geledu schreef:Natuurlijk is het wat te kort door de bocht om alles onder de noemer gezangen af te keuren.
Maar ik proef weer een hoop emotie terwijl Dhr Post juist vraagt om de gevoelens een even in de koelkast te zetten.
Hij heeft natuurlijk wel een punt, vele liederen worden tegenwoordig zomaar gedachtenloos gezongen en hij haalt hier zomaar een aantal voorbeelden aan waar best wel wat vraagtekens bij te zetten zijn.
Laten we hier ook eerlijk mee omgaan .
Het is een feit dat onze vaderen een felle strijd hebben moeten voeren tegen liederen die vol zaten van remonstrantse invloeden.
Het is tevens ook een feit dat we hier tegenwoordig maar zoveel mogelijk overheen willen stappen.
Ook in Israel was er een zingen zonder grond en op basis van uiterlijke godsdienst maar samen met een zondige levensstijl, hier werd wel tegen gewaarschuwd :
Amos 5 : 23 :Doe het getier uwer liederen van Mij weg; ook mag Ik uwer luiten spel niet horen.
Het is nog niet zo heel lang geleden dat er regelmatig werd gewaarschuwd tegen zangavonden en dergelijke.
Soms hoor je deze geluiden nog wel eens, zien deze mensen het verkeerd ?
Ik denk dat ze bang zijn voor het gevaar wat hier in kan zitten.
We zijn niet snel tevreden, ook op koren is het zo vaak de praktijk dat er grenzen op gezocht worden wat nog net gezongen kan worden zonder openlijk een dwaling te verkondigen.
Laten we dus het artikel een zo lezen , dat we opgescherpt worden.
Moeten we het dan met elk voorbeeld eens zijn ?
Ik denk van niet, ik lees ook voorbeelden waarvan ik denk, die had ik niet zo gebruikt, maar daarentegen heeft hij ook punten die wel degelijk zaken aanwijzen
De strekking van de inhoud is duidelijk, en dat we daar weer eens op worden gewezen is m.i. een goede zaak.
Ben ik het niet mee eens.
Het gaat hier helemaal niet om het gevoel.
Het gaat om de wijze waarop het gebeurt. Dat er nagedacht moet worden over wat en hoe er gezongen mag worden staat m.i. niet ter diskussie.
Opscherpen is altijd goed. Waarom dat direct moet uitmonden in het afwijzen van liederen waarvan de jeugdbond zelf eerder een keuze gemaakt heeft is voor mij niet duidelijk.
De Daniel is een blad dat voor de jongeren van de GG als richtingevend wordt bedoeld. Er onstaat nu echter alleen maar verwarring. Wie moeten de kinderen nu geloven? Een schrijver in de Daniel, de opstellers van de JBGG bundel, de dirigent die op het jeugdkoor met de muziek komt aanzetten, de kerkenraad die het nota bene zelf aandraagt (ik ken concrete voorbeelden daarvan), de reformatorische uitgever die het op CD's zet etc. ?
Het stukje van Post schiet zijn doel voorbij op deze wijze.
