Naarmate een kerkgenootschap zwaarder is, is de hang naar eenhied minder. Geen eenheid ten koste van de waarheid, heet het dan heel degelijk.
Terwijl er ondanks alles maar 1 kerk zou moeten zijn.
Van der Vlies wil eenheid kerken
En zo is het!Klaio schreef:Ok, de persoon en de kerkelijke gezindheid van Van der Vlies buiten beschouwing houdend, vind ik dat eenieder, en niet alleen de jongeren, zijn oproep tot het werken aan meer kerkelijke eenheid zeer ter harte dient te nemen.jvdg schreef:In dit geval zeker wel!Klaio schreef: Nee, anders had ik wel 7 uitroeptekens gezet. Dus verklaar je nader. Je kunt mijns inziens de boodschap onmogelijk los zien van de boodschapper!!!!!!!
Ik herhaal: 't Gaat niet over Van der Vlies, maar over z'n boodschap.Mister schreef:Hij bleef dus gewoon hervormd, terwijl er een nieuwe kerk bijkwam... ;-)Klaio schreef:Beetje vreemd pleidooi uit de mond van iemand die in 2004 niet meeging met de fusie van DRIE kerken, maar koos voor de hersteld hervormde kerk...
Zo een boodschap, kun je niet altijd loskoppelen van de boodschapper.jvdg schreef:Ik herhaal: 't Gaat niet over Van der Vlies, maar over z'n boodschap.Mister schreef:Hij bleef dus gewoon hervormd, terwijl er een nieuwe kerk bijkwam... ;-)Klaio schreef:Beetje vreemd pleidooi uit de mond van iemand die in 2004 niet meeging met de fusie van DRIE kerken, maar koos voor de hersteld hervormde kerk...
Vaak is dat met deze onderwerpen nogal doorslaggevend.
Ook de mate van mediaaandacht voor dit soort pleidooien is nogal afhankelijk van wie het gezegd heeft.
-
Wilma van den Berg
- Berichten: 3849
- Lid geworden op: 17 okt 2005, 16:24
Bij dezen het artikel, dat Wilma bedoelt, voor degenen die geen RD hebben.
[hr]
„Samen bedroefd zijn over de verscheurdheid”
Ds. Veenendaal 25 jaar predikant
ZWIJNDRECHT - „Kerkelijke verdeeldheid is tot schuld. Daarom ben ik hartelijk voorstander van gesprekken die er tussen de verschillende kerken worden gevoerd om te onderzoeken of er enige toenadering kan zijn. We kunnen beter met elkaar spreken dan elkaar bestrijden. Kijk elkaar maar recht in de ogen.”
Ds. J. Veenendaal, predikant van de gereformeerde gemeente te Zwijndrecht, hoopt dat de gesprekken, die op initiatief van de Gereformeerde Gemeenten met omliggende kerkverbanden worden gehouden, voortgang zullen vinden. „Laten we in biddend opzien met elkaar blijven spreken. Ik heb de indruk dat we daarbij eerlijk met elkaar omgaan en dat het de intentie is om in elk geval nader tot elkaar te komen. We moeten daarbij ook onder ogen zien dat er fundamentele oorzaken zijn voor de verdeeldheid. Aan de ene zijde is er moeite om het eens te zijn over vragen rond de toe-eigening van het heil, aan de andere kant is die moeite er rond het aanbod van genade of over de levensstijl. Zouden we toch samen tot het inzicht komen dat we niet verder komen dan met elkaar spreken, dat we dan ook samen bedroefd zouden zijn over de verscheurdheid. Eenheid forceren, zal niet lukken. Het gaat vanzelf, of het gaat helemaal niet.”
Zaterdag herdenkt ds. Veenendaal dat hij 25 jaar geleden in Barendrecht bevestigd werd tot predikant. „Bij een jubileum wordt nog wel eens gezegd dat we slechts onnutte dienstknechten zijn. Dat is waar. Maar de Heere heeft er nog wel heel wat werk aan om ons onnut te maken en te houden. In mijn geval zijn er bittere wegen voor nodig geweest om mij te maken tot wat ik van nature ben: een onnutte dienstknecht.”
Jubileren in een tijd van kerkelijk verval geeft geen aanleiding tot vreugde, vindt de predikant. „Veel is er wat tot droefheid stemt. Het kerkelijk leven is in een neerwaartse lijn beland. Ik tracht dat bij de Heere neer te leggen, of Hij de kerken in Nederland wil blijven gedenken. En dan bedoel ik niet alleen de Gereformeerde Gemeenten, want we mogen niet vergeten dat onze Apostolische Geloofsbelijdenis katholiek is. Kerkmuren zijn een gegeven, maar ze mogen van mij zo laag mogelijk zijn. In Engeland heb ik vrienden bij de Strict Baptists, in Schotland bij de Free Presbyterians, in Tsjechië zoek ik naar de sporen van Johannes Hus en in Zwitserland hoop je nog eens mensen te ontmoeten die staan op het fundament van de Reformatie.”
In de Christelijke Gereformeerde Kerken diende ds. Veenendaal de gemeenten Barendrecht, Katwijk aan Zee en Elburg. In 1999 werd hij, „vanwege een wederzijdse vertrouwensbreuk” van Elburg losgemaakt. Opnieuw werd hij beroepbaar gesteld binnen het kerkverband, maar de twee beroepen die hij kreeg -Vianen en Nieuwkoop- kon hij niet aannemen. „De weg des Heeren liep anders, leidde naar de Gereformeerde Gemeenten.
Het zou kunnen dat de voormalige christelijke gereformeerde predikant in zijn prediking in de Gereformeerde Gemeenten gehinderd wordt door het vraagstuk van de twee of drie verbonden?
„Je kunt eindeloos blijven debatteren en theologiseren over twee of drie verbonden, maar met de ware verbondsbeleving kom je dat soort dingen wel te boven.”
Hoe ruim mag de prediking zijn?
„De prediking kan nooit ruim genoeg zijn. Als er volgens Bunyan overvloeiende genade is voor de grootste der zondaren, dan kan het voor iedereen. Daaraan is verbonden de hartelijke doorleving van onze schuld en straf, de inleving dat de Heere ons naar recht kan voorbijgaan, en een diepe droefheid naar God, die uitdrijft naar Hem. Zo wordt Christus verheerlijkt, tot wassing en reiniging van al onze vuile zonden.”
Overheid
In alle gemeenten die ds. Veenendaal diende, heeft hij geprobeerd kerk en overheid met elkaar in gesprek te brengen. „Want ik ben een theocraat. Kerk en overheid zijn wel onderscheiden, maar mogen niet van elkaar gescheiden zijn.”
Vooral in zijn Rhenense tijd heeft hij geïnvesteerd in de relatie met de overheid. Door zijn initiatief raakten tien reformatorische kerken uit Achterberg, Elst en Rhenen met de plaatselijke overheid in gesprek.
„Toen Balkenende weer sprak over normen en waarden hebben wij contact gelegd met de andere reformatorische kerken in Rhenen. Zo zijn we gezamenlijk in gesprek geraakt met Burgemeester en Wethouders. In het manifest ”Normen met meerWaarde” hebben we zowel de gemeentelijke overheid als de Rhenense burgers opgeroepen tot herwaardering en naleving van normen die gebaseerd zijn op het Woord van God. Ware vrijheid is altijd gebonden aan de wet des Heeren. Als het Nederlandse volk weer zou leven overeenkomstig Gods geboden, waren we de morele crisis in ons land al voor driekwart voorbij.”
De kerk moet nadrukkelijk present zijn in de samenleving, vindt ds. Veenendaal. „Waar we geroepen worden, en waar we maar ruimte krijgen, daar moeten we onze stem laten horen. De kerk is te veel in moedeloosheid weggekropen. Kerken moeten het debat aangaan, een profetische getuigenis laten horen.”
Een ernstig hiaat in de kracht van het getuigenis, is de verdeeldheid. „Als aan SGP-leider Van der Vlies gevraagd wordt: „Namens welke christenen in Nederland spreekt u eigenlijk?” dan moet schaamte ons aangezicht wel bedekken. Onze verdeeldheid is onze zwakheid.”
(c) http://www.refdag.nl
[hr]
„Samen bedroefd zijn over de verscheurdheid”
Ds. Veenendaal 25 jaar predikant
ZWIJNDRECHT - „Kerkelijke verdeeldheid is tot schuld. Daarom ben ik hartelijk voorstander van gesprekken die er tussen de verschillende kerken worden gevoerd om te onderzoeken of er enige toenadering kan zijn. We kunnen beter met elkaar spreken dan elkaar bestrijden. Kijk elkaar maar recht in de ogen.”
Ds. J. Veenendaal, predikant van de gereformeerde gemeente te Zwijndrecht, hoopt dat de gesprekken, die op initiatief van de Gereformeerde Gemeenten met omliggende kerkverbanden worden gehouden, voortgang zullen vinden. „Laten we in biddend opzien met elkaar blijven spreken. Ik heb de indruk dat we daarbij eerlijk met elkaar omgaan en dat het de intentie is om in elk geval nader tot elkaar te komen. We moeten daarbij ook onder ogen zien dat er fundamentele oorzaken zijn voor de verdeeldheid. Aan de ene zijde is er moeite om het eens te zijn over vragen rond de toe-eigening van het heil, aan de andere kant is die moeite er rond het aanbod van genade of over de levensstijl. Zouden we toch samen tot het inzicht komen dat we niet verder komen dan met elkaar spreken, dat we dan ook samen bedroefd zouden zijn over de verscheurdheid. Eenheid forceren, zal niet lukken. Het gaat vanzelf, of het gaat helemaal niet.”
Zaterdag herdenkt ds. Veenendaal dat hij 25 jaar geleden in Barendrecht bevestigd werd tot predikant. „Bij een jubileum wordt nog wel eens gezegd dat we slechts onnutte dienstknechten zijn. Dat is waar. Maar de Heere heeft er nog wel heel wat werk aan om ons onnut te maken en te houden. In mijn geval zijn er bittere wegen voor nodig geweest om mij te maken tot wat ik van nature ben: een onnutte dienstknecht.”
Jubileren in een tijd van kerkelijk verval geeft geen aanleiding tot vreugde, vindt de predikant. „Veel is er wat tot droefheid stemt. Het kerkelijk leven is in een neerwaartse lijn beland. Ik tracht dat bij de Heere neer te leggen, of Hij de kerken in Nederland wil blijven gedenken. En dan bedoel ik niet alleen de Gereformeerde Gemeenten, want we mogen niet vergeten dat onze Apostolische Geloofsbelijdenis katholiek is. Kerkmuren zijn een gegeven, maar ze mogen van mij zo laag mogelijk zijn. In Engeland heb ik vrienden bij de Strict Baptists, in Schotland bij de Free Presbyterians, in Tsjechië zoek ik naar de sporen van Johannes Hus en in Zwitserland hoop je nog eens mensen te ontmoeten die staan op het fundament van de Reformatie.”
In de Christelijke Gereformeerde Kerken diende ds. Veenendaal de gemeenten Barendrecht, Katwijk aan Zee en Elburg. In 1999 werd hij, „vanwege een wederzijdse vertrouwensbreuk” van Elburg losgemaakt. Opnieuw werd hij beroepbaar gesteld binnen het kerkverband, maar de twee beroepen die hij kreeg -Vianen en Nieuwkoop- kon hij niet aannemen. „De weg des Heeren liep anders, leidde naar de Gereformeerde Gemeenten.
Het zou kunnen dat de voormalige christelijke gereformeerde predikant in zijn prediking in de Gereformeerde Gemeenten gehinderd wordt door het vraagstuk van de twee of drie verbonden?
„Je kunt eindeloos blijven debatteren en theologiseren over twee of drie verbonden, maar met de ware verbondsbeleving kom je dat soort dingen wel te boven.”
Hoe ruim mag de prediking zijn?
„De prediking kan nooit ruim genoeg zijn. Als er volgens Bunyan overvloeiende genade is voor de grootste der zondaren, dan kan het voor iedereen. Daaraan is verbonden de hartelijke doorleving van onze schuld en straf, de inleving dat de Heere ons naar recht kan voorbijgaan, en een diepe droefheid naar God, die uitdrijft naar Hem. Zo wordt Christus verheerlijkt, tot wassing en reiniging van al onze vuile zonden.”
Overheid
In alle gemeenten die ds. Veenendaal diende, heeft hij geprobeerd kerk en overheid met elkaar in gesprek te brengen. „Want ik ben een theocraat. Kerk en overheid zijn wel onderscheiden, maar mogen niet van elkaar gescheiden zijn.”
Vooral in zijn Rhenense tijd heeft hij geïnvesteerd in de relatie met de overheid. Door zijn initiatief raakten tien reformatorische kerken uit Achterberg, Elst en Rhenen met de plaatselijke overheid in gesprek.
„Toen Balkenende weer sprak over normen en waarden hebben wij contact gelegd met de andere reformatorische kerken in Rhenen. Zo zijn we gezamenlijk in gesprek geraakt met Burgemeester en Wethouders. In het manifest ”Normen met meerWaarde” hebben we zowel de gemeentelijke overheid als de Rhenense burgers opgeroepen tot herwaardering en naleving van normen die gebaseerd zijn op het Woord van God. Ware vrijheid is altijd gebonden aan de wet des Heeren. Als het Nederlandse volk weer zou leven overeenkomstig Gods geboden, waren we de morele crisis in ons land al voor driekwart voorbij.”
De kerk moet nadrukkelijk present zijn in de samenleving, vindt ds. Veenendaal. „Waar we geroepen worden, en waar we maar ruimte krijgen, daar moeten we onze stem laten horen. De kerk is te veel in moedeloosheid weggekropen. Kerken moeten het debat aangaan, een profetische getuigenis laten horen.”
Een ernstig hiaat in de kracht van het getuigenis, is de verdeeldheid. „Als aan SGP-leider Van der Vlies gevraagd wordt: „Namens welke christenen in Nederland spreekt u eigenlijk?” dan moet schaamte ons aangezicht wel bedekken. Onze verdeeldheid is onze zwakheid.”
(c) http://www.refdag.nl
-
Toeschouwer
- Berichten: 951
- Lid geworden op: 19 jul 2004, 22:47
Daar ben ik het wel mee eens. Toch zou ik de oproep van de heer Van der Vlies zo willen interpreteren dat wij meer in de geest zoals ds. Veenendaal dat aangeeft het wat handen kunnen geven. Samenwerken, uitwisselen, SRA avonden, bede en dankdagen enz. en elkaar niet bestrijden, laten we het maar niet zoeken in een organisatorische eenheid, dat wordt toch niks. Dat heeft de praktijk allang bewezen.geledu schreef:Zo een boodschap, kun je niet altijd loskoppelen van de boodschapper.jvdg schreef:Ik herhaal: 't Gaat niet over Van der Vlies, maar over z'n boodschap.Mister schreef:Hij bleef dus gewoon hervormd, terwijl er een nieuwe kerk bijkwam... ;-)Klaio schreef:Beetje vreemd pleidooi uit de mond van iemand die in 2004 niet meeging met de fusie van DRIE kerken, maar koos voor de hersteld hervormde kerk...
Vaak is dat met deze onderwerpen nogal doorslaggevend.
Ook de mate van mediaaandacht voor dit soort pleidooien is nogal afhankelijk van wie het gezegd heeft.
Precies en die is ronduit bijbels. Kijk daar nou eens naar Klaio.... in plaats van gelijk te roepen: Ja maar vroeger ging hij niet mee met de PKN. Dat wil dan toch nog niet zeggen of hij gelijk heeft of niet. Hooguit over of hij consequent is of niet... maar dat lijkt me hier niet de belangrijkste vraag. Daarnaast mag je je dan eerst wel eens goed gaan verdiepen in waarom hij toen die keuze maaktejvdg schreef:Ik herhaal: 't Gaat niet over Van der Vlies, maar over z'n boodschap.Mister schreef:Hij bleef dus gewoon hervormd, terwijl er een nieuwe kerk bijkwam... ;-)Klaio schreef:Beetje vreemd pleidooi uit de mond van iemand die in 2004 niet meeging met de fusie van DRIE kerken, maar koos voor de hersteld hervormde kerk...
Mijn complimenten aan Van der Vlies. Dat hij zegt is een goede zaak, want streven naar meer eenheid is bijbels. En dat hij dit bij een vrijgemaakte studentenvereniging zegt dus blijkbaar ook met hen meer eenheid wil vindik helemaal een goede zaak. Tenminste niet een "wij zijn beter dan hen dus verander eerst maar eens voordat we kunnen samenwerken-instelling)"
Nog wel 1 vraag: Als hij het, de toch wel redelijk grote verschillen kennende goed vindt om de eenheid te zoeken, zou dan een eenheid tussen SGP en CU, die vergelijkbare onderlinge verschillen hebben, ook niet goed zijn om naar te streven?
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
Juist, want hoe rechtser, hoe meer eigen belijdenisjes, leeruitspraken etc men als onopgeefbaar beschouwd om eenheid te krijgen.refo schreef:Naarmate een kerkgenootschap zwaarder is, is de hang naar eenhied minder. Geen eenheid ten koste van de waarheid, heet het dan heel degelijk.
Overigens denk ik dat het niet veel zin heeft om naar een RK (reformatorische kerk) te streven. Die gaat er - vrees ik - niet komen. Wel zou het al een hele stap voorwaarts zijn om:
a) elkaar(s predikanten en belijdende leden) te erkennen;
b) zo mogelijk dingen samen te doen: evangelisatie bijv.
c) voor elkaar te bidden, ook binnen de dienst (dus bidden voor alle kerken en predikanten, niet alleen voor die van het eigen kerkgenootschap)
d) niet teveel zeuren over twee of drie verbonden, hoedjes, rokjes, kleur van pakken, gezangetjes, etc; dit zijn allemaal aardse zaken, die ooit zullen vergaan.
Hoezo?Mona Lisa schreef:tja, als je zo over elkaar spreekt is eenheid inderdaad nog ver weg . . .rekcor schreef:Juist, want hoe rechtser, hoe meer eigen belijdenisjes,
Jules Deelder, o.a. dichter, noemde 'een gebrek aan humor' als belangrijkste reden voor de moord op Theo van Gogh. Mohammed B. had een gebrek aan humor, en zo kwam hij tot zijn daden.
Hetzelfde geldt m.i. voor veel reformatorische kerken: ze nemen zichzelf zo ontzettend serieus! Ze zien daarom geen verschil meer tussen eigen belijdenissen/leeruitspraken en het Woord van God.
Want zeg nou zelf: als je de refocultuur ziet als onderdeel van het gehele christendom (zowel in tijd als plaats), dan komt er toch een glimlach op je lippen? O wat zijn we scherp in de leer, en wat kijken we er serieus bij! En dat zweeft maar op een stofje door een oneindig heelal!
Denk nu niet dat ik ons belachelijk wil maken. Iets relativeren, ergens de humor van inzien is iets geheel anders dan iets belachelijk maken (maar goed, daarvoor moet je weer humor hebben
). Natuurlijk is het belangrijk om dwalingen te bestrijden, natuurlijk maakt het uit hoe of je leeft. Maar kom op zeg, in vergelijking met de belijdenis "Ichthus", zijn onze eigen leeruitspraken toch dwergen? Moeten we van deze kabouters nu reuzen maken, als het gaat om een waarachtige ontmoeting tussen mensen die Hem kennen?Ook geen Rooms/Reformatorische Kerk?????rekcor schreef:
Overigens denk ik dat het niet veel zin heeft om naar een RK (reformatorische kerk) te streven. Die gaat er - vrees ik - niet komen.
"men neme het beste uit beiden" en voege het samen tot een eenheid.........
Moderatorbericht:
Rens is overleden op 27 april 2010
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 0&start=60
Rens is overleden op 27 april 2010
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 0&start=60
Het zal wel aan mij liggen maar in de posting waar ik op reageerde kon ik echt niks grappigs ontdekken. En als ik 'm teruglees lukt het me nog steeds niet om de humor er in te zien.rekcor schreef:Hoezo?Mona Lisa schreef:tja, als je zo over elkaar spreekt is eenheid inderdaad nog ver weg . . .rekcor schreef:Juist, want hoe rechtser, hoe meer eigen belijdenisjes,
Jules Deelder, o.a. dichter, noemde 'een gebrek aan humor' als belangrijkste reden voor de moord op Theo van Gogh. Mohammed B. had een gebrek aan humor, en zo kwam hij tot zijn daden.
Hetzelfde geldt m.i. voor veel reformatorische kerken: ze nemen zichzelf zo ontzettend serieus! Ze zien daarom geen verschil meer tussen eigen belijdenissen/leeruitspraken en het Woord van God.
Want zeg nou zelf: als je de refocultuur ziet als onderdeel van het gehele christendom (zowel in tijd als plaats), dan komt er toch een glimlach op je lippen? O wat zijn we scherp in de leer, en wat kijken we er serieus bij! En dat zweeft maar op een stofje door een oneindig heelal!
Denk nu niet dat ik ons belachelijk wil maken. Iets relativeren, ergens de humor van inzien is iets geheel anders dan iets belachelijk maken (maar goed, daarvoor moet je weer humor hebben :D). Natuurlijk is het belangrijk om dwalingen te bestrijden, natuurlijk maakt het uit hoe of je leeft. Maar kom op zeg, in vergelijking met de belijdenis "Ichthus", zijn onze eigen leeruitspraken toch dwergen? Moeten we van deze kabouters nu reuzen maken, als het gaat om een waarachtige ontmoeting tussen mensen die Hem kennen?
In bovenstaande reactie kan ik je niet volgen. Probeer je nou uit te leggen dat het allemaal niet zoveel uitmaakt wat we geloven en/of doen als we er maar bij blijven lachen of zo? Vreemd.
-
Adorote
Heel leuk wat van der Vlies naar voren laat komen , maar hij had dan in eerste instantie bij de PKN moeten blijven, en geen lid worden van de schismatieke zogenaamde hersteld hervormden .
De eenheid van de Kerk zal een Katholiek Apostolische moeten zijn,zoals men elke Zondag belijdt in het Credo van Nicea.
De eenheid van de Kerk zal een Katholiek Apostolische moeten zijn,zoals men elke Zondag belijdt in het Credo van Nicea.