Ook het "overzomeren en overwinteren" is wat in diskrediet gebracht.
Deze meditatie laat zien dat "schijn en zijn" zo heel dicht bij elkaar kunnen liggen , ja dat zelf het onderscheid soms niet te zien is !
Ter overdenking hier de meditatie :
Binnen…buiten..`
.. en de deur werd gesloten' Matth. 25 :10
De deur werd gesloten. Korte, maar zo betekenisvolle woorden! Wij lezen ze in de gelijkenis van de tien maagden.
Het beeld is echt oosters: een bruiloft is aanstaande. Tien vriendinnen van de bruid wachten halverwege het huis van de bruid en dat van de bruidegom op het ogenblik dat de laatste, omringd van zijn vrienden, aankomt. Gewoonlijk was het zo in Israel, dat de bruid naar de woning van haar aanstaande man werd geleid. De Heere Jezus keert ditmaal de verhoudingen om: de bruidegom komt naar de bruid. Dit zal in werkelijkheid ook wel eens zijn gebeurd. Wij begrijpen natuurlijk, waarom de Heere hier het beeld omkeert: op de jongste dag zal de grote Bruidegom naar Zijn gemeente komen, en niet andersom.
Er ligt in deze bekende gelijkenis een schat aan onderwijs. We kunnen er niet aan denken die hier uitputtend te behandelen. Slechts enkele dingen. In de eerste plaats wijst Christus ons er hier op hoe weinig verschil er kan zijn tussen wijze en dwaze maagden. Uiterlijk was er geen enkel verschil. Wat een aansporing en waarschuwing voor ons, om de grond voor leven en sterven toch niet te zoeken in onze uiterlijke levensopenbaring! Hoe onberispelijk en schriftuurlijk die ook moge zijn (en behoort te zijn), zij zal ons voor eeuwig ontvallen, als wij menen er God mee te kunnen ontmoeten. Is er dan geen enkel verschil? Ja, het is er wel. Maar het zit niet in de gewaden, niet in de vaten, niet in de lampen. Dat is alles in orde. Wijze en dwaze maagden hebben die allen. Het grote onderscheid ligt in hetgeen er in de vaten zit. Daar is bij de wijze maagden olie en bij de dwaze... niets! Zij dachten wel toe te kunnen met wat olie in de lampen; als die maar brandden, was het wel goed...
Hoe ernstig vermaant Christus ons hier tot nauwkeurig zelfonderzoek.
Laten we toch niet te gemakkelijk aannemen dat het wel met ons is.
De dwaze maagden moet ge immers niet zoeken in de wereld. U moet ze zelfs niet zoeken onder de onverschillige, uitwendige belijders in de kerk. U moet ze zoeken onder degenen, die hoop hebben op de eeuwige zaligheid, die verwachten eens in te mogen gaan!
Alles, ja alles blijkt in deze gelijkenis te gaan om de olie in de vaten. Wat is dat: olie in de vaten? Olie ziet op het hartvernieuwende, levendmakende werk van Gods Heilige Geest.
Daarop komt het aan. 'Maar', zal iemand zeggen. `de dwaze maagden hadden toch ook olie? Weliswaar niet in de vaten, maar dan toch in hun lampen? Die brandden toch enige tijd°' Het is waar. Maar bedenk dat het hier een gelijkenis betreft. Het is volstrekt niet de bedoeling des Heeren ons te leren dat iemand deel kan hebben aan het zaligmakende werk van Gods Geest en toch eeuwig buiten kan blijven. Dat is onmogelijk. Waar het om gaat is dit: sommigen zullen schijnen deel te hebben aan de Geest van Christus zonder dat zij ooit aan de weet kwamen dat hun grond voor de eeuwigheid tekort schoot Zulken 'beginnen buiten te staan' als de Heere komt.
'Wanneer komt de Bruidegom’? Op de jongste dag. Maar ook wanneer het sterven wordt komt Hij. Dan zal de deur worden gesloten. Dat betekent dat die deur tot op dat ogenblik was geopend! Ook dat moeten we overwegen. De deur is nog niet gesloten.
Het is als bij de ark van Noach: al die lange en vele jaren dat Noach bouwde aan de ark en predikte, stond de deur van het middel ter behoudenis open. Toen de wateren kwamen, sloot de Heere achter hen toe. Haasten wij ons dan, om ons levens wil'
