Jongere schreef:
- Persoonlijk (zoals Freek al zei) zou ik me niet zo thuisvoelen op DC of Solidamentum. Al denk ik dat over DC vaak nog te positief wordt gedacht wat geborgenheid betekent, ik denk dat je daar - zij het op een heel andere manier - ook met hele moeilijke discussies in aanraking kan komen. Dan niet zozeer over het christendom in het geheel, maar meer discussies die twintig jaar terug op de CSFR leefden en dat nu in mindere mate doen.
Ik ben niet geheel onbekend met DC, maar weet niet precies waar je nu naar verwijst. In het algemeen wordt er op DC naar gestreefd om ten opzichte van de leden bevestigend te zijn richting het kerkgenootschap waaruit ze voortkomen (draak van een zin). Ofwel: de GGiN'er wordt niet overtuigd van de 'waarheid' van de GG, evenmin als de PKN'er met zijn haren bij de CGK-BhP wordt gesleept.
Ik kan me drie recente discussietjes herinneren: over de vraag of de grondslag van de vereniging voldoende expliciet gemaakt werd in de verenigingspraktijk, over een toename van informele activiteiten en over confronterende lectores in een forum. Over het eerste werd wat wisselend gedacht (een deel van de vereniging vond dat bijvoorbeeld de doodstaat van de mens (die expliciet in de grondslag wordt genoemd) weinig naar voren kwam, terwijl een ander deel van de vereniging vond dat een grondslag niet de functie van afvinklijstje heeft, maar een denkkader vormt. Over de informele activiteiten werd ook wat wisselend gedacht, maar het is nog steeds zo dat informele activiteiten ten dienste staan van de studieactiviteiten en dat ze maar een klein deel uitmaken van de totale verenigingsactiviteiten. Je kunt prima lid zijn zonder informele activiteiten bij te wonen. Het forum met confronterende lector verkeert in een proefstadium. Vorig jaar is geloof ik een mevrouw van Een Ander Joods Geluid geweest om te debatteren met EJ Brouwer.
De CSFR-discussies van twintig jaar geleden kan ik niet helemaal peilen, omdat ik toen nog een heel klein Zitaatje was. Wel vaart CSFR een koers die ik me bij DC niet zo kan voorstellen, vooral wat het studiekarakter, de schriftkritiek en de lectores en studieliteratuur betreft. Overigens aardige mensen hoor, die CSFR'ers.
Jongere schreef:
- Op dat laatste punt inhakend: ik denk dat veel ouderen/ouders als ze de studenten (of hun kinderen) zien en af en toe flarden horen over de vereniging of in de krant een verslag lezen te snel in een afweerhouding schieten. Concreet bedoel ik: veel studenten hebben het moeilijk met vragen over het geloof en hoe dat geloof zich verhoudt tot hun persoonlijke leven. Vandaar dat tijdens lezingen waar ketterse dingen worden verkondigd ook niet al te veel tegenweer komt - het is niet dat wat de mensen bezig houdt.
Dit lijkt me een beetje een makkelijke redenering. De lezingen zijn wel ketters, en ze worden niet zo erg weerlegd, maar dat geeft niet, omdat het de leden toch niet boeit. Sorry, maar dan schiet ofwel de themacommissie zijn doel voorbij, ofwel de lector weet zijn publiek niet aan te spreken. En dit maakt het gevaar van een confronterende lector des te groter: als je geboeid bent door het onderwerp, en je je stevig hebt voorbereid en er vervolgens over nadiscussieert, kun je de confrontatie verwerken tot een bewapening voor de toekomst. Als je alleen maar zit en consumeert, geef je iedere ketterse lector alle gelegenheid om af te breken in plaats van op te bouwen.
Waarom probeert CSFR het ketterse beeld niet wat bij te sturen, als het geen weergave van de werkelijkheid is? Ik ken heel wat ouders en ook heel wat predikanten die zich grote zorgen maken. Is dat dan toch onterecht?