geledu schreef:Natuurlijk is het wat te kort door de bocht om alles onder de noemer gezangen af te keuren.
Hij heeft natuurlijk wel een punt, vele liederen worden tegenwoordig zomaar gedachtenloos gezongen en hij haalt hier zomaar een aantal voorbeelden aan waar best wel wat vraagtekens bij te zetten zijn.
Dat ligt dan niet aan de liederen maar aan de persoon.
De voorbeelden vind ik echt slecht.
Ik begrijp best welke kant hij op wilt maar door deze voorbeelden slaat hij de plank mis.[/quote]
Ook in Israel was er een zingen zonder grond en op basis van uiterlijke godsdienst maar samen met een zondige levensstijl, hier werd wel tegen gewaarschuwd :
Amos 5 : 23 :Doe het getier uwer liederen van Mij weg; ook mag Ik uwer luiten spel niet horen.
Dat geldt dan ook vanuit die grond psalmen zingen. Dus geen grond om die liederen af te wijzen.
Laten we dus het artikel een zo lezen , dat we opgescherpt worden. Moeten we het dan met elk voorbeeld eens zijn ?
Ik denk van niet, ik lees ook voorbeelden waarvan ik denk, die had ik niet zo gebruikt, maar daarentegen heeft hij ook punten die wel degelijk zaken aanwijzen
Laat hem dan een ander artikel schrijven, wil hij bereiken waar jij op doelt. Dit schept veel verwarring.
Helaas heb ik het stuk niet kunnen lezen omdat ik momenteel in Frankrijk zit. Als ik moet afgaan op wat ik hier lees dan krijg ik een beetje triest gevoel. Waarom zouden alleen de schrijvers van de psalmen het goed doen? Waarom zouden christenen geen muziek meer kunnen maken tot eer van God? Het is toch onmogelijk om ellende, verlossing en dankbaarheid in alle liederen te stoppen. Waar ik wel voor ben is om deze liederen niet meer in koorverband te zingen : Dat is misschien meer mijn persoonlijke smaak wat betreft koormuziek. Gelukkig dat Bach wel zeer evenwichtige muziek heeft geschreven! :
Miscanthus schreef:Ik dacht dat hij deskundige in kerkmuziek of het geestelijke lied was of zo.....
Schoenmaker, blijf bij je leest zeiden ze vroeger.
Tja, ik heb het ook van dichtbij meegemaakt: een "muziekcommissie", bestaande uit kerkenraadsleden waarvan er niet één noten kon lezen. Het enige wat ze deden, was het keuren van de teksten van koormuziek. "Tekst-curatorium" zou een betere benaming zijn geweest. In theorie zouden de koren de meest profane melodieën kunnen indienen zonder dat er iets van gezegd werd. Maar o wee als er in de tekst iets stond van "Dierb're Heiland" of zo... :
Nou, Bert inmiddels e n i g s z i n s kennende zal dat niet zomaar iets zijn...
Maar o, ze gebruiken een piano in de kerk, ik hoorde een psalter zingen waarvan élk vers begint met "Halleluja", een woord dat in de berijming 1773 amper voorkomt...
Ben bang dat meneer Post dat erg eenzijdig zal vinden :
In de "Alphabetische lijst van onderwerpen en denkbeelden der Psalm-verzen" door E.F.H. Wolf, predikant te Harlingen, wordt het woord Hallelujah niet eens genoemd.
Psalm 111: 1 begint wel degelijk met "Looft, Hallelujah, looft den Heer". En 117 eindigt met "Zingt, Hallelujah, zingt Zijn eer!"
Meer schieten me er zo niet te binnen. Ja, ik dacht even aan Psalm 149:1, maar dat was de nieuwe berijming :
Hendrikus schreef:In de "Alphabetische lijst van onderwerpen en denkbeelden der Psalm-verzen" door E.F.H. Wolf, predikant te Harlingen, wordt het woord Hallelujah niet eens genoemd.
Psalm 111: 1 begint wel degelijk met "Looft, Hallelujah, looft den Heer". En 117 eindigt met "Zingt, Hallelujah, zingt Zijn eer!"
Meer schieten me er zo niet te binnen. Ja, ik dacht even aan Psalm 149:1, maar dat was de nieuwe berijming :oops:
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Hendrikus schreef:In de "Alphabetische lijst van onderwerpen en denkbeelden der Psalm-verzen" door E.F.H. Wolf, predikant te Harlingen, wordt het woord Hallelujah niet eens genoemd.
Psalm 111: 1 begint wel degelijk met "Looft, Hallelujah, looft den Heer". En 117 eindigt met "Zingt, Hallelujah, zingt Zijn eer!"
Meer schieten me er zo niet te binnen. Ja, ik dacht even aan Psalm 149:1, maar dat was de nieuwe berijming :
Toch wel apart, onberijmt komt het 22 keer voor in de psalmen.
Toch een schroom om het te gebruiken?
We moeten deze liederen maar niet meer zingen, want ze zijn erg eenzijdig en/of oppervlakkig:
- Abba Vader
- Heer' ik kom tot U
- Als een hert dat verlangt naar water
Eenzijdig, in de zin dat er van 'de drie stukken' (HC) maar 1 of 2 aan de orde komen..... In bijvoorbeeld "Heer' ik kom tot U" gaat het niet over Gods toorn en het woordje genade komt er niet in voor.
:cry:
wat een drama weer, om niks
als deze liederen het voorbeeld zijn van wat er niet mag is daar weer iemand heel erg de weg kwijt, in plaats van verheugd te zijn dat er nog koren zijn waar jong en oud deze liederen zingen moet dat alweer verhinderd worden, en maar klagen over het wegzinkende vaderland
We zijn calvinisten. Oké. Maar een scheutje Luther zou voor ons gereformeerden minstens in één opzicht goed zijn. Luther vond zingen zeer belangrijk. Twee keer bidden, noemde hij het. Zo ook de verdrukte christenen destijds achter het ijzeren gordijn. Ze moesten de jongeren vormen in geheime 'zomerkampen'. Het gevaar van gevangenneming dreigde. Maar de jongens kregen bij die schaarse gelegenheden wel onderwijs in het dirigeren van koren. Misschien onderwaarderen wij het zingen wel. Zingen is twee keer bidden, dat zouden we toch niet snel zeggen. Het dirigeren van koren heeft bij ons niet de hoogste prioriteit bij de vorming van de jongeren in de gemeente.
Het heeft ons veel te zeggen dat de Bijbel het zo vaak over het zingen heeft. Zingt, zingt een nieuw gezang den Heere. Alleen in de psalmen zelf komt de gebiedende wijs - Zingt! Psalmzingt! - bijna dertig keer voor. Straks zal in de hemel voor Gods kinderen het zingen een van de belangrijkste bezigheden zijn. Met citers en allerlei andere instrumenten. Als jongeren bij elkaar zitten wordt er vaak veel gezongen. Op zomerkampen, in de pauze van een jongerenbijeenkomst of op de jeugdvereniging. Soms met orgel, soms met piano, soms gitaar of instrumenten. En vaak heel betrokken, in een gevoel van onderlinge verbondenheid. Wat kan het overigens goed zijn om in de kerkdienst samen met de gemeente te zingen. Wat een indruk kan dat maken! Samen zingen.
Ik ga nu rond dat thema zingen een onderwerp aansnijden dat bij sommigen misschien niet zo goed valt. Niet zo goed voelt. Je ervaart het als een domper op de feestvreugde. Ik wil je dan ook vragen om bij het verder lezen je gevoelens een poosje in de koelkast te zetten. Eerst eens gewoon mee te denken. Als je meteen al weerstand en emotie voelt, komt het denken in de koelkast terecht. Dat moeten we nu even niet hebben.
Het gaat over opwekkingsliederen. Daar zou in het algemeen wat over te zeggen zijn. In generaliserende zin. Ik las een artikel van drs. Cees van Setten, die zelf midden in evangelische kringen staat. In zijn artikel in Soteria, getiteld 'Het lied in de opwekkingsbeweging' zet hij een aantal kritische kanttekeningen bij het opwekkingslied. Kanttekeningen over de muzikale en tekstuele armoede en over de eenzijdige nadruk op praise & worship (lofprijzing en aanbidding).
Franje
Maar liever hang ik geen algemeen verhaal op. Het ene lied is het andere niet. Ieder lied mag apart bekeken worden en moet apart naast de Schrift worden gelegd. Ik wil daarom inzoomen op enkele bekende opwekkings
liederen. Ik kies dan bewust wat liederen uit - daar ben ik eerlijk in - die het me gemakkelijk maken om mijn punt te maken. Maar tegelijk zijn het wel liederen die veel gezongen worden.
Kijk eens mee naar het bekende lied Abba Vader. Probeer het lied eens samen te vatten. De belangrijkste zin is: Ik behoor U toe. Als je goed gaat kijken, komt die boodschap zes keer voor in deze twee coupletten. Daarnaast wordt gevraagd of het hart vurig mag zijn en niet koud. Dat is wel een wat magere inhoud. Je had je dat mogelijk nog nooit zo gerealiseerd. Even lijkt het erop of het wat dieper gaat.
De derde regel: U alleen doorgrondt mijn hart. Dat klinkt als een psalm. 'Doorgronden ken mijn hart, 0 Heer".
Maar aan de vraag 'Is hetgeen ik denk niet tot uw eer, Beproef me en zie of mijn gemoed iets kwaads iets onbehoorlijks voedt', komt deze dichter helemaal niet toe. Dat steeds maar herhalen van dezelfde boodschap geeft iets simpels aan dit lied. Zonder al te veel franje. Maar ook zonder al te veel diepgang. Nog veel sterker en opvallender zie je dat terug in het lied Jezus is Koning en Heer. De tekst luidt: Jezus is Koning en Heer, Jezus is Koning en Heer. Jezus is Koning. Jezus is Koning. Jezus is Koning en Heer. Of in het lied: Kom in mijn hart, dat als volgt luidt: 'Kom in mijn hart, kom in mijn hart. 0 kom in mijn hart Heer Jezus. Kom in mij nu. Vervul mij nu. 0 kom in mijn hart. Heer Jezus. '
Ik zou dit niet positief willen waarderen. Dit lijkt misschien op het prijzen van God. Maar het prijzen van God heeft in de psalmen of in gereformeerde liederen altijd inhoud. God prijzen is niet een ritueel met woorden. Het gaat ergens over. Het is uiting geven aan verwondering, dat zo'n grote God in Christus zich met zo'n zondaar wil bemoeien. Het gaat altijd om eigenschappen van God, om Jezus Christus, tegen de achtergrond van de zonde.
Onherkenbaar
Een ander bekend lied is Heer ik kom tot U. Dat lied gaat wel over zonde. Het is een vraag om vergeving van zonde, om reiniging. Dat is mooi. Het is heel wat minder oppervlakkig. Het gaat om een thema dat in de Bijbel ook centraal staat. De reiniging van het hart. Hoe wordt die vergeving beschreven in dit lied? Dat staat in de tweede strofe en in de derde strofe. In strofe 2: 'Met Uw liefde kom mij tegemoet.' In strofe 3: '0 Jezus, raak mij aan.'
Dat valt dan toch weer tegen. Geen enkel notie dat onze zonden Gods toorn oproepen. Geen ruimte voor zonde als schuld. Het woord genade valt niet, evenmin overigens als het woordje geloof. De naam van Jezus valt wel, maar Hij verschijnt hier niet als Christus, Die aan het kruis heeft geleden en Wiens bloed reinigt van alle zonden. Alles klinkt zo vanzelfsprekend. Dat God de zonden van mensen kan en wil vergeven is een onbegrijpelijk wonder van genade. Niet klein te krijgen. Maar dat roept dit lied niet bij mij op.
Gelukkig staan er in opwekkingsbundels ook liederen die direct teruggaan op bijbelteksten. Bijvoorbeeld het bekende 'Als een hert dat verlangt naar water'. Je herkent meteen Psalm 4j2.
'Gelijk een hert schreeuwt naar de waterstromen, alzo schreeuwt mijn ziel tot U, 0 God! Mijn ziel dorst naar God, naar den levenden God; wanneer zal ik ingaan, en voor Gods aangezicht verschijnen? Mijn tranen zijn mij tot spijs dag en nacht; omdat zij den gansen dag tot mij zeggen: Waar is uw God?'
Nu terug van de Bijbel naar de liedtekst. Je wrijft je ogen uit. De bijbeltekst is hier onherkenbaar veranderd! Wie de tekst van het lied nog een keer leest en op zich in laat werken, vindt helemaal niets terug van nood, smart, angst en benauwdheid. De bijbeltekst laat een mens zien die zich in grote radeloosheid, angst en verdriet tot de levende God wendt. Daar is het lied nog niet eens een slap aftreksel van. De bijbeltekst van Psalm ij2 blijkt maar een kapstokje. Zou jij de bijbeltekst voor deze liedtekst willen inruilen? Heb je hier houvast aan als je leven werkelijk in een geestelijke crisis terecht komt?
Nuchter
Drie evangelische liederen voor het voetlicht. Toegegeven, niet volstrekt willekeurig gekozen. Maar ik had er nog heel wat meer op mijn lijstje staan die ik tegen het licht van de Bijbel zou willen bekijken. Daar is geen ruimte voor. Dat is ook niet nodig.
Het gaat me niet om een zwarte lijst samen te stellen. Of een overzicht van liederen die je wel mag zingen en liederen die je niet mag zingen. Het doel van dit artikel is dat je zelf leert met bijbelse ogen naar liederen te kijken. Soms is dat best lastig. Je verstand botst met je gevoel. Het is fijn om te zingen. En soms zingen liederen, die een verdachte, zelfs ketterse, inhoud hebben, juist zo lekker. Het is niet gemakkelijk om dan keuzes te maken.
Het is fijn dat je als jongeren samen zingt. Maar neem ook eens de gelegenheid om tussen twee liederen door samen over de inhoud te praten. Sprekende onder elkaar met psalmen en geestelijke liederen, staat er in Efeze 5. Wees ook nuchter. Het is toch ook weer niet al te dramatisch als je dan samen zegt dat sommige liederen niet bijbels zijn. Er zijn zoveel liederen die fijn zingen, en tegelijk een goede en verantwoorde inhoud hebben.
Als je dan liederen zingt, die wel iets van de bijbelse diepte en de bijbelse boodschap hebben, mag je hopelijk uit genade ook iets begrijpen van de spreuk van Luther. Want wie de Heere kent, herkent het verband tussen die twee zaken. Hij of zij weet wat het is: biddend zingen, zingend bidden.
S.D. Post
Daniël, 20 oktober 2006
Abba Vader
Abba Vader U alleen
U behoor ik toe
U alleen doorgrondt mijn hart U behoort het toe
Laat mijn hart steeds vurig zijn
U laat nooit alleen
Abba Vader U alleen
U behoor ik toe
Abba Vader laat mij zijn
Slechts van U alleen
Dat mijn wil voor eeuwig zij
d'Uw' en anders geen
Laat mijn hart nooit koud zijn Heer
Laat mij nimmer gaan
Abba Vader Laat mij zijn
Slechts van U alleen.
Heer ik kom tot U
Heer ik kom tot U Hoor naar mijn gebed Vergeef mijn zonden nu en reinig mijn hart
Met Uw liefde Heer Kom mij tegemoet Nu ik mij tot U keer en maak alles goed
Zie mij voor U staan Zondig en onrein 0 Jezus raak mij aan Van U wil ik zijn
Jezus op Uw Woord Vestig ik mijn hoop U leeft en U verhoort Mijn bede tot U.
Als een hert
Als een hert dat verlangt naar water Zo verlangt mijn ziel naar U
U alleen kunt mijn hart vervullen Mijn aanbidding is voor u
U alleen bent mijn kracht mijn schild
Aan U alleen geef ik mij geheel
U alleen kunt mijn hart vervullen, Mijn aanbidding is voor u.
We moeten deze liederen maar niet meer zingen, want ze zijn erg eenzijdig en/of oppervlakkig:
- Abba Vader
- Heer' ik kom tot U
- Als een hert dat verlangt naar water
Eenzijdig, in de zin dat er van 'de drie stukken' (HC) maar 1 of 2 aan de orde komen..... In bijvoorbeeld "Heer' ik kom tot U" gaat het niet over Gods toorn en het woordje genade komt er niet in voor.
:
wat een drama weer, om niks
als deze liederen het voorbeeld zijn van wat er niet mag is daar weer iemand heel erg de weg kwijt, in plaats van verheugd te zijn dat er nog koren zijn waar jong en oud deze liederen zingen moet dat alweer verhinderd worden, en maar klagen over het wegzinkende vaderland
Nou niet direct een wegzinkend vaderland (das hier redelijk off topic) maar als dit het niveau van de koren is zijn het wel wegzinkende koren :
Maar lees het artikel maar, met alle nuances en opmerkingen die hij aangeeft.
Dhr S.D. Post schreef: Ik wil je dan ook vragen om bij het verder lezen je gevoelens een poosje in de koelkast te zetten. Eerst eens gewoon mee te denken. Als je meteen al weerstand en emotie voelt, komt het denken in de koelkast terecht. Dat moeten we nu even niet hebben.
Heeft niemand deze regels gelezen ?
De emotie druipt er helaas in vele topics vanaf.
Het gaat om de strekking en waarschijnlijk heeft hij een punt anders waren de reacties wel minder fel geweest.
We moeten deze liederen maar niet meer zingen, want ze zijn erg eenzijdig en/of oppervlakkig:
- Abba Vader
- Heer' ik kom tot U
- Als een hert dat verlangt naar water
Eenzijdig, in de zin dat er van 'de drie stukken' (HC) maar 1 of 2 aan de orde komen..... In bijvoorbeeld "Heer' ik kom tot U" gaat het niet over Gods toorn en het woordje genade komt er niet in voor.
:cry:
wat een drama weer, om niks
als deze liederen het voorbeeld zijn van wat er niet mag is daar weer iemand heel erg de weg kwijt, in plaats van verheugd te zijn dat er nog koren zijn waar jong en oud deze liederen zingen moet dat alweer verhinderd worden, en maar klagen over het wegzinkende vaderland
Nou niet direct een wegzinkend vaderland (das hier redelijk off topic) maar als dit het niveau van de koren is zijn het wel wegzinkende koren :cry:
Maar lees het artikel maar, met alle nuances en opmerkingen die hij aangeeft.
Ik heb het globaal gelezen. Tuurlijk is het makkelijk te schieten op koren en het gebrek aan diepgang enzo. Maar wat wil je ermee bereiken? Ik mis (en ik vind dat een gemis) in het artikel de notie hoe geweldig waardevol het is als men met elkaar zingende onbevangen tot eer van God bezig mag zijn. De liederen die men dan zingt beoordelen als waren het preken en dan even in een artikeltje afbranden is mij veel te simpel. Talloze koren zingen deze liederen en verschillende psalmen waardoor best een redelijk evenwicht ontstaat. Ja, als je verwacht dat je muzikale donderpreken kunt beluisteren, dat niet. Maar waarom zou je dat willen?
Dhr S.D. Post schreef: Ik wil je dan ook vragen om bij het verder lezen je gevoelens een poosje in de koelkast te zetten. Eerst eens gewoon mee te denken. Als je meteen al weerstand en emotie voelt, komt het denken in de koelkast terecht. Dat moeten we nu even niet hebben.
Heeft niemand deze regels gelezen ?
De emotie druipt er helaas in vele topics vanaf.
Het gaat om de strekking en waarschijnlijk heeft hij een punt anders waren de reacties wel minder fel geweest.
emoties zijn niet negatief.
Dat de reacties fel zijn zegt niets over de waarde van zijn opmerkingen. Ze zijn eenvoudig te weerleggen of als subjectief te beschouwen. Daarnaast kan hij met zijnopmerkingen mensen onrecht aandoen, omdat veel liederen een bepaalde gevoelswaarde hebben net zoals erfstukken dat soms hebben, terwijl het voor buitenstaanders een waardeloos prul is.
Waardeloos stuk tekst.
als je emoties krijgt bij het lezen van deze reactie moet je die gewoon even in de koelkast zetten anders kun je niet goed meer nadenken. Mensen die dat wel doen, zien meteen dat ik gelijk heb. :roll:
: Dat is misschien meer mijn persoonlijke smaak wat betreft koormuziek. Gelukkig dat Bach wel zeer evenwichtige muziek heeft geschreven! 
:
:
