Wat mij opvalt is dat mensen bij zaken die ze niet goed begrijpen en/of eigenlijk afkeurenswaardig vinden de zaak benoemen als Arminiaans. Ik vind het opvallend dat deze term als kapstok wordt gebruikt om alles aan op te hangen wat niet bijbels zou zijn.
Hier heb ik eigenlijk drie vragen over:
Wat bedoelt men als men spreekt over 'Arminiaans'?
Waarom wordt de term 'Arminaans' als kapstok gebruikt?
Is alles wat Arminius heeft geleerd geheel zonder waarde voor ons?
Arminiaans
Ik denk dat één van de zaken waar Arminius bang voor was, in de praktijk van vandaag ook werkelijkheid is geworden: de dode lijdelijkheid die ontstaat bij een strikte (en verkeerde) toepassing van Calvijns predestinatieleer. Arminius loste het probleem op door een vrije wil voor te staan. Dat zullen wij maar niet doen, aangezien er geen grond voor is in Gods Woord en dat hoogstwaaschijnlijk ook geen 'betere' gelovigen zal opleveren (denk aan Adam die het met zijn vrije wil totaal verknalde). Wel is de angst van Arminius nog steeds reeël. Maar nogmaals: zijn oplossing was niet dé oplossing.Is alles wat Arminius heeft geleerd geheel zonder waarde voor ons?
Arminius: Bekering en geloof is mensenwerk.
Geen troost uit Ef. 1 met een fundament in het welbehagen van God, die DODE zondaars tot leven wilt brengen in de wedergeboorte.
Arminius leerde dat mensen van nature in staat zijn te geloven en zich te bekeren.
Mensen die als de tollenaar smeken om genade kunnen moeilijk geloven en zich moeilijk bekeren als Gods Woord een getuigenis is dat mensen MOETEN geloven en zich MOETEN bekeren om zalig te worden. Die om genade roepende zondaars worden door Arminius niet geleerd om op Jezus te zien, waar de genade om niet te verkrijgen is, maar zelf aan het werk te gaan en genade met iets van zichzelf te bemachtigen.
De leer van Arminius leert dus in wezen dat een zondaar buiten Christus om zalig kan worden en dus geen genade nodig heeft dat te vinden is in het volkomen Lam dat de verzoening borgtochtelijk teweeg heeft gebracht.
Hooguit wordt bij Arminius de genade 'gekocht' bij Christus door zelfwerkzaamheid waarbij de zondaar zelf de genade als 'iets' moet vasthouden om daarmee voor God te kunnen bestaan.
Een gruwelijke dwaling die nog verder gaat dan Rome.
De leer van Arminius is gestoeld op de leer van Pelagius die door Augustinus al eeuwen voor Arminius is verworpen. Het is in wezen een oude dwaling die steeds weer de kop opsteekt en niet de minste omdat het de mens opzichzelf werpt, in plaats van op de Ene Naam onder de hemel gegeven tot zaligheid.
Wanneer is de kapstok terrecht: Als de mens aan het werk gezet wordt, en als dit bedoeld wordt als een zaligmakende eigen verdienste.
Dat is NIET het aan het werk zetten in het zoeken van het heil in Christus.
Het eerste werpt de mens op zichzelf, het tweede wijst de mens op de Enige Weg, Waarheid en het Leven.
Elke leer die de mens opzichzelf werpt alvorens naar Christus te verwijzen, als voorwaarde is in haar aard Arminiaans. Dan hoeft het niet altijd leerstellig uit het Arminius-systeem te komen, maar heeft dan wel hetzelfde effect.
De strijd van de contra-remonstrantie was een strijd om de genade om niet, geheel onvoorwaardelijk, veilig te stellen. En zo is het dan ook in de Dordtse Leerregels vastgelegd.
Geen troost uit Ef. 1 met een fundament in het welbehagen van God, die DODE zondaars tot leven wilt brengen in de wedergeboorte.
Arminius leerde dat mensen van nature in staat zijn te geloven en zich te bekeren.
Mensen die als de tollenaar smeken om genade kunnen moeilijk geloven en zich moeilijk bekeren als Gods Woord een getuigenis is dat mensen MOETEN geloven en zich MOETEN bekeren om zalig te worden. Die om genade roepende zondaars worden door Arminius niet geleerd om op Jezus te zien, waar de genade om niet te verkrijgen is, maar zelf aan het werk te gaan en genade met iets van zichzelf te bemachtigen.
De leer van Arminius leert dus in wezen dat een zondaar buiten Christus om zalig kan worden en dus geen genade nodig heeft dat te vinden is in het volkomen Lam dat de verzoening borgtochtelijk teweeg heeft gebracht.
Hooguit wordt bij Arminius de genade 'gekocht' bij Christus door zelfwerkzaamheid waarbij de zondaar zelf de genade als 'iets' moet vasthouden om daarmee voor God te kunnen bestaan.
Een gruwelijke dwaling die nog verder gaat dan Rome.
De leer van Arminius is gestoeld op de leer van Pelagius die door Augustinus al eeuwen voor Arminius is verworpen. Het is in wezen een oude dwaling die steeds weer de kop opsteekt en niet de minste omdat het de mens opzichzelf werpt, in plaats van op de Ene Naam onder de hemel gegeven tot zaligheid.
Wanneer is de kapstok terrecht: Als de mens aan het werk gezet wordt, en als dit bedoeld wordt als een zaligmakende eigen verdienste.
Dat is NIET het aan het werk zetten in het zoeken van het heil in Christus.
Het eerste werpt de mens op zichzelf, het tweede wijst de mens op de Enige Weg, Waarheid en het Leven.
Elke leer die de mens opzichzelf werpt alvorens naar Christus te verwijzen, als voorwaarde is in haar aard Arminiaans. Dan hoeft het niet altijd leerstellig uit het Arminius-systeem te komen, maar heeft dan wel hetzelfde effect.
De strijd van de contra-remonstrantie was een strijd om de genade om niet, geheel onvoorwaardelijk, veilig te stellen. En zo is het dan ook in de Dordtse Leerregels vastgelegd.
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
C.H. Spurgeon.
-
Adorote
Klavier schreef:Arminius: Bekering en geloof is mensenwerk.
Geen troost uit Ef. 1 met een fundament in het welbehagen van God, die DODE zondaars tot leven wilt brengen in de wedergeboorte.
Arminius leerde dat mensen van nature in staat zijn te geloven en zich te bekeren.
Mensen die als de tollenaar smeken om genade kunnen moeilijk geloven en zich moeilijk bekeren als Gods Woord een getuigenis is dat mensen MOETEN geloven en zich MOETEN bekeren om zalig te worden. Die om genade roepende zondaars worden door Arminius niet geleerd om op Jezus te zien, waar de genade om niet te verkrijgen is, maar zelf aan het werk te gaan en genade met iets van zichzelf te bemachtigen.
De leer van Arminius leert dus in wezen dat een zondaar buiten Christus om zalig kan worden en dus geen genade nodig heeft dat te vinden is in het volkomen Lam dat de verzoening borgtochtelijk teweeg heeft gebracht.
Hooguit wordt bij Arminius de genade 'gekocht' bij Christus door zelfwerkzaamheid waarbij de zondaar zelf de genade als 'iets' moet vasthouden om daarmee voor God te kunnen bestaan.
Een gruwelijke dwaling die nog verder gaat dan Rome.
De leer van Arminius is gestoeld op de leer van Pelagius die door Augustinus al eeuwen voor Arminius is verworpen. Het is in wezen een oude dwaling die steeds weer de kop opsteekt en niet de minste omdat het de mens opzichzelf werpt, in plaats van op de Ene Naam onder de hemel gegeven tot zaligheid.
Wanneer is de kapstok terrecht: Als de mens aan het werk gezet wordt, en als dit bedoeld wordt als een zaligmakende eigen verdienste.
Dat is NIET het aan het werk zetten in het zoeken van het heil in Christus.
Het eerste werpt de mens op zichzelf, het tweede wijst de mens op de Enige Weg, Waarheid en het Leven.
Elke leer die de mens opzichzelf werpt alvorens naar Christus te verwijzen, als voorwaarde is in haar aard Arminiaans. Dan hoeft het niet altijd leerstellig uit het Arminius-systeem te komen, maar heeft dan wel hetzelfde effect.
De strijd van de contra-remonstrantie was een strijd om de genade om niet, geheel onvoorwaardelijk, veilig te stellen. En zo is het dan ook in de Dordtse Leerregels vastgelegd.
Zie Ik sta aan de deur en klop, aan de mens de beslissing laten wij Hem binnen of niet. Tel uit je winst.
Het wonderlijke is dat God Zelf aan de deur staat! En als Hij klopt, dan kan de mens niet anders doen dan de deur openen.Adorote schreef:Zie Ik sta aan de deur en klop, aan de mens de beslissing laten wij Hem binnen of niet. Tel uit je winst.
Maar dan geldt nog steeds: Nooit buiten Christus om. Niet eerst jezelf bekeren en een eigen geloof bouwen met je verstand maar als een onbekeerde, ongelovige naar Christus. Alleen dan kan de deur open. Buiten Christus om is het hooguit een denken deze open te hebben gedaan, maar dan zonder eerst het 'zie IK' te hebben gehoord, laat staan door God Zelf genodigd en omkleed met het bruiloftskleed om in te gaan.
kern van de zaak: Bekering is mensenwerk of bekering is Gods werk. Op mensenwerk kan niet gebouwd worden. De zandgrond/steenrots gelijkenis heeft in dit verband alles te zeggen.
Laatst gewijzigd door Klavier op 01 okt 2007, 13:11, 1 keer totaal gewijzigd.
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
C.H. Spurgeon.
Mooi citaat, waar komt het uit? (Deze vraag is retorisch, jouw citaat is een karikatuur.)Klavier schreef:Arminius: Bekering en geloof is mensenwerk.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Ik citeer mijn gedachten. Na bestudering van de leer van Arminius kan ik niet anders concluderen.parsifal schreef:Mooi citaat, waar komt het uit? (Deze vraag is retorisch, jouw citaat is een karikatuur.)Klavier schreef:Arminius: Bekering en geloof is mensenwerk.
De officiele leerpunten van Arminius liegen er niet om:
Even de kernpunten vanuit mijn geheugen:
- Afval der heiligen
- Vrije wil
- Geen uitverkiezing van eeuwigheid
- Algemene verzoening (iedereen is zalig, tenzij de mens niet wil geloven)
- Verkiezing op basis van vooruitgezien geloof van de mens.
Concludeer zelf!
Overweeg vooral het gegeven dat God aan tijd noch plaats gebonden is, van eeuwigheid is, en probeer dan eens het begrip 'vooruitgezien geloof' een plaats te geven. God ziet iets vooruit? God weet alles, maar werkt ook alles, dat leren de Arminianen ook. Hoe kun je dat nu uit elkaar halen ten aanzien van het geloof en daarmee de uitverkiezing afhankelijk maken van iets dat in de mens is? Wie verkiest dan eigenlijk wat? En moeten we de troost van de uitverkiezing uit Efeze dan baseren op een menselijke daad? Wat een zandgrond!
Arminius ontkende in wezen Gods soevereiniteit en Gods volmaakte deugden in het loskoppelen van Zijn welbehagen en de uitwerking daarvan.
Karikatuur? Nee, realiteit, de consequentie van de dwaling.
Laatst gewijzigd door Klavier op 01 okt 2007, 13:16, 4 keer totaal gewijzigd.
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
C.H. Spurgeon.
Dat is nog maar de vraag. Er staat een paar verzen terug:Klavier schreef:En als Hij klopt, dan kan de mens niet anders doen dan de deur openen.
"Want gij zegt: Ik ben rijk, en verrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt."
Aan de deur van deze mensen wordt geklopt. Er staat niet bij dat ze allemaal open zullen doen.
Laatst gewijzigd door wim op 01 okt 2007, 13:25, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Adorote
Klavier schreef:Het wonderlijke is dat God Zelf aan de deur staat! En als Hij klopt, dan kan de mens niet anders doen dan de deur openen.Adorote schreef:Zie Ik sta aan de deur en klop, aan de mens de beslissing laten wij Hem binnen of niet. Tel uit je winst.
Maar dan geldt nog steeds: Nooit buiten Christus om. Niet eerst jezelf bekeren en een eigen geloof bouwen met je verstand maar als een onbekeerde, ongelovige naar Christus. Alleen dan kan de deur open. Buiten Christus om is het hooguit een denken deze open te hebben gedaan, maar dan zonder eerst het 'zie IK' te hebben gehoord, laat staan door God Zelf genodigd en omkleed met het bruiloftskleed om in te gaan.
Let op het tekstverband: Het is een oproep uit Gods Woord aan een ingezonken gemeente van gelovigen gedaan die Hem al kenden en Zijn Stem konden horen, hoe ver ze ook afgedwaald waren. Zijn schapen kennen zijn stem, ook al zijn ze afgedwaald. Maar goed, dat is wat off-topic om hier verder op in te gaan.
kern van de zaak: Bekering is mensenwerk of bekering is Gods werk. Op mensenwerk kan niet gebouwd worden. De zandgrond/steenrots gelijkenis heeft in dit verband alles te zeggen.
De mens heeft een vrije wil en God houdt van vrije mensen zo zijn zij ook geschapen; bekering kan zijn dat men geraakt wordt en gepakt wordt, kan ook zijn dat wij Hem aan nemen en onze zonden belijden en bekeren,het kan ook zijn en dat doet Hij bij ieder mens staan aan de deur van je hart en aan kloppen doen de mens open of niet;open doen is beter en dan de Eeuwige redding deelachtig worden.God houdt zich niet aan allerlei mensen regels die een is in Dordrecht zijn bedacht.God door Zijn Zoon Jezus Christus heeft zo Zijn eigen wegen ,bijvoorbeeld met de moordenaar aan het kruis.
De regels die er zijn zijn er louter om een goed kerkelijk en geregeld leven te hebben in de Kerkelijke praktijk,die al zo vervat zijn in de eerste zeven oecumenische concilies.
Daar bij komt dat de mensen er niet zijn voor de regel maar de regels voor de mensen .l
Ooit las ik de volgende uitspraak: "Arminianen hebben vooral een slecht gevoel voor logica". Of dat waar is is een andere discussie. Maar ik ken citaten van Arminius die iets anders suggereren dan wat jij zegt
Arminius schreef:
Ick schryve oversulx de ghenade Gods toe, het beghinsel den voorgangh, ende de volbrenginghe alles goets, oock so verre, dat die wedergheborene mensch selfs, sonder dese voorgaende ende opweckende, volgende ende mederwerckende ghenade, noch het goede dencken, willen of doen can, noch oock enige tentatie ten quade wederstaen.
Klavier schreef:Ik citeer mijn gedachten. Na bestudering van de leer van Arminius kan ik niet anders concluderen.parsifal schreef:Mooi citaat, waar komt het uit? (Deze vraag is retorisch, jouw citaat is een karikatuur.)Klavier schreef:Arminius: Bekering en geloof is mensenwerk.
De officiele leerpunten van Arminius liegen er niet om:
Even de kernpunten vanuit mijn geheugen:
- Afval der heiligen
- Vrije wil
- Geen uitverkiezing van eeuwigheid
- Verkiezing op basis van vooruitgezien geloof van de mens.
Concludeer zelf!
Overweeg vooral het gegeven dat God aan tijd noch plaats gebonden is, van eeuwigheid en probeer dan eens het begrip 'vooruitgezien geloof' een plaats te geven. God ziet iets vooruit? God weet alles, maar werkt ook alles. Hoe kun je dan nu uit elkaar halen zonder God Eigenschappen als God onderuit te halen?
Arminius ontkende Gods soevereiniteit en Gods volmaakte deugden.
Karikatuur? Nee, realiteit, de consequentie van de dwaling.
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
God staat aan de deur en klopt, dat zeker. Het is zijn werk, als Hij niet werkte en ons riep , hoe zouden we dan ooit luisteren. Maar of wij daar dan vervolgens niks mee kunnen, ik vraag het af... denk aan de gelijkenis van de talenten... denk wat Jezus zegt: Als je bidt zal Hij geven en als je klopt zal Hij opendoen. En de tekst uit Mattheus waar Jezus zegt: Jeruzalem, Jeruzalem dat de profeten doodt, hoe dikwijls heb ik u niet willen verzamelen zoals een hen har kuikens verzamelt, maar u hebt het niet gewild. Daar staat in feite: Ik sta aan de deur en ik klopt, maar jullie wilden niet open doen.Klavier schreef:Het wonderlijke is dat God Zelf aan de deur staat! En als Hij klopt, dan kan de mens niet anders doen dan de deur openen.Adorote schreef:Zie Ik sta aan de deur en klop, aan de mens de beslissing laten wij Hem binnen of niet. Tel uit je winst.
Maar dan geldt nog steeds: Nooit buiten Christus om. Niet eerst jezelf bekeren en een eigen geloof bouwen met je verstand maar als een onbekeerde, ongelovige naar Christus. Alleen dan kan de deur open. Buiten Christus om is het hooguit een denken deze open te hebben gedaan, maar dan zonder eerst het 'zie IK' te hebben gehoord, laat staan door God Zelf genodigd en omkleed met het bruiloftskleed om in te gaan.
kern van de zaak: Bekering is mensenwerk of bekering is Gods werk. Op mensenwerk kan niet gebouwd worden. De zandgrond/steenrots gelijkenis heeft in dit verband alles te zeggen.
Wat je zegt klopt wel, maar er zitten wel meer kanten aan.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
---knip---Adorote schreef:De mens heeft een vrije wil en God houdt van vrije mensen zo zijn zij ook geschapen;
En in mijn Bijbel staat dat de mens toen gevallen is.
De gereformeerde opvatting is dat de mens daardoor dood in de zonden en misdaden ligt en daarom wedergeboren moet worden om het koninkrijk van God te kunnen zien
De mens wordt zeker geroepen tot geloof en bekering, maar niet om de basis daarvan te funderen in een eigengerechtigheid door zelf goede werken aan te dragen, maar door te bouwen op Christus' gerechtigheid en vandaaruit vruchten voort te brengen uit dankbaarheid. Niet als oorzaak voor een verkiezing in een inconsistente vooruitgeziengeloof gedachte (kip-ei probleem!).Adorote schreef:bekering kan zijn dat men geraakt wordt en gepakt wordt, kan ook zijn dat wij Hem aan nemen en onze zonden belijden en bekeren,het kan ook zijn en dat doet Hij bij ieder mens staan aan de deur van je hart en aan kloppen doen de mens open of niet;open doen is beter en dan de Eeuwige redding deelachtig worden.God houdt zich niet aan allerlei mensen regels die een is in Dordrecht zijn bedacht.God door Zijn Zoon Jezus Christus heeft zo Zijn eigen wegen ,bijvoorbeeld met de moordenaar aan het kruis.
Dan hoop ik dat je de lijn van Augustinus bedoelt, zoals ik deze probeer te verdedigen.De regels die er zijn zijn er louter om een goed kerkelijk en geregeld leven te hebben in de Kerkelijke praktijk,die al zovervat zijn in d eerste zeven oecumenische concilies.
Maar nooit buiten het 'Zie het Lam Gods' om!Daar bij komt dat de mensen er niet zijn voor de regel maar de regels voor de mensen .l
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
C.H. Spurgeon.
Houd er rekening mee dat arminius is gaan schuiven en zijn leerlingen het theologische bouwwerk hebben afgemaakt. Mijn verweer is gericht op de opvattingen zoals in de Dordtse synode zijn weerlegd en terug te vinden in weerlegging van de dwalingen in de DL. Ik neem aan dat de synode van 1618/19 zorgvuldig was in het formuleren van de weerleggingen.parsifal schreef:Ooit las ik de volgende uitspraak: "Arminianen hebben vooral een slecht gevoel voor logica". Of dat waar is is een andere discussie. Maar ik ken citaten van Arminius die iets anders suggereren dan wat jij zegt
"People often asked me: What is the secret of your succes? I answer always that I have no other secret but this, that I have preached the gospel, not about the gospel, but the gospel"
C.H. Spurgeon.
C.H. Spurgeon.