Arminiaans

[refo]

De gereformeerde gezindte weet helemaal niet meer wat geloof is.
Ze zijn oprecht van mening dat God het moet doen. Het is te hopen dat men op tijd inziet dat het anders is.

[Rens]

Wat me altijd stoort bij het Arminianisme en de discussie daarover is dat een forumlid uit de GGiN best mag zeggen dat er niets mis is aan het lekker enthousiast God zoeken, zolang God de eer krijgt als enige bron van alle kracht en genade.
Maar zodra een GKV'er dat doet, dan hebben we hier een probleem.

helemaal mee eens................

[Kaw]

De gereformeerde gezindte weet helemaal niet meer wat geloof is.
Ze zijn oprecht van mening dat God het moet doen. Het is te hopen dat men op tijd inziet dat het anders is.

Oei link Refo, dit kon wel eens je eigen laatste zetje zijn naar de brandstapel.

Maar ik snap je wel. Het komt hier op neer: Wanneer je uitverkoren bent, dan zorgt God er wel voor dat je je gaat gedragen als een kind van God. In de tussentijd maakt het niet uit wat voor leven je leid als het maar niet tot aanstoot is voor je omgeving. Dus uitgaan enz. prima. Maar kom wel in het zwart in de kerk. Geen enkele eigen verantwoording meer dus. En als we dood gaan, nou ja, jammer. Alles tot eer van God die ons voorgeprogrammeerd heeft.

[Erasmiaan]

De gereformeerde gezindte weet helemaal niet meer wat geloof is.
Ze zijn oprecht van mening dat God het moet doen. Het is te hopen dat men op tijd inziet dat het anders is.

Het moet toch echt niet gekker worden...

[Rens]

Oei link Refo, dit kon wel eens je eigen laatste zetje zijn naar de brandstapel.
.

Zijn de Inquisitierechtbanken dan al opgericht?? Heb er nog niets over gehoord.....

[refo]

De gereformeerde gezindte weet helemaal niet meer wat geloof is.
Ze zijn oprecht van mening dat God het moet doen. Het is te hopen dat men op tijd inziet dat het anders is.

Oei link Refo, dit kon wel eens je eigen laatste zetje zijn naar de brandstapel.

Maar ik snap je wel. Het komt hier op neer: Wanneer je uitverkoren bent, dan zorgt God er wel voor dat je je gaat gedragen als een kind van God. In de tussentijd maakt het niet uit wat voor leven je leid als het maar niet tot aanstoot is voor je omgeving. Dus uitgaan enz. prima. Maar kom wel in het zwart in de kerk. Geen enkele eigen verantwoording meer dus. En als we dood gaan, nou ja, jammer. Alles tot eer van God die ons voorgeprogrammeerd heeft.

Ongeveer.
De plaatsmakend-werk-doctrine wordt zover doorgetrokken dat eigenlijk het werk van Christus niet nodig is. De Geest maakt levend en dat is in zekere zin ook waar. Het werk van de Zoon moet toegepast worden, ook dat is waar. Maar dan wel aan doden en niet aan al levenden. Want dan is Hij niet echt nodig meer. De verkorene leeft toch al?
Vanavond lazen we 2 Kor 11. Daar staat o.a. dit:

Waarom? Is het, omdat ik u niet liefheb? God weet het! Maar wat ik doe, dat zal ik nog doen, om de oorzaak af te snijden dengenen, die oorzaak hebben willen, opdat zij in hetgeen zij roemen, bevonden mochten worden gelijk als wij. Want zulke valse apostelen zijn bedriegelijke arbeiders, zich veranderende in apostelen van Christus. En het is geen wonder; want de satan zelf verandert zich in een engel des lichts. Zo is het dan niets groots, indien ook zijn dienaars zich veranderen, als waren zij dienaars der gerechtigheid; van welke het einde zal zijn naar hun werken.

Nu wil ik niemand beschuldigen een werktuig van Satan te zijn, maar het is toch wel geweldig van belang dat de hoorder kan weten dat wat de prediker zegt van God is. Hoe halen we dat nu uit elkaar? Hoe weten we dat wat gezegd waar is? Want wij mensjes zijn zo gauw onder de indruk van mooie woorden en welluidende zinnen. Ook houden we van bekende geluiden. Dat is zo vertrouwd. Maar hoe herkennen we de satan die als een engel des lichts tot ons komt?

[Erasmiaan]

De gereformeerde gezindte weet helemaal niet meer wat geloof is.
Ze zijn oprecht van mening dat God het moet doen. Het is te hopen dat men op tijd inziet dat het anders is.

Oei link Refo, dit kon wel eens je eigen laatste zetje zijn naar de brandstapel.

Maar ik snap je wel. Het komt hier op neer: Wanneer je uitverkoren bent, dan zorgt God er wel voor dat je je gaat gedragen als een kind van God. In de tussentijd maakt het niet uit wat voor leven je leid als het maar niet tot aanstoot is voor je omgeving. Dus uitgaan enz. prima. Maar kom wel in het zwart in de kerk. Geen enkele eigen verantwoording meer dus. En als we dood gaan, nou ja, jammer. Alles tot eer van God die ons voorgeprogrammeerd heeft.

Ongeveer.
De plaatsmakend-werk-doctrine wordt zover doorgetrokken dat eigenlijk het werk van Christus niet nodig is. De Geest maakt levend en dat is in zekere zin ook waar. Het werk van de Zoon moet toegepast worden, ook dat is waar. Maar dan wel aan doden en niet aan al levenden. Want dan is Hij niet echt nodig meer. De verkorene leeft toch al?
Vanavond lazen we 2 Kor 11. Daar staat o.a. dit:

Waarom? Is het, omdat ik u niet liefheb? God weet het! Maar wat ik doe, dat zal ik nog doen, om de oorzaak af te snijden dengenen, die oorzaak hebben willen, opdat zij in hetgeen zij roemen, bevonden mochten worden gelijk als wij. Want zulke valse apostelen zijn bedriegelijke arbeiders, zich veranderende in apostelen van Christus. En het is geen wonder; want de satan zelf verandert zich in een engel des lichts. Zo is het dan niets groots, indien ook zijn dienaars zich veranderen, als waren zij dienaars der gerechtigheid; van welke het einde zal zijn naar hun werken.

Nu wil ik niemand beschuldigen een werktuig van Satan te zijn, maar het is toch wel geweldig van belang dat de hoorder kan weten dat wat de prediker zegt van God is. Hoe halen we dat nu uit elkaar? Hoe weten we dat wat gezegd waar is? Want wij mensjes zijn zo gauw onder de indruk van mooie woorden en welluidende zinnen. Ook houden we van bekende geluiden. Dat is zo vertrouwd. Maar hoe herkennen we de satan die als een engel des lichts tot ons komt?

Refo, geloof je ten diepste jezelf wel? Of is het zo dat er diep van binnen in je iets knaagt? Dat dat knagende gevoel je drijft om steeds scherper te worden en steeds meer om je heen te slaan om dat knagende gevoel te onderdrukken? Dat knagende gevoel dat je zegt dat de eeuwigheid zo lang is en dat jezelf bedriegen maar één keer kan. Dat dat "oude volk" toch een ander leven bedoelt dan dat jij denkt dat nodig is. Is dat niet ten diepste de reden, refo, die je drijft om je telkens weer af te zetten tegen de aloude beproefde waarheid?

[Kaw]

aloude beproefde waarheid?

Dat is in de eerste plaats de bijbel en niet de bevindingstheologie van de afgelopen 200 jaar.
Waarin schiet Refo te kort? Wil je dat dan met de bijbel aantonen?

[Marnix]

Inderdaad. Die oude beproefde waarheid is zo geworden dat ik me inderdaad wel eens afvraag of mensen nog wel weten wat geloven is. Er zijn allerlei dogma's bij bedacht, voorwaarden, stappen etc. En het gevolg is dat het grootste deel van de gemeente tegenwoordig zichzelf niet eens meer een gelovige (of wel een gelovige maar niet een waarbij het zaligmakend is) durft te noemen. Daar is niets aloud beproefds aan, dat is geheel in strijd met de Bijbelse lijn. Het geloof is moeilijker en exclusiever gemaakt dan het is en dat is puur mensenwerk.

Waar is het eenvoudige geloven, als een kind, en je dan zalig mogen weten, zoals de Bijbel dat leert, gebleven?

[Afgewezen]

aloude beproefde waarheid?

Dat is in de eerste plaats de bijbel en niet de bevindingstheologie van de afgelopen 200 jaar.
Waarin schiet Refo te kort? Wil je dat dan met de bijbel aantonen?

Dit soort zaken zijn niet met een bijbeltekst te bewijzen.
Het werk van de Geest kun je niet gaan 'bewijzen' met de Bijbel.
Maar de toon waarmee refo zich afzet tegen wat 'onder ons' gemeengoed is, is op zijn minst merkwaardig te noemen. Er spreekt agressie uit. Dus daarin schiet refo sowieso al te kort.

[Rens]

Waar is het eenvoudige geloven, als een kind, en je dan zalig mogen weten, zoals de Bijbel dat leert, gebleven?

Ik kan mij jouw verzuchting heel goed indenken.........gelukkig mag ik in mijn kerk op die wijze geloven, als een kind.

[Afgewezen]

Waar is het eenvoudige geloven, als een kind, en je dan zalig mogen weten, zoals de Bijbel dat leert, gebleven?

Dat is er gewoon en zal er ook altijd blijven gelukkig.

[Kaw]

aloude beproefde waarheid?

Dat is in de eerste plaats de bijbel en niet de bevindingstheologie van de afgelopen 200 jaar.
Waarin schiet Refo te kort? Wil je dat dan met de bijbel aantonen?

Dit soort zaken zijn niet met een bijbeltekst te bewijzen.
Het werk van de Geest kun je niet gaan 'bewijzen' met de Bijbel.
Maar de toon waarmee refo zich afzet tegen wat 'onder ons' gemeengoed is, is op zijn minst merkwaardig te noemen. Er spreekt agressie uit. Dus daarin schiet refo sowieso al te kort.

Weer die intentieverklaringen. :roll: Daarmee berijk je begrip en een inhoudelijke discussie.

Maar waarom is het niet door de bijbel te bewijzen? De bijbel zegt aan de ene kant heel duidelijk dat het geloof enkel komt van God. God is de enige bron die een wedergeboorte kan bewerkstelligen.
Aan de andere kant stelt de bijbel dat we ons moeten bekeren en in Ez. 18 zelfs dat we ons een wedergeboorte moeten werken. Dat is schijnbaar geen tegenstelling. Door het standpunt van Calvijn absoluut te nemen krijg je wel een tegenstelling tussen die bijbelteksten. Door te zeggen dat God de bron is van alle kracht, wil en genade en dat de mens met behulp van God zich een zaligheid moet werken, dan is dat probleem opgelost. Ja, ook God geeft de wil. Daarom als iemand de behoefte voelt om zich te bekeren: doe het!

[Marnix]

Waar is het eenvoudige geloven, als een kind, en je dan zalig mogen weten, zoals de Bijbel dat leert, gebleven?

Dat is er gewoon en zal er ook altijd blijven gelukkig.

Ik zie vaak het tegenovergestelde. Als geloven als een kind er nog steeds zoveel zou zijn zouden de avondmaalstafels niet zo leeg zijn.

Verder verwijt je Refo zijn toon, maar hij heeft volgens mij hier alle recht om verwijten te maken... In ieder geval kan je hem niet verwijten dat hij een verwijtende toon heeft in zake dingen die hij op bijbelse gronden als dwaling ziet. Bij misstanden en dwalingen in de Bijbel wordt ook altijd een verwijtende, scherpe toon gebruikt. Dat dit gemeengoed is geen reden om niet kritisch te zijn.

[refo]

Wat geleerd moet worden over de Geest is dat Hij Zich van de prediking bedient. Dat het dáár gebeurt. Hij vereenzelvigt Zich er zelfs mee. Hij zit er in. Omdat Geest en Woord niet zijn te scheiden.
Beter is echter het helemaal niet over Hem te hebben, hoe gek het ook klnkt. De Geest is veel te bescheiden, Hij wil helemaal niet bepreekt worden. De inhoud van het Evangelie is Christus en niamand anders.

Je ziet ook welke misstanden ervan komen. De Ambtsdragers menen nu zelfs aan de hand wat iemand vertelt te kunnen afleiden of het echt is of niet. Ze kunnen dat helemaal niet en hebben er het recht niet toe iemand te oordelen.

Door nu in het hele gebeuren rond het heil een component Woord (op zich niet zaligmakend) en een component Geest te onderscheiden loopt alles in het honderd. De prediking is dan per definitie alleen nog een (al of niet aangenaam) verpozen van de gemeente. Meer niet. En als de Geest er niet in meekomt zijn het helemaal holle vaten. Die klinken het hardst. Maar zorgen wel voor fabrieksdoofheid bij de hoorders.

En als dat dan allemaal tot het geloof heeft geleid dan zeggen we dáárvan dat het allemaal Gods werk is geweest die door ZIjn Geest het werk van Christus heeft toegepast. Desnoods dat Hij plaats heé'ft gemaakt voor Christus. Maar zeg nooit dat Hij plaats móét maken voordat. Want dat is de ongekeerde wereld en dus niet waar.