Opwekking?? en ""Komen tot christus zoals je bent""

[Kislev]

Ho,ho,ho Refojongere. Nergens heb ik gezegd dat je neigt naar de opvattingen van de hypercalvinisten. Het stukje wat jij al eerder bij de toeleidende weg geplaatst hebt is erg mooi.

Gisteravond las ik dit:
Ook al hebben de verworpenen, al zijn zij niet uitverkoren, geen grond om over de besluiten Gods te twisten. Zij zijn toch geroepen alsof zij uitverkoren waren en zij hebben een even bilijk geopenbaard bevel om Christus te geloven als de uitverkorenen. Zij zijn mensen, zondaren van de wereld aan wie Christus wordt aangeboden. Waarom weigeren zij Hem dan op een ongeopenbaarde grond? Christus zendt, in het Evangelie, als een groot Veroveraar een geschrift rond, dat door Zijne Hoogheid Zelf getekend is: Die wil, kome tot Mij, en wordt behouden.
Samuel Rutherford 'Christus stervende'.

Ik merk dat we er niet helemaal uitkomen hoe het nu precies zit. En dat is prachtig! Want zalig worden is en blijft een groot wonder wat niet te beredeneren is maar alleen is te beleven.

Eén ding weet ik wel: ik ben de Zijne en Hij is de mijne!



[Veranderd op 13/8/02 door Kislev]

[Refojongere]

Jajaja Kislev!

Hoe raad ik het toch zo. Ik dacht voordat ik dit forum opkwam. Als Kislev antwoordt, dan zal hij zeggen dat je er toch niet uitkomt. En het is uitgekomen. Het is goed zo.
Mag ik het zo zeggen: Het plaatsmakende werk is geen voorwaarde, het behoort tot het geloof!

[Kislev]

Origineel geplaatst door Refojongere
Jajaja Kislev!

Hoe raad ik het toch zo. Ik dacht voordat ik dit forum opkwam. Als Kislev antwoordt, dan zal hij zeggen dat je er toch niet uitkomt. En het is uitgekomen. Het is goed zo.
Mag ik het zo zeggen: Het plaatsmakende werk is geen voorwaarde, het behoort tot het geloof!

Oh, oh, word ik zo voorspelbaar? Dat jij dat dacht zal wel komen omdat je zelf die conclusie ook getrokken had.

[england]

Inderdaad, RJ!
Ik heb hier een bandje (verbazend wat die Hollanders allemaal meenemen als ze hier op vakantie komen... :, ) van ds Simons: is er een zaligmakende weg tot Christus? En zijn antwoord is samengevat: Nee. Alleen Christus maakt zalig, niet de WEG tot Christus! Ik denk dat je dat goed voor ogen moet houden!

Inderdaad is deze discussie een beetje aan zijn eind. Ik moet zeggen dat er goede dingen gezegd zijn! Belangrijk, RJ, is om dicht bij de Bijbel te blijven, en de Bijbel ALLEEN als je bron te nemen, dat is immers reformatorisch? De Bijbel Alleen, geloof Alleen, genade Alleen, Christus Alleen, God Alleen de eer! Denken we nog zo? Of is er een Luther II en Calvijn II nodig? Kunnen we onszelf echt reformatorisch noemen? Of is het geloof, met een toeleidende weg, Christus en ds zo en zo, genade en zondekennis, de Bijbel en boeken van 'zware' schijvers, God de eer en mijn bevindingen zijn ook niet waardeloos...

RJ, nu je zo van alle kanten overtuigt bent dat er geen voorwarden nodig zijn, hoe zit het nou bij jou dan? Ben je er al voor jezelf van overtuigd, BEVINDELIJK! dat er inderdaad geen voorwaarden zijn bij God? Zelfs niet dat je moderator moet zijn... Ik ken ook iemand die alle precies wist, precies wist hoe het zou moeten gaan, en hoe het zou voelen als 'DE' tekst vanuit de hemel kwam, precies...enz...zucht...Nou denkt die persoon er heeeel anders over...genade alleen...niets meer nodig, niets meer mee te hoeven brnegen...ik zie die persoon nog elke dag! Ik hoef maar ergens iets te zien waar het spiegelt...zucht...:#

Ik ben het met Kislev eens: vreselijk, om als predikat het evangelie van VRIJE genade zo te brengen! :# Wat een verantwoordelijkheid voor hem! Ik weet dat geen van zijn kerkgangers echt een excuus heeft, ze kunnen immers allemaal zelf de Bijbel lezen, maar als je altijd een bapaalde stijl hoort, dan ga je de Bijbel ook met zo'n bril op lezen... en het zijn beslist geen kleine kerken...zoveel zielen... Bidt dan dat God zelf hun ogen en harten wil openen, en dat ze zien en begeren deze Zaligmaker wiens last licht is en wiens juk zacht...

[Refojongere]

De discussie is aan zijn eind inderdaad England. Ellendekennis maakt zalig? Dat NOOIT. Hoe dwaas. Nee, tot zulk een stelling zal ik nooit komen. Christus is de Weg, de Waarheid en het Leven! Wat is het heerlijk dat de zaligheid in geen Ander is dan de volkomen Verlosser die de wet vervuld heeft en veler zonden gedragen heeft. Een onuitsprekelijk wonder. Ik hoef er slechts even aan te denken en ik wordt vervuld met verbazing en verwondering. Hoe heerlijk is het te bedenken de dingen die Boven zijn!
Mochten we eens beseffen dat alle dingen en bevindingen buiten de Heere Jezus Christus slechts schade en drek zijn en als een wegwerpelijk kleed. In zichzelf waardeloos.

Ik ben nooit overtuigd dat er voorwaarden zijn in de zin van: "Wij eerst, dan pas kan Christus wat doen". O, als wij wat willen doen, dan lopen we Christus slechts in de weg. Je laten zaligen! O, hoe is God dan liefde, liefde, liefde! Hij heeft alles volbracht!

Juist door dit onderwerp weet ik niet hoe het moet gaan. Moet ik mijn onmacht, onwil voelen, mijn schuld, mijn verdoemelijkheid, moet ik onder Gods recht buigen? Moet ik, moet ik...man, we kunnen niets en we moeten alles. 't Is alles om ons uit onszelf te drijven tot Christus. Hoe dat gaat, wie zal het zeggen? Ik ben ontzettend blind in de weg der zaligheid en nog zo vaak een tegenstander van vrije genade alleen. Dat de Heere geloofsogen mocht schenken om het van Hem alleen te verwachten, te rusten op het volbrachte werk alleen. Ach, het klinkt zo vroom, maar het is de werkelijkheid. 't Klinkt bijna schijnheilig als je bedenkt dat wij het elke dag weer verzondigen en tegen God, ja DIE God van zaligheden! overtreden. Heb ik Hem wel echt lief? Waarom dienen we Hem dan zo weinig? Waarom gaat er dan zo weinig van ons uit? Laat het bedenken van de dingen van het Hemelse Koninkrijk Gods, juist op dit forum ook zoveel, ons dan temeer aansporen om Hem in alles te dienen en Hem in al onze wegen te kennen.

[england]

Bedankt voor je reactie, RJ! Even een klein dingetje waar ik aan moest denken bij het lezen van deze regels:

Heb ik Hem wel echt lief? Waarom dienen we Hem dan zo weinig? Waarom gaat er dan zo weinig van ons uit?

Er zit een gezin bij ons uit de kerk waarvan de vrouw uit Polen komt. Ze woont hier nu zo'n 17 jaar. Ik kom daar best heel veel, en toen ik er pas een keer was hadden we het over de kerk in Rusland, over de vervolging die er was, eigenlijk nog, maar lang niet meer zo erg. Zij vertelde toen van een jongeman uit Rusland die wilde trouwen met iemand uit Polen, en uiteindelijk toestemming kreeg om naar Polen te gaan.
Toen hij daar aankwam was hij heel erg geschrokken. In Polen heerste redelijke vrijheid, er waren bepaalde dingen verboden, maar samenkomen kon eigenlijk best vrij gebeuren. Tot zijn stomme verbazing kwam men alleen op de Zondag bij elkaar... Hij zei: 'Nu hebben jullie zoveel vrijheid, en je doet er niks mee...' In Rusland kwam de kerk elke avond bijelkaar, om te zingen, of Bijbelstudie te doen, of wat dan ook...Op bijelkaar komen kon gevangenisstraf staan...
Toen ze dat vertelde schaamde ik me echt wel! Zoveel vrijheid, en wat doen we er mee? Realiseren we, realiseer ik me, wel genoeg dat om mij heen honderden, duizenden mensen verloren gaan, zonder te weten van die Ene Naam tot zaligheid!

Ik weet dat het niets te maken heeft met het topic, maar dit wilde ik effe kwijt toen ik jouw opmerking zag...

[Zoeker]

Origineel geplaatst door Kislev
Zoeker,
Sorry jongen, wist ik veel dat jij het ook op je web had staan. Wat is uw mening jongheer omtrent (on)voorwaardelijk? (ben jij trouwens fotoklein.jpg?)

[offtopic]O die foto had ik per ongeluk erop gezet. Ik haal 'm wel even weg. Inderdaad ben ik dat strak in driedelig.
Maarre straks komen er osw-foto's op het strand daar zal ik wel wat anders op staan....[/offtopic]

Onvoorwaardelijk. Natúúrlijk is het evangelie onvoorwaardelijk.
Maar het hele probleem is niet die voorwaarden of wat dan ook voor het komen, maar dat degenen die niet komen helemaal NIET WILLEN komen!!!
En dat mis ik hier een beetje!! De totale onmacht van de mens!!
Zoals de cathechismus zegt: onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad.

Ja maar ... dan kun je niks meer!
Ja maar ... dat is een harde leer!

Inderdaad een harde leer. Maar wel de zuivere waarheid. Van de Schrift. Die is niet aangenaam, maar 'scherpsnijdender dan enig tweesnijdend scherp zwaard'! En weet je wat bovenkomt als dat zegt tegen onbekeerden (vaak)?? Diezelfde vijandschap. In feite wil men van Christus helemaal niets weten, maar men is zo dom dat dan te ontkennen. Nee daar wil men niet aan, Christus haten. Zo erg is het toch niet. Nee hoor we zouden graag tot Christus komen! Maar het is wel zo! Als je zoiets denkt en je kent Christus niet, kijk dan nog eens extra goed in je hart. Is er stiekem toch niet iets, een behoefte om iets te doen?? Of... is men werkelijk bereid over te geven?

Ja maar... dan is 't hopeloos!! dan is 't verloren!! dan kan ik niets meer!!

Juist ja als je zoiets denkt ben je op de goede plek. Want je hoeft ook niets meer te doen. De mens is van nature: een vijand van de leer van vrije genade. Overgeven, niets doen, je laten zaligen: het is het ergste wat er is (zo ervaarde ik het tenminste).
Maar wat is het een schokkend en tegelijk ongelooflijk blij moment als God je al die dingen en al die hoogmoed in één ogenblik afneemt. Dan kun je je niet meer zaligen. Dan blijft er nog maar één ding over. "Heere ik weet helemaal niks meer, ik heb het geprobeerd, het is niet gelukt, wilt u het dan nu doen".

Dan zijn we eindelijk... uitgewerkt.

En als God dan overkomt... dan is er een rijke Christus voor een arme zondaar.

Dat ervoer Paulus ook en daarom kon hij zeggen "uit genade zijt gij zalig geworden ... en dat niet uit u ... het is Gods gave".

[england]

Helemaal mee eens, zoeker, maar daar ging het in feite niet om ( we bleven keurig bij het topic! :, )

Inderdaad is dat het moeilijkste, om te komen zoals je bent! Onvoorwaardelijk! Inderdaad is die onmacht er, dat is duidelijk, maar dat zou weer een heeele lange nieuwe topic worden

Inderdaad gaat iemand leren meestal dat hij/zij totaal niet wil, maar dat is geen voorwaarde zoals we zagen, maar een kenmerk! Toch?

[Zoeker]

Origineel geplaatst door Refojongere
Hoe moeten we komen
Het is echter een Bijbelse waarheid dat slechts weinigen ook komen. Weinigen willen komen, niemand is er die God zoekt. Wat een wonder van genade dat God dan een volk heeft uitverkoren dat Hij hongerende en dorstende maakt naar Christus, want Zijn kracht wordt alleen in zwakheid vervuld.

Dat laatste is volkomen waar. Maar... weinigen willen komen... ik denk dat er níemand wil komen. Gezien het vervolg bedoelde je dat misschien ook.

Oh, dus bij ieder gaat een bepaalde mate van waarachtig schuldbesef vooraf? Een niet alleen weten, maar ook doorleven daarvan? En als ik dat nu niet heb, mag ik dan niet naar Christus? Tuurlijk, dat wordt je zelfs geboden, Christus smeekt het je.
Ga dan tot Christus en neem Hem aan.
Hoho, zegt Calvijn: "En de strengheid van dit onderzoek moet zover gaan, totdat het ons tot een volkomen verslagenheid gebracht heeft, en ons op die wijze toebereid heeft tot het ontvangen van Christus' genade. Want hij vergist zich, die meent, dat hij in staat is om die te genieten, indien hij niet eerst de hoogheid zijns harten heeft neergeworpen." (Citaat, blz. 103; T.W.tot Ch.)
"Hallo", zegt een ander, "Calvijn stelt hier een voorwaarde en houdt mensen van Christus af!"

Wat is jouw mening?

Calvijn heeft groot gelijk. Wat moet zo iemand nou met Christus doen, die nog zo hoog met zichzelf staat.
Of je wordt volledig door Christus gezaligd, of helemaal niet. Je kunt niet zelf een beetje doen en God een beetje laten doen.
Pas als je een walging aan jezelf gekregen hebt begrijp je dat je helemaal niet wilde komen, en alleen je geweten wilde sussen. Dan begrijp je dat je in een moeras ligt en dat God je eruit zal moeten trekken.

Een soortgelijk probleem: "Al het komen tot Christus zonder berouw is het rechte komen tot Christus niet. En toch mag je onvoorwaardelijk nodigen, het is zelfs Gods bevel."

Hoezo een probleem?
Al het komen is het rechte komen niet. Rare uitspraak. Of je komt tot Christus, of niet. Een beetje komen kan niet, het is radicaal alles op Hem inzetten.
En met berouw komen, fundeer dat eens Bijbels??? God heeft heus geen behoefte aan ons nagemaakte berouw over je zonden. Vergeet het maar. Met berouw komen. Nee, God heeft lust aan waarheid in het binnenste. Vertel maar dat je een vuile zondaar bent dan zit je goed. En als je dat niet eens als (heel) erg ervaart, dan vertel je dat ook.
Met eerbied gesproken, God hoef je niets wijs te maken. Hij weet volmaakt wat wij denken, wat wij voelen, en hoe zondig wij zijn. Hij vraagt niets van ons. Hij hoeft onze offertjes niet.
Hij vraagt maar één ding:

JOU!

[Veranderd op 13/8/02 door Zoeker]

[Leo]

Ja Zoeker,

Dat is Bijbels, wat Hij op het oog heeft is onze zaligheid.

Waar in de Bijbel staat dat wij met berouw moeten komen?
We moeten komen zoals we zijn.

RJ, je bedoelt het wel goed, maar je bent (nog) zo voorwaardelijk. En je bent niet vaak, maar altijd een vijand van vrije genade in je vlees.

Als je Christus door genade mag kennen gaat dat niet helemaal weg, als je Christus niet kent is dat het enige. Vijandschap tegen vrije genade.

Het is ook zo tegenstrijdig met onze (oude) natuur:

"Die in Mij gelooft heeft eeuwig leven"

Wij willen het niet alleen van Jezus verwachten.
Maar Jezus nodigt en lokt.
Berouw of geen berouw, ellendekennis of geen ellendekennis, kerkganger of geen kerkganger, ieder die in Hem gelooft....eeuwig leven.

Is dat nou echt zo moeilijk? Ja, onmogelijk.
Maar daar is iets aan te doen.
Want wat Hij vraagt (geloof), kunnen we zelf niet, maar we moeten het.
En Hij werkt het door Zijn Geest.
Wij hoeven niets anders te doen dan te zien op die Koperen Slang. Gehoorzamen aan Zijn bevel tot geloof.

Niets anders dan onze dorre hand uitstrekken. Niet proberen maar doen!

Denk je werkelijk dat je als je Christus eenmaal kent zonder tranen kunt blijven over je zonden?? Die tranen moet je niet voor je kennis hebt aan Christus proberen te storten want dan zijn het krokodillentranen.
Leedwezen over de zonde komt voort uit Christus.

Geloof en leef!

Degenen die veroordeeld worden op de jongste dag zullen niet kunnen ingaan vanwege hun ongeloof.
Nergens anders om!
Het ongeloof maakt Christus krachteloos.

Degene die dit leest in zijn natuurstaat briest hiertegen.
Ja maar...dit. Ja maar....dat.

Eenieder die Hem kent weet dat hij/zij er zelf exact zo voorstond. Vijanden worden met God verzoend.

Maar geloof nou dat heil- en troostrijk Woord, verhard je niet, maar laat je leiden.

[ndonselaar]

Leo, ik kan hier niet anders dan 'amen' op zeggen.

En op den laatsten dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke.

Met de laatste, de grootste dag van het Loofhuttenfeest, wordt de zevende dag bedoeld, wat de meest blije dag was. Op deze dag trekt Jezus, al lerende op het tempelplein, alle aandacht door tegen de gewoonte in te gaan staan (normaal gaf men zittend onderricht) Luid roepend, nodigt Hij, met een gebiedende wijs, ieder uit die dorst heeft: 'hij kome tot Mij en drink!' Al eerder heeft Hij gezegd dat Hij geestelijke dorst kan en wil lessen (Joh. 4:13 vv; 6:35, vgl. ook Jesaja 55:1)
Hiermee sluit Jezus aan bij één van de hoogtepunten van het Loofhuttenfeest. Elke dag van het feest haalde een priester na de morgenoffers, omringd door het volk, met een gouden kruik water uit de vijver van Siloam. Onder gejuich en muziek werd dit naar het altaar gebracht, terwijl het volk de woorden van Jesaja 12:3 reciteerde 'dan zult gij met vreugde water scheppen uit de bronnen des heils' Na één rondgang om het altaar en op de zevende dag zelfs na zeven rondgangen, werd dat water uitgegoten aan de westzijde van het brandofferaltaat, vanwaar het via een buis naar de tempelbeek Kidron stroomde, terwijl de tempelzangers met het volk oa Psalm 118:25 zongen 'Och Heere, geef toch heil' Dit alles symboliseerde als herinnering het water dat God tijdens de woestijnreis uit de steenrots deed stromen en als verwachting de stromen van heil die door de Messias gegeven zouden worden. Jezus maakt duidelijk dat Hij de vervulling van dat storten van water is, dat Hij Degene is die de geestelijke dorst kan lessen: dat Hij de Messias is!

[Refojongere]

Beste Leo en Zoeker,

"Waar in de Bijbel staat dat wij met berouw moeten komen?
En met berouw komen, fundeer dat eens Bijbels???"

Jullie vragen om iets: “Fundeer eens Bijbels dat je met berouw behoort te komenâ€

[ndonselaar]

Beste RJ, ik mag waarschijnlijk ook wel reageren.

Toch denk ik dat je soms een kleine denkfout maakt. Hiermee bedoel ik dat zeer zeker Gods Woord spreekt van de ellende van de mens, maar evenzo goed spreekt Gods Woord dikwijls over het leven der heiligmaking. Heiligmaking is als Paulus belijdt: Het goed wat ik wil dat doe ik niet...., maar ook even verder in het 24ste vers vv 'Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods? Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere. Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.' (dit altijd aan elkaar laten staan en niet alleen het begin citeren)
Kijk RJ dit is niet de noodzakelijke ellendekennis voordat we tot Christus vluchten! Nee, dit is de weg van heiligmaking als het gevolg van tot Christus vluchten. Ook Psalm 51 en 38 zijn voorbeelden van de heiligmaking van Gods volk.

Volgende denkfout die ik ook veel hoor is dat er gesproken wordt over het stuk van ellende, het stuk van de verlossing en het stuk van de dankbaarheid. Zo spreken over deze trits doet aan alsof het onderscheiden stukken in de beleving zijn, alsof ze een zekere rangorde hebben. Het is zoals ik al eerder schreef, nl. dat God zijn volk deze zaken leert. Natuurlijk is het veelal Gods weg dat hij de ellende of zelfkennis gebruikt om een mens tot Christus te laten vluchten, maar dat is Gods geheimenis RJ, maar nooit spreken over het stuk der ellende alsof we dit stuk helemaal uit moeten dienen.
Wij hebben dus niet te letten op dit geheimenis of te wel op Gods verborgen raad, maar wij hebben te zien op Gods geopenbaarde raad, nl. Zijn Woord en dat Woord dat beveelt ons omiddellijk tot Christus te vluchten, dit kan geen uitstel lijden! Indien we deze roepstem naast ons neer leggen en weer excuses zoeken dan achten we het bloed van Christus onrein! Vreselijke zonde! Dat zal wat zijn, Christus aangeboden in het gewaad van Zijn Woord en niet gelooft, ja Hem verworpen. Hij die daar op Golgotha Zijn bloed stortte voor zondaren. Ja, dan betuig ik met Leo, zie op het kruis gelijk de Israelliet zag op de Koperen Slang. Zie niet op jezelf of je verwondt bent, want gij zijt het, gij zijt op sterven na dood. Blik dan opwaarts op dat geslachte Lam want Hij belijdt in Zijn Woord 'U dan, die gelooft, is Hij dierbaar; maar den ongehoorzamen wordt gezegd: De Steen, Dien de bouwlieden verworpen hebben, Deze is geworden tot een hoofd des hoeks, en een steen des aanstoots, en een rots der ergernis;'

[Leo]

Ja, nu val ik ND ook weer bij...
Gisterenavond hadden we een jongerenavond in Wierden en ook daar werd het "gelukkig" gevraagd:

Ja maar ellende, verlossing en dankbaarheid dan?

Nou zei de spreker, lees eens zondag 1, wat is uw enige troost? Dat ik het eigendom van Christus ben.
Vervolgens: wat heeft u nodig te weten als u dan in die troost leeft?
Nou, 3 stukken. Maar dat zijn zoals ND ook zegt stukken die behoren bij het geloofsleven (heiligmaking). Dat is geen verplicht parcours om tot Christus te komen.

Ook heel mooi vond ik wat ND zei over o.a. Psalm 51. Psalm 34 is ook zo'n voorbeeld.

We moeten goed uit elkaar houden dat alle verbrokenheid, verslagenheid, zondekennis enzovoorts alleen, alleen, alleen voortvloeit uit Christus.

Alle citaten die je aanhaalde RJ heb ik gelezen, maar er is er niet een die ook maar suggereert dat je iets moet voortbrengen buiten Christus.

Ten diepste ben je arminiaans als je stelt dat je met zondekennis tot Christus moet gaan.
Want je vraagt iemand om iets te produceren wat wij uit eigen kracht nooit kunnen.

Ds. Pronk zei het zo:
"Zie Ik sta aan de deur en Ik klop"
Jongelui, doe die deur open!
Kun je dat? Nee natuurlijk niet, maar in de opdracht tot openen ligt de kracht tot openen. De Geest wil dat openen in je werken in de weg van gehoorzaamheid.
En als je dan de deur hebt geopend zie je achteraf dat het de trekkende liefde van de Vader was en de stuwkracht van de Geest. Want uit jezelf had je het nooit gekund. Maar nu, nu de beloften tot je komen heb je niets anders te doen dan er AMEN op te zeggen.

De opdracht ligt er voor een ieder die onder het Woord is: geloof in Jezus !

[Refojongere]

Beste Leo,

zondekennis enzovoorts alleen, alleen, alleen voortvloeit uit Christus.

Sorry, ik wil echt niet vervelend zijn hoor, maar ik kan daar op grond van Romeinen 3:19 en 20 niet in meegaan: "Wij weten nu, dat al wat de wet zegt, zij dat spreekt tot degenen, die onder de wet zijn; opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij. Daarom zal uit de werken der wet geen vlees gerechtvaardigd worden, voor Hem; want door de wet is de kennis der zonde."
En Romeinen 7:9: "En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven."

Waarvan de kanttekeningen zeggen:
als het gebod gekomen is,
Namelijk tot mijne rechte kennis, en dat ik verstond dat ook de inwendige begeerten tegen de wet zonde zijn.

levend geworden,
Dat is, ik heb de menigte der zonde, die in mij wakker geworden was, levendig gevoeld.

doch ik ben gestorven.
Dat is, ik ben in mijn gemoed overtuigd, dat ik midden in den dood lag, en heb den moed verloren van door de gehoorzaamheid der wet te kunnen behouden worden; Rom. 4:15; 2 Cor. 3:6,7,9.

Alle citaten die je aanhaalde RJ heb ik gelezen, maar er is er niet een die ook maar suggereert dat je iets moet voortbrengen buiten Christus.

Er staat wel telkens dat vernedering voor de verhoging staat en dat de bekering met belijdenis van schuld gepaard gaat. Dat er geen vergeving geschiedt, als het hart niet verlegen om vergeving is (ofwel: berouw heeft over de schuld). En dan schenkt de Heere niet om het gebed, of als loon op het berouw. Maar om Christus' wil alleen.

Ten diepste ben je arminiaans als je stelt dat je met zondekennis tot Christus moet gaan.
Want je vraagt iemand om iets te produceren wat wij uit eigen kracht nooit kunnen.

Als wij mensen oproepen tot het geloof (wat wij uit eigen kracht nooit kunnen), zijn wij dan ook arminiaans?

En ik geloof niet dat echt alle teksten slaan op het leven der heiligmaking.

Zeker deze niet: "Want Johannes is tot u gekomen in de weg der gerechtigheid, en gij hebt hem niet geloofd; maar de tollenaars en hoeren hebben hem geloofd; doch gij, zulks ziende, hebt daarna geen berouw gehad, om hem te geloven.â€