Ben IK het, Heere, die U verraden zal?

[Miscanthus]

Gods volk mag wel eens verblijd worden als "van de daken gepredikt wordt, wat ze in hun hart geleerd hebben".

Deze hoort thuis in het topic over verkeerd geciteerde teksten.

Er staat in Lukas 12:
¶ Daarentussen als vele duizenden der schare bijeenvergaderd waren, zodat zij elkander vertraden, begon Hij te zeggen tot Zijn discipelen: Vooreerst wacht uzelven voor den zuurdesem der Farizeen, welke is geveinsdheid.
2 En er is niets bedekt, dat niet zal ontdekt worden, en verborgen, dat niet zal geweten worden.
3 Daarom, al wat gij in de duisternis gezegd hebt, zal in het licht gehoord worden; en wat gij in het oor gesproken hebt, in de binnenkamers, zal op de daken gepredikt worden.

Maar het is inderdaad wel noodzakelijk dat de veelkleurige werking van Gods Geest aan bod komt.

Tja, zolang het direct uit de Bijbel komt,. is er niks mis mee, maar veelal is het een toevoeging aan de Bijbel en soms zelfs haaks op de bijbel. Er is dan vaak geen sprake meer van exegese. Gods Woord werkt bevinding. Dat hoeft niet gepreekt te worden.
Daarom vind ik het beter als mensen zelf getuigen hoe God in hun leven gewerkt heeft. Getuigenissen zijn veelzeggender als het door gemeenteleden wordt gedaan, dan dat door een predikant een beschouwing wordt gegeven over "hoe het zou moeten".

[geledu]

Het is van mij niet de bedoeling om een teks te citeren, het gaat om de "zaak" en niet om de woorden


Wat je tweede punt betreft ben ik het toch niet met je eens !
Je trekt het weer in het negatieve : "hoe het zou moeten " ik heb geprobeerd duidelijk te maken dat het meer gepredikt moet worden in de context van : "hoe het zou kunnen"

Dat in de bevindelijke prediking meekomt hoe een prediker zelf is geleid is vaak niet te voorkomen : waar het hart vol van is loopt de mond van over.

Dit neemt niet weg dat het "breed" gepredikt moet worden, Brakel is hierin een goed voorbeeld.

[Klavier]

Het is weer de oude diskussie.
Bevinding, hoe wat waar en waarom.
Twee citaatjes van Ds. G.H. Kersten (die kennen allemaal wel dacht ik )

Een zogenaamde bevindelijke prediking, die over Christus zwijgt, mag de naam Evangelie-prediking niet dragen"
en:
"Want toch hoe noodzakelijk het is, dat een iegelijk bij bevinding Christus leere kennen tot zaligheid, in de bevinding ligt de grond onzer behoudenis niet. Neen, onze grond ligt juist in het voorwerpelijke, in Christus. Paulus wenschte ook niets te weten dan Jezus Christus en Dien gekruisigd."

Het geestelijke leven mag niet worden gebouwd op de zandgrond van gevoel, op zo ontelbaar vele toestanden en gezichten en gemoedsaandoeningen en zondestrijddoorlevingen. Wie als prediker op deze klip vastloopt, rooft de troost van Gods Kinderen in stee van dien te geven, en leidt de zielen niet tot zekerheid der zaligheid, maar is oorzaak van veel donkerheid en onvastheid en droeve bekommernis over der ziele staat. Bovendien wordt bij zó'n prediking, die niet op Christus is gericht, het gevaar levensgroot dat een bevinding wordt voorgedragen, die de kritiek van de Schrift niet kan doorstaan, leidt tot zelfbedrog en als een valsch gemoedelijke stromerij moet worden gevreesd. Het geestelijk leven hééft zijn eigen ervaring, zijn eigen bevinding, doch deze bevinding strekt zich nooit tot aanvulling van de Schrift, maar is geheel aan Gods Woord onderworpen. God de Heilige Geest leidt Zijn volk in de Waarheid en het is valsche mystiek, (..) vrucht veelal van zenuwstoring, wanneer wij een bevinding voordragen die den toets van Gods Woord niet kan doorstaan. Het is geen letterknechterij, al wordt het in sommige kringen wel zoo beschouwd, het Woord als den eenige toetssteen aan te leggen: Dat Woord is een oordeler der gedachten" (Hebr. 4:12)

[Klavier]

Er moet worden gepredikt hoe het praktisch vorm krijgt in een mensen leven , wat de kenmerken van genade z\ijn, wat je ervaart als Christus in je leven komt.

Een kanttekening, ontleent aan Ds. G.H. Kersten:
Weergeven van bevinding is geen Evangelie-prediking maar een pastorale onderwijzing voor de toepassing van de Evangelie-prediking. Dit mag nooit centraal staan.

Hoe God Zijn volk zaligmaakt.

Hoe: Door de weg van geloof en bekering.
Dát is het HOE.

De bevinding laat zien hoe God daadwerkelijk met ieder een persoonlijke weg gaat. Allemaal door geloof en bekering, wedergeboorte. Maar de bevinding is heel divers en uniek.
Dat mag nooit een leeronderdeel zijn. Enkel een illustratie.
Bevinding is belangrijk als het gaat om persoonlijk ervaren van Gods Werk, maar het is niet als middel gegeven anderen daarmee tot Christus te brengen. Dan wordt het eigenwillige Godsdienst.

Dat zijn bevindelijke zaken die een plaats moeten krijgen binnen de prediking.

Alleen als het binnen een Christus-centralistische prediking als illustratie en pastoraal vermaan wordt toegepast. Niet in de functie van 'ijkpunt' en 'dieptemeting'.

[Petrus]

>>>>>>>>>>>

De bevinding laat zien hoe God daadwerkelijk met ieder een persoonlijke weg gaat. Allemaal door geloof en bekering, wedergeboorte. Maar de bevinding is heel divers en uniek.
Dat mag nooit een leeronderdeel zijn. Enkel een illustratie.
Bevinding is belangrijk als het gaat om persoonlijk ervaren van Gods Werk, maar het is niet als middel gegeven anderen daarmee tot Christus te brengen. Dan wordt het eigenwillige Godsdienst.

<<<<<<<<<<<<<<<<

Met dit kan ik het volstrekt eens zijn.

[Miscanthus]

.
Twee citaatjes van Ds. G.H. Kersten (die kennen allemaal wel dacht ik )

Een zogenaamde bevindelijke prediking, die over Christus zwijgt, mag de naam Evangelie-prediking niet dragen"
en:
"Want toch hoe noodzakelijk het is, dat een iegelijk bij bevinding Christus leere kennen tot zaligheid, in de bevinding ligt de grond onzer behoudenis niet. Neen, onze grond ligt juist in het voorwerpelijke, in Christus. Paulus wenschte ook niets te weten dan Jezus Christus en Dien gekruisigd."

Het geestelijke leven mag niet worden gebouwd op de zandgrond van gevoel, op zo ontelbaar vele toestanden en gezichten en gemoedsaandoeningen en zondestrijddoorlevingen. Wie als prediker op deze klip vastloopt, rooft de troost van Gods Kinderen in stee van dien te geven, en leidt de zielen niet tot zekerheid der zaligheid, maar is oorzaak van veel donkerheid en onvastheid en droeve bekommernis over der ziele staat. Bovendien wordt bij zó'n prediking, die niet op Christus is gericht, het gevaar levensgroot dat een bevinding wordt voorgedragen, die de kritiek van de Schrift niet kan doorstaan, leidt tot zelfbedrog en als een valsch gemoedelijke stromerij moet worden gevreesd. Het geestelijk leven hééft zijn eigen ervaring, zijn eigen bevinding, doch deze bevinding strekt zich nooit tot aanvulling van de Schrift, maar is geheel aan Gods Woord onderworpen. God de Heilige Geest leidt Zijn volk in de Waarheid en het is valsche mystiek, (..) vrucht veelal van zenuwstoring, wanneer wij een bevinding voordragen die den toets van Gods Woord niet kan doorstaan. Het is geen letterknechterij, al wordt het in sommige kringen wel zoo beschouwd, het Woord als den eenige toetssteen aan te leggen: Dat Woord is een oordeler der gedachten" (Hebr. 4:12)

sowee! Ik ben het helemaal eens met Ds Kersten.

[geledu]

Er moet worden gepredikt hoe het praktisch vorm krijgt in een mensen leven , wat de kenmerken van genade z\ijn, wat je ervaart als Christus in je leven komt.

Een kanttekening, ontleent aan Ds. G.H. Kersten:
Weergeven van bevinding is geen Evangelie-prediking maar een pastorale onderwijzing voor de toepassing van de Evangelie-prediking. Dit mag nooit centraal staan.

Bevinding mag nooit centraal staan maar het mag ook zeker niet ontbreken.

Hoe God Zijn volk zaligmaakt.

Hoe: Door de weg van geloof en bekering.
Dát is het HOE.

De bevinding laat zien hoe God daadwerkelijk met ieder een persoonlijke weg gaat. Allemaal door geloof en bekering, wedergeboorte. Maar de bevinding is heel divers en uniek.
Dat mag nooit een leeronderdeel zijn. Enkel een illustratie.
Bevinding is belangrijk als het gaat om persoonlijk ervaren van Gods Werk, maar het is niet als middel gegeven anderen daarmee tot Christus te brengen. Dan wordt het eigenwillige Godsdienst.

Ik merk dat ik of verkeerd begrepen wordt, of aangevallen, het is geen leeronderdeel, heb ik ook niet gezegd.
Maar het pastorale deel , het weiden van de kudde wordt concreet in de prediking van Gods wegen in het hart vd mens.

Dat zijn bevindelijke zaken die een plaats moeten krijgen binnen de prediking.

Alleen als het binnen een Christus-centralistische prediking als illustratie en pastoraal vermaan wordt toegepast. Niet in de functie van 'ijkpunt' en 'dieptemeting'.

Diepte meting en ijkpunt is inderdaad een slecht gegeven, wel een schouderklop of een blijk van medeleven, een pastorale bewogenheid wat plaats behoort te krijgen , binnen de kaders van Gods Woord, in de prediking.

[Klavier]

sowee! Ik ben het helemaal eens met Ds Kersten.

Je bent meer GerGemmer dan je soms denkt! :mrgreen:

[Klavier]

Ik merk dat ik of verkeerd begrepen wordt, of aangevallen, het is geen leeronderdeel, heb ik ook niet gezegd.

Geledu, het was als contextuele aanvulling bedoeld, niet als weerlegging. Ik kan me ook in jouw schrijven vinden.

[geledu]

Dan zouden we alle drie wel gergemmers kunnen zijn

[Bert Mulder]

Ik ben wel geen GerGemmer, maar ik ben het op dat punt wel met Ds. Kersten eens