Bedoel je nu dat je onterecht schrijft ‘waar gelovigen’, in plaats van gelovigen?Ik geef een correctie op deze posting van mezelf. Ik realiseerde me ineens dat ik memento nog niet helemaal begrepen had; ik vind níet dat alleen waar gelovigen belijdenis moeten doen. Dan ga je een ongeoorloofd onderscheid in de gemeente aanbrengen en breek je de gemeente af.
Of je gaat mensen 'pushen' om toch maar belijdenis te doen, met het risico dat mensen zich voor gelovigen uitgeven die dat niet zijn.
Afgewezen, jij kan het ver gezocht vinden, toch heeft er een aantal jaren geleden een serie in de Saambinder gestaan om aan te tonen dat Judas níet aan het Avondmaal had deelgenomen. Waarom verbindt je dat nu zo expliciet aan de ‘geloofsdoop’.
Het is droevig dat er slechts 30 avondmaalsgangers zijn, tenminste als dat betekent dat er slechts 30 gelovigen zijn. We moeten alles wel zien naar het klimaat van de gemeente. Als ik in een plaatselijke gemeente zie dat álle mensen deelnemen aan het Avondmaal, vind ik dat eveneens vreemd. Je zou denken ik moet toch verblijd zijn. Toch ben ik dat niet, omdat ook daar kaf onder het koren zit. In genoemde gemeente van Opheusden is het andersom, daar zit koren onder het kaf.Ik hoorde laatst van een klasgenoot van mij uit Opheusden dat er van de 3000 gemeenteleden zo'n 30 aan het avondmaal gaan. 1 procent... dan is het wel heel droevig gesteld.... en is het schandalig dat de kerkraad daar niks aan doet maar eigenlijk zoiets heeft van: Het is wel prima zo. als er 300 mensen aan zouden gaan zou dat ze ernstiger zorgen baren dan nu er een stuk of 30 aangaan.
Misschien wel, maar ik denk wel eens aan de ‘bar/t Mitzwah’.Belijdenis van de leer i.t.t. belijdenis van het geloof is dus helemaal een rare en kromme, niet op de bijbel gefundeerde stap in het geloofsleven.
Sabra, als ik pleit voor het dopen door gelovige ouders, waarom is dat een geloofsdoop, of bedoel je met de geloofsdoop niet wat de Wederdopers bedoelden?
Jean de Labadie, en ook de Wederdopers, meenden te kunnen oordelen over iemands staat voor de eeuwigheid. Dat er parallellen lopen met de praktijk in sommige gemeenten en de Labadie is waar, maar ik vind de visie van Memento of die van Calvijn iets anders. Als Calvijn en Memento zegt waaraan de avondmaalsganger moet voldoen naar Bijbelse maatstaven, dan leggen ze wel een maatstaf aan, maar geen menselijke. Als ik zeg dat de Bijbel verklaart dat alleen die gelooft in de Heere Jezus Christus zalig zal worden, dan is dat niet mijn maatstaf, maar een Bijbelse. Het wordt pas dopers als ik zeg: wel vertel eens, wat is er gebeurd / veranderd in je leven. Waar is de Heere begonnen met je leven, etc. Dan leg je de bekering langs de menselijke / mijn meetlat.Wat is het verschil tussen de visie van De Labadie en van Memento?
