de verlossing en heiliging die door Jezus Christus mogelijk is vergeten wordt en op de achtergrond wordt gehouden...Waarom o.a. ik zoveel nadruk leg op het stuk van de ellende komt vooral omdat dat stuk in veel gevallen gewoonweg vergeten wordt of op de achtergrond gedrukt wordt. Dit houdt dus niet in dat we vergeten dat er ook nog een stuk van verlossing bestaat.
Of die heiliging/verlossing wordt voor zó vanzelfsprekend gehouden dat men niet de moeite ervoor neemt daar dieper op in te gaan?
Ã
Je kan niet net doen of Christus er niet is. Wij hoeven niet weer in de tijd van de tuchtmeester terecht te komen, zonder dat we het perspectief hebben op volwassenheid. Je kan ook niet net doen of de situatie uitzichtloos is. Het geloof zegt iets heel anders. De ellendekennis kan ook in dit licht beleefd worden. Dat denk ik te zien bij Zacheus in de Bijbel. De strakke volgorde zie ik eigenlijk nergens echt in de Bijbel. Ik ben het er mee eens dat ellende, verlossing en dankbaarheid telkens weer terugkomen, al dan niet in directe samenhang. Er kan zelfs ellende zijn in de wetenschap van verlossing. David bidt in PSalm 51 niet om herstel van de redding, maar herstel om de vreugd van de verlossing. Ook weet hij heel goed dat de Geest niet weg is. Hij weet ook dat Hij van God afhankelijk is om de Geest te houden.
Een groot probleem voor mij in deze discussie is een meisje dat ik ken. Zij is werkelijk een zuster in Christus voor mij. Zij kwam tot zoeken, door een totaal gevoel aan zinloosheid. Zij kwam tot Christus, weliswaar met het besef van zondigheid, zij had ook Romeinen gelezen eerst. Maar van echte beleving heb ik weinig gehoord. Wel zei ze: Jezus zegt dat Hij het brood des levens is. Het is echt zo. Eerst was mijn leven doelloos. Nu heb ik het echte doel. Dit meisje wordt hierbij afgeschreven als Christen. Zijn er geen vruchten?
Ik zie een meisje dat zwaar verontwaardigd is als Christus wordt aangevallen of kleingemaakt.
Ik zie een meisje dat binnen twee jaar na haar bekering in China zat voor evangelisatie werk.
Ik zie een meisje dat direct na haar bekering al aan iedereen wilde vertellen wie Jezus is.
Ik zie een meisje dat ik vrijwel niet over zondekennis hoor.
Vaya con Dios,
parsifal
Een groot probleem voor mij in deze discussie is een meisje dat ik ken. Zij is werkelijk een zuster in Christus voor mij. Zij kwam tot zoeken, door een totaal gevoel aan zinloosheid. Zij kwam tot Christus, weliswaar met het besef van zondigheid, zij had ook Romeinen gelezen eerst. Maar van echte beleving heb ik weinig gehoord. Wel zei ze: Jezus zegt dat Hij het brood des levens is. Het is echt zo. Eerst was mijn leven doelloos. Nu heb ik het echte doel. Dit meisje wordt hierbij afgeschreven als Christen. Zijn er geen vruchten?
Ik zie een meisje dat zwaar verontwaardigd is als Christus wordt aangevallen of kleingemaakt.
Ik zie een meisje dat binnen twee jaar na haar bekering in China zat voor evangelisatie werk.
Ik zie een meisje dat direct na haar bekering al aan iedereen wilde vertellen wie Jezus is.
Ik zie een meisje dat ik vrijwel niet over zondekennis hoor.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
roseline
Ellende bewerkt drang naar verlossing...
Verlossing bewerkt het kennen van Jezus Christus...
Het kennen van Jezus Christus bewerkt nederigheid en erkenning...
Van ons ellendige vlees.
Je kunt continu je ellendige vlees haten, gekruisigd houden, je zonden in het vlees erkennen, èn continu je verblijden in Jezus Christus, omdat het licht dat God geeft over je vlees liefde is van God.
Als je niet weet wát er te reinigen valt, kun je jezelf moeilijk reinigen gelijk Hij rein is...
Dat weten wat er te reinigen valt bewerkt ootmoed, nederigheid, het bewerkt een haat tegen alles wat met zonde en het vlees te maken heeft...
En het bewerkt verlossing, wanneer wij Christus Jezus aannemen en onze hoop op Hem vestigen!
Dankbaarheid is iets wat in alles tevoorschijn zal komen - zowel in het zien van de zonden in het vlees (immers dat is de mogelijkheid om bevrijd te worden), als in het ervaren van de heiliging en verlossing door Jezus Christus!
[Veranderd op 29/10/02 door roseline]
Verlossing bewerkt het kennen van Jezus Christus...
Het kennen van Jezus Christus bewerkt nederigheid en erkenning...
Van ons ellendige vlees.
Je kunt continu je ellendige vlees haten, gekruisigd houden, je zonden in het vlees erkennen, èn continu je verblijden in Jezus Christus, omdat het licht dat God geeft over je vlees liefde is van God.
Als je niet weet wát er te reinigen valt, kun je jezelf moeilijk reinigen gelijk Hij rein is...
Dat weten wat er te reinigen valt bewerkt ootmoed, nederigheid, het bewerkt een haat tegen alles wat met zonde en het vlees te maken heeft...
En het bewerkt verlossing, wanneer wij Christus Jezus aannemen en onze hoop op Hem vestigen!
Dankbaarheid is iets wat in alles tevoorschijn zal komen - zowel in het zien van de zonden in het vlees (immers dat is de mogelijkheid om bevrijd te worden), als in het ervaren van de heiliging en verlossing door Jezus Christus!
[Veranderd op 29/10/02 door roseline]
-
Refojongere
Het is zo dat een ieder die mijn reacties leest, het beeld krijgt van een sombere christen. Zo wil God het niet zien. Wel wil Hij een haten en vlieden van de zonden zien en wil Hij dat we Hem met blijdschap dienen!
Hoe meer een mens verlicht wordt met de Heilige Geest, des te meer zonden en gebreken hij gaat zien.
Matthew Henry was al vroeg bekeerd, voor zijn 16e. Toch lezen we niet dat hij op gevorderde leeftijd vindt dat hij zo gevorderd is.
In 1710 (Matthew Henry is nu 48, RJ) begint het nieuwe jaar op de rustdag. Die dag zal het Heilig Avondmaal bediend worden. Henry is ermee verblijd dat deze dag hem de gelegenheid biedt zijn overgave op de "heiligingsdag" aan de tafel des Heeren te bevestigen en het jaar op zo'n plechtige wijze te beginnen. Woorden van dankerkentenis jegens zijn Weldoener vertolken de diepste roerselen van zijn innerlijk leven. Maar moet hij ook bekennen dat zijn hart zo koud is en hij voor zijn gevoel zo in gebreke blijft in het nakomen van geestelijke oefeningen en heilige verrichtingen.
Het feit dat hij bij zichzelf geen vruchten vindt die Gode welbehaaglijk zijn, maakt hem diep bedroefd. Geheel en al geeft hij zich over aan hetgeen de Heere over hem beschikken zal. In zijn dagboek schrijft hij:
"Al mijn zorg zal ik eraan besteden om dit jaar vruchtbaar te zijn. Maar wat voordeel heeft God daarvan? Indien de Heere mij dit jaar in Zijn wijngaard laat blijven, zal Hij vruchten komen zoeken! Doch ik kan geen goede vruchten voortbrengen, tenzij Christus in mij wone. Uit Hem worden mijn vruchten gevonden. De Heere versterke ons in de zaken die ons nog overblijven te doen." In 1711 schrijft hij: "Ondervindende dat God mij genadig blijft, maar dat mijn hart vol bedrog is, was het deze morgen vroeg mijn begeerte om dit nieuwe jaar te beginnen met mij opnieuw aan de Heere over te geven. O God, waarlijk, ik ben Uw knecht, ik ben Uw knecht! Ik hoop ernstig dat ik U dit jaar meer dan in alle voorgaande jaren mag dienen en dat ik daar bekwaam voor gemaakt mag worden. In alles wat ik voor U dit jaar, o mijn God, te doen heb, hoop ik op Uw genade. (...) Wat voor aanvechtingen ik ook zal hebben, moge de genade van God mij ertegen wapenen en mij ervoor bewaren dat ze mij zullen overweldigen."
Ergens anders schrijft deze godzalige dominee: "Dwaasheid wordt nog bij mij gevonden, hoewel ik door Gods genade hoop dat de verdorvenheid is gedood. Echter niet zonder veel worstelingen en tegenstand van een nauwgezet hart. Ik moet klagen over mijn nalatigheid in heilige betrachtingen, bijzonder in het verborgene. IJdele gedachten dwingen mij dagelijks mijn schuld te belijden; nooit was de bedorven aarde een vruchtbaarder bodem voor het onkruid!"
Twijfel, vrees en schuldbesef overvallen hem in zijn gebedsleven, maar het geloof mag zich overwinnend daarbovenuit verheffen. Daarom beeindigt hij al zijn aantekeningen met het vermelden van de goedertierenheden des Heeren. Zo is het elk jaar voor ds. Henry een aansporing om des te ijveriger in de dienst van zijn Meester voort te gaan, door eigen ervaring geleerd en geoefend in de geestelijke strijd.
Een waar christen heeft altijd wel schuld te belijden, maar juist ook de goedertierenheden des Heeren, en Zijn trouw! Wat zien we hier trouwens het leven der dankbaarheid duidelijk in terugkomen.
Hoe meer een mens verlicht wordt met de Heilige Geest, des te meer zonden en gebreken hij gaat zien.
Matthew Henry was al vroeg bekeerd, voor zijn 16e. Toch lezen we niet dat hij op gevorderde leeftijd vindt dat hij zo gevorderd is.
In 1710 (Matthew Henry is nu 48, RJ) begint het nieuwe jaar op de rustdag. Die dag zal het Heilig Avondmaal bediend worden. Henry is ermee verblijd dat deze dag hem de gelegenheid biedt zijn overgave op de "heiligingsdag" aan de tafel des Heeren te bevestigen en het jaar op zo'n plechtige wijze te beginnen. Woorden van dankerkentenis jegens zijn Weldoener vertolken de diepste roerselen van zijn innerlijk leven. Maar moet hij ook bekennen dat zijn hart zo koud is en hij voor zijn gevoel zo in gebreke blijft in het nakomen van geestelijke oefeningen en heilige verrichtingen.
Het feit dat hij bij zichzelf geen vruchten vindt die Gode welbehaaglijk zijn, maakt hem diep bedroefd. Geheel en al geeft hij zich over aan hetgeen de Heere over hem beschikken zal. In zijn dagboek schrijft hij:
"Al mijn zorg zal ik eraan besteden om dit jaar vruchtbaar te zijn. Maar wat voordeel heeft God daarvan? Indien de Heere mij dit jaar in Zijn wijngaard laat blijven, zal Hij vruchten komen zoeken! Doch ik kan geen goede vruchten voortbrengen, tenzij Christus in mij wone. Uit Hem worden mijn vruchten gevonden. De Heere versterke ons in de zaken die ons nog overblijven te doen." In 1711 schrijft hij: "Ondervindende dat God mij genadig blijft, maar dat mijn hart vol bedrog is, was het deze morgen vroeg mijn begeerte om dit nieuwe jaar te beginnen met mij opnieuw aan de Heere over te geven. O God, waarlijk, ik ben Uw knecht, ik ben Uw knecht! Ik hoop ernstig dat ik U dit jaar meer dan in alle voorgaande jaren mag dienen en dat ik daar bekwaam voor gemaakt mag worden. In alles wat ik voor U dit jaar, o mijn God, te doen heb, hoop ik op Uw genade. (...) Wat voor aanvechtingen ik ook zal hebben, moge de genade van God mij ertegen wapenen en mij ervoor bewaren dat ze mij zullen overweldigen."
Ergens anders schrijft deze godzalige dominee: "Dwaasheid wordt nog bij mij gevonden, hoewel ik door Gods genade hoop dat de verdorvenheid is gedood. Echter niet zonder veel worstelingen en tegenstand van een nauwgezet hart. Ik moet klagen over mijn nalatigheid in heilige betrachtingen, bijzonder in het verborgene. IJdele gedachten dwingen mij dagelijks mijn schuld te belijden; nooit was de bedorven aarde een vruchtbaarder bodem voor het onkruid!"
Twijfel, vrees en schuldbesef overvallen hem in zijn gebedsleven, maar het geloof mag zich overwinnend daarbovenuit verheffen. Daarom beeindigt hij al zijn aantekeningen met het vermelden van de goedertierenheden des Heeren. Zo is het elk jaar voor ds. Henry een aansporing om des te ijveriger in de dienst van zijn Meester voort te gaan, door eigen ervaring geleerd en geoefend in de geestelijke strijd.
Een waar christen heeft altijd wel schuld te belijden, maar juist ook de goedertierenheden des Heeren, en Zijn trouw! Wat zien we hier trouwens het leven der dankbaarheid duidelijk in terugkomen.
-
roseline
Exact.Wel wil Hij een haten en vlieden van de zonden zien en wil Hij dat we Hem met blijdschap dienen!
En het gaat verder: hoe meer genade hij krijgt om hulp te verkrijgen te gelegener tijd, d.w.z in de verzoeking. Rom. 5:20, Heb. 2:17-18, Heb. 4:14-16.Hoe meer een mens verlicht wordt met de Heilige Geest, des te meer zonden en gebreken hij gaat zien.
Zullen wij dan zondigen omdat wij niet onder de wet zijn maar onder de genade? Volstrekt niet!
Zonden in het vlees, ongerechtigheden in het vlees - die naar boven komen ten tijde van de verzoeking - kunnen met Gods hulp gedood worden! Rom. 8:12-13, Kol. 3:5.
Groeten, Rose.
-
PeterB
Voorop wil ik stellen: ik druk het werk van Christus niet naar de achtergrond.
Ik weet dat degenen die niet met mijn posts meekunnen gaan, zich niet willen stellen onder de 3 formulieren. Maar slechts op de Bijbel alleen.
Toch wil ik naast die formulieren een ander boek aanhalen waarin zo rijk verhaald wordt over de staat van de mens en zijn verlossing in Christus.
Ik kan niet genoeg benadrukken om nou eens kennis te nemen van dit boek.
Lees het boek "De heilige oorlog" van John Bunyan.
Lees ook eens dat "gesprek tussen eeen SPin en een Zondaar".
Nogsteeds heb ik geen reactie hierop gehad.
Ik zou de mensen die niet mee kunnen in mijn posts graag willlen verzoeken kennis te nemen van dit geschrift en nu eens een duidelijke mening, gegrond op Gods Woord!!
En als je het niet wil lezen, geef dan ook aan waarom!
En een excuus als: ik lees alleen Gods Woord vind ik niet gepast. Waarom niet vraag je dan misschien. Wel hierom, omdat als je het geschrift leest in drukvorm (op de website die ik noemde ontbreekt dit helaas) tussen de regels door zoveel, echt heel veel, verwijzingen naar Bijbelteksten en -gedeelten genoemd worden.
Dit geldt ook voor de 3 formulieren. De Heidelberger Catechismus bijvorbeeld. De opsomming van teksten en gedeelten uit de Bijbel zijn bijkans langer dan de antwoorden zelf. En als ik die nalees, dan kom ik toch echt tot de conclusie dat dit toch echt gegrond is op Gods Woord en het daarom ook zeker als leerboek mogen gebruiken!!!
Ik weet dat degenen die niet met mijn posts meekunnen gaan, zich niet willen stellen onder de 3 formulieren. Maar slechts op de Bijbel alleen.
Toch wil ik naast die formulieren een ander boek aanhalen waarin zo rijk verhaald wordt over de staat van de mens en zijn verlossing in Christus.
Ik kan niet genoeg benadrukken om nou eens kennis te nemen van dit boek.
Lees het boek "De heilige oorlog" van John Bunyan.
Lees ook eens dat "gesprek tussen eeen SPin en een Zondaar".
Nogsteeds heb ik geen reactie hierop gehad.
Ik zou de mensen die niet mee kunnen in mijn posts graag willlen verzoeken kennis te nemen van dit geschrift en nu eens een duidelijke mening, gegrond op Gods Woord!!
En als je het niet wil lezen, geef dan ook aan waarom!
En een excuus als: ik lees alleen Gods Woord vind ik niet gepast. Waarom niet vraag je dan misschien. Wel hierom, omdat als je het geschrift leest in drukvorm (op de website die ik noemde ontbreekt dit helaas) tussen de regels door zoveel, echt heel veel, verwijzingen naar Bijbelteksten en -gedeelten genoemd worden.
Dit geldt ook voor de 3 formulieren. De Heidelberger Catechismus bijvorbeeld. De opsomming van teksten en gedeelten uit de Bijbel zijn bijkans langer dan de antwoorden zelf. En als ik die nalees, dan kom ik toch echt tot de conclusie dat dit toch echt gegrond is op Gods Woord en het daarom ook zeker als leerboek mogen gebruiken!!!
Dat de geschriften op God's Woord zijn gebaseerd, accepteer ik. Maar al moet er direct bij vermeld worden dat men hier ook gebruik maakt van klank en niet altijd goede theologische onderbouwingen geeft. Denk aan vraag en antwoord 13 uit de HC waarbij een uitspraak van een van de vrienden van Job als bewijstekst wordt gebruikt, terwijl God zelf zegt dat deze vrienden niet goed over Hem gesproken hebben. Ook is men wel eens slordig in het citeren (zondag 10: Zonder DE WIL van mijn Hemelse Vader). Als het toch direct op de Bijbel is gebaseerd, dan moet het toch niet moeilijk zijn ook daar direct naar te verwijzen? Waarom dan zo moeilijk doen over een tussenstap.
Wat betreft Bunyan. Het verhaal van de zondaar en de spin is wel goed, op zijn tijd. Maar dit is een fabel die niet alles bevat. Is er ook ruimte voor Psalm 8 en Psalm 139. Maar goed zoals ik in discussies al zei volledigheid hoeft niet in ieder geschrift. Dat hangt helemaal van het doel af. Maar ga niet net doen alsof de geschriften wel volledig zijn.
De Heilige oorlog heb ik een paar jaar geleden gelezen, ik kan me niet alles meer uit het boek herinneren. De verwijzingen naar Bijbelteksten zijn wel eens op de klank af, waarbij men niet kijkt naar de context. Ik waardeer het boek wel. Maar om nu hier een theologie op te baseren, inclusief volgorden, dat kan gewoon niet. Ik neem ook niet aan dat dat de bedoeling van Bunyan was. Daarvoor moet men toch Bijbelstudies schrijven. Verder het hoeft toch geen probleem te zijn voor je, als er toch zo goed verwezen is naar de Bijbelteksten om die ook aan te halen? Dit laatste is ook voor mij belangrijk bij het lezen van de Catechismus. Het is een makkelijk naslagwerk en alleen daarom al goed om te kennen. Maar niet als gezagsbron, dat gaat keihard tegen de drie formulieren zelf in.
Vaya con Dios,
parsifal
Wat betreft Bunyan. Het verhaal van de zondaar en de spin is wel goed, op zijn tijd. Maar dit is een fabel die niet alles bevat. Is er ook ruimte voor Psalm 8 en Psalm 139. Maar goed zoals ik in discussies al zei volledigheid hoeft niet in ieder geschrift. Dat hangt helemaal van het doel af. Maar ga niet net doen alsof de geschriften wel volledig zijn.
De Heilige oorlog heb ik een paar jaar geleden gelezen, ik kan me niet alles meer uit het boek herinneren. De verwijzingen naar Bijbelteksten zijn wel eens op de klank af, waarbij men niet kijkt naar de context. Ik waardeer het boek wel. Maar om nu hier een theologie op te baseren, inclusief volgorden, dat kan gewoon niet. Ik neem ook niet aan dat dat de bedoeling van Bunyan was. Daarvoor moet men toch Bijbelstudies schrijven. Verder het hoeft toch geen probleem te zijn voor je, als er toch zo goed verwezen is naar de Bijbelteksten om die ook aan te halen? Dit laatste is ook voor mij belangrijk bij het lezen van de Catechismus. Het is een makkelijk naslagwerk en alleen daarom al goed om te kennen. Maar niet als gezagsbron, dat gaat keihard tegen de drie formulieren zelf in.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
PeterB
De Bijbel is en blijft gezaghebbend.
En die geschriften van Bunyan daar grond ik ook geen theologie op, ze zijn ter verduidelijking.
Maar tot hier toe een discussie over of we die formulieren etc nu we of niet moeten lezen.
Het ging mij eigenlijk om de inhoud.
ten eerste: Als je vraag of er ruimte is in het verhaal van de spin en die zondaar voor psalm 8, dan moet je psalm 8 lnog eens lezen.
Hoe spreekt deze spin over hoe hij gesteld. Hoe duidelijk laat de spin blijken in welke staat deze verkeerd.
Vergeet niet dat David een begenadigd mens was en de tegenspreker van de spin was een nog dode zondaar.
Dit geldt zeker in het geval van psalm 139.
Onderscheid het verschil tussen wie deze psalmen gedicht heeft en tussen de persoon waartegen de spin het heeft.
De spin spreekt tegen een onbekeerd en onontdekt zondaar die er geen weet van heeft in welke een verderfelijke staat hij zich bevindt!!!
De dichter van deze psalmen weet tegen wie hij het heeft. Tegen zijn Verlosser.
In psalm 8 spreekt hij ook aan het eind uit dat hij weet in welk een staat hij zich bevindt.
5
Wat is de mens,dat Gij zijner gedenkt, en
de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?
Ik lees hierin dat de dichter hier zichzelf onwaardig acht tegenover God. Dat hij alles wat hij van God gekregen heeft niet verdient heeft. Ja zelfs kunnen we hieruit opmaken dat de dichter zelfs met God instemd als God de mens in zijn val had laten liggen.
En dat is nu juist datgene wat een ontdekte zondaar gaat inleven en mee instemmen.
En welke een wonder zal het dan zijn voor zo'n mens als Christus zijn stad Mensziel wil bevrijden van de listige en verderfelijke leiding van Satan. Daar zal een eeuwigheid voor nodig zijn om dat te kunnen bevatten. Hoe groot blinkt hierin Gods eer juist uit.
En bedoel ik met ellende kennis. Dat we dit hieboven in gaan leven. Dat het enige wat we verdient hebben, is dat God ons naar Zijn rechtvaardig oordeel met de eeuwige straffen zal moeten straffen. Dat we tegen een goeddoend God MOEDWILLIG gezondigd hebben. God toont ons dan Zijn heiligheid ook. Dan gaat er een droefheid ontstaan die juist uitdrijft naar Christus. Een droefheid dat we zulk een God hebben verloochend.
En hoe God die zondaar daar aan ontdekt, daarin gaat God Zijn wegen die bij de een en de ander zullen verschillen. Maar de kern zal geleerd worden!!!
En die geschriften van Bunyan daar grond ik ook geen theologie op, ze zijn ter verduidelijking.
Maar tot hier toe een discussie over of we die formulieren etc nu we of niet moeten lezen.
Het ging mij eigenlijk om de inhoud.
ten eerste: Als je vraag of er ruimte is in het verhaal van de spin en die zondaar voor psalm 8, dan moet je psalm 8 lnog eens lezen.
Hoe spreekt deze spin over hoe hij gesteld. Hoe duidelijk laat de spin blijken in welke staat deze verkeerd.
Vergeet niet dat David een begenadigd mens was en de tegenspreker van de spin was een nog dode zondaar.
Dit geldt zeker in het geval van psalm 139.
Onderscheid het verschil tussen wie deze psalmen gedicht heeft en tussen de persoon waartegen de spin het heeft.
De spin spreekt tegen een onbekeerd en onontdekt zondaar die er geen weet van heeft in welke een verderfelijke staat hij zich bevindt!!!
De dichter van deze psalmen weet tegen wie hij het heeft. Tegen zijn Verlosser.
In psalm 8 spreekt hij ook aan het eind uit dat hij weet in welk een staat hij zich bevindt.
5
Wat is de mens,dat Gij zijner gedenkt, en
de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?
Ik lees hierin dat de dichter hier zichzelf onwaardig acht tegenover God. Dat hij alles wat hij van God gekregen heeft niet verdient heeft. Ja zelfs kunnen we hieruit opmaken dat de dichter zelfs met God instemd als God de mens in zijn val had laten liggen.
En dat is nu juist datgene wat een ontdekte zondaar gaat inleven en mee instemmen.
En welke een wonder zal het dan zijn voor zo'n mens als Christus zijn stad Mensziel wil bevrijden van de listige en verderfelijke leiding van Satan. Daar zal een eeuwigheid voor nodig zijn om dat te kunnen bevatten. Hoe groot blinkt hierin Gods eer juist uit.
En bedoel ik met ellende kennis. Dat we dit hieboven in gaan leven. Dat het enige wat we verdient hebben, is dat God ons naar Zijn rechtvaardig oordeel met de eeuwige straffen zal moeten straffen. Dat we tegen een goeddoend God MOEDWILLIG gezondigd hebben. God toont ons dan Zijn heiligheid ook. Dan gaat er een droefheid ontstaan die juist uitdrijft naar Christus. Een droefheid dat we zulk een God hebben verloochend.
En hoe God die zondaar daar aan ontdekt, daarin gaat God Zijn wegen die bij de een en de ander zullen verschillen. Maar de kern zal geleerd worden!!!
Psalm 8 gaat inderdaad over de mens na de val. Maar er wordt niet gesproken over de zonde. Het onderscheid tussen God en mens was er ook al voor de val. Vers vijf is geen gevolg van de zonde. Hier wordt gewezen op de grootheid van God, maar ook over de gave van God aan de mens in het algemeen. Ook nog na zijn val. Naar mijn idee blijft hier weinig ruimte voor in het verhaal van de spin en de zondaar. Nogmaals dat is niet erg, met gelijkenissen of fabels kun je nooit meer dan een deel belichten. Als we dat maar onthouden.
Psalm 139 gaat ook over de wonderbaarlijke schepping van de mens. Dat heeft nog niets met verkiezing of bekering te maken. (Althans nog niet voor ons bekend). Ieder mens is zo mooi door God geschapen. Ieder mens is een schepsel van God, de kroon op de schepping. Daar mogen we niet te min over denken. Als ik nu een boek mag aanraden: "Gedachten" van Blaise Pascal. Hierin gaat het ook over de spanning tussen grootheid en kleinheid van de mens. Ik denk dat we deze spanning moeten vasthouden en niet naar een van beide moeten doorslaan. Want beide komen in de Bijbel voor.
Vaya con Dios,
parsifal
Psalm 139 gaat ook over de wonderbaarlijke schepping van de mens. Dat heeft nog niets met verkiezing of bekering te maken. (Althans nog niet voor ons bekend). Ieder mens is zo mooi door God geschapen. Ieder mens is een schepsel van God, de kroon op de schepping. Daar mogen we niet te min over denken. Als ik nu een boek mag aanraden: "Gedachten" van Blaise Pascal. Hierin gaat het ook over de spanning tussen grootheid en kleinheid van de mens. Ik denk dat we deze spanning moeten vasthouden en niet naar een van beide moeten doorslaan. Want beide komen in de Bijbel voor.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."