punt 1 en 2 ontkent niemand. dat komt omdat je niet luistert. de discipelen hadden ook geen munt, die hadden nog openlijk elkaar niet de voeten willen wassen.Wilhelm schreef:op een forum als deze wel.freek schreef:Wilhelm, laten we eerlijk zijn. De bijbel geeft niet veel aanwijzingen over hoe de Avondmaalsviering moet verlopen. Daar moet je dus zelf een antwoord op formuleren, door allerlei andere bijbelse gegevens te combineren. Vind je het dan vreemd dat niet iedereen bij onze formulieren uitkomt?Wilhelm schreef:Het formulier is hier heel duidelijk in , en mensen die in openbare zonden leven, behoren van de tafel geweerd te worden.
Ik schrik echt van de reacties hier, alsof de situatie zoals door Dia geschetst heel gebruikelijk behoort te zijn, en dat het een blijk is van warmte en liefde.
Niets van dit al.
Deze zaken horen ordelijk te geschiedden , en gasten behoren vooraf toestemming te vragen om aan te gaan .
Een kenmerk van de ware kerk is dat de tucht gehandhaafd wordt, en dat is in zon geval niet aan de orde.
Soms lijkt het wel hier, alsof alle gebruiken en gewoonten , ook die gegrond zijn op Schrift en belijdenis, ter discussie moeten worden gesteld.
Een zeer gevaarlijke ontwikkeling...
1. Al onze oudvaders hebben erkend dat de kerk een verzameling is van schijn en zijn, van ware leden , en dode takken.
2. de tucht is een belangrijk aspect geweest in het functioneren vd kerk, en met toelaten van vreemden , gaan we daaraan voorbij.
De puriteinen , waar zovaak, en terecht, naar verwezen wordt, gingen ook heel strikt hiermee om , en zonder munt mocht je niet aan het HA aanzitten. Het gaat om een instelling van Christus zelf, en de heiligheid daarvan mogen we nooit uit het oog verliezen.
En als ik dan zie hoe er op zon reactie van Dia wordt gereageerd, dan verbaasd me dat, en ik hoop niet dat dat de algemene gedachten zijn binnen onze gereformeerde gezindte.
Dan ziet het er somber uit ...
de 'heiligheid' zal ik niet ontkennen, maar er wordt tegenwoordig wel erg 'heilig' over het avondmaal gedaan in combinatie met het beschouwen van de deelnemers.
Het is vooral een soort prediking: als we door de grovigheid van ons verstand het evangelie niet zouden begrijpen, dan kan het door ruiken en voelen en proeven duidelijk worden.
Inmiddels is dat aspect verloren gegaan en is het een kerkelijke gebeurtenis geworden omgeven met te veel mystiek. En dat is heel erg jammer.