Het communisme (en met haar veel andere -ismen) ging uit van het goede in de mens. 'Als we maar zorgen dat iedereen gelijk is', zo was de gedachte, 'zal vanzelf de heilstaat aanbreken'. De praktijk bleek echter weerbarstiger...
Hadden ze Psalm 14:1-3 gelezen
Psalm 14:1-3 schreef:Een psalm van David, voor den opperzangmeester. De dwaas zegt in zijn hart: Er is geen God. Zij verderven het, zij maken het gruwelijk met hun werk; er is niemand, die goed doet. De HEERE heeft uit den hemel nedergezien op de mensenkinderen, om te zien, of iemand verstandig ware, die God zocht. Zij zijn allen afgeweken, te zamen zijn zij stinkende geworden; er is niemand, die goed doet, ook niet een.
of - hierop gebaseerd - Romeinen 3:9-20
Romeinen 3:9-20 schreef:Wat dan? Zijn wij uitnemender? Ganselijk niet; want wij hebben te voren beschuldigd beiden Joden en Grieken, dat zij allen onder de zonde zijn; Gelijk geschreven is: Er is niemand rechtvaardig, ook niet één; Er is niemand, die verstandig is, er is niemand, die God zoekt. Allen zijn zij afgeweken, te zamen zijn zij onnut geworden; er is niemand, die goed doet, er is ook niet tot één toe. Hun keel is een geopend graf; met hun tongen plegen zij bedrog; slangenvenijn is onder hun lippen. Welker mond vol is van vervloeking en bitterheid; Hun voeten zijn snel om bloed te vergieten; Vernieling en ellendigheid is in hun wegen; En den weg des vredes hebben zij niet gekend. Er is geen vreze Gods voor hun ogen. Wij weten nu, dat al wat de wet zegt, zij dat spreekt tot degenen, die onder de wet zijn; opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij.
dan hadden ze kunnen weten dat principes, samenlevingen (enzovoort) gebaseerd op de idee van 'het goede in de mens' bij voorbaat al tot mislukken gedoemd zijn.
