Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

[Geeske_1991]

In die tijden gingen veel mensen bekommerd over de aarde, met een gevoel van schuld, tegen een heilig God te hebben gezondigd.

Voor hen was er een ruim aanbod.

Als er letterlijk een aanbod van genade zou zijn, waarom de uitverkiezing?

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

Het is mij volkomen onduidelijk waarom je nog naar de kerk gaat en allerlei boekjes zit te lezen.
Als aan jou niets wordt aangeboden wat zit je daar dan te doen ?

Misschien je geschikt te maken ?

Dan vraag ik het jou wel, waarom een uitverkiezing?

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

@Geeske_1991, U schrijft: in die tijden gingen veel mensen bekommerd over de aarde, met een gevoel van schuld tegen een heilig God te hebben gezondigd. Voor hen was er een ruim aanbod. U zult het niet zo bedoelen maar u bent zo Arminaans als u maar zijn kunt. Bij u moet God dus eerst iets in de mens aantreffen: bekommering, en dan kan Hij Zijn genade kwijt. Hoe ging dat dan met Paulus op weg naar Damascus? Hij was niet bekommerd maar brieste van dreiging en moord. Misschien een goede tip voor u om ( opnieuw?) catechetisch onderwijs te volgen? Als u het woord 'ruim aanbod' gebruikt beweegt u zich ook niet echt in de lijn van wijlen ds. A. Wink. Die zou die term volgens mij niet gebruiken.

De mens gaat (moet niet) eerst bekommerd over de aarde vanwege de zonden en schuld.
Waarom zou je anders een zaligmaker nodig hebben.

Jij! Zou opnieuw catechetisch onderwijs moeten gaan genieten.

Dit is precies hoe de catechismus begint namelijk. Hoe groot mijn zonden en ellenden zijn.



Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

[Maanenschijn]

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

[Martijn]

Het is mij volkomen onduidelijk waarom je nog naar de kerk gaat en allerlei boekjes zit te lezen.
Als aan jou niets wordt aangeboden wat zit je daar dan te doen ?

Misschien je geschikt te maken ?

Dan vraag ik het jou wel, waarom een uitverkiezing?

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

@Geeske_1991, U schrijft: in die tijden gingen veel mensen bekommerd over de aarde, met een gevoel van schuld tegen een heilig God te hebben gezondigd. Voor hen was er een ruim aanbod. U zult het niet zo bedoelen maar u bent zo Arminaans als u maar zijn kunt. Bij u moet God dus eerst iets in de mens aantreffen: bekommering, en dan kan Hij Zijn genade kwijt. Hoe ging dat dan met Paulus op weg naar Damascus? Hij was niet bekommerd maar brieste van dreiging en moord. Misschien een goede tip voor u om ( opnieuw?) catechetisch onderwijs te volgen? Als u het woord 'ruim aanbod' gebruikt beweegt u zich ook niet echt in de lijn van wijlen ds. A. Wink. Die zou die term volgens mij niet gebruiken.

De mens gaat (moet niet) eerst bekommerd over de aarde vanwege de zonden en schuld.
Waarom zou je anders een zaligmaker nodig hebben.

Jij! Zou opnieuw catechetisch onderwijs moeten gaan genieten.

Dit is precies hoe de catechismus begint namelijk. Hoe groot mijn zonden en ellenden zijn.



Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

In mijn bijbel begint de catechismus met wat anders. Maar het kan natuurlijk dat er anderen zijn die er een zelfgemaakte variant op na houden.

[Bert Mulder]

Dr. C.A. van der Sluijs:

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 0fd726434f

Het merkwaardige is dat sommige kerken in de Reformatie datzelfde hebben gezegd in het zogenaamde aanbod van genade. Ze hebben de prediking van de genade geheel uit de Schrift losgemaakt in plaats van deze rustig te laten liggen in de bedding van het Woord. Als het aanbod van de genade losgemaakt wordt van de Schrift dreigt er een nieuwe wet, een variant op de evangelische nadruk dat je nu moet beslissen. De reformatorische opvatting is echter dat jij niets hoeft te doen, maar dat God heden wat met jou doet. De verzoening wordt bediend in plaats van aangeboden. We hebben niets aan te bieden. We zijn geen aanbieders maar uitdelers van de genade. Daar zullen we voor vallen of óver vallen!

Maar welke functie heeft het menselijk aannemen dan nog?
„Het aannemen zit in de bediening van het Woord. Ook dat geeft God. Hij geeft wat Hij eist. Hij verlicht het verstand en vernieuwt de wil. Waarom de een dan wél en de ander het Woord níet aanneemt, dat behoort tot een spanningsveld in theologie en prediking, dat we niet verstandelijk kunnen doorlichten, zonder deze heilige spanning op te heffen en in feite op dood spoor te manoeuvreren dan wel te manipuleren. Het arminianisme is geen aanvulling op wat de Reformatie zou hebben laten liggen. Het zijn twee verschillende werelden. Het arminianisme verduistert de genade. Alles draait sinds de Reformatie ten diepste om de rechtvaardiging door het geloof, het leerstuk waarmee de kerk staat of valt, naar een woord van Luther. De evangelischen belijden best de rechtvaardiging, maar ondiep, mensvormig in plaats van dat theologisch vanuit de Schrift een plaats te geven. Zij laten heel de rechtvaardiging opgaan in: ik geloof in Jezus, ik geloof dat ik nu verzoend ben en een kind van God en nu kan ik met de heiliging beginnen. Dan gaat het goed fout. De Reformatie zegt: de gelovige is tegelijk rechtvaardige en zondaar. Die twee gaan steeds samen op. Die heiliging maak ik zelf niet, want ik ga er steeds mee ondersteboven. Ik zal weten uit welke verlorenheid ik verlost ben en nog zál worden.

[Geeske_1991]

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

Het aanbod is enkel aan de uitverkorenen.

Zo denken de oudvaders er over!

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

[Hendrien]

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

Het aanbod is enkel aan de uitverkorenen.

Zo denken de oudvaders er over!

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

Het aanbod is enkel aan de uitverkorenen.

Zo denken de oudvaders er over!

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

@Geeske, hoe weet je of je uitverkoren bent?

[Geeske_1991]

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

Het aanbod is enkel aan de uitverkorenen.

Zo denken de oudvaders er over!

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

Het aanbod is enkel aan de uitverkorenen.

Zo denken de oudvaders er over!

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

@Geeske, hoe weet je of je uitverkoren bent?[/quote]Dat weet je na de rechtvaardigmaking (in de vierschaar der concientie).


Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

[Geeske_1991]

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

Het aanbod is enkel aan de uitverkorenen.

Zo denken de oudvaders er over!

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

Soms raak ik de draad kwijt. Wat is nu eigenlijk het punt van discussie?

Of er een aanbod van genade is? Of juist voor wie dat is? Of is het punt van discussie dat er genade is zonder zondekennis? Of juist niet?

Ik ben van lieverlee kwijt wie nu wie, of wat nu met wat tegengeworpen wordt.

Als ik terug lees lijkt mij het enige discussie punt:
- wordt het aanbod van genade aan een ieder (die het hoort) aangeboden, maar komen enkel zij die daartoe door de Heere God geroepen (en uitverkoren) zijn,
- of is het aanbod van genade alleen voor hen die de Heere God tot de zaligheid roept (en uitverkoren heeft).

Voor de rest zie ik in essentie niet veel discussiepunten, maar mogelijk mis ik wat.

Het aanbod is enkel aan de uitverkorenen.

Zo denken de oudvaders er over!

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk

@Geeske, hoe weet je of je uitverkoren bent?[/quote]

Rechtvaardigmaking in de vierschaar in de wedergeboorte.
Bij zijn uitleg van Zondag 23 in het schatboek gaat Lansbergen vervolgens nader in op
de leer van de rechtvaardigmaking. Nadat hij heeft aangetoond dat wij in deze leer een
zekere troost en een afdoend antwoord bezitten tegen alle aanklachten van ons geweten
doordat Christus met Zijn zoenoffer de toorn van God gestild heeft en wij met Hem
verzoening, vergeving en betaling verkregen hebben door Zijn bloed, geeft Lansbergen
een beschrijving hoe een dode zondaar nu deel krijgt aan deze weldaden. (518, 519)
Duidelijk omschrijft hij hier de weg der bekering, hoe een mens eerst ontdekt wordt aan
zijn zonde en schuld door een ontwaakt geweten; voor Gods gericht wordt gedaagd
waar hij beschuldigd wordt door de satan, zijn geweten en Gods gerechtigheid en
waarheid; waarna hij vervolgens het Evangelie hoort, en de vrijspraak hoort en ontvangt
tot vergeving der zonden.
Een vierschaarbeleving dus van een dode zondaar, wiens geweten ontwaakt is.
Lansbergen beschrijft dit als volgt:
Waar nu dit zaligmakend geloof niet is, daar moet de mens in wanhoop en
twijfelmoedigheid vergaan. Wanneer het geweten echter ontwaakt en denkt aan de
gruwelijke straf voor de zonden, dan begint satan deze aanvechtingen aan te blazen en
op te stoken, om deze arme mens alle hoop op Gods genade te ontnemen. Als de
mensen hun zonden een weinig gaan gevoelen, bespaart de duivel zich geen moeite om
de weg der bekering te ondermijnen en ze tot wanhoop te brengen. Dit doet hij door ze
de grootheid van hun zonden voor ogen te stellen, waardoor zij Gods toorn en
verdoemenis verdiend hebben.
Het ontwaakte geweten bevindt zich naakt en bloot voor Gods gericht (vierschaar
WvS). Zijn geweten is hem als een getuige en kan geen rust vinden tengevolge van het
aanschouwen van de zonden en van Gods rechtvaardige toorn, oordeel en de wachtende
straf voor de zonden. Hierdoor moet het geweten al schromende en bevende
versmachten en kan het bij zichzelf geen enkele uitvlucht vinden. Het heeft geen enkele
verontschuldiging want zijn eigen hart getuigt daar tegen.
Ook Gods gerechtigheid en waarheid staan daar, die niet gekrenkt kunnen worden.
Satan, als een slechte raadsman, doet zijn best om de zonde nog levendiger te maken en
Gods toorn te vergroten.
Zo is er niets meer dat hem troosten kan, dan alleen het Evangeliewoord:
Bekeert u en gelooft het Evangelie (Mark. 1:15); Geloof in den Heere Jezus Christus,
en gij zult zalig worden (Hand. 16:31); Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en
belast zijt, en Ik zal u rust geven (Mat. 11:28); Ik ben niet gekomen om te roepen
rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering (Mat. 9:13); Alzo lief heeft God de wereld
gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft,
niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe (Joh. 3:16). (518)
Wanneer de verslagen en verbroken mens deze inspraak van het Evangelie hoort en
ontvangt, dan zet de troost in. (Je zou dit de openbaring van Jezus Christus aan de ziel
kunnen noemen. (WvS) Dan mag hij vrijuit spreken en antwoord geven op de klachten
van zijn geweten en de aanvechtingen van satan dat de genadige God door Christus met
hem verzoend is. Daar moeten de beschuldigingen ophouden, omdat God vrijspreekt en
de zonden vergeeft.
Hij is rechtvaardig, maar hetgeen Christus betaald heeft, zal Hij niet nogmaals eisen!!
De gelovige vindt zijn troost in de leer van de rechtvaardigmaking, dat hij door Christus
deel heeft aan de rechtvaardigheid, heiligheid en het eeuwige leven. Daardoor zijn niet
alleen de overgebleven gebreken bedekt en worden zij niet door God toegerekend, maar
hij ervaart tevens bij zichzelf, dat de kracht van Christus door de Heilige Geest in hem
de lust en begeerte tot heiligheid en gerechtigheid werkt. (Rom. 8:1 en 4)
Bovendien strijdt hij tegen de zonde en alle ongerechtigheid (1 Kor. 9:27) en is hij
ervan verzekerd dat hij door Christus uiteindelijk overwinnen zal. (1 Kor. 15:57), ja, dat
de God des vredes de duivel haast onder zijn voeten verpletteren zal. (Rom. 16:28)
Waar dan zo’n gelovige zich heen wendt en welke aanvechtingen hem mogen
wedervaren, hij vindt door het geloof in Christus alleszins vastheid om staande te
kunnen blijven en uit alle struikelingen weer te worden opgericht. (519, 520)
Op de vraag waarom wij alleen door het geloof gerechtvaardigd worden, antwoordt
Ursinus: Omdat het geloof het instrument en de hand is, waardoor men krijgt aan te
vatten en zich mag toeëigenen de rechtvaardigheid, die om niet in het Evangelie
aangeboden wordt. (522)
Dit is het Evangelie van Christus, waarvoor Paulus zich niet schaamde, omdat hierin de
rechtvaardigheid Gods wordt geopenbaard, uit geloof tot geloof. (Rom. 1:16, 17)

Verstuurd vanaf mijn SM-S911B met Tapatalk