Openbaring van Christus aan de ziel

[Marnix]

Dan zul je je er toch op moeten bezinnen, en zeker als we na 450 jaar reformatie zo'n diversiteit aan meningen hierover hebben. Dan kun je een struisvogelmentaliteit aannemen, en het met ingewikkeld aan de kant leggen, of trachten het geheel te ontrafelen om daarmee meer tot elkaar te komen, om daarmee te komen tot geestelijk herkennen. En nog meer: Tot een gelijk verstaan van de Schrift, om dat in zuiverheid te mogen bewaren. Want enkel in zuivere prediking, is de meeste vrucht te verwachten. In die zin Heeft de Heere Zelf het zendingsbevel inclusief opdracht op de leer te onderhouden in menselijke handen gegeven als instrument waarmee Hij middelijk wil werken.
We hebben een verantwoordelijkheid in dezen als kerk wereldwijd!

Is dat zo? Dat de meeste vrucht is de verwachten in de zuivere prediking? Ik zie genoeg van plaatsen met een zuivere prediking maar met weinig vrucht, helemaal op het gebied van evangelisatie... maar vaak ook in gemeenten. En ik zie een hoop gemeenten waar ik bij dingen in de prediking wel eens vraagtekens zet, maar waar men veel vruchten draagt, waar mensen van buitenaf het evangelie horen en tot geloof komen, waar echte onderlinge liefde is en acceptatie in plaats van geruzie en veroordelen om de kleinste onzinnige tradities etcetera. De prediking kan nog zo zuiver zijn, als men hun verantwoordelijkheid niet neemt, wat is dat dan waard? Je geloof kan op papier nog zo mooi in elkaar steken, als er geen werken zijn is het dood.

Natuurlijk is een zuivere prediking met werken ideaal. Juist daarom zouden we veel meer onze handen uit de mouwen moeten steken in plaats van het allemaal zo theoretisch te houden. We weten precies hoe het allemaal moet, met de mooiste bewoordingen kunnen we dat aangeven, daarbij allerlei historische geschriften citerend enzo.... als we dan ook nog wat ermee doen... naar elkaar toe.... en naar de wereld toe.

[Afgewezen]

Klavier,
Je wat verhullende antwoord versterkt mij in mijn gedachte dat wij niet hetzelfde denken over wat ‘de openbaring van Christus’ inhoudt. Dat betekent dat die term niet als eenheidsformule kan fungeren.

Verder vind ik dat je het wel héél ingewikkeld maakt allemaal. In die zin is voor mij de – wellicht wat al te rigoureuze – eenvoud van refo een verkwikking. Want naar de eenvoud van het Woord moeten we terug: geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden, gij en uw huis. En als je Christus gevonden hebt, ben je blij en dan is alles nieuw geworden!

Refo,
Alleen het woord, zonder dat de Geest onze harten bewerkt, is niet voldoende. Omdat jij je nogal eens oriënteert op Calvijn, wil ik in dezen hem citeren:

Dit werk nu doet in ons de Geest. Want opdat het Woord niet tevergeefs in onze oren zou klinken, en de sacramenten niet tevergeefs onze ogen zouden treffen, toont Hij, dat het God is, Die daar tot ons spreekt, verzacht Hij de hardnekkigheid van ons hart, en stemt het tot de gehoorzaamheid, die aan het Woord des Heeren verschuldigd. is.

Ik neem aan dat jij het hier mee eens bent.

Marnix, een forum is nou eenmaal een medium dat uitnodigt tot theoretiseren. Dat wil niet zeggen dat je je handen niet uit de mouwen kunt steken. Maar theoretici hebben we ook nodig in deze wereld!

[Marnix]

Afgewezen, ik heb het niet over een forum... maar over (onze) kerken, gemeenten.

[Bert Mulder]

Klavier,
Je wat verhullende antwoord versterkt mij in mijn gedachte dat wij niet hetzelfde denken over wat ‘de openbaring van Christus’ inhoudt. Dat betekent dat die term niet als eenheidsformule kan fungeren.

Verder vind ik dat je het wel héél ingewikkeld maakt allemaal. In die zin is voor mij de – wellicht wat al te rigoureuze – eenvoud van refo een verkwikking. Want naar de eenvoud van het Woord moeten we terug: geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden, gij en uw huis. En als je Christus gevonden hebt, ben je blij en dan is alles nieuw geworden!

Refo,
Alleen het woord, zonder dat de Geest onze harten bewerkt, is niet voldoende. Omdat jij je nogal eens oriënteert op Calvijn, wil ik in dezen hem citeren:

Dit werk nu doet in ons de Geest. Want opdat het Woord niet tevergeefs in onze oren zou klinken, en de sacramenten niet tevergeefs onze ogen zouden treffen, toont Hij, dat het God is, Die daar tot ons spreekt, verzacht Hij de hardnekkigheid van ons hart, en stemt het tot de gehoorzaamheid, die aan het Woord des Heeren verschuldigd. is.

Ik neem aan dat jij het hier mee eens bent.

Marnix, een forum is nou eenmaal een medium dat uitnodigt tot theoretiseren. Dat wil niet zeggen dat je je handen niet uit de mouwen kunt steken. Maar theoretici hebben we ook nodig in deze wereld!

Ben het hierop zeer met je eens, afgewezen.

Klavier, ik denk zo dat je jezelf in de war brengt.

[refo]

Kan het Woord er zijn zonder de Geest? Als dat zo is is al gauw God de schuld van het feit dat het Woord niet in geloof aangenomen wordt. Immers wat kan een mens als.... etc.

[Klavier]

Klavier,
Je wat verhullende antwoord versterkt mij in mijn gedachte dat wij niet hetzelfde denken over wat ‘de openbaring van Christus’ inhoudt. Dat betekent dat die term niet als eenheidsformule kan fungeren.

Afgewezen, hoe kan het dat jij en ik het citaat van Erskine kennelijk wel herkennen?
Ik poog enkel de positionering van de openbaring van Christus aan de ziel duidelijk te krijgen.
Samengevat: Is het het begin van het geloofsleven, of een nadere oefening? En dan stel ik me als GerGemmer in op het standpunt van mijn kerkverband, ook al heb ik daar best wel vragen bij, waar ik niet uitkom. Dat speelt in mijn posts ook een rol. Ik wil geen aanleiding geven kritisch te zijn naar mijn kerkverband in dezen. De visie van o.a. de GG staat hier tegenover de opvatting van dat alles voor deze openbaring nooit geloof kan zijn, ondanks vertrouwen en hopen op Gods Woord, ondanks bekommernis, ondanks gemis en een honger en dorst naar de gerechtigheid en verzoening met God. Mijn vraag is dan aan vooral degenen die de openbaring van Christus als enig ijkpunt hanteren voor de wedergeboorte, waar die honger en dorst vandaan komt? En of niet niet een geloof als een mosterdzaad kan zijn. En waarom ik Koelman, Smytegelt en vele andere oudvaders toch meer herken in een toeleidende weg, dan een voorbereidende weg. Is er wel met een schaar een scheiding te knippen?
Hier botsen 2 visies waar ik de botsing op een of andere wijze wil voorkomen. Dat is een zoekende en vragende wijze van posten, in de hoop dat er ondanks de verscheidenheid juist wel een eenheidsformule te hanteren is die voorkomt dat er uitpraken richting scheiding der geesten etc. komen. Dat was voor mij mede aanleiding dit topic te openen. Een gezamenlijk herkenningspunt. Voor een geestelijk herkennen!

[Afgewezen]

Kan het Woord er zijn zonder de Geest? Als dat zo is is al gauw God de schuld van het feit dat het Woord niet in geloof aangenomen wordt. Immers wat kan een mens als.... etc.

Als... dan... Je redeneert te veel.

[Afgewezen]

Klavier, het gaat er maar om of wij aan de voeten van Christus gebracht zijn en Hem hebben mogen ontvangen uit de hand van de Vader. Dan vallen alle dingen op hun plek.

[Mariavt]

Naar mijn bescheiden mening wordt er op dit topic iets teveel geredeneerd...............
Hou je bij God's Woord en wat Hij ervan vindt alleen dáár kun je vinden wat nodig is tot zaligheid

[refo]

Klavier, ik zal je eens wat in overweging geven. Je stelt dat de openbaring van Christus aan de ziel noodzakelijk is. Het NT spreekt van 2 van zulke openbaringen. Paulus voor Damascus en Johannes op Patmos. Paulus wordt blind en Johannes viel als dood neer. Zo'n openbaring kun je toch niet voor ogen hebben?

Ik lees op dit forum ook wel eens reacties als: ik zit wel eens in een geloofsdip, maar als ik dan op Jezus zie, dan is het over. (Beetje plat geformuleerd, maar zo is het wel duidelijk) Je vraagt je af: wat zien die mensen dan? Niet zoals Paulus of Johannes, want dan zouden ze die ervaring überhaupt anders verwoord hebben. (wat heet!) Nee, dit wordt - met alle respect - heel snel beeldendienst. Men ziet in gedachten een rustgevende persoonlijkheid.
Maar Hij wordt door Zijn Woord gekend. Hij is hier niet meer.

Daarom hebben de reformatoren altijd gezegd: Sola Scriptura. Want Hij wordt in Zijn Woord geopenbaard. Als de duivel als een engel des lichts kan komen hoe zouden we die dan anders herkennen?

Vergeet eens even al die dominees en goede schrijvers en wat die voor moois zeggen. Wat versta je nu onder de openbaring?

[Klavier]

Klavier, het gaat er maar om of wij aan de voeten van Christus gebracht zijn en Hem hebben mogen ontvangen uit de hand van de Vader. Dan vallen alle dingen op hun plek.

Ja! Maar dan loop ik klem met bepaalde opvattingen, die daar andere gedachten en andere ervaring bij hebben over het hoe het in elkaar valt.
Dát is een probleem! Mijn 'probleem' is dat ik ondanks de verschillende visies over hoe het allemaal op hun plek lijkt te vallen er toch herkenning is in zoveel zaken, maar dat ieder voorzich daar een muur rondom optrekt. Dat is toch helemaal niet nodig als we dit wat wij noemt, in het oog houden?

[JolandaOudshoorn]

Klavier, ik zal je eens wat in overweging geven. Je stelt dat de openbaring van Christus aan de ziel noodzakelijk is. Het NT spreekt van 2 van zulke openbaringen. Paulus voor Damascus en Johannes op Patmos. Paulus wordt blind en Johannes viel als dood neer. Zo'n openbaring kun je toch niet voor ogen hebben?

Ik lees op dit forum ook wel eens reacties als: ik zit wel eens in een geloofsdip, maar als ik dan op Jezus zie, dan is het over. (Beetje plat geformuleerd, maar zo is het wel duidelijk) Je vraagt je af: wat zien die mensen dan? Niet zoals Paulus of Johannes, want dan zouden ze die ervaring überhaupt anders verwoord hebben. (wat heet!) Nee, dit wordt - met alle respect - heel snel beeldendienst. Men ziet in gedachten een rustgevende persoonlijkheid.
Maar Hij wordt door Zijn Woord gekend. Hij is hier niet meer.

Daarom hebben de reformatoren altijd gezegd: Sola Scriptura. Want Hij wordt in Zijn Woord geopenbaard. Als de duivel als een engel des lichts kan komen hoe zouden we die dan anders herkennen?

Vergeet eens even al die dominees en goede schrijvers en wat die voor moois zeggen. Wat versta je nu onder de openbaring?

het zien op Jezus, in deze tijd gaat niet buiten zijn Woord om. we moeten voorzichtig zijn met zgn verschijningen als lichtende gestaltes enzo. Ik zeg niet dat het niet kan gebeuren, God zend Zijn engelen om ons te helpen. Maar de lijn die Hij doorgaans gebruikt is toch Zijn Woord. En dan is het zien op Jezus iets als een bijzonder getroffen worden door een stukje van dat Woord.

[Afgewezen]

Klavier, misschien moet je al je boeken eens verbranden (of verkopen ) en eens bij het absolute nulpunt beginnen.
Dan kun je wellicht ook de vraag van refo beantwoorden.

[Klavier]

Klavier, ik zal je eens wat in overweging geven. Je stelt dat de openbaring van Christus aan de ziel noodzakelijk is. Het NT spreekt van 2 van zulke openbaringen. Paulus voor Damascus en Johannes op Patmos. Paulus wordt blind en Johannes viel als dood neer. Zo'n openbaring kun je toch niet voor ogen hebben?

Nee, dat zeg ik ook nergens. Het gaat over zoals Erskine dat beschrijft. Zo en niet anders!

Ik lees op dit forum ook wel eens reacties als: ik zit wel eens in een geloofsdip, maar als ik dan op Jezus zie, dan is het over. (Beetje plat geformuleerd, maar zo is het wel duidelijk) Je vraagt je af: wat zien die mensen dan? Niet zoals Paulus of Johannes, want dan zouden ze die ervaring überhaupt anders verwoord hebben. (wat heet!) Nee, dit wordt - met alle respect - heel snel beeldendienst. Men ziet in gedachten een rustgevende persoonlijkheid.
Maar Hij wordt door Zijn Woord gekend. Hij is hier niet meer.

Mee eens, maar een geloofsdip is het ongeloof laten overheersen. Dat is het vertrouwen en de hoop niet sterk genoeg gevestigd hebben. Het is ons ongeloof dat dat veroorzaakt, maar Gods genade die daaruit trekt door steeds opnieuw door de Werking van Gods Geest ogen te krijgen voor het onderwerp van het vertrouwen en de hoop Jezus Christus. Dan komt er als het ware steeds weer opnieuw een openbaring van de Zaligmaker vanuit Zijn Woord aangewezen!

Daarom hebben de reformatoren altijd gezegd: Sola Scriptura. Want Hij wordt in Zijn Woord geopenbaard. Als de duivel als een engel des lichts kan komen hoe zouden we die dan anders herkennen?

Dat is ook heel het punt niet. Het is de vraag of de Heere Zich openbaart op een wijze die het verschil maakt tussen weten blind geweest te zijn geweest en toch nu te zien. Voor mij is het citaat van Erskines hier mee verbonden.

Vergeet eens even al die dominees en goede schrijvers en wat die voor moois zeggen. Wat versta je nu onder de openbaring?

Zoals geschreven, de aftrap in dit topic is mijn herkenningspunt.
Voor vele anderen ook. Maar vanwaar dan een scheiding der geesten in onze gezindte terwijl de herkenning op dit punt zo kerkmuuroverschreidend is? Dat is mijn probleem. Dat vraagt inderdaad allerlei visies van predikanten en individuele theologen los te laten. Die zetten dit soort openbaringen van Christus soms op de achtergrond door bepaalde zaken ervoor te zetten die een voorwaardelijk karakter krijgen, of door dit als een extra te benoemen onder de noemer welwezen van het geloof. Ik kan daar uiteindelijk helemaal niets mee! Ook al zou ik het precies voelen en ervaren volgens een bepaalde geleerde orde, ik kan alleen wat met Afgewezen zojuist posten over het aan de voeten van de Zaligmaker liggen. Al het andere is soms ballast of drijfzand als het niet direct, nu, heden op die plaats voor de genadetroon.

Ik poog danook enkel aandacht te krijgen voor de oorzaak van het komen tot eensgezindheid vanuit de inhoud, door de essentie van het geloof te benoemen.

Voor de duidelijkheid: De openbaring van Christus op de wijze zoals Erskine dat beschrijft, acht ik noodzakelijk en geen bijzondere openbaring, maar de 'gewone' die het wonder van de wedergeboorte openbaart, zondaar daar direct een tijdstip, ordelijkheid op wat dan ook verder op na te houden.

Zo duidelijk? Vergeet al de voorgaande post. Die waren een poging de diverse 'systemen' bijeen te smeden. Maar dat werkt niet op deze wijze, ben ik al achter. De wens is teveel de vader van de verwarde gedachten ...

[Afgewezen]

Voor de duidelijkheid: De openbaring van Christus op de wijze zoals Erskine dat beschrijft, acht ik noodzakelijk en geen bijzondere openbaring, maar de 'gewone' die het wonder van de wedergeboorte openbaart, zondaar daar direct een tijdstip, ordelijkheid op wat dan ook verder op na te houden.

Geen tijdstip?