Zing een lied. Of niet?

[limosa]

Ik heb het globaal gelezen. Tuurlijk is het makkelijk te schieten op koren en het gebrek aan diepgang enzo. Maar wat wil je ermee bereiken? Ik mis (en ik vind dat een gemis) in het artikel de notie hoe geweldig waardevol het is als men met elkaar zingende onbevangen tot eer van God bezig mag zijn. De liederen die men dan zingt beoordelen als waren het preken en dan even in een artikeltje afbranden is mij veel te simpel. Talloze koren zingen deze liederen en verschillende psalmen waardoor best een redelijk evenwicht ontstaat. Ja, als je verwacht dat je muzikale donderpreken kunt beluisteren, dat niet. Maar waarom zou je dat willen?

Jij mist iets in het artikel van Post, prima, had hij er makkelijk bij kunnen schrijvenm dat het waardevol is samen te zingen. (heb je dan het eerste gedeelte wel goed gelezen??)

Maar hij mist ook wat in deze liederen en geeft aan dat het goed is om eens te kijken naar wat je zingt. Jij mag dus wel schrijven wat je bij hem mist, maar hij niet wat hij in die liederen mist?

joh, weet je wat, laat maar zitten

ik heb van die momenten dat heel die kerkelijke eenheid me gestolen kan worden, wat een gezever, die meneer Post moet maar lekker binnen de muren van de GerGem zijn dingetje doen, als het daar gepikt wordt zal het me verder ook een zorg zijn

aaahh, dat lucht op . . .

[Dathenum]

Wel een interressant citaat (ik moet glimlachen als ik dat zo lees): Dr Bakker (zelf evangelisch) schijft over de opwekkingsbundel:

De gele God van Opwekking heeft meer weg van een westerse psychotherapeut. Ik vraag me af of de Nederlandse Opwekkings-God niet meer is dan een projectie van postmoderne, beschadigde en onvervulde verlangens, dus van onze leegte.

Bron: http://www.whitefield.nl/artikelen/ethident.html

[Klavier]

Jeugdbond en organisten vereninging, 2 representatieve organisaties in de GG.

Nou, VOGG representatief... Daar worden -zeker sinds er een frisse wind waait door het blad- regelmatig dingen geschreven die wij misschien wel waar vinden, maar die bepaald niet tot het standaard gedachtengoed van de GG behoren...



De preek en de muziek zijn gelijkwaardig, ja ja...

Zowel de Jeugdbond als de Vogg zijn erkende organen binnen de GG. Beide hebben een blad waarin de naam van het kerkverband mag worden genoemd.
Als we het geschrevene van Kerk en Muziek (blad van de VOGG) net zo zwaar wegen als dat van de Daniel (blad van de Jeugdbond) hebben we in de GG nogal wat af te stemmen.

[Marnix]

Zing je het in 200 jaar oud Nederlands, dan heeft het me opeens een diepgang. Zing je het gewoon in de taal van deze tijd, ach wat is het dan oppervlakkig.

Marnix,
Je schiet door. De opwekkingsliederen zijn vaak vertalingen van gospelmuziek, of praise-nummers. Het heeft niets met ouderwets taalgebruik te maken, maar veel opwekkingsnummers zijn gewoon echt zeer oppervlakkig. Ik ken de opwekkingsbundel van haver tot gort, en weet dat er hele mooie liederen tussenzingen. Maar de meesten bestaan uit slechts enkele zinnen die soms wel 8 herhaald worden.

De liederen die dhr Post citeerd vind ik eigenlijk niet zo veel mis mee, als je de opwekkingsbundel kent weet je dat de betere nummers zijn uit die bundel.

Tja, de herhalingen vind ik ook niet altijd alles... maar veel opwekking is ook rechtstreeks van Bijbelteksten afkomstig, gezongen Bijbelteksten zeg maar. Lijkt me niets oppervlakkigs aan. Wat vind jij oppervlakkig? Sommige nummers zijn het zeker, maar de nummers die hier genoemd werden en die ik even heb aangehaald vind ik absoluut niet oppervlakkig. Net zoals sommige liederen die qua tekst heel eenvoudig zijn, maar daarmee nog niet oppervlakkig. Als ik van iemand hou zeg ik dat ook gewoon zo... en daar is niks oppervlakkigs aan dan, hoe eenvoudig "Ik hou van u" ook mag zijn.

[Pim]

Sommigen vinden dat dr Post een inhoudelijk punt maakt mbt eenzijdigheid van genoemde 3 liederen. Maar m.i. is het inhoudelijke punt niet relevant, omdat zijn uitgangspunt onjuist is.

Stel dat ik een artikel schrijf waarin ik de meditaties uit de Saambinder ga toetsen aan de 3 stukken van de HC, enkele dogma's en het evenwicht hierin.
Dan is het niet ondenkbaar dat niet in iedere meditatie evenwichtig aandacht is voor genoemde 3 stukken en/of een ander rijtje dogma's.

Vervolgens typeer ik de meditaties als eenzijdig en/of oppervlakkig. Maak ik dan een punt?

A. Ja, want ik toon naleesbaar aan dat de meditaties niet de drie stukken van de HC evenwichtig weergeven.
B. Of toch niet? Misschien hoeft een meditatie van een paar alinea's geen evenwichtige bespreking van de drie stukken en/of andere dogma's te zijn, derhalve zijn mijn uitgangspunten onjuist en is het onderzoek niet reeël.

Ik kies voor optie B.

[Grace]

Wel een interressant citaat (ik moet glimlachen als ik dat zo lees): Dr Bakker (zelf evangelisch) schijft over de opwekkingsbundel:

De gele God van Opwekking heeft meer weg van een westerse psychotherapeut. Ik vraag me af of de Nederlandse Opwekkings-God niet meer is dan een projectie van postmoderne, beschadigde en onvervulde verlangens, dus van onze leegte.

Bron: http://www.whitefield.nl/artikelen/ethident.html

Ja. dat is inderdaad een hele goede. Ik vind de opwekkingsbundel dan ook wat inhoud betreft niet te vergelijken met JHDH bijvoorbeeld. Daar zit echt enorm veel inhoud, evenwicht en diepgang in.
Ik vind het terecht wat Post schrijft dat we moeten beseffen wat we moeten zingen. Ben ik helemaal met hem eens. De meeste liederen van opwekking zijn ik-gericht. Die liederen die hij echter noemt zijn heel bijbels en evenwichtig. Hij stelt een heel goed punt, maar hij haalt er de verkeerde voorbeelden bij. Jammer....

[Klavier]

Sommigen vinden dat dr Post een inhoudelijk punt maakt mbt eenzijdigheid van genoemde 3 liederen. Maar m.i. is het inhoudelijke punt niet relevant, omdat zijn uitgangspunt onjuist is.

Stel dat ik een artikel schrijf waarin ik de meditaties uit de Saambinder ga toetsen aan de 3 stukken van de HC, enkele dogma's en het evenwicht hierin.
Dan is het niet ondenkbaar dat niet in iedere meditatie evenwichtig aandacht is voor genoemde 3 stukken en/of een ander rijtje dogma's.

Vervolgens typeer ik de meditaties als eenzijdig en/of oppervlakkig. Maak ik dan een punt?

A. Ja, want ik toon naleesbaar aan dat de meditaties niet de drie stukken van de HC evenwichtig weergeven.
B. Of toch niet? Misschien hoeft een meditatie van een paar alinea's geen evenwichtige bespreking van de drie stukken en/of andere dogma's te zijn, derhalve zijn mijn uitgangspunten onjuist en is het onderzoek niet reeël.

Ik kies voor optie B.

De spijker op de kop.
Wat er gebeurt is een niet-geijkte meetlat hanteren.

[Hendrikus]

Als we het geschrevene van Kerk en Muziek (blad van de VOGG) net zo zwaar wegen als dat van de Daniel (blad van de Jeugdbond) hebben we in de GG nogal wat af te stemmen.

harmoniseren, heet dat

[Dathenum]

maar veel opwekking is ook rechtstreeks van Bijbelteksten afkomstig, gezongen Bijbelteksten zeg maar

Ik zal anders wat voorbeelden posten, dan mag zij erbij vermelden welke bijbelgedeelten ze zingen :mrgreen:

Voorbeeld 1:
Al moet ik door het druk verkeer,
in spitsuren van de dag,
ik ben niet bang, want 'k weet mij omringd
van Jezus' eng'lenwacht.
De Heer kent de straten van de stad.
Hij leidt mij op weg naar huis.
Ik loop gerust, ik rij beschermd;
Hij brengt mij veilig thuis.

Voorbeeld 2:
Soms als ik Uw liefde voel
zomaar op de straat, heel dichtbij,
dan bid ik en fluister ik Uw naam.
Soms als U mij aanraakt Heer
op een stil moment van de dag,
dan zing ik: mijn God ik heb U lief.

En af en toe, dan zou mijn hart haast barsten,
als ik ervaar hoe groot Uw liefde is.
Dan groeit in mij steeds sterker dit verlangen:
Laat heel de wereld zien,
hoe echt Uw liefde is.

Refrein:
Ik heb U lief,
wil ik roepen over straat.
Ik heb U lief,
wil ik schreeuwen uit mijn hart.
Ik heb U lief,
om Uw liefde echt en diep,
ja, Uw liefde heb ik lief.

Voorbeeld 3
‘Ik ben zo blij, Jezus redde mij.
Ik ben zo blij, Jezus redde mij.
Ik ben zo blij, Jezus redde mij.
Ik zing nu glorie halleluja, Jezus redde mij.

Toen ik in de put zat, trok Hij mij eruit.
Toen ik in de put zat, trok Hij mij eruit.
Toen ik in de put zat, trok Hij mij eruit.
Ik zing nu glorie halleluja, Jezus redde mij.

Ik ben zo blij, de puttijd is voorbij.
Ik ben zo blij, de puttijd is voorbij.
Ik ben zo blij, de puttijd is voorbij.
Ik zing nu glorie halleluja, Jezus redde mij.’

Voorbeeld 4
'k Ben zo gelukkig.
Hoe word jij gelukkig?
'k Ben zo gelukkig.
Vertel mij toch waarom.
'k Ben zo gelukkig.
Hoe word jij gelukkig?
Ik wil het ook graaf zijn.
Het is een wonder.
Wat is een wonder?
Is dat wonder dat gebeurd is ook voor mij?
Is dat wonder dat gebeurd is ook voor mij?
Jezus stierf en redde mij,
gaf Zijn bloed en kocht mij vrij.
Dus kan ik gelukkig zijn.

Voorbeeld 5
Ik wil heel dicht bij U zijn
als een kind bij de vader op schoot.
Ik wil heel dicht bij U zijn;
dat is de plek waar ik hoor.
Til mij op, neem mij in uw armen.
Til mij op, houd mij dicht tegen U aan
Til mij op, ik wil U omarmen.
Til mij op en laat mij niet meer gaan.
Draag mij door het diepe water,
waar ik zelf niet meer kan staan.
In uw armen ben ik veilig,
wanneer U mij draagt,
als ik niet verder kan gaan.
Ik mag heel dicht bij U zijn,
Als een kind bij de vader op schoot.
Ik mag heel dicht bij U zijn;
dat is de plek waar ik hoor
En u tilt mij op, neemt mij in uw armen.
En U tilt mij op,
houdt mij dicht tegen U aan.
En U tilt mij op, ik mag U omarmen.

Voorbeeld 6
Heer, ik kom tot U,
neem mijn hart, verander mij.
Als ik U ontmoet vind ik rust bij U.
Want Heer ik heb ontdekt,
dat als ik aan uw voeten ben,
trots en twijfel wijken
voor de kracht van uw liefde.

refrein:
Houd mij vast, laat uw liefde stromen.
Houd mij vast heel dicht bij uw hart.
Ik voel uw kracht
en stijg op als een arend.
Dan zweef ik op de wind,
gedragen door uw Geest
en de kracht van uw liefde.

Heer, kom dichterbij,
dan kan ik uw schoonheid zien
en uw liefde voelen, diep in mij.
En Heer, leer mij uw wil
zodat ik U steeds dienen kan
en elke dag mag leven
door de kracht van uw liefde.

refrein tweemaal:
Dan zweef ik op de wind,
gedragen door uw Geest
en de kracht van uw liefde.

Wat ik tegen dergelijke nummers heb?
* Ze zijn volledig gericht op het IK, ipv op God
* Ze zijn gericht op het gevoel, ipv op het woord en op het Woord
* Ze zijn zeer simplistisch
* Ze zijn amicaal tegenover God, niet eerbiedig
* Bijv. nummer 5 en 6 zou bijvoorbeeld een New-age persoon of een boedhist zich prima bij thuis voelen
* enz.

En nogmaals, er zitten ook hele mooi nummer tussen (bijv: Genade zo oneindig groot, Ik bouw op U - Mijn schild en mijn verlosser, Daar op die hoog verheven troon). Maar sommige zinnen van bovenstaande nummers krijg ik absoluut niet meer door mijn strot.

[parsifal]

Met de laatste post van Dathenum ben ik het eens. Al ben ik zelf over het algemeen meer geneigd om juist de nadruk op de betere nummers uit opwekking te leggen. En zelfs onder de nieuwere nummers zijn deze er (het meeste van Kendrick is wel goed,`de nieuwere hymns, zoals "Jezus alleen" zijn dat ook).

Pas stond er in Christianity Today een interview met Matthew Ward, waarin hij bezwaar maakte tegen het ik-gerichte van aanbiddingsmuziek. In de kerk zou het niet ik tegenover God moeten zijn, maar wij tegenover God. Met meer nadruk op God dan op ons.

[Miscanthus]

voorbeeld 1
zit duidelijk in Ps 121: de Heere zal uw in- en uw uitgangen bewaren.
en Ps 98: Hij zal zijn engelen bevelen dat gij uw voet aan geen steen stoot.

voorbeeld 3
zou zo gezongen kunnen zijn door de lamme die genezen was.

[Klavier]

Ik zal anders wat voorbeelden posten, dan mag zij erbij vermelden welke bijbelgedeelten ze zingen :mrgreen:

Hoewel ik het inhoudelijk met Dathenum eens ben -ik ben niet zo'n voorstander van de bundel opwekking als geheel- wil ik wel een duidelijke meetlat hebben. Mijn probleem met dit alles is dat uitgerekend die liederen die door diverse kerkenraden en musici als goed bestempeld zijn, ineens 'fout' zouden zijn.
Iemand hanteert dus een foutieve norm. Wie?

Mijn vraag is dan ook om ook onderstaand lied aan dezelfde criteria te onderwerpen. Ik denk dat het probleem dan wel helder wordt.

Eens was ik een vreemd'ling voor God en mijn hart.
Ik kende geen schuld en 'k gevoelde geen smart.
Ik vroeg niet: "Mijn ziele, doorziet gij uw lot?
Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?"

Al sprak daar een stem uit de heilige blaân
van 't Lam, met de zonden der wereld belaân,
ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk,
'k stond blind en van verre, in mij zelven zo rijk.

Ik deed als Jeruzalems dochters weleer,
ik weend' om de pijn van mijn lijdende Heer,
maar dacht er niet aan, dat ik zelf door mijn schuld
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld.

Maar toen mij God Geest aan mij zelf had ontdekt,
toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.
Toen voeld' ik wat eisen Gods heiligheid deed.
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.

Toen vlucht' ik tot Jezus. Hij heeft mij gered!
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet!
Mijn heil en mijn vreugd' en mijn leven werd Hij.
Ik boog m', en geloofd', en mijn God sprak mij vrij!

Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf.
Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.

Nu reis ik getroost onder 't heiligend kruis
naar 't erfgoed hierboven, naar 't Vaderlijk huis.
Mijn Jezus geleidt mij door d' aardse woestijn.
"Gestorven voor mij!" zal mijn zwanenzang zijn.

[jvdg]

Ik zal anders wat voorbeelden posten, dan mag zij erbij vermelden welke bijbelgedeelten ze zingen :mrgreen:

Hoewel ik het inhoudelijk met Dathenum eens ben -ik ben niet zo'n voorstander van de bundel opwekking als geheel- wil ik wel een duidelijke meetlat hebben. Mijn probleem met dit alles is dat uitgerekend die liederen die door diverse kerkenraden en musici als goed bestempeld zijn, ineens 'fout' zouden zijn.
Iemand hanteert dus een foutieve norm. Wie?

Mijn vraag is dan ook om ook onderstaand lied aan dezelfde criteria te onderwerpen. Ik denk dat het probleem dan wel helder wordt.

Eens was ik een vreemd'ling voor God en mijn hart.
Ik kende geen schuld en 'k gevoelde geen smart.
Ik vroeg niet: "Mijn ziele, doorziet gij uw lot?
Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God?"

Al sprak daar een stem uit de heilige blaân
van 't Lam, met de zonden der wereld belaân,
ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk,
'k stond blind en van verre, in mij zelven zo rijk.

Ik deed als Jeruzalems dochters weleer,
ik weend' om de pijn van mijn lijdende Heer,
maar dacht er niet aan, dat ik zelf door mijn schuld
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld.

Maar toen mij God Geest aan mij zelf had ontdekt,
toen werd in mijn ziele de vreze gewekt.
Toen voeld' ik wat eisen Gods heiligheid deed.
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.

Toen vlucht' ik tot Jezus. Hij heeft mij gered!
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet!
Mijn heil en mijn vreugd' en mijn leven werd Hij.
Ik boog m', en geloofd', en mijn God sprak mij vrij!

Nu ken ik die waarheid, zo diep als gewis,
dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf.
Nu neemt mij geen satan de zegekroon af.

Nu reis ik getroost onder 't heiligend kruis
naar 't erfgoed hierboven, naar 't Vaderlijk huis.
Mijn Jezus geleidt mij door d' aardse woestijn.
"Gestorven voor mij!" zal mijn zwanenzang zijn.

Wat mij betreft: Géén discussie mogelijk!

[refo]

Als we nou toch aan 't quoten en bekritiseren zijn.
Onderstaand lied is behoorlijk oppervlakkig.
Degene die 't zing zit nogal erg in de put.
Waarom wordt niet duidelijk, maar hij heeft doodsangsten.
Op een gegeven moment schijnt hij toch verlost te zijn.
Maar waarvan?
Ik lees niets over eigen schuld of zonden.

PSALM 116

1 God heb ik lief, want die getrouwe HEER'
Hoort mijne stem, mijn smekingen, mijn klagen.
Hij neigt Zijn oor, 'k roep tot Hem, al mijn dagen;
Hij schenkt mij hulp, Hij redt mij keer op keer.

2 Ik lag gekneld in banden van den dood,
Daar d' angst der hel mij allen troost deed missen;
Ik was benauwd, omringd door droefenissen;
Maar riep den HEER' dus aan in al mijn nood:

3 "Och HEER', och wierd mijn ziel door U gered!"
Toen hoorde God; Hij is mijn liefde waardig.
De HEER' is groot, genadig en rechtvaardig,
En onze God ontfermt zich op 't gebed.

4 D' eenvoudigen wil God steeds gadeslaan.
'k Was uitgeteerd maar Hij zag op mij neder.
Keer, mijne ziel, tot uwe ruste weder:
Gij zijt verlost; God heeft u welgedaan!

5 Gij hebt, o HEER', in 't doodlijkst tijdsgewricht
Mijn ziel gered, mijn tranen willen drogen,
Mijn voet geschraagd; dies zal ik, voor Gods ogen,
Steeds wandelen in 't vrolijk levenslicht.

6 Ik heb geloofd, dies spak ik tot Gods eer.
'k Was zeer bedrukt; ik liet in haast mijn lippen,
Door drift vervoerd, deez' harde taal ontglippen:
"Bij mensen is noch trouw, noch waarheid meer."

7 Wat zal ik, met Gods gunsten overlaan,
Dien trouwen HEER' voor Zijn gena vergelden?
'k Zal bij den kelk des heils Zijn Naam vermelden.
En roepen Hem met blijd' erkentnis aan.

8 Nu zal ik voor de weldaan, die 'k genoot,
Aan Hem, naar mijn geloften, eer bewijzen,
Hem onder al Zijn gunstgenoten prijzen.
Hoe kostlijk is in 's HEEREN oog hun dood!

9 Och HEER', ik ben, o ja, ik ben Uw knecht,
Uw dienstmaagds zoon; Gij slaaktet mijne banden.
Dies doe ik U gewillig offeranden
Van lof en dank, U plechtig toegezegd.

10 Ik zal Uw Naam met dankerkentenis,
Verheffen, U al mijn geloften brengen;
'k Zal liefd' en lof voor U ten offer mengen,
In 't heiligdom, waar 't volk vergaderd is.

11 Ik zal met vreugd in 't huis des HEEREN gaan,
Om daar met lof Uw groten Naam te danken.
Jeruzalem, gij hoort die blijde klanken.
Elk heff' met mij den lof des HEEREN aan!

[Pim]

Klavier, 'eens was ik een vreemd'ling' is ook IK-gericht, bedoel je?