De prediking: bevel van geloof en bekering

elbert · Bericht door **elbert** » 08 jun 2006, 13:10

DL schreef:2-5. Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

elbert schreef:Misschien is artikel 2-5 uit de DL wel een topic waard met betrekking tot de prediking. Want ik hoor wel eens dingen in een preek, waarin op z'n best gewensd wordt dat je het geloof nog eens krijgt en nog eens bekeerd wordt, maar bevelen is er dan niet meer bij. Volgens mij is een prediker dan op verkeerd spoor beland, als hij er niet meer van overtuigd is dat hij geloof en bekering moet bevelen.

Iets waar ik al langer over loop na te denken bij sommige preken die ik wel eens gehoord heb (en nee, ik wil geen kerkverbanden of predikanten noemen in dit topic), is dat in zulk soort preken het appel ontbreekt: er wordt wel gewenst dat de Heere nog eens over zal komen, dat Hij de hoorders nog eens wil bekeren enz.

Op zich heel vroom, want Hij moet het uiteindelijk doen.

Toch ben ik van mening dat als dit alles is wat in de preek wordt gezegd (nl. een wens dat de hoorders nog eens bekeerd zullen worden), het in wezen geen preek is, maar het gereduceerd wordt tot een stichtelijke overdenking. Het is dan namelijk veel te gemoedelijk: de scherpte en de ernst ontbreekt, zelfs bij een zgn. "zware" preek.

De Bijbel leert ons immers dat de profeten en apostelen hun hoorders voor de tweesprong plaatsten: je bent voor of tegen God, voor of tegen Zijn Zoon, bekering of geen bekering, geloof of geen geloof. Bij de verkondiging valt de beslissing: er wordt gehoor gegeven aan het Woord, of niet. Daar zit niets tussen. Hopen op iets daarna, is voorbijgaan aan het doel van de prediking, nl. mensen voor de tweesprong plaatsen.

Want door de dwaasheid van de prediking heeft het God behaagd, om zalig te maken, die geloven (1 Kor. 1:21).

Dat moeten we letterlijk nemen. Want God werkt middels de bazuinstoot van het Evangelie: de prediking, die ons verkondigt, dat we verloren liggen in onszelf, maar dat er ontkoming is in Christus. En die ons oproept om ons te bekeren en in Hem te geloven.

En ja, dan is Hij het die die reactie in ons hart werkt, zodat we gehoor gaan geven aan die oproep.

Misschien is het goed om in dit topic daar eens verder over na te denken.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 08 jun 2006, 14:07

Je verwoordt precies wat ik regelmatig denk en hier ook zeg. Bekering wordt vaak tot iets passiefs gemaakt, iets wat je moet overkomen... terwijl de Bijbel ook duidelijk mensen oproept tot bekering en het beschrijft als een stap die je maakt, door God mogelijk gemaakit, dat wel... maar daarom mogen we mensen nog wel daartoe oproepen en kunnen we nooit zeggen: Je kan daar geen gehoor aan geven.... want dan gaan we inschatten in hoeverre God in zo iemand werkt.

elbert · Bericht door **elbert** » 08 jun 2006, 14:45

Waar het me in dit topic om gaat, is niet zozeer de verantwoordelijkheid van de hoorder (die is er ook), maar de verantwoordelijkheid van de prediker.

De Bijbel leert, dat de roeping ernstig is (DL 3/4-8 ) en dat daarmee de Heere met Zijn Woord en Geest als een tweesnijdend zwaard in het hart wil werken (Ef. 6:17, Hebr. 4:12).

Zie ook H.C. zondag 25: Vr.65. Aangezien dan alleen het geloof ons Christus en al Zijn weldaden deelachtig maakt, vanwaar komt zulk geloof?
Antw. Van den Heiligen Geest , Die het geloof in onze harten werkt door de verkondiging des heiligen Evangelies, en het sterkt door het gebruik van de Sacramenten.

Maar dit zwaard wordt wel bot gemaakt, als daarin niet de volle scherpte van het appèl doorklinkt. Dan komt de sleutelmacht van de prediking (H.C. zondag 31, vr. & antw. 84) onvoldoende uit de verf. Bij prediking gaat het er echt op het scherpst van de snede aan toe.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 08 jun 2006, 16:27

De prediking is bediening der verzoening. Dat is scherp. Dat is buigen (je laten verzoenen) of barsten (de verzoening weigeren).
Tegenwoordig hebben we weinig vertrouwen meer in de kracht van het evangelie, want als iemand zegt te geloven moeten we eerst maar eens een jaartje vruchten zien. De Moorman werd terstond gedoopt. Filippus heeft het dus snel overgenomen. Dat kon hij ook omdat hij ook zelf geloofde in het Woord van Jezus: die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden.
Waar dat geloof ontbreekt, is de kracht weg en het zwaard bot idd.

MBE · Bericht door **MBE** » 08 jun 2006, 16:31

-knip-

Marnix · Bericht door **Marnix** » 08 jun 2006, 23:25

Ehm volgens mij moet jij ff goed lezen, iedereen die hier reageert wijst op de verantwoordelijkheid van degene die preekt...

elbert · Bericht door **elbert** » 13 jun 2006, 14:28

Waar ik een beetje moeite mee heb, is preekconstructies als de volgende:

"O, dat het u vanmorgen nog bekend gemaakt mag worden, ..."
"Och, dat u nog eens mocht wenen over uw zonden..."

enzovoorts.

Het is allemaal wel goed bedoeld, maar hier worden mijns inziens de uitwendige en inwendige roeping (om die termen maar te gebruiken) teveel uit elkaar getrokken. Beter zou het zijn, om het volgende te zeggen:

"U wordt vanmorgen bekend gemaakt... en als u daarnaar niet luistert..."
"Jakobus 4:8 Naakt tot God, en Hij zal tot u naken. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!
9 Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en uw blijdschap in bedroefdheid.
10 Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen."

Een direkte boodschap dus met direkte consequenties. Wensen is goed, maar dat mag in het gebed voorafgaande aan de prediking. De prediking dient direkt en bevelend te zijn in haar oproep en scherp in de consequenties van de afwijzing ervan. En ze dient gunnend en nodigend te zijn tot Christus bij aanvaarding ervan.

jakobmarin · Bericht door **jakobmarin** » 13 jun 2006, 14:32

of: "Ik zou het u zo van harte gunnen", net alsof het de schuld van God is dat je niet bekeerd bent.

elbert · Bericht door **elbert** » 13 jun 2006, 14:38

Prediking dient zo te zijn dat dit gebeurt vanuit het geloof en vertrouwen dat de Heilige Geest Zich zal paren aan het verkondigde Woord. Als er impliciet of expliciet twijfel daaraan door gaat klinken in de verkondiging, dan moet je niet raar opkijken als er niet zoveel vrucht op de prediking gevonden zal worden.

Lelie · Bericht door **Lelie** » 13 jun 2006, 14:46

De predikant moet zich druk maken over het zaad dat hij strooit, de vrucht is voor hem minder belangrijk, al zal het hem misschien wel eens blij maken en bemoedigen als hij hoort dat er op zijn werk zegen volgt.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 13 jun 2006, 15:09

Precies, en dat is heel wat anders dan dat de predikant zegt te hopen dat het zaad vandaag nog mag worden gezaaid. Alsof hij daarin geen taak heeft gekregen.

5 Wat is dan Apollos? Of wat is Paulus? Dienaren, door wie gij tot geloof gekomen zijt, en wel zoals de Here dit aan een ieder geschonken heeft. 6 Ik heb geplant, Apollos heeft begoten, maar God gaf de wasdom. 7 Daarom, noch wie plant, noch wie begiet, betekent iets, maar God, die de wasdom geeft. 8 Wie plant en wie begiet, staan gelijk; alleen zal elk zijn eigen loon krijgen naar zijn eigen werk. 9 Want Gods medearbeiders zijn wij; Gods akker, Gods bouwwerk zijt gij.

Aan ons de taak te planten en te begieten.... en God geeft de wasdom... Maar tegenwoordig is het vaak: Och mocht gij toch beplant en begoten worden.... Hallo dominee, we zijn arbeiders, niet slechts toeschouwers.

elbert · Bericht door **elbert** » 13 jun 2006, 15:12

In het citaat dat je gaf, gaat het om de predikers (Paulus en Apollos) als arbeiders, niet om de gemeente. Dus de gemeente moest bearbeid worden en Paulus en Apollos waren de arbeiders.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 13 jun 2006, 15:15

Weet ik... het was dan ook een reactie op wat Lelie daar ook over zei. Oh ik zie het al, mijn laastste zin klopt niet... die moet zijn: Hallo dominee, JE BENT arbeider, geen toeschouwer.

limosa · Bericht door **limosa** » 13 jun 2006, 15:22

Marnix schreef:Precies, en dat is heel wat anders dan dat de predikant zegt te hopen dat het zaad vandaag nog mag worden gezaaid. Alsof hij daarin geen taak heeft gekregen.
. . .

Mmm,, ik heb toch al heel wat preken gehoord in de rechterflank maar dit herken ik niet. Er wordt wel vaak, terecht, gevraagd of er nog vrucht gevonden zou mogen worden.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 13 jun 2006, 16:14

Hm maar wordt er ook gezaaid en begoten?

Ik zeg niet dat dit niet gebeurt... maar ik heb ook wel eens het idee alsof hier wel eens passiviteit in aanwezig is, in plaats van dat mensen worden opgeroepen zich te bekeren wordt er gezegd dat men hoopt dat God ze zal bekeren. Dan kan het dat je naar huis gaat met het idee: Afwachten maar.

Ik ken helaas veel mensen uit de rechterflank die wel gered willen worden maar toch afwachten en hopen dat het ze overkomt.... omdat ze altijd gehoord hebben dat ze zich niet kunnen bekeren, dat ze moeten wachten tot God hen grijpt.

Ik kan niets anders dan onderstaande conclusies daaruit trekken.