wij hadden een hele gelukkige jeugd, met veel liefde en ouders die altijd voor je klaar stonden....Rens schreef:Tjoh, wat is dat toch een blij leven hé....moeten anderen dáár nu jaloers op worden, zoals er geproclameerd wordt: de wereld moet jaloers worden op ons......nou op die manier dus écht niet hé....albion schreef:. Wij mochten echt niets (en dat was niet uit wettisme)
en ja ik ben jaloers op hetgene wat mijn ouders bezaten.
Er was ook veel humor, mijn moeder had veel humor en ze was ook altijd de spil, want wat ze zei was onderhoudend, en ze wist met verstand over een heleboel zaken te spreken en niet alleen met de mensen die naar de kerk gingen, maar ze sprak met iedereen die ze in de bus, trein of halte zag. Ze waren gezellig, mijn vader werkte hard om zijn gezin te onderhouden en mijn moeder bracht de gezelligheid aan. We vonden het vreselijk als ze een keer niet thuis was. En, het is misschien vreemd voor je, maar er was humor in ons gezin.
en ik denk ook dat er een heleboel kinderen jaloers waren omdat wij wisten waar we aan toe waren en dat we ons moesten houden aan regels en die hebben kinderen hard nodig...
in ieder geval is er niemand aan het chatten
:D:D
